POTTY3 ลิขิตรัก [END] นิยาย บท 40

ส้มจี๊ดที่ถูกคุณลุงผู้ดูแลบ้านออกมา ก่อนที่เธอจะดิ้นหลุดออกมาจากคุณลุง พอส้มจี๊ดหลุดออกมาได้อย่างเป็นอิสระ เธอจึงคิดที่จะหันกลับเข้าไปในบ้าน

คุณลุงผู้ดูแลบ้านที่เห็นว่าส้มจี๊ดเธอกำลังจะหันกลับเข้ามาในบ้านอีกครั้ง เขาจึงรีบปิดประตูรั้วบ้านทันที

"เปิดเดี๋ยวนี้นะไอ้ขี้ข้า!!!??.....กริ๊ดดดดดด"

"อีส้มหวาน!!!...กูเกลียดมึง...กริ๊ดดดดด"

ระหว่างที่ส้มจี๊ดกรีดร้องอย่างบ้าคลั่ง เสียงโทรศัพท์มือถือของเธอก็ดังขึ้น ส้มจี๊ดจึงปล่อยมือออกจากรั้วบ้านก่อนจะก้มลงหยิบโทรศัพท์มือถือ

#คุณแม่

ส้มจี๊ดหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาเพราะเห็นว่าคนที่โทรมาเป็นคุณแม่ของเธอ ส้มจี๊ดจึงรีบกดรับสายทันที

(ฮัล...)

"คุณแม่...ฮือออ"

(เป็นอะไร..ส้มจี๊ด!!??...ใครทำอะไรลูก?..หรือพี่เค้า)

"ฮือออ..ไม่ใช่ค่ะคุณแม่...ฮืออพี่คาเรนไม่ได้ทำอะไรจี๊ด..แต่เป็นอีส้มหวานมัน!!""

(อีส้มหวาน!!??....ไหนลูกไปตามพี่เค้าไม่ใช่หรอ??)

"ฮืออ.. อีส้มหวานมันมาอยู่กับพี่คาเรนค่ะ คุณแม่..ฮือออ...จี๊ดไม่ยอม"

(อะไรนะ!!!....อีเด็กนี่...ไม่เป็นไรลูก...เดี๋ยวแม่จัดการอีส้มหวานมันเอง)

"คุณแม่ต้องจัดการมันนะคะ!!??"

(ได้ลูก...)

หลังจากที่คุณหญิงแก้วตาวางสายลูกสาวไปแล้วนั้น คุณหญิงแก้วตาต้องตัดสินใจที่จะโทรไปหาของคุณเพียงขวัญ เพื่อต้องการฟ้องพฤติกรรมของลูกชายที่ทำกับลูกสาวของตน

#คุณหญิงเพียงขวัญ

(ฮัลโหลคุณหญิงแก้วตา โทรมามีอะไรค่ะ??)

"สวัสดีดีค่ะ คุณหญิง...คุณหญิงต้องจัดการให้ดิฉันนะคะ!!??"

(ตกลงมันมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นค่ะ คุณหญิงแก้วตา!!??)

"ลูกชายของคุณหญิงไม่คิดจะรับผิดชอบลูกสาวของดิฉัน และยังพาผู้หญิงคนอื่นมาอยู่ที่บ้านสวน...คุณหญิงต้องจัดการ"

(อะไรนะ!!!???...ตาเรน พาผู้หญิงคนอื่นไปอยู่ที่บ้านสวน!!??....ได้เดี๋ยวอีกสองวันดิฉันจะกลับไปจัดการตาเรนเอง)

คุณหญิงแก้วตาพูดคุยกับคุณหญิงเพียงขวัญสองสามประโยค ก่อนที่คุณหญิงเพียงขวัญจะกดวางสายไป

ถึงแม้เธอจะอยากให้คุณหญิงเพียงขวัญไปจัดการอีส้มหวานมันตั้งแต่วันนี้ แต่เพราะคุณหญิงไม่ได้อยู่ที่ประเทศไทย ทำให้ต้องรออีก 2-3 วัน

หลังจากที่โทรคุยกับคุณหญิงเพียงขวัญแล้วเธอจึงรีบโทรหาลูกสาวเพื่อบอกอีก 2 วัน คุณหญิงเพียงขวัญถึงจะไปจัดการอีส้มหวานมัน

"จริงหรอกค่ะ!!?? คุณแม่"

(ใช่ลูก)

"ขอบคุณค่ะคุณแม่ ที่จัดการมันให้จี๊ด"

(ไม่เป็นไรลูก เพื่อลูกสาวของแม่ แม่จะไม่ยอมให้มันแย่งของๆลูกไปได้)

หลังจากที่ส้มจี๊ดทราบข่าวจากคุณแม่ของเธอ เธอก็ยกยิ้มอย่างมีความสุขก่อนจะหันไปมองบ้านหลังนั้น

"หึหึ...มึงคิดหรอว่า มึงจะแย่งผู้ชายของกูได้ อีส้มหวาน!!" ส้มจี๊ดจ้องมองไปที่บ้านหลังนั้นด้วยความแค้น ก่อนที่เธอจะตัดสินใจเดินจากไป

หลังจากที่ส้มจี๊ดมาโวยวายเธอถึงที่นี่ ตั้งแต่วันนั้นก็ไม่เคยเจอเธออีกเลยจนวันนี้เธอต้องไปโรงพยาบาลคนเดียว เพราะคาเรนต้องเข้าไปดูความเรียบร้อยที่สวน

ตอนแรกเขาก็ปฏิเสธที่จะไม่เข้าไปดูแลความเรียบร้อยในสวน กว่าเธอจะเกลี้ยกล่อมจนเขายอมไปได้ก็นานพอดู

"ดูแลตัวเองให้ดีนะ"

"อื้ม!!...รู้แล้ว"