POTTY3 ลิขิตรัก [END] นิยาย บท 12

กริ้ง!!

กริ้ง!!

"ร้าน SweetMony Coffee Shop ยินดีต้อนรับครับ" ผมที่พึ่งกลับมาจากส่งออเดอร์ที่โต๊ะลูกค้าเสร็จและเดินกลับมาที่หน้าเคาน์เตอร์

จังหวะที่ผมกำลังจะวางถานเสิร์ฟเสียงกระดิ่งประตูร้านดังขึ้นทุกครั้งที่มีลูกค้าใหม่เข้ามาในร้าน

"เฮ้ย!! ไอ้คาเรน!!??"

"เอ้าไอ้เหี้ยสเวน!!" ผมตกใจมากเพราะลูกค้าที่เข้ามาในร้านกลับเป็นไอ้เพื่อนเหี้ยของผมเอง ไอ้สเวนกับเมียมันหรือน้องฮาโมนี่

"สวัสดีค่ะพี่คาเรน"

"สวัสดีครับ" พอเมียมันหันมาเห็นก็ยกมือไหว้และผมก็รับไหว้เมียของมัน ก่อนที่น้องมันจะเดินไปหาพวกส้มหวานที่นั่งอยู่

"มึงมาได้ไงว่ะ!!??" พอเมียมันเดินตรงไปหาพวกส้มหวานผมก็หันกลับมาสนใจมันต่อและถามมันอย่างสงสัย

"กูเหาะมา!!"

"จริงดิ่!!" ผมถามอยย่างสงสัยที่มันบอกว่าเหาะมา สเวนทำหน้าตกใจที่ไม่คิดว่าคนของเขาจะเชื่อตามนั้น

"ไอ้ควาย!! ถามจริงมึงเชื่อที่กูพูดหรอ??"

"ไม่อ่ะ!!" ผมก็ตอบตามความจริง ใครเชื่อก็บ้าแล้ว คนอะไรจะเหาะได้ ถ้าไม่ใช่ซุปเปอร์แมนก็ว่าไปอย่าง

(ซุปเปอร์แมนมันไม่มีอยู่จริงนะคาเรน : หนวดแมว) หนวดเคยได้ยินไหมที่ ซุปเปอร์แมนที่ไม่มี ใช่ว่าจะไม่มีอยู่จริงนะ : คาเรน (คาเรนเชิญรับยาช่องสามค่ะ : หนวดแมว)

​"ถามจริงงานดูแลโรงแรมมันสบายจึงมึงมีเวลาว่างมาเป็นพนักงานเสิร์ฟหรือไงว่ะ!!"

"เพราะว่างไงถึงมาทำ" ผมก็ตอบอย่างไม่สนใจเท่าไรส่วนกิจการที่บ้านก็ให้พี่คาน่อมทำไปก่อน ตอนนี้มีภารกิจพิชิตใจเธออยู่ ฮ่าๆๆๆ

"เลยมาเป็นเด็กเสิร์ฟหรือมึงจะมาจีบใคร กูว่าโทรตามพวกไอ้ฟิวเวอร์ดีกว่า"

พอไอ้เหี้ยสเวนพูดเสร็จมันก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและคงจะโทรหาพวกไอ้ฟิวเวอร์ มันพูดคุยกับคนปลายสายแปบก็กดวางสายทันที

กริ้ง!!

กริ้ง!!

"ร้าน SweetMony Coffee Shop ยินดีต้อนรับครับ​" ผมที่ยืนคุยอยู่กับไอ้เหี้ยสเวนก็ได้ยินเสียงกระดิ่งหน้าประตูร้านดังขึ้น

"ฮ่าๆๆๆ กูก็คิดว่าไอ้เหี้ยสเวนมันโม้" เสียงหัวเราะของคนเข้ามาใหม่ มันทำให้ผมอยากจะกระโดดถีบหน้ามันจริง

"ทำไมมึงมาเร็วจังว่ะไอ้เหี้ยฟิวเวอร์??" ผมถามมันอย่างสงสัยเพราะไอ้เหี้ยสเวนมันพึ่งจะวางสายไปได้ไม่นานเอง

"กูบินมา"

"ขอความจริง!!" มันมาอีกคนล่ะ คนแรกเหาะมาส่วนไอ้เหี้ยนี่บินมา คนต่อไปคงไม่บอกกูว่าหายตัวมานะ

"บังเอิญกูอยู่แถวคอนโมมึงพอดี ขอถ่ายรูปหน่อยดิ่ ไอ้เหี้ยสเวนถ่ายให้กูดิ่"

ไอ้เหี้ยฟิวเวอร์บอกและอธิบายก่อนจะหยิบโทรศัทพ์ส่งไปให้ไอ้สเวนถ่ายรูปให้

แชะ!!

แชะ!!

กริ้ง!!

กริ้ง!!

"ร้าน SweetMony Coffee Shop ยินดีต้อนรับครับ​" ผมที่ยืนถ่ายรูปกับไอ้เหี้ยฟิวเวอร์ เสียงกระดิ่งตรงประตูร้านก็ดังขึ้นทำให้ผมหันไปมองและกล่าวต้อนรับ

"หึหึ"

"มาแล้วหรอมึง ไอ้เหี้ยเปเปอร์!!" เสียงไอ้เหี้ยฟิวเวอร์พูดขึ้นหลังจากที่มันรับโทรศัทพ์คืนไปจากไอ้เหี้ยสเวน

"มึงเห็นกูไหมล่ะ!!??" ไอ้เปเปอร์ก็หันไปกวนตีนไอ้ฟิวเวอร์ก่อนจะหยิบบุหรี่ขึ้นมาสูบและยืนมองหน้าผมก่อนจะยกยิ้ม

กริ้ง!!

กริ้ง!!

เสียงกระดิ่งตรงประตูร้านดังขึ้นทำให้พวกผมที่ยืนกันอยู่ต้องหันกันไปมองกัน แต่พอรู้ว่าเป็นใครพวกผมก็เลิกสนใจกัน

"ไง พวกมึง!!" เสียงแม็ททิวพูดขึ้นหลังจากเปิดประตูร้านเข้ามากับภรรยา ก่อนจะเอ่ยทักทายเพื่อนๆของเขาที่ยืนอยู่กันพร้อมหน้า

"สวัสดีค่ะพวกพี่" เสียงแอปเปิ้ลพูดขึ้นหลังจากเดินตามสามีตัวเองเข้ามาในร้านของเพื่อนเธอและยกมือไหว้ทักทายพวกพี่ๆ

"สวัสดีครับ" สเวนยกมือขึ้นรับไหว้ทันที ที่แอปเปิ้ลกล่าวทักทาย ส่วนเปเปอร์แต่ยกมือขึ้นรับและพยักหน้าในเมียไอ้แม็ททิว

"สวัสดีครับ น้องแอปเปิ้ล" ตามมาด้วยเสียงไอ้ฟิวเวอร์ที่ทักทายและยกยิ้มเจ้าชู้ให้เมียไอ้แม็ททิว จนไอ้แม็ททิวต้องเอาตัวมาบังภรรยาตัวเอง

"เมียกู!!! ไอ้สัส" เสียงไอ้แม็ททิวพูดขึ้นพอกับหันไปส่งสายตาดุให้ไอ้ฟิวเวอร์มัน

"ฮ่าๆๆๆ ทำเป็นหวงนะมึง"

"เดี๋ยวมึงจะโดน!!"

"พี่แม็ททิว เค้าไปหาเพื่อนนะ" แอปเปิ้ลที่ยืนฟังสามีตัวเองยืนคุยเล่นกับพวกเพื่อนเขา จนเธอหันไปบอกเขาและเดินตรงไปที่โต๊ะพวกเพื่อนนั่งกันอยู่

"ครับ"

"ไอ้เหี้ยคาเรนมึงไม่พูดแบบนี้แล้วหรอ ร้าน SweetMony Coffee Shop ยินดีต้อนรับครับด้วยว่ะ" พอเมียไอ้แม็ททิวเดินไปรวมกลุ่มกับส้มหวาน ไอ้ฟิวเวอร์ก็หันมาถามผมและยักคิ้วกวนตีนให้​ผม

"กูขี้เกียจ พวกมึงจะเอาอะไรไหม อย่างมายืนเกะกะดิ่" ผมบอกและถามพวกมันว่าจะเอาอะไรกัน มายืนขวางทางลูดค้าเข้าออก

"ไอ้สัส!! เบ่งอย่างกับเป็นเจ้าของร้าน" ไอ้แม็ททิวพูดขึ้นอย่างสงสัยก่อนที่มันจะเห็นการแต่งตัวของผม

"หึหึ ไม่ใช่เจ้าของร้านแต่จะเป็นผัวของเจ้าของร้านเว้ย!!!" ผมกยกยิ้มเจ้าเล่ห์ก่อนจะยืดอกบอกอย่างภาคภูมิใจ กูไม่ใช่เจ้าของร้านแต่จะเป็นผัวเจ้าของเว้ย ฮ่าๆๆ

"ไอ้สัส!!! มึงจะตีท้ายครัวกูหรอ อย่าอยู่เลยมึง!!!" พอคาเรนพูดจบ เสียงโวยวายของสเวนก็ดังขึ้นมาและยังทำท่าจะเดินเข้าไปหาเรื่องไอ้คาเรนมัน

ผ๊วะ!!!

"โอ้ยยย!!"

"อย่าปัญญาอ่อน โตจนมีเจ้าแฝดแล้วนะมึงอ่ะ" เสียงไอ้เปเปอร์พูดขึ้นหลังจากที่มันตบหัวไอ้สเวนที่เป็นบ้าอะไรขึ้นมาอีก

"ก็..."

"กูไม่ได้จะเอาเมียมึงเว้ย แต่จะเอาเพื่อนเมียพวกมึง หึหึ" ไอ้สเวนยังพูดไม่ทันจะจบ ผมก็พูดแทรกขึ้นมาก่อน เพราะคิดว่าไอ้เหี้ยสเวนมันกำลังเข้าใจผมผิดอยู่

"กูพึ่งรู้ว่ารสนิยมมึงเปลี่ยนไป!!" เสียงหัวเราะจากไอ้เปเปอร์ดังขึ้นก็จะยกยิ้มมองมาที่ผม อะไรของมึงว่ะ ยิ้มแบบนี้คืออะไรและอะไรคือรสนิยมที่เปลี่ยนไป มันต้องการจะสื่ออะไรกับกู คาเรนงงหมดแล้วนะ

"กูเข้าใจมึงนะ ว่ามึงอยากลองขุดทอง!!" ตามมาด้วยเสียงไอ้เหี้ยแม็ททิวอีกคน ผมก็ได้แต่มองหน้ามันสองคนสลับไปม่อย่างไม่เข้าใจ

"มึงนี้ยอดชายให้หมู่ชายจริงๆว่ะ ฮ่าๆๆๆ" ตามมาด้วยเสียงไอ้ฟิวเวอร์พูดขึ้นเสร็จมันก็หัวเราะ ชอบอกชอบใจ ส่วนไอ้สเวนก็ยืนงงงวยไม่ได้ต่างอะไรไปจากผมเลยตอนนี้

"มึงพูดเหี้ยอะไรของพวกมึงว่ะ???" ไอ้สเวนถามขึ้นเพราะตอนนี้ไม่ได้มีแค่มันคนเดียวที่ไม่เข้าใจ ผมก็ไม่เข้าใจด้วยเหมือนกัน จนไอ้ฟิวเวอร์เดินเข้าไปกระซิบข้างหูไอ้สเวนมัน