ปล่อยใจให้รักเธอ(จบ) นิยาย บท 5

 ตอนที่ 5 คืนแรกของการแต่งงาน

 รินลดาเข้าใจความคิดของป้ายา แต่เธอก็ไม่ได้คิดจะอธิบายอะไร เพียงแค่ยิ้ม

ความสัมพันธ์ของเธอกับธีรสิทธิ์เป็นเหมือนข้อตกลงทางธุรกิจเท่านั้น เพราะฉะนั้นเธอไม่มีสิทธิ์อะไรที่จะไปวุ่นวายกับชีวิตส่วนตัวของเขาอยู่แล้ว

จะว่าไป เธอรู้สึกสบายขึ้นด้วยซ้ำที่เขาไม่อยู่ 

รินลดาเข้าไปในห้องและมองการตกแต่งรอบ ๆ ห้อง ห้องนี้ออกแบบได้อย่างมีรสนิยมมาก เพราะถึงแม้จะเป็นการตกแต่งที่ธรรมดาและเรียบง่าย แต่กลับเป็นความเรียบง่ายที่หรูหราและมีระดับ สวยมาก

“นี่คือห้องนอนของคุณธี” ป้ายายิ้ม ตอนนี้พวกเขาเป็นสามีภรรยากันแล้ว ก็ต้องนอนห้องเดียวกันเป็นธรรมดา

รินลดาอ้าปากค้าง แต่ก็รู้ว่าเธอไม่ควรพูดอะไร จึงได้แต่พยักหน้ารับ

เป็นเรื่องยากที่จะนอนหลับในสถานที่แปลกใหม่ที่ไม่คุ้นเคยโดยเฉพาะในคืนแรก รินลดาเอนหลังพิงพนักเตียงอย่างผ่อนคลายระหว่างเปิดแอปพลิเคชันหางานในมือถือ เธอจะดูแลแม่และลูกในท้องได้ก็ต่อเมื่อเธอมีงานทำที่มั่นคง

อ๊ะ! 

รินลดาเห็นประกาศรับสมัครงานตำแหน่งนักแปล ตำแหน่งนักแปลอาจเป็นเรื่องปกติธรรมดา แต่สิ่งที่ทำให้เธอประหลาดใจคือคู่ภาษาที่บริษัทต้องการ มันเป็นภาษาซลาวา

ประเทศซลาวาคือประเทศที่จตุเทพส่งแม่และเธอไป มันเป็นประเทศกำลังพัฒนาในเขตร้อน มีคนไม่มากที่จะเรียนรู้ภาษานี้ เพราะภาษาที่ใช้กันอย่างแพร่หลายทั่วโลกมักจะเป็นภาษาจากประเทศที่พัฒนาแล้ว

เงินเดือนและสวัสดิการก็ไม่เลว

เธอตัดสินใจกดสมัครงาน

แล้วเธอก็วางโทรศัพท์ลงนอน

แสงจันทร์ส่องผ่านหน้าต่างราวกับผ้าไหมสีขาวที่นุ่มนวลและอ่อนโยน ค่ำคืนเงียบสงัด

ในไม่ช้าเธอก็หลับสนิท ลำแสงของไฟหน้ารถส่องจากด้านนอกเข้ามาภายในบ้าน เมอร์เซเดส-มายบัคคันหรูเคลื่อนเข้ามาหยุดที่โรงจอดรถ

ประตูเปิดออกและร่างสูงลงมาจากรถ เขาเดินโอนเอนเล็กน้อยเข้าไปในบ้าน จังหวะก้าวเดินผิดกับย่างก้าวที่มั่นคงในเวลาปกติของเขา

เขาขยับคอเสื้อ รู้สึกคอแห้งเล็กน้อย ชายหนุ่มรินน้ำขึ้นดื่ม กระเดือกของเขาขยับขึ้นลงยามปล่อยให้น้ำเย็นชุ่มฉ่ำไหลผ่านลงคอ น้ำเย็นช่วยบรรเทาความแสบร้อนในลำคอของเขาได้บ้าง ดวงตาแดงเขาก่ำเพราะฤทธิ์แอลกอฮอลล์ เขาดื่มไวน์ขาวในงานไปเยอะเลยแล้วยังต่อด้วยไวน์แดงอีก 2-3 แก้วในวันเกิดของดวงเดือนอีก

ธีรสิทธิ์คอแข็งใช้ได้ แต่ว่าคืนนี้เขารู้สึกมึนนิดหน่อย

เขาโยนเสื้อแจ็คเก็ตลงบนโซฟาแล้วตรงไปที่ห้องของเขา

ห้องมืดสนิทแต่เขาไม่ได้เปิดไฟเพราะรู้ตำแหน่งของเตียงดีอยู่แล้ว

เขานอนลง 

รินลดากำลังนอนหลับสนิท เธอรับรู้ถึงการเคลื่อนไหวบางอย่าง แต่มันก็หยุดลงอย่างรวดเร็ว เธอขดตัวและนอนต่อ

เช้าวันรุ่งขึ้น

แสงที่ส่องผ่านช่องหน้าต่างเข้ามาราวกับเชือกสีทองทำให้ห้องสว่างขึ้น

บนเตียงนอน หญิงสาวนอนขดตัวอยู่ในอ้อมกอดของชายหนุ่มที่ยังคงหลับสนิท

ดูราวกับคู่รักแสนหวาน

ขนตาของชายหนุ่มขยับ เขาค่อย ๆ ลืมตาขึ้น หัวที่หนักอึ้งจากอาการเมาค้างทำให้เขาอยากอาบน้ำ เขาขยับแขนเพื่อลุกขึ้นนั่งแต่กลับพบว่ามีบางอย่างทับอยู่บนแขนของเขา

ธีรสิทธิ์หันไปมองหญิงสาวในอ้อมแขน 

ผมสีเข้มดกดำของเธอกระจายไปทั่วแขนของเขา เธอมีผิวที่ซีดขาวและขนตาที่ม้วนงอเหมือนปีกผีเสื้อ ริมฝีปากสีชมพูของเธอเผยอออกเล็กน้อยพร้อมจังหวะการหายใจเนิบ ๆ 

สายตาของเขาก้มต่ำลง เขามองไล่ไปตามลำคอระหง ช่วงไหล่ที่บอบบาง และหน้าอกที่ขึ้นลงเป็นจังหวะ เธอนอนตะแคงข้าง เขามองเห็นหน้าอกสมส่วนผ่านช่องว่างที่คอเสื้อ 

การหายใจของเธอทำให้หน้าอกของเธอขยับขึ้นลง เป็นภาพที่เย้ายวนใจอย่างมาก

เขากลืนน้ำลายลงคอ ไม่เคยรู้สึกถึงแรงกระตุ้นเช่นนี้กับดวงเดือนเลยสักครั้ง แต่เขากลับมีความรู้สึกนี้กับผู้หญิงที่เขาเพิ่งพบเพียงสองครั้ง

เขาขมวดคิ้วยุ่งกับการตอบสนองตามสัญชาตญาณความเป็นชายของเขา แต่เขาก็ไม่สามารถละสายตาจากเธอได้

ในความฝันของรินลดา เธอพบว่าตัวเองอยู่ในทุ่งหญ้าแอฟริกา เธอถูกสิงโตดุร้ายจับตามอง และมันกำลังจะขย้ำเธอ