ผู้หญิงคนนี้คือหม่ามี๊ของผม นิยาย บท 73

ยี่หวาลืมตาขึ้นก็พบว่าตอนนี้ตัวเธอนั้นกำลังยืนอยู่ในร้านอาหารแห่งหนึ่ง เหมือนจะเป็นร้านอาหารที่ตั้งอยู่ในโรงแรม เธอมาทำอะไรที่นี่ไม่ใช่ว่าเมื่อกี้เธอกำลังนอนกอดเรนจิอยู่หรอกเหรอ

“ว้าว! สุดยอดเลย…วิวสวยมาก” เสียงของผู้หญิงคนหนึ่งอยู่ในชุดเดรสสั้นเปิดไหล่ปิดต้นแขน วิ่งออกมาจากลิฟต์ตรงไปยังห้องอาหารอย่างตื่นเต้น

เธอเป็นผู้หญิงที่สวยมากแต่ทำไมหน้าตาของผู้หญิงคนนี้ได้ดูคล้ายกับยี่หวาขนาดนี้ เพียงแต่หน้าเธอดูจะเด็กกว่ายี่หวานิดหน่อย

ต่อมาก็มีผู้ชายคนหนึ่งอยู่ในชุดสูทสีดำเดินออกจากลิฟต์ และตรงไปยังหญิงสาวคนเมื่อครู่พร้อมกับลูบหัวเธอเบาๆ อย่างอ่อนโยน “ชอบไหม”

ผู้ชายคนนี้ทำไมหน้าตาถึงได้เหมือนคุณวายุขนาดนี้! เขามีฝาแฝดเหรอ…

“ชอบค่ะ พี่วายุถ่ายรูปกันค่ะ”

“อืม” ผู้ชายคนนั้นหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายรูปให้หญิงสาวตรงหน้า ที่กำลังยิ้มให้กล้องอย่างมีความสุข

เดี๋ยวนะ? เมื่อกี้ผู้หญิงคนนี้เรียกเขาว่าวายุงั้นเหรอ ถ้าอย่างนั้นก็แสดงว่าผู้ชายคนนี้ก็คือวายุสินะ ไหนเมื่อคืนเขาบอกว่ารักเธอไง แล้วทำไมสายตาที่มองผู้หญิงคนนั้นถึงได้หวานขนาดนี้

“วันนี้พี่วายุหล่อมากเลย”

“จะได้เหมาะสมกับเธอไง”

“ถ้าอย่างนั้นก็เหมาะสมกันสุดๆ ไปเลยค่ะ”

“ฉันจริงจังนะ”

“คะ?” หญิงสาวคนนั้นเริ่มทำหน้ามึนงง

“ฉันอยากจองตัวเธอไว้ก่อน รออีกสามปีแล้วเราค่อยมาแต่งงานกันได้ไหม” ชายหนุ่มจับมือหญิงสาวขึ้นมากุมไว้อย่างเบามือ

“พี่วายุหมายความว่ายังไงคะ” หญิงสาวคนนั้นหน้าตาเธอดูมึนงงมาก ส่วนยี่หวาได้แต่คิดในใจ ก็จะอะไรเสียอีกล่ะ เขากำลังขอเธอคบไง

“หมั้นกับฉันนะ” ยี่หวาถึงกับสำลักน้ำลายออกมา นี่มันเกิดอะไรขึ้นเมื่อคืนเขายังสารภาพรักกับเธออยู่เลยไม่ใช่เหรอ ทำไมวันนี้ถึงได้มาขอผู้หญิงคนนี้หมั้นล่ะ แถมไม่ได้ขอหมั้นปากเปล่า เขายังหยิบกล่องกำมะหยี่รูปหัวใจสีแดงขนาดเล็กขึ้นมา และเปิดออกตรงหน้าผู้หญิงคนนั้นอีก

“ฮะ! เดี๋ยว…เดี๋ยวนะคะ”

“ฉันไม่อยากรอแล้ว อย่างน้อยๆ ก็ขอให้ฉันได้จองเธอไว้ก่อนได้ไหม”

“พี่วายุกำลังขอหนูหมั้นจริงๆ เหรอ”

“จริง”

“แต่หนูไม่มีอะไรเลยนะ ยังเรียนอยู่เลย แถมอายุยังห่างกับพี่ตั้งหลายปีอีก” นี่เขาชอบเด็กขนาดนี้เลยเหรอ เพราะเธอจำได้ว่าเขาอายุสามสิบกว่าแล้ว

นี่มันไม่รุ่นพ่อกับลูกเลยหรือไง!

“ไม่ใช่เรื่องสำคัญ ขอแค่รักกันก็พอ”

“พี่…พี่รักหนู?” เขาขอเธอหมั้นขนาดนี้เขาไม่รักเธอมั้ง ผู้ชายคนนี้เห็นเงียบๆ แบบนี้ไม่คิดเลยว่าจะเป็นผู้ชายเจ้าชู้

“ใช่ ฉันรักเธอ”

“นี่หนูไม่ได้ฝันจริงๆ ใช่ไหม แต่พี่วายุรวยมากถ้ามาคบกับหนูมันจะไม่เป็นปัญหาเหรอคะ”

ถ้าผู้หญิงคนนี้กำลังฝัน งั้นเธอล่ะ? ไม่ฝันซ้อนฝันหรอกเหรอ

แล้วอยู่ๆ ทั้งสองคนก็เงียบไป จนฝ่ายหญิงพูดขึ้นมาอีกครั้ง “ถ้าอย่างนั้นเอาแบบนี้ไหมคะ หนูยอมหมั้นกับพี่วายุก็ได้ แต่…ขอให้พี่เก็บเรื่องนี้ไว้เป็นความลับก่อนได้ไหม”

“ทำไม”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผู้หญิงคนนี้คือหม่ามี๊ของผม