จางอวี้ซูปล่อยผ้าม่านลง จากนั้นรถม้าก็ค่อย ๆ ขับไปที่จวนของเสนาบดีซ้าย
ในตึกห้องสมุด เฟิงอู๋จีไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้ ทุกคนกําลังรอการสอบครั้งสุดท้ายอย่างตั้งใจ
การสอบสนามนี้ มีชื่อเต็มว่า “การปลูกฝังจิตใจและศีลธรรม” บรรดาผู้คุมสอบของห้องสมุดต่างถูกเรียกว่าการปลูกฝังทางความคิด
นับตั้งแต่ที่เฟิงอู๋จีได้รับการเรียนพื้นฐานที่สำนักศึกษาเป่ยลู่ เขาร่ำเรียนหนังสือมาหลายปี สอบมาหลายครั้ง ไม่เคยได้ยินวิชาแปลกๆ แบบนี้มาก่อน
ได้ยินมาว่าข้อสอบครั้งนี้พระชายารัชทายาทเป็นคนออกด้วยตัวเอง นอกจากความอยากรู้อยากเห็นแล้ว เขายังแอบมีความคาดหวังเล็กน้อย
แต่หลังจากที่กระดาษข้อสอบถูกส่งลงมา นักเรียนในห้องสมุดทั้งหมดก็งงงวย
เห็นแค่เพียงตัวอักษรหมึกสีแดงพิมพ์เล็ก ๆ แถวหนึ่งอยู่หน้าหน้าแรกของกระดาษทดสอบ
“ข้อสอบฉบับนี้ไม่นับคะแนน ทุกคนตอบง่าย ๆ ก็พอ จําไว้ตอบจากใจ พิจารณาอย่างรอบคอบ”
อาจารย์ผู้คุมสอบยังไม่ลืมเตือนพวกเขา “ตอบเหมือนเขียนบทความเมื่อวานก็ได้ อย่าเขียนคําที่มีความหมายในทางลบ”
ถ้าหากว่าเขียนซับซ้อนมาก พระชายารัชทายาทอาจจะอ่านแล้วไม่เข้าใจ
นักเรียนทั้งหมดไม่กล้าคาดเดาจุดประสงค์ของอวิ๋นหลิง รู้สึกเพียงว่าพระชายารัชทายาทอาจจะไม่ชอบความเข้มงวด อยากสร้างบรรยากาศที่ผ่อนคลาย ทำให้พวกเขาตอบเหมือนคุยกัน
กู้ฮั่นม่อกลับมองกระดาษม้วนทดสอบอย่างครุ่นคิด
ไม่เคยไปสมัครเรียนที่สำนักศึกษา จงใจไม่เอาการเขียนบทกวีโดยเฉพาะและไม่มีความชื่นชมภาษาโบราณด้วย...
ใช่...พระชายารัชทายาทไม่เข้าใจนั้นไม่สำคัญ เพราะอย่างน้อยการที่เขาสอบเข้าสำนักศึกษาชิงอี้ก็ไม่ใช่เพื่อการเรียนท่องประพันธ์บทกวี
เฟิงอู๋จีที่อยู่ด้านหน้าก็กวาดสายตาอ่านหัวข้ออย่างรวดเร็ว เพียงแค่เห็นคําถามหลายสิบข้อก่อนหน้านี้ก็ดูเป็นเรื่องธรรมดา แต่ก็แปลกประหลาดมากด้วย
ช่างแปลกจริง ๆ ...พระชายารัชทายาทไม่เพียงถามเขาว่าชอบกินอาหารรสอะไร ชอบสีอะไร แต่ยังใส่ใจว่าชอบเที่ยวเล่นเวลาไหนด้วย
แต่ว่าหัวข้อ “ไม่ปกติ” แบบนี้ กลับทําให้ทุกคนผ่อนคลายลง
หลังจากผ่านการล้างบาปของการใช้ความคิดสรุปและเกมตรรกะแล้ว ยังนึกว่าพระชายารัชทายาทเตรียมกลอุบายลับอะไรมาจัดการกับพวกเขาอีก
เฟิงอู๋จีอดที่จะใช้ด้ามดินสอเกาหัวไม่ได้ จากนั้นเขียนคำตอบใต้โจทย์เบื้องหน้า
[เหตุใดเจ้าถึงได้เลือกสมัครสอบที่สำนักศึกษาชิงอี้]
“เพื่อเดินตามรอยเท้าคนที่ชอบ อยากกระโดดออกจากพันธนาการของสภาพแวดล้อมปัจจุบัน”
คนที่เรียกว่าคนโปรด ซึ่งเป็นคนที่ใจปรารถนา
เฟิงอู๋จีแตกต่างกับกู้ฮั่นม่อ สาเหตุที่มาสมัครสอบสำนักศึกษาชิงอี้ เพราะนอกจากเส้นทางนี้แล้ว ก็ไม่มีทางที่ดีกว่านี้อีกแล้ว
อีกทั้งเป้าหมายที่เขาสมัครสอบที่สำนักศึกษาชิงอี้นั้นง่ายมาก ก็คือการมาติดตามสองสามีภรรยาพระชายารัชทายาท โลกที่อีกฝ่ายพรรณนาทําให้เขาโหยหาและเลือดเดือดพล่าน
แม้กระทั่งเฟิงอู๋จีไม่สนใจว่าสำนักศึกษาชิงอี้ที่ยังซ่อมไม่เสร็จ เขายอมที่จะเป็นหินหลักบนเส้นทางข้างหน้าของพระชายารัชทายาท
สำหรับสำนักศึกษาเป่ยลู่ เขาเกลียดสถานที่ที่เต็มไปด้วยการต่อสู้และการให้ความสำคัญในเรื่องของผลประโยชน์มากแล้ว
อย่างไรก็ตามการอยู่ต่อไปก็จะไม่มีผลดี สู้กระโดดออกจากโลกนี้และแสวงหาความเป็นไปได้ใหม่ ๆ ในชีวิตดีกว่า
ตอนที่เฟิงอู๋จีเขียนหนังสืออย่างขยันขันแข็ง กู้ฮั่นม่อที่ห่างจากเขาอยู่ไม่ไกลก็ตอบคำถามแบบไม่รีบร้อน
[รสชาติเปรี้ยวหวานเค็ม เจ้าชอบรสชาติไหน ถ้าหากสอบเข้าสำนักศึกษาชิงอี้ อยากจะกินอาหารอะไรในโรงอาหารมากที่สุด]
“ศิษย์ไม่เลือกกิน ทั้งห้ารสชาติกินได้หมด ถ้าบอกว่าอาหารที่อยากกินมากที่สุด น่าจะเป็นเต้าหู้ที่บ้านที่แม่ทํา”
[ในวันปกติมีงานอดิเรกอะไรที่น่าสนใจ และถนัดทำไรอะไร]
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พระชายาคือแพทย์อัจฉริยะ
จะมีอัพต่อจนจบไหมค่ะแอด...
นึกว่าจะอัพจนจบเสียอีกค่ะ กำลังสนุกเข้มข้นเชียว...
รบกวนแอดช่วยอับต่อไปให้จบเรื่องได้ไหมคะ รออ่านอยู่น้า...
ตอนต่อไปอ่านที่ไหนคะ...
ตอนต่อไป อัพช่วงไหนคะ 😭😭😭...
อัพต่อเถอะนะคะ...กำลังสนุกเลยค่ะ😅😄😊😘...
สนุกมากค่ะ..เดินเรื่องเร็ว..พระเอกไม่โง่..นางเอกฟาดแรงสะใจ...อ่านแล้วบันเทิงมาก55555......
ขอบคุณค่ะ...
รีบมาต่อนะคะ กำลังสนุกเลย...
ขอบคุณน้าค้า ที่ลงทุกวันเลยสนุกมากค่ะ...