POTTY3 ลิขิตรัก [END] นิยาย บท 27

หลังจากพวกเราแข่งวอลเลย์บอลชายหาดเสร็จและพากันแยกย้ายกลับห้องพัก เพื่อไปพักผ่อนเพราะตอนเย็นพวกเราทั้งหมดจะไปเดินตลาดคนเดินและค่อยกลับกัน

แอปเปิ้ลและฮาโมนี่ก็แยกไปกับผัวของมัน ส่วนพวกอีรีซี่ก็กำลังจะกลับไปที่ห้องพักตัวเองฉันจึงเดินตามพวกมันกลับ จังหวะที่กำลังเดินตามอยู่นั้นก็ถูกนายคาเรนเข้ามาจับที่แขนและลากให้เดินตาม

"นี่!!!จะลากกูไปไหน ปล่อยกูนะเว้ย!!!"

"เมียจ้าลืมอะไรหรือเปล่าครับ!!??"

"!!??"

พอนายคาเรนพูดเสร็จฉันก็เริ่มนึกอะไรบ้างอย่างและก็นึกได้ว่า เสื้อผ้าของใช้ส่วนตัวของเธอได้ถูกนายคาเรนขนย้ายมาไว้ที่ห้องพักของเขาแล้ว

"บอกกันดีๆก็ได้ไม่เห็นต้องลากกูมาเลย!!" ฉันพูดอย่างไม่พอใจก่อนจะกระซากมือออกจากมือของเขา และเดินตามเขามาที่ห้องพัก

"ถ้าผัวไม่ลากเมียมา เมียก็คงเดินตามพวกเพื่อนกลับห้องพักแล้วมั้ง"

ฉันไม่พูดอะไรแต่จ้องมองเขาตาดุก่อนจะเดินเข้าไปในห้องพักพร้อมกับนายคาเรน ฉันเดินตรงไม่ได้เตียงนอนก่อนจะล้มตัวลงนอนเพื่อพักผ่อน

"เมีย!! ลุกไปอาบน้ำก่อน!!??" นายคาเรนที่เดินตามส้มหวานเข้ามาในห้องนอน ก็รีบเดินเข้าไปห้ามและบอกให้เธอลุกจากเตียงนอน

"ไม่เอา!! กูเหนื่อย กูง่วง กูอยากพักผ่อน" ฉันที่รู้สึกง่วงนอนและขี้เกียจลุกก็บอกเขาและจับผ้าห่มนอนคลุมโปงทันที

"ไม่ต้องเลย!! ลุกไปอาบน้ำ"

"ไม่!!!"

"จะลุกดีๆหรือจะให้ผัวอุ้ม!!??"

ฉันเงียบไม่ได้ตอบอะไรบวกกับไม่ได้ยินไม่ชัดว่าเขาบอกอะไร ก็จะสะดุ้งตกใจเมื่อนายคาเรนจัดเธออุ้มขึ้นจากเตียงนอน

"จะทำอะไร!!!??"

"ไปอาบน้ำ!!"

"ไม่เอาจะนอน!!"

"ก็นอนไปดิ่!!"

"กูจะนอนที่เตียงไม่ใช่ในอ่างอาบน้ำ"

"มันก็นอนได้ อยากนอนก็นอนไป เดี๋ยวผัวอาบน้ำให้"

"ไม่ต้อง!!!"

"อย่าดื้อกับผัว ถ้าไม่อยากให้ส้มหวานน้อยเจ็บตัว!!!"

พอเขาพูดเสร็จฉันก็รีบปิดปากเงียบทันทีและยอมนอนพิงขอบอ่างและปล่อยให้นายคาเรน อาบน้ำให้เธอถึงแม้จะไม่อยากก็ตาม เธอจึงปล่อยเลยตามเลยก็จะนอนหลับตาลง

ผมที่จับอุ้มร่างบางของส้มหวานมานอนพิงลงอ่างอาบน้ำ และเปิดน้ำอุ่นและน้ำเย็นผสมกัน และหยิบครีมอาบน้ำและลงมือลูบไล้ไปตามร่างบาง

ผมพยายามระงับอารมณ์ความต้องการของตัวเอง หลังการอาบน้ำให้ส้มหวานเสร็จอย่างทรมานตัวเอง และจับอุ้มร่างบางขึ้นจากอ่างน้ำและหยิบผ้าขนหนูคลุมร่างบางส้มหวานไว้

ผมเดินออกจากห้องน้ำตรงไปที่เตียงนอนก่อนจะวางร่างบางลงบนเตียง ผมจัดท่านอนให้เธอรู้สึกนอนหลับสบาย ก่อนจะรีบวิ่งเข้าห้องน้ำเพื่อไปจัดการตัวเอง

หลังจากช่วยตัวเองเสร็จและรู้สึกสบายตัว ผมจึงเดินออกมาจากห้องน้ำตรงไปที่เตียงนอน ก่อนจะล้มตัวลงนอนข้างๆส้มหวานและหลับไปทันที

14:25 น.

ฉันที่เผลอนอนไปตอนไหนก็ไม่รู้ก็รู้สึกถึงแรงกอดรัดบริเวณเอว เธอก้มลงมองมือที่กอดรัดตรงเอวก่อนจะหันไปมองด้านข้าง ก็เห็นเป็นนายคาเรนนอนหลับอยู่ เธอจึงพยายามยกมือของเขาออกจากเอว ยิ่งพยายามยกออกเขาก็ยิ่งกอดรัดแน่นขึ้นไปอีก

"โอ้ยย!!! กอดกูสักแน่น!! กูหายใจจะไม่ออกอยู่แล้ว!!!" ฉันบ่นพึมพำคนเดียวอย่างหงุดหงิดและพยายามยกแขนของเขาออก ไม่นานความพยายามของเธอก็สำเร็จ

เธอจึงลุกขึ้นนั่งบนเตียงนอน มันทำให้ผ้าขนหนูที่คลุมร่างอยู่ร่วงลงจากลำตัว มันทำให้ฉันรู้สึกหนาวพอก้มลงมองตัวเองก็เห็นว่าตัวเองกำลังโป๊อยู่ ก็ตกใจและรีบหยิบผ้าห่มขึ้นมาห่มร่างกายตัวเอง

"ไอ้คาเรน!!!"

ฉันหันไปมองคนที่นอนหลับอยู่อย่างสบาย เธอยกมือขึ้นและทุบลงไปที่อกแกร่งไปหนึ่งที จนคนที่นอนหลับอยู่สะดุ้งตกใจตื่น

"โอ้ยยยยยยยย!!!!"

เพี๊ยะ!!! เพี๊ยะ!!!

"โอ้ยยย!!!! เจ็บๆๆๆ!!!!"

"ทำไมมึงไม่หาเสื้อผ้าใส่ให้กูว่ะ!!!???" ฉันจับผ้าห่มไว้แน่นและยกมือขึ้นตีนายคาเรนอย่างโมโหที่เขาปล่อยให้เธอนอนโป๊แบบนี้

เพี๊ยะ!!! เพี๊ยะ!!

"โอ้ยยยย เจ็บครับเมีย!!!"

"ปล่อยมือกู!!??"

หลังจากที่ฉันทุบและตีใส่นายคาเรน จนถูกเขาจับมือที่พยายามทุบตีเขา เธอจึงจ้องมองและพยายามดึงมือของตนเองออกจากมือเขา

"อย่าดิ้นดิ่ เดี๋ยวผ้าก็หลุมหรอ!!??"

"นั้นก็ปล่อยกู"

"ถ้ายอมปล่อย เมียสัญญานะว่าจะไม่ตีผัว"

"เออ"