POTTY3 ลิขิตรัก [END] นิยาย บท 38

"โอยยย...ลึก...อ๊าาาา...ซิ๊ดดดด"

"โอ้วว....เสียวหัวฉิบ!!!...ซิ๊ดดด"

พั่บๆ พั่บๆ พั่บๆ

พั่บๆ พั่บๆ พั่บๆ

"อ๊ะ.....เสียวว....ซิ๊ดดดด.."

"ฮื้มมๆ.....เมียจ้า...ทำบ้า...งสิ่...ซิ้ดดด"

ส้มหวานลุกขึ้นและผลักผมให้ลงนอน ก่อนจะขึ้นคร่อมร่างสูงเธอใช้มือจับแก่นกายขึ้นตั้งและค่อยๆนั่งลงจนร่องสวาทของส้มหวานครอบครองแก่นกายของผม

ร่างบางเริ่มโยกขึ้นลงอย่างช้า ๆ และโยกเร็วขึ้นเรื่อย ๆ ตามจังหวะที่ส้มหวานขึ้นลง เธอรู้สึกว่าร่องสวาทของเธอถูกแก่นกายที่แข็งมากของเขาครูดผนังช่องคลอดอยู่ตลอดเวลา

พั่บๆ พั่บๆ พั่บๆ

พั่บๆ พั่บๆ พั่บๆ

"อ๊าาา.....จุก...แต่..ชอบ...ซิ๊ดดดด"

"โอ้ววว....แบบนั้นล่ะ...ฮื้มมม.."

ยิ่งเวลาที่ส้มหวานนั่งทับลงไปจนมิดด้ามแล้ว มันยิ่งทำให้ผมรู้สึกเสียวมาก จนผมเผลอกระแทกสวนเข้าไปแรงขึ้นและยิ่งลึก

"อู้ววววววส์.....อย่าสว..นน....อ๊าาา...ซิ๊ดดดด"

พั่บๆ พั่บๆ พั่บๆ

พั่บๆ พั่บๆ พั่บๆ

ขณะที่ส้มหวานกำลังขย่มของผมขึ้นลง ผมก็เอามือมาจับหน้าอกชองเธอ เขี่ย ยอดปทุมถันสีหวานบี้เล่นอย่างสนุกมือ ยิ่งทำให้ร่างบางเสียวสะท้านไปทั้งร่างกาย

"อ๊าาาา....เสียวอ่ะ โอ้ยยย… จะไม่ไหวอยู่แล้ว.." เธอร้องเสียงดัง ยิ่งเหมือนกับเป็นการปลุกเร้าอารมณ์ ผมยิ่งเด้ง แก่นกายรับการกระแทกแรงขึ้น ๆ

พั่บๆ พั่บๆ พั่บๆ

พั่บๆ พั่บๆ พั่บๆ

"เอาเลยครับ.....โอ้ววว....ซิ๊ดดดด"

"อ๊าาา....จะ...แตก...แล้....ววว...ซิ๊ดดดด"

"โอ้ววว....เอาให้เสร็จเลย..."

"จะ..แตก..."

พั่บๆ พั่บๆ พั่บๆ

พั่บๆ พั่บๆ พั่บๆ

"แตกแล้...ววว...ซิ๊ดดดด"

"อืมมม… อย่างนั้นนน…"

ส้มหวานรู้สึกราวกับว่าตัวเองตัวแข็งทื่อ หน้าท้องเกร็ง สะโพกก้อเด้งใส่แก่นกายของผมไม่หยุด…

ในขณะที่ผมเองนั้นก็เด้งรับกับร่องสวาทของ ส้มหวานไม่หยุดเช่นกัน เราต่างคนต่างเร่งเพื่อให้ถึงจุดสุดยอดพร้อมกัน

พั่บๆ พั่บๆ พั่บๆ

พั่บๆ พั่บๆ พั่บๆ

"อ๊ะ.. เค้า .. เค้า.. เค้า...จะแตกแล้ววว..."

"ผมก็จะเสร็จแล้ว..เมียจ้าขย่มแรงๆ...โอ้ววว..."

"แตกแล้...วววว....อร๊ายยยยย"

"ฮื้มม....อ่าาส์"

ส้มหวานเร่งขย่มแรงขึ้นก่อนที่ใบหน้าเหยเกของเธอและเขา ก่อนที่เธอจะปลดปล่อยน้ำไหลออกมาและซบหน้าลงนอนกองอย่างเหนื่อยล้า

ไม่นานร่างสูงก็กระตุกเกร็งสองสามที ก่อนที่จะพุงน้ำอุ่นๆเข้ามาข้างในของเธอ ผมเอามือขึ้นลูบไล้แผ่นหลังของส้มหวาน

ก่อนจะจัดร่างบางที่นอนหลับไปแล้ว ให้ลงนอนดีๆ ผมถอนแก่นกายออกจากร่างบาง และลุกขึ้นนั่งมองส้มหวานที่นอนหลับตา สายตาผมเหลือบไปเห็นรอยเลือดไหลออกจากหว่างขา

"เลือด!!!!" ผมสะดุ้งตกใจรีบหยิบผ้าห่มขึ้นมาคลุม ร่างบางที่นอนเปลือยเปล่าอยู่ ก่อนจะรีบอุ้มเธอขึ้นและเดินออกจากบ้านไปโรงพยาบาลทันที

โรงพยาบาลแห่งหนึ่ง...

ผมเลี้ยวรถเข้ามาจอดในโรงพยาบาลก่อนจะเดินมาเปิดประตูรถและก้มลงอุ้มร่างบางออกมาจากรถ ก่อนจะวิ่งตรงเข้าไปด้านใน เจ้าหน้าที่รีบเข็นเปลออกมาผมจึงวางร่างบางลง

ก่อนจะเดินตามเจ้าหน้าที่มายืนรอที่หน้าห้องฉุกเฉิน ผมเดินรออยู่หน้าห้องฉุกเฉิน ไม่นานก็มีคุณหมอเดินออกมาจากห้อง

"ภรรยาผมเป็นไงบ้างครับ" ผมลุกขึ้นเดินเข้าไปหาคุณหมอ ก่อนจะถามอาการของส้มหวานอย่างเป็นห่วง

"ไม่เป็นไรมากครับ ช่วงนี้ก็ระวังเรื่องร่วมรักอย่างให้รุนแรงจนเกินไป มันจะทำให้แท้งได้ครับ" คุณหมอแจ้งอาการคนไข้ก่อนจะแนะนำเขาเรื่องการมีเพศสัมพันธ์อย่างให้รุนแรงมากเกินไป

"คุณหมอพูดอะไรครับ!!??" ผมงงและสงสัยมากที่คุณหมอบอกว่า ผมเกินจะทำให้ส้มหวานแท้งลูก เขาจึงถามขึ้นอย่างสงสัย

"ภรรยาคุณตั้งครรถ์ได้ 2 เดือนแล้วครับ" คุณหมอทำหน้างงก่อนจะบอกเรื่องที่คนไข้ตั้งครรภ์ให้เขารู้

"ภรรยาผมท้องหรอครับ!!??" ผมตกใจมากแบบไม่เชื่อหูตัวเองที่บอกว่า ส้มหวานเธอกำลังท้องลูกของเขาอยู่

"นี่คุณไม่รู้หรอครับ!!??"

"ครับ!!"

"คาดหน้าก็ระวังหน่อยนะครับ หมอขอตัวก่อน"

พอคุณหมอขอตัวและเดินจากไป ผมก็ลุกตัวลงนั่งเก้าอี้ ก่อนจะสงบสติอารมณ์ของตัวเองที่ตอนนี้ ทั้งดีใจและใจหายปะปมกันไป ไม่นานเจ้าหน้าที่ก็เข็นเปลโดยมีส้มหวานนอนหลับอยู่

ผมลุกขึ้นยืนและเดินตามเจ้าหน้าที่มาที่ห้องพักคนไข้ เพราะคุณหมอขอดูอาการคนไข้สองสามวัน เพื่อความปลอดภัยของแม่และลูกในท้อง

พอเจ้าหน้าที่และพยาบาลเดินไปจากห้อง ผมก็เดินตรงมายืนที่ข้างเตียงคนไข้ ก่อนจะยกมือขึ้นลูบหัวส้มหวานและก้มหน้าลงหอมแก้ม

ผมเดินมานั่งลงที่โซฟาและหยิบโทรศัพท์มือถือออกมา ก่อนจะโทรหาพี่ชายของเขาเรื่องนี้

#คาเบลล์

(ฮัลโหล!!??)

"พี่!! ผมกำลังจะเป็นพ่อคน"

(อะไรของมึง!!?? ตอนนี้มึงก็เป็นพ่อคนอยู่ไม่ใช่หรอ!!??)

"ไม่ใช่ดิ่พี่!!! ผมหมายถึงอีคน"

(มึงไปทำผู้หญิงที่ไหนท้องห๊ะ!!! ตอนนี้ปัญหาเรื่องของส้มจี๊ดมึงยังไม่ทันแก้เลย)

"เพราะแบบนี้ไง ผมถึงได้โทรหาพี่!!??"

(เออๆๆ ไหนมึงบอกมาดิ่ ว่าผู้หญิงที่ท้องเป็นใคร ชื่ออะไร ท้องจริง หรือ ท้องมโน)

"ส้มหวาน ท้องจริงจากปากหมอ"

(เดี๋ยวนะชื่อคุ้นๆ ใช่พี่สาวคนละแม่กับส้มจี๊ดเปล่า!!??)

"ใช่"

(ไอ้เชี้ยยยยย!!! มึงจะเอาทั้งพี่ทั้งน้องหรือไงวะ!!!??)

"เอาแค่พี่ก็พอ!!"

(เออๆๆ มึงต้องจัดการเรื่อง ส้มจี๊ดให้เรียบร้อยก่อน เข้าใจเนี้ย!!??)

หลังจากที่ผมวางสายพี่ชายตัวเองไป ผมก็หันไปมองคนที่นอนหลับอยู่บนเตียงคนไข้ ก่อนที่ผมจะรู้สึกง่วงนอนและเผลอหลับไปทันที

08:30 น.

ฉันรู้สึกตัวตื่นเพราะแรงขยับที่แขน พอลองมองดูรอบๆและหันไปมองทางซ้ายมือ ก็เห็นเจ้าหน้าที่พยาบาลกำลังยืนวัดความดันเธออยู่

"ตื่นแล้วหรอค่ะ รู้สึกเป็นไงบ้างค่ะ??" เสียงเจ้าหน้าที่ถามขึ้น เธอจึงหันกลับไปมองหน้าเขาอย่างไม่เข้าใจว่าตกลงเธอเป็นอะไร

"ฉันเป็นอะไรค่ะ!!??" ฉันไม่รู้จะตอบคำถามของพี่พยาบาลอย่างไร จึงถามพี่พยาบาลกลับอย่างสงสัย

"คนไข้ตั้งครรภ์ได้สองเดือนกว่าแล้ว ต้องระวังให้มากๆนะคะ!!" เจ้าหน้าที่ยิ้มรับก่อนจะบอกอาการคนไข้ให้เธอถาม

"ค่ะ!!??" ฉันที่ได้ยินสิ่งที่พี่พยาบาลบอก เธอก็ตกใจมากเพราะเธอไม่คิดว่าตัวเองจะท้องได้ ทำให้เธอก้มลงมองท้องตัวเองอย่างไม่รู้ตัว

"ตื่นแล้วหรอ!!??" คารนที่นอนหลับอยู่บนโซฟา ก็รู้สึกตัวตื่นเพราะเสียงคนคุยกัน พอเขาหันไปที่เตียงนอนที่เห็นว่าส้มหวานตื่นแล้วก็ลุกขึ้นยืน

"นั่นหมอขอตัวก่อนนะคะ" พี่พยาบาลที่เห็นสามีของคนไข้ตื่นแล้ว เธอจึงขอตัวและเก็บเครื่องวัดความดันเดินออกจากห้องไปทันที

ฉันหันไปมองหน้าคาเรนก่อนจะล้มตัวลงนอนหันหลังให้เขา ตอนนี้เธอไม่พร้อมที่จะมองหน้าของเขา

"เป็นอะไรหรือเปล่า!!??" คาเรนที่เห็นท่าทางแปลกๆของส้มหวานก็ถามขึ้นอย่างเป็นห่วง

"เปล่า!!" ฉันตอบปฏิเสธเขาไป ก่อนจะค่อยๆนอนหลับตาลง

คาเรนเลิกถามและเดินกลับมานั่งที่โซฟาตามเดิม ไม่นานเจ้าหน้าที่ส่งอาหารก็เปิดประตูห้องเข้ามาพร้อมกับถาดที่มีอาหารคนไข้

คาเรนจึงลุกขึ้นเดินเข้าไปรับถาดจากเจ้าหน้าที่มาวางไว้ที่โต๊ะ ก่อนจะหันไปมองร่างบางที่นอนหลับตาอยู่ คาเรนจึงถาดอาหารใส่ถ้วย และน้ำกับผลไม้ใส่ตู้เย็น ก่อนจะถือถาดเปล่าไปว่างไว้ด้านนอกห้อง

"เดี๋ยวผมออกไปหาอะไรทานก่อน" เขาเริ่มรู้สึกหิวจนหันมามองส้มหวานและบอกเธอ ก่อนจะเดินออกไปจากห้องคนไข้

ฉันที่แกล้งนอนหลับก็ลืมตาขึ้นเมื่อได้ยินเสียงปิดประตูห้อง เธอลุกขึ้นนั่งบนเตียงก้อนจะเผลอร้องไห้ออกมาอย่างเสียใจ

"จะทำอย่างไรดี!!??....ฮือออ"

"ฮืออ..."

ฉันร้องไห้ออกมาอย่างเสียใจและไม่คิดว่าเรื่องนี้จะเกิดขึ้นกับเธอ ตอนนี้ฉันรู้สึกเหมือนเป็นเมียน้อยของน้องสาวตัวเอง แค่เธอมีอะไรกับเขาก็รู้สึกแย่มากพอแล้ว แต่นี้มันกับแย่ยิ่งกว่าอีก

ฉันนั่งร้องไห้อย่างพอใจก่อนจะหันไปมองถ้วยข้าวต้มที่เขาวางไป ก่อนจะเอื้อมมือไปที่โต๊ะและเลื่อนมาที่เตียง

ตอนนี้เธอต้องคิดถึงลูก เพราะตอนนี้เธอไม่ได้ตัวคนเดียวอีกแล้ว ฉันจึงลงมือทานข้าวต้มปลาที่โรงพยาบาลจัดมาให้ ไม่นานเธอก็ทานจนหมดและทานยาบำรุงดื่มน้ำตาม

"ทานข้าวยัง!!??" คาเรนที่พึ่งลงไปหาอะไรทานก็เปิดประตูห้องเข้ามา ก็เห็นส้มหวานกำลังดื่มน้ำอยู่

"อื้ม" ฉันพยักหน้าบอกและวางแก้วไว้ที่โต๊ะเหมือนเดิม เธอเห็นเขาเดินตรงเข้ามาหาพร้อมกับวางผลไม้มากมายให้ฉัน

"ทานผลไม้ มันมีประโยชน์ต่อร่างกายและเด็กในท้อง"

"มึงรู้เรื่องที่กูท้องแล้วใช่ไหม!!??" ฉันที่เอื้อมมือไปหยิบมะม่วงก็ต้องชะงักคำพูดของเขา ก่อนที่เธอจะถามเขาขึ้น

"อื้ม...แต่ไม่ต้องห่วงผมรับผิดชอ...."

"ไม่ต้อง!!! มึงรับผิดชอบแค่ส้มจี้ดพอ!!!" ฉันรีบตอบปฏิเสธคาเรนไปและบอกให้เขาไปรับผิดชอบแค่ส้มจี้ดก็พอ เพราะเธอกับลูกจะดูแลเอง

"ไม่!!! มึงเป็นเมียกูและเด็กในท้องก็เป็นลูกกู!!!" คาเรนตอบปฏิเสธทันทีและเขาก็ไม่ยอมทิ้งลูกเมียของเขาให้ลำบากแน่นอน

"แล้วส้มจี๊ดล่ะ และลูกของส้มจี๊ด มึงจะไม่รับผิดชอบหรอ"

"กูบอกว่า กูไม่เคยมีอะไรกับน้องสาวมึง!!"

"กูไม่รู้หรอ!!?? แต่กูจะไม่ยอมเป็นเมียน้อยใคร!!??" ฉันไม่สนว่าเขาจะพูดหรือปฏิเสธอะไร แต่เธอจะไม่ยอมมีสถานะแบบนี้

"มึงไม่เคยเป็นเมียน้อยใคร มึงเป็นเมียกูคนเดียว!!"

"อยากพูดอะไรก็พูดไปเถอะ แต่เรื่องลูกมึงไม่ต้องมายุ่ง!!" ฉันเลิกสนใจคาเรน ก่อนจะล้มตัวลงนอนเพื่อจบบทสนทนากับเขา เพราะยิ่งคุยเธอก็ยิ่งโกรธและโมโหเขามากขึ้น

----------------------------------------------------

.... ไม่รู้จะยินดีหรือเสียใจกับคุณพี่มันดี

เป็นกำลังให้อีพี่มันด้วยนะคะ ......