POTTY3 ลิขิตรัก [END] นิยาย บท 4
สรุปบท ตกหลุมรัก - 01: POTTY3 ลิขิตรัก [END]
สรุปเนื้อหา ตกหลุมรัก - 01 – POTTY3 ลิขิตรัก [END] โดย หนวดแมว
บท ตกหลุมรัก - 01 ของ POTTY3 ลิขิตรัก [END] ในหมวดนิยายโรแมนซ์ เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย หนวดแมว อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
ผมเดินออกจากร้านของส้มหวานและเดินตรงมาที่รถ วันนี้ผมมีนัดกับไอ้ฟิวเวอร์ไม่งั้นผมคงอยู่นั่งที่ร้านของเธอทันวันแน่
แต่ไม่เป็นไร โอกาสของผมยังมีอีกมากเพราะ ร้านของเธอมันตั้งอยู่ที่คอนโดของผมและสงสัยว่าเธอคงจะอาศัยอยู่ที่นี้ด้วย
ผมขับรถออกมาจากร้านคาเฟ่ทันทีและไม่นานผมก็ขับรถมาถึงคอนโดฟิวเวอร์ ผมขับรถเลี้ยวเข้าไปในลานจอดรถคอนโดและวนหาที่จอด
ไม่นานผมก็หาที่จอดจนเจอและเลี้ยวเข้าไปจอด ผมเปิดประตูรถลงจากรถและเดินตรงไปที่ลิฟท์กดปุ่มเรียก ไม่นานประตูลิฟท์ก็เปิดออก
ผมจึงเดินเข้าข้างในและกดปุ่มชั้นที่จะขึ้น ผมยืนรอให้ลิฟท์พาขึ้นไป ประตูลิฟท์ก็เปิดออกผมจึงเดินออกมาและเดินตรงไปที่ห้องๆหนึ่ง
ก๊อก
ก๊อก
ก๊อก
ก๊อก
ผมเดินมาที่ห้องไอ้ฟิวเวอร์และเคาะประตูห้องเรียกให้มันมาเปิด ไม่นานประตูห้องก็เปิดออกและผมก็เดินเข้าไปนั่งที่โซฟาห้องนั่งเล่น
"ทำไมวันนี้มึงถึงอยากเจอกูว่ะ" ผมหันไปมองไอ้ฟิวเวอร์ที่เดินตามเข้ามานั่งที่โซฟาข้างๆด้วยใบหน้าเคลียด
"กูก็ไม่ได้อยากจะเจอมึงหรอ ไอ้คาเรน!!" เสียงไอ้ฟิวเวอร์หันมาตอบและหยิบกระป๋องเบียร์ขึ้นมาดื่ม
"แดกตั้งแต่หัววันเลยนะมึง ถ้ามึงไม่มีอะไรกับกู กูกลับล่ะ" ผมนั่งมองมันดื่มและบอกมันว่าจะกลับ พอผมลุกขึ้นมันก็หันมามองหน้าผม
"ไม่ต้องลุก ไอ้สัส!!" ไอ้ฟิวเวอร์ที่เห็นว่าผมลุกขึ้นยืนเตรียมตัวจะเดินออกจากห้องนั่งเล่น มันก็รีบร้องห้ามผมทันที
สวัสดีดีครับผมชื่อ ฟิวเวอร์ ทุกคนและคนอ่านคงจะรู้จักผมกันดีพอสมควร วันนี้ผมมีเรื่องเคลียดและกุมใจแต่เพราะพวกเพื่อนที่สำคัญๆมันไม่ว่าง
แต่คนว่างมันมีแค่ไอ้คาเรนที่ไม่ค่อยจะเหมาะที่จะได้คำปรึกษาจากมัน แต่เอาเถอะมันอุตส่าห์มาหาก็คงต้องให้มันช่วย
พอผมเห็นว่ามันทำท่าจะเดินออกจากห้องนั่งเล่นเพื่อจะกลับคอนโด ผมจึงรีบร้องห้ามให้มันหยุดและบอกให้นั่งที่เดิม
"มีอะไร??" ไอ้คาเรนยอมนั่งลงและหันมาถามผมทันที มันคงจะสงสัยถึงความเคลียดของผม
"แม่กูเขาอยากให้กูหมั้นกับผู้หญิงคนนี้" ผมบอกไอ้คาเรนเสร็จก็ลุกขึ้นยืนเดินไปหยิบรูปภาพของเธอมาให้ไอ้คาเรนดู
ผมส่งรูปไปให้ไอ้คาเรนมันดูและมันก็หยิบไปดูก่อนที่มันจะอุทานเสียงดังออกมา
"นี้มัน!!!" ไอ้คาเรนมองดูรูปของเธออย่างตกใจ มันทำให้ผมสงสัยเผื่อมันจะรู้จักเธอ
"มึงรู้จักหรอ ไอ้คาเรน!!!" ผมรีบหันไปถามไอ้คาเรนอย่างสงสัย มันก็ส่งรูปคืนมาให้ผมและผมก็รับไว้และนั่งรอลุ้น
"ไม่รู้จักว่ะ ใครว่ะ" พอไอ้เหี้ยคาเรนมันตอบผมก็อยากจะกระโดดถีบหน้ามันเลยจริงๆ กูก็นึกว่าแม่งจะรู้จัก เห็นร้องตกอกตกใจ
ผัวะ!!!
"ไอ้สัส!!! แล้วมึงจะร้องทำซากอะไร ร้องซะกูนึกว่ารู้จักกัน" ผมลุกขึ้นยืนและเดินไปตบหัวมันที่เป็นบ้าอะไรไม่รู้ กูยิ่งเคลียดๆอยู่
"โอ้ยย!! ไอ้เหี้ยมึงตบหัวกูทำไม!!??" เสียงไอ้คาเรนโวยวายที่โดนผมตบหัว
"กูไม่ถีบหน้ามึง ก็ดีเท่าไรแล้ว" ผมหันไปบอกไอ้คาเรนที่นั่งเอามือลูบหัวอยู่
"ตกลงเธอเป็นใครว่ะ??" ไอ้คาเรนมองรูปและหันมาถามผมอย่างสงสัย
"แมรี่" ผมก็บอกชื่อของผู้หญิงในรูปให้ไอ้คาเรนมัน แต่มันกับทำหน้างงๆ โง่ๆ
"ไอ้สัส!! ยังไม่ถึงวันคริตมาสเลย จะรีบแมรี่ไปทำไมว่ะ" เสียงไอ้คาเรนมันตอบจึงผมอยากจะเอามีดมาเปิดหัวมันว่าในสมองมันมีรอยยักบ้างไหม
"เลิกคบเลยดีไหมว่ะ!!?? หึหึ" ไอ้ฟิวเวอร์กระดกกระป๋องเบียร์และเหลือบมองผมเล็กน้อย
"เฮ้ย!! เลิกไม่ได้เว้ย!!!" ผมยกกระป๋องเบียร์และยกขึ้นดื่ม จนไอ้ฟิวเวอร์เห็นผมแย่งกระป๋องเบียร์ที่เหลืออยู่กระป๋องเดียว
"ไอ้เหี้ย!!!! นั้นมันของกูนะเว้ย" เสียงโวยวายของไอ้ฟิวเวอร์ดังขึ้น และทำท่าจะแย่งกระป๋องเบียร์จากมือผม
"อะไร?? จะของมึงได้ไง นี้ของกู" ผมตอบและยักคิ้วกวนตีนมัน จึงไอ้ฟิวเวอร์กำมือแน่นและมองผมตาดุที่กล้าแย่งของๆมัน
"อยากกินมึงก็ไปเอาในตู้เย็นดิ่ จะมาแย่งกูทำไมว่ะ!!??" ไอ้ฟิวเวอร์หันมาบอกผมและนั่งกินกับแกล้มที่เหลืออยู่
"แล้วมึงไม่ไปเอาล่ะ จะมาแย่งในมือกูทำไมว่ะ" ผมก็หันไปมองมันและย้อมถามมันกลับ มึงจะโวยวายทำไมก็ไม่รู้
"กูขี้เกียจเดินเว้ย!!" ไอ้ฟิวเวอร์ตอบและยักไหล่อย่างไม่ค่อยสนใจเท่าไรนัก
"กูก็ขี้เกียจเดินไปเอาเหมือนกัน" ผมก็ตอบกวนตีนมันกลับ กูก็ขี้เกียจเหมือนกัน
"ดื่มเสร็จมึงกลับคอนโดมึงไปเลย ไอ้หน้าสันตีน" ไอ้ฟิวเวอร์หันมาไล่ผม อะไรว่ะเรียกกูมาพอกูหมดประโยชน์ก็ไล่
(คาเรน!! มึงมาก็เหมือนไม่ได้มา ไม่ได้มีประโยชน์เลย : หนวดแมว) เอ้า!! ทำไมหนวดพูดแบบนี้อ่ะ ผมเป็นพระเอกนะครับ : คาเรน (เปลี่ยนพระเอกตอนนี้ทันไหม : หนวดแมว) อะไรว่ะ!! ไอ้ฟิวเวอร์ก็ทีหนึ่ง หนวดแม้ก็อีกคน : คาเรน
"ไล่กูจัง!!! แต่กูไม่ไปว่ะ จะนั่งดื่มเป็นเพื่อนมึง" ผมที่โดนไอ้ฟิวเวอร์ออกปากไล่ แต่ผมหน้าด้าน หน้ามึนไม่ไปไหนครับ
"กูไม่ถีบส่งมึงก็ดีแค่ไหนแล้ว ไอ้เหี้ยคาเรน" ไอ้ฟิวเวอร์หันมาบอกผม และยกเท้าขึ้นทำท่าจะถีบส่งผม
"เออ!! ไม่ต้องมาไล่กู!! กูอยากกลับเมื่อไรกูกลับเองนั้นล่ะ" ผมตอบและยักคิ้วกวนตีนไอ้ฟิวเวอร์ และยกกระป๋องเบียร์ขึ้นดื่ม
------------------------------------------------
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: POTTY3 ลิขิตรัก [END]