พระชายาคือแพทย์อัจฉริยะ นิยาย บท 634

อวิ๋นหลิงหาผ้าพันแผลได้แล้วก็เรียกหลี่เมิ่งชูมาช่วยพันหัวของเฟิงอู๋จี

จากนั้นจึงมองไปยังจางอวี้ซูที่มีแผลเต็มกายด้านนอก แล้วสั่งให้คนนำใบเสร็จไปโยนใส่หน้าเขา

“รีบจ่ายค่ารักษาซะ ศาลต้าหลี่เตรียมข้าวแดงให้เจ้าไปกิน”

จางอวี้ซูโดนตีจนกลัว รีบหยิบใบเสร็จขึ้นมาอ่านแล้วก็ต้องตกตะลึง

“หนึ่ง...หนึ่งพันตำลึง?”

“ใช้น้ำเทพเซียนรักษาเฟิงอู๋จี ราคาขวดหนึ่งห้าร้อยตำลึง มีปัญหาเหรอ?”

จางอวี้ซูพูดอ้ำ ๆ อึ้งๆ “ไม่...ไม่มีปัญหา...แต่กระหม่อมไม่ได้พกเงินติดตัวเยอะขนาดนั้น”

ต่อให้มีปัญหา เขาก็ไม่กล้าพูดออกมา

“ถ้าไม่มีปัญหาก็เขียนใบยืมเงินก่อน พรุ่งนี้เช้าข้าจะไปเก็บกับท่านปู่เจ้าที่ท้องพระโรง”

อวิ๋นหลิงโบกมือ สั่งให้ลูกน้องรีบนำตัวคนอัปมงคลไป

“ช้าก่อน”

เฟิงอู๋จีก้าวเข้าไปแล้วมองจางอวี้ซูด้วยสีหน้าซับซ้อน เอ่ยปากถามว่า

“เจ้าใช่ไหมที่ไปบอกเฟิงเหยียนกับมารดาเขาว่าข้าสอบเข้าสำนักศึกษาชิงอี้”

คนนอกรู้เพียงว่าฮูหยินเฟิงทารุณลูกอนุแล้วถูกสามีปลดออกจากตำแหน่งภรรยาเอก จากนั้นก็ส่งเข้าคุก

ทว่าคนนอกไม่รู้รายละเอียดของเรื่องนี้ว่า เกี่ยวข้องกับการที่เขาแอบไปสอบเข้าสำนักศึกษาชิงอี้

เมื่อครู่ตอนอยู่ในร้านอาหาร จางอวี้ซูพุ่งเข้ามาก็ด่าพวกเขา ทั้งยังตำหนิที่หลี่เมิ่งชูเอาเรื่องที่เขาโดนกักขังไปแจ้งอวิ๋นหลิง ทำให้เขารอดในท้ายที่สุด

ตามหลักแล้วอีกฝ่ายไม่น่ารู้ว่าเขาโดนฮูหยินเฟิงกักขังหน่วงเหนี่ยว เว้นเสียแต่ว่าเขาคือจุดชนวนของเรื่อง

จางอวี้ซูได้ยินดังนั้น ใบหน้าบวมเหมือนสุกรพลันแข็งค้าง ทั้งแยกไม่ออกว่าเป็นความรู้สึกใด

ทว่าดูจากท่าทางของเขาแล้วทุกคนก็รู้ว่าเขาเป็นคนเอาความลับนี้ไปบอกอย่างไม่ต้องสงสัย

อวิ๋นหลิงพูดด้วยความเดือดดาล “ไม่เคยทำดีเลย ส่วนเรื่องต่ำทรามกลับทำไม่เว้น รีบนำตัวไปส่งที่ศาลต้าหลี่ แล้วจัดการลงโทษความผิดที่เขาเคยก่อทั้งหมด”

ทหารได้รับคำสั่งก็รีบนำตัวไปสอบสวนทันที

เซียวปี้เฉิงใบหน้าบึ้งตึง นึกถึงพฤติกรรมชั่วร้ายนับไม่ถ้วนของจางอวี้ซูแล้วก็โมโห

เขาเดินออกจากโรงหมอไปพร้อมกับทหาร จากนั้นก็หยิบขวดยาจากแขนเสื้อให้ทหาร ก่อนจะสั่งการเสียงเบาว่า

“นับแต่วันนี้เป็นต้นไป ระหว่างที่กักขังจางอวี้ซู พวกเจ้าให้เขากินยาวันละสามครั้ง ครั้งละสามเม็ด ถ้าหมดแล้วก็ไปขอกับหัวหน้าศาลต้าหลี่ ข้าจะรับผิดชอบค่าใช้จ่ายส่วนนั้นเอง”

ทหารพยักหน้า จดจำคำสั่งของเซียวปี้เฉิงให้ขึ้นใจ ทันทีที่รับยามาก็ยัดใส่ปากของจางอวี้ซูสามเม็ดทันที

จางอวี้ซูเหลือกตา อาเจียนตลอดทาง อาเจียนจนไม่มีอะไรให้อาเจียนอีก

หลังจากมาถึงศาลต้าหลี่ ร่างกายเขาอ่อนแอจนหมดสติไป

ส่วนข้ารับใช้ทั้งสองคนยืนตื่นตระหนกอยู่นาน หลังจากเจ้านายโดนจับตัวไป พวกเขาก็แอบกลับไปรายงานข่าวนี้ที่จวนจาง

ร้านอาหารในที่เกิดเหตุเก็บกวาดเช็ดถู และเอายากับอาหารที่จางอวี้ซูโยนเข้าถังขยะด้วยความรังเกียจเดียดฉันท์

......

ม่านรัตติกาลโรยตัวลงมา แสงจันทร์สว่างจ้ามีดวงดาวประดับ

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พระชายาคือแพทย์อัจฉริยะ