ผู้หญิงคนนี้คือหม่ามี๊ของผม นิยาย บท 91

“ไม่เป็นไรค่ะ เรื่องแค่นี้เอง”

“เรื่องแค่นี้งั้นเหรอ? พวกมันด่าเธอว่าเป็นเมียน้อยนะ” ธาราธรพูดขึ้นมาอย่างอารมณ์เสียราวกับว่าเขาเป็นคนโดนด่าเสียเอง

“หม่ามี๊สู้ๆ” เรนจิส่งเสียงเชียร์ยี่หวาเมื่อเห็นว่าเธอกำลังจะลงมือจัดการกับคนพวกนั้น กล้าดียังไงมาว่าหม่ามี๊ของเขา!

“ขอบใจจ้ะคนเก่ง”

จากนั้นยี่หวาก็ลงมือเจาะข้อมูลรายการเดินบัญชีของหลินซาน พยายามดึงข้อมูลรายชื่อบัญชีที่ทำการโอนให้บ่อยมากที่สุด แล้วก็เป็นอย่างที่เธอคิด ผู้ชายคนนี้รับเลี้ยงดูคนคนหนึ่งจริงๆ แต่อาจจะเป็นเพราะโดนจับได้จึงโยนมาให้เธอกลายเป็นแพะรับบาป

เมื่อเดวิลส่งชื่อของนักแสดงคนนั้นมายี่หวาก็ไม่รอช้ารีบเอาเลขบัญชีที่ได้มาทำการเปรียบเทียบทันที ผลปรากฏว่าออกมาตรงกันจริงๆ

“ตรงกันเลย! เธอสุดยอดมาก” ธาราธรถึงกับอ้าปากค้างตะโกนออกไปอย่างตกใจ เพราะเขาเองก็เป็นคนที่มีความสามารถในเรื่องของระบบพวกนี้ในระดับหนึ่ง แต่คิดไม่ถึงว่าผู้หญิงตัวเล็กๆ อย่างยี่หวาก็สามารถทำอะไรแบบนี้ได้ด้วย

“ตอนนี้ก็รู้แล้วว่าเมียน้อยตัวจริงก็คือเกรตา นักแสดงคนก่อนที่ประสบอุบัติเหตุทำให้ฉันต้องไปแสดงหนังแทน”

“คงเป็นเพราะเธอแสดงแทนแล้วเกิดดังขึ้นมา อีกฝ่ายก็เลยไม่พอใจสินะ” ธาราธรพูดในสิ่งที่คิดออกมาซึ่งก็เป็นสิ่งเดียวกับที่ยี่หวาคิด

เพราะเธอสงสัยตั้งแต่ที่คนคนนั้นโพสต์ว่าเธอเล่นหนังได้เพราะเขา แสดงว่าเรื่องนี้ก็น่าจะเกี่ยวข้องกับคนที่เธอมาแสดงแทน

“ใช่ค่ะ ตอนแรกฉันตั้งใจจะใช้สิ่งนี้ชำระล้าง แต่ตอนที่กำลังดูบัญชีของอีกฝ่ายดันไปเห็นอะไรสนุกๆ เข้า เดี๋ยวพวกคุณรอฟังนะ” ว่าจบยี่หวาก็กดเบอร์โทรออกไปยังเบอร์หนึ่งที่เธอเพิ่งค้นหาเจอเมื่อครู่…

ยี่หวากดเปิดลำโพงเพื่อให้ทุกคนได้ยินเสียงด้วย เพียงไม่นานปลายสายก็กดรับสาย “สวัสดีค่ะ ห้องทำงานของท่านประธานหลินค่ะ”

วายุกับธาราธรหันมามองหน้ากันด้วยความรวดเร็วอย่างไม่ได้นัดหมาย เพราะไม่เข้าใจว่ายี่หวาโทรไปหาอีกฝ่ายทำไม

ยี่หวายกนิ้วชี้กับนิ้วโป้งขึ้นมาบีบจมูกไว้เพื่อให้อีกฝ่ายไม่รู้ว่าเป็นเสียงใคร ก่อนจะพูดออกไปด้วยเสียงทุ้มต่ำ “ขอสายคุณหลิน”

“ไม่ทราบว่าใครคะ มีเรื่องอะไรแจ้งดิฉันได้เลยค่ะ ตอนนี้ท่านประธานกำลังยุ่งอยู่ไม่สะดวกรับสายค่ะ”

เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายปฏิเสธยี่หวาจึงพูดออกไปสองคำ “ลูลูซ”

ปลายสายเงียบไปสักพักก่อนจะตอบกลับมาด้วยเสียงตะกุกตะกัก “รอ…รอสักครู่ค่ะ เดี๋ยวดิฉันโอนสายให้ค่ะ”

ยี่หวาที่ได้ยินถึงกับยิ้มมุมปากออกมา ส่วนวายุได้แต่ขมวดคิ้วอย่างไม่เข้าใจ ทำไมแค่คำสองคำถึงได้ทำให้อีกฝ่ายยอมแบบนี้

“ใคร?” หลินซานถามออกไปด้วยความหงุดหงิด เขาอุตส่าห์สั่งเลขาไว้แล้วว่าอย่าโอนสายใครเข้ามา เพราะตอนนี้เขากำลังจะเข้าด้ายเข้าเข็มกับเกรตาเด็กของเขาอยู่

“ไม่รู้มาก่อนเลยว่าท่านประธานหลินจะชอบเล่นพวกของอันตรายด้วย” สิ้นเสียงยี่หวาอีกฝ่ายถึงกับชะงักนิ่งค้างนานไปหลายนาที

“แก…รู้ได้ยังไง แกเป็นใคร ต้องการอะไร”

“โพสต์ความจริงซะ ถ้ายังต้องการของอยู่”

“แกหมายถึงอะไร?”

“โพสต์บอกเมียน้อยตัวจริงซะ ใช่เกรตาหรือเปล่านะ” ยี่หวาทำเสียงหยอกล้อเพื่อให้อีกฝ่ายโกรธมากขึ้น

“แก! แกเป็นใครกันแน่”

“ภายในสองนาที” จากนั้นยี่หวาก็กดตัดสายทันที และไม่มีวินาทีต่อมาก็มีโพสต์ของหลินซานถูกแชร์ขึ้นมาหน้าแรกของทวิตเตอร์

[หลินซาน : ผมขอโทษที่โกหกทุกคน เพื่อปกป้องคนที่ผมรักทำให้ผมใส่ร้ายยี่หวา ทั้งที่ผมยังไม่เคยเจอเธอตัวจริงเลยด้วยซ้ำ ผมต้องขอโทษจริงๆ]

แต่ถึงแม้ว่าหลินซานจะโพสต์ข้อความขอโทษยี่หวาแต่กลับไม่ยอมบอกว่าเมียน้อยตัวจริงคือใคร

จะเล่นแบบนี้ใช่ไหม…ได้!

ยี่หวาจัดการใช้โปรแกรมไม่ระบุตัวตนเข้าไปทำการโพสต์หลักฐานที่หามาได้ก่อนหน้านี้ลงไปทั้งหมด ในเมื่อเธอโทรไปคุยด้วยดีๆ แล้วไม่ยอมทำตามก็คงต้องใช้วิธีนี้ และทันทีเธอโพสต์หลักฐานลงไปก็มีผู้ไม่ประสงค์ออกนามมาคอมเมนต์ใต้โพสต์เธอ ซึ่งเป็นรูปถ่ายจากกล้องวงจรปิดในโรงแรมแห่งหนึ่งซึ่งคนที่อยู่ในรูปก็คือหลินซานกับเกรตากำลังกอดกันอยู่นั่นเอง

สักพักเสียงโทรศัพท์ยี่หวาก็ดังขึ้นอีกครั้ง บนหน้าจอปรากฏชื่อเดวิล...

“อย่าบอกนะว่าเธอเป็นคนจัดการ”

“เปล่า ฉันนั่งอยู่กับที่เฉยๆ ยังไม่ได้ทำอะไรเลยนะ” ยี่หวาตอบกลับอีกฝ่ายด้วยน้ำเสียงกวนๆ

“แล้วใครทำ?” แต่อีกฝ่ายกลับเชื่ออย่างสนิทใจ เพราะเขาคงคิดไม่ถึงว่าผู้หญิงอย่างยี่หวาจะสามารถทำอะไรแบบนั้นได้

“ไม่รู้” ในเมื่ออีกฝ่ายไม่คิดว่าเธอเป็นคนจัดการเองจริงๆ งั้นก็คงต้องปล่อยให้เขาเข้าใจผิดแบบนั้นต่อไปแล้วกัน

“คลี่คลายได้แล้วก็ดี งั้นแค่นี้ ฉันไปทำงานต่อล่ะ เจอกันวันจันทร์ บาย!” ว่าจบเดวิลก็วางสายยี่หวาทันที

แต่ยังไม่ทันที่ยี่หวาจะได้วางโทรศัพท์ก็มีสายเรียกเข้าจากควิลเลอร์มาเสียก่อน “เธอนี่ร้ายกาจไม่เบาเลยนะ”

“ฉันคิดว่าพี่จะโทรมาชมฉันเสียเอง” ยี่หวาพูดออกไปอย่างติดตลก

“ว่าแต่เธอเป็นคนจัดการเรื่องนี้เหรอ”

“เปล่าค่ะ ฉันมีเพื่อนที่เก่งทางด้านนี้อยู่ก็เลยขอให้เขาช่วยนิดหน่อยค่ะ” ยี่หวาเลือกที่จะโกหกควิลเลอร์ เพราะการที่คนธรรมดาแบบเธอทำอะไรแบบนี้เองดูจะไม่สมเหตุสมผลสักเท่าไหร่

“เพื่อนเธอสุดยอดมากเลย แต่ก็ดีเลยต่อไปถ้าเกิดเรื่องอะไรแบบนี้ขึ้นอีกเราก็สามารถตั้งรับได้ทันที ในเมื่อไม่มีปัญหาอะไรแล้ววันจันทร์นี้มีรายการที่เธอต้องไปออกนะ นักแสดงหนังเรื่องนี้ทุกคนต้องไป ส่วนรายละเอียดเดี๋ยวฉันส่งในไลน์ให้อีกที”

“โอเคค่ะ”

เมื่อวางสายจากควิลเลอร์ยี่หวาก็ถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก “จบสักที”

“ทำไมเธอต้องโกหกด้วย บอกไปเลยว่าเธอเป็นคนจัดการ ดูเท่ดีออก” ธาราธรถามขึ้นอย่างไม่เข้าใจ มันเป็นเรื่องที่จำเป็นต้องโกหกกันด้วยเหรอ

“ฉันเป็นแค่หญิงสาวธรรมดาคนหนึ่งค่ะ”