ภรรยานำโชคของเสนาบดี นิยาย บท 174

อู๋ซีหยวนขยิบตาให้นาง ซูจิ่วเย่ว์ถึงหันหลังกลับ ก็ได้ยินหวังก่วงเสี่ยนที่นั่งอยู่บนศาลถามด้วยความประหลาดใจว่า "หืม? เจ้าเป็นใคร?"

อู๋ซีหยวนโค้งคํานับและรายงานตัวเอง "ข้าเป็นสามีของซูจิ่วเย่ว์ ตอนนี้กําลังเรียนที่วิทยาลัยเฮ่าหยวนอยู่"

พอได้ยินว่าเขาเรียนที่วิทยาลัยเฮ่าหยวน ท่าทีของหวังก่วงเสี่ยนก็ดีขึ้นเล็กน้อย ไม่ได้ทำตัวชิวเหมือนเมื่อกี้

วิทยาลัยเฮ่าหยวนเป็นหนึ่งในสถาบันที่ดีที่สุดในภาคเหนือ เทียบเท่าสถาบันสูงสุดของการวิจัยทางวิชาการและการเรียนรู้ในระบบการศึกษาแบบดั้งเดิมของจีนเลย

ในทุกๆปีมีคนจํานวนมากที่วิทยาลัยเฮ่าหยวนเข้ารับราชการ ถ้าชายคนนี้เป็นนักเรียนของวิทยาลัยเฮ่าหยวน ไม่แน่ว่าอนาคตจะเป็นเพื่อนร่วมงานของตัวเองด้วย!

"ในเมื่อเป็นเช่นนี้ พวกเจ้าก็ตามข้ามาที่ห้องโถงด้านหลัง"

หวังก่วงเสี่ยนต้อนรับทั้งสองสามีภรรยาด้วยชาที่ดีและน้ําที่ดี ตั้งแต่ต้นจนจบไม่ได้ทําให้ซูจิ่วเย่ว์รู้สึกถึงการวางอำนาจในตัวเขาเลย

ยังเล่าให้อู๋ซีหยวนฟังถึงสถานการณ์ทางตอนเหนือเมื่อเร็วๆนี้ เขารู้สึกว่าตอนนี้ชนเผ่าซงหนูไม่ปลอดภัย คาดว่าทางราชการน่าจะคัดเลือกจอหงวนฝ่ายบู๊อีกครั้ง

อู๋ซีหยวนเองไม่มีศิลปะการต่อสู้แต่อย่างใด แต่จอหงวนฝ่ายบู๊ ตามความทรงจําในอดีตของเขาแล้ว ควรเกิดขึ้นหลังจากสามปีนี้

ครั้งนี้ได้ฟังคำพูดของหวังก่วงเสี่ยน เขาก็ไม่ค่อยอยากแสดงความคิดเห็นอะไร เลยพูดไปไม่กี่คําว่าหวังว่าประเทศชาติจะสงบสุข

ภาพวาดวาดเสร็จอย่างรวดเร็ว หวังก่วงเสี่ยนให้คนเอาเงินนี้ไปตามหาคน

คนในทําเนียบรัฐบาลอย่างพวกเขามีวิธีที่ตามหาคนของตัวเองอยู่แล้ว พวกเขาไปที่ร้านเหล้าและโรงพนันก่อน พบเจอในโรงพนันจริงๆด้วย

แต่พอเจอคนแล้ว อีกฝ่ายกลับไม่ยอมรับ

ถุงเงินเขาทำหายไปนานแล้ว เงินข้างในถูกทำขึ้นโดยสํานักข้าราชการ จะแยกออกได้อย่างไร?

รัฐบาลจะตัดสินลงโทษขึ้นอยู่กับจับคนร้ายได้พร้อมกับหลักฐาน ตอนนี้ไม่มีหลักฐานที่ชัดเจน ถึงหวังก่วงเสี่ยนอยากช่วยพวกเขาก็ไม่สามารถทําอะไรได้เลย

ซูจิ่วเย่ว์ตามอู๋ซีหยวนไปที่ที่พัก อู๋ซีหยวนปิดประตู หันกลับมาก็เห็นนางนั่งร้องไห้บนเก้าอี้

อู๋ซีหยวนกลัวเห็นน้ำตานางที่สุด เห็นเข้าจึงรีบหยิบผ้าเช็ดหน้าออกมาจากกระเป๋าแขนเสื้อของตัวเอง และซับน้ำตาให้นาง

"คนเก่ง ร้องไห้ทำไม? ก็แค่เสียเงินไปนิดหน่อยเอง รอเดือนหน้าข้าสอบติดนักวิชาการ ก็จะมีเงินเดือนรับแล้ว ถึงเวลานั้นเงินที่ได้รับมาก็จะให้เจ้าหมดเลย"

ซูจิ่วเย่ว์รู้สึกผิดในใจอย่างมาก พอได้ยินคําพูดของเขา ก็อดมองเขาไม่ได้ "เจ้ารู้ได้อย่างไรว่าเจ้าจะสอบได้แน่นอน?"

ใช่ว่านางไม่เชื่อใจสามีของตัวเองหรอกนะ แต่น้อยคนนักที่จะสอบได้ในครั้งเดียว

อู๋ซีหยวนจับมือของนางมาวางบนหน้าอกของตัวเอง และพูดเสียงเบาว่า "ข้ารู้หน่า เจ้ามีหน้าที่แค่คอยเชื่อใจข้าก็พอ ต่อไปข้าจะทําให้เจ้ามีชีวิตที่ดีแน่นอน ถึงตอนนั้นเงินเดือนของข้าก็ยกให้เจ้าหมดเลย พวกเราก็จ้างสาวใช้มารับใช้เจ้าและท่านแม่กัน"

ซูจิ่วเย่ว์ฟังคําพูดของเขา น้ำตาก็หยุดไหล "จ้างสาวใช้ที่ไหนล่ะ ใช้เงินอย่างสะเปะสะปะจริงๆ"

อู๋ซีหยวนเห็นว่านางไม่ร้องไห้แล้ว เลยตบมือนางเบาๆ "คนเก่ง อย่าคิดเรื่องพวกนั้นเลย ยังไงแล้วก็ยังมีแปดร้อยตำลึงที่ท่านอ๋องมู่ให้อยู่ไม่ใช่หรือ?"

ซูจิ่วเย่ว์ยังคงกลุ้มใจเล็กน้อย "แต่เห็นได้ชัดเลยว่าเขาเป็นคนขโมยไป จะปล่อยเขาไปแบบนี้จริงหรือ?"

อู๋ซีหยวนมีวิธีในใจมานานแล้ว แต่บางอย่างก็ไม่สามารถพูดให้กับภรรยาที่น่ารักของเขาฟัง

ดังนั้น เขาจึงพูดว่า "ใต้เท้าหวังสั่งคนให้คอยจับตามองเขาแล้ว ดูจากท่าทางเขาน่าจะเป็นคนที่ทำผิดไปหลายครั้งกับเรื่องเดิมๆ รอแค่เขาลงมือในครั้งต่อไปก็สามารถจับทั้งคนร้ายพร้อมหลักฐานได้แล้วล่ะ"

ซูจิ่วเย่ว์จึงรู้สึกดีขึ้นมานิดหน่อย "ต้องแบบนี้แหละถึงดี"

ในคืนนี้ ซูจิ่วเย่ว์นอนหลับสนิทในอ้อมกอดของอู๋ซีหยวน แต่อู๋ซีหยวนจะไปเรียนคาบเช้าในเช้าวันรุ่งขึ้น

แม้ว่านางจะไม่อยากให้ไป แต่นางก็รู้ว่าเขาทําเพื่อการเรียน ตัวเองต้องไม่ไปขัดขวางเขา

นางลุกขึ้นมาช่วยเขาแต่งตัว และให้คนรับใช้ต้มน้ําร้อนมาให้

รอบแรกอู๋ซีหยวนแพ้ รอบที่สองเขาก็แพ้อีก

แพ้ไปห้าตารวด เสี่ยวลิ่วได้เงินไปห้าหกตำลึงเต็มๆ จึงทำให้เขาภาคภูมิใจอย่างมาก

อู๋ซีหยวนแกล้งทําเป็นเสียดายและหยิบออกมาหนึ่งตำลึงจากเสื้อ และวางไว้บนโต๊ะ

"เหลือแค่หนึ่งตำลึงสุดท้ายแล้ว ข้าพนันทั้งหมดเลย"

เสี่ยวลิ่วก็อยากเล่นใหญ่บ้าง เดิมพันตามเขา แต่ครั้งนี้กลับไม่เหมือนรอบที่ผ่านมา

รอบนี้ซีหยวนชนะ ทำให้เขาอึ้งไปเลย

แต่แล้วเขาชนะหลายครั้งติดต่อกัน ไม่เพียงแต่ได้เงินที่เสียไปก่อนหน้านี้กลับมา แถมยังได้กำไรมากมายอีกด้วย

เสี่ยวลิ่วไม่พอใจทันที จึงพลิกโต๊ะ "เจ้าขี้โกง!"

อู๋ซีหยวนหัวเราะเยาะ นั่งบนเก้าอี้ ไม่ขยับตัว มองเขาที่โมโหและเยาะเย้ยว่า "ขี้แพ้ ก็คือขี้แพ้ ยังจะมาบอกว่าคนอื่นขี้โกงอีก"

"ถ้าเจ้าไม่ขี้โกง ทำไมถึงชนะทุกตาเลยล่ะ?"

"วันพระไม่มีหนเดียว ไม่เคยได้ยินหรือ? เจ้าชนะหลายตารวดได้ คนอื่นชนะบ้างไม่ได้หรือ? บนโลกนี้มีแบบนี้ที่ไหนกัน?"

ทั้งสองฝั่งเริ่มมีปากเสียงกัน และดึงดูดคนมามุงอย่างรวดเร็ว

เสี่ยวลิ่วหาว่าอู๋ซีหยวนขี้โกง อู๋ซีหยวนให้ความร่วมมือกับคนในโรงพนันเพื่อตรวจสอบ พบว่าเขาไม่ได้ซ่อนไพ่ไว้

ในเวลานี้อู๋ซีหยวนชี้ไปที่เสี่ยวลิ่วและพูดว่า "ข้าว่าเจ้านี่แหละขโมยร้องจับขโมยเอง?!"