POTTY3 ลิขิตรัก [END] นิยาย บท 44

ก๊อก ก๊อก

ก๊อก ก๊อก

"ตาเรน!!??"

คุณหญิงเพียงขวัญที่ทราบข่าวเรื่องลูกชายของตนนั้น ที่แอบพาผู้หญิงแปลกหน้ามาที่บ้านสวน คุณหญิงเพียงขวัญจึงโทรนัดแนะกันหนูส้มจี๊ด เพื่อมาจัดการลูกชายของตนที่ไม่ยอมรับผิดชอบ และยังพาผู้หญิงแปลกหน้ามาอีก

ก๊อก ก๊อก

ก๊อก ก๊อก

"ตาเรน!!! เปิดประตูห้องเดี๋ยวนี้!!??" คุณหญิงเพียงขวัญและหนูส้มจี๊ดยืนอยู่ที่หน้าประตูบ้าน

"คุณแม่ค่ะ จี๊ดเราบอกให้ผู้ดูแลบ้านมาเปิดประตูให้ดีไหมคะ??" ส้มจี๊ดที่เห็นว่าคนด้านในไม่ยอมเปิดประตูให้ จึงออกความคิดเห็น

"ดีเหมือนกันลูก ลุงหมาย!! มีใครอยู่แถวนี้ไหมมาเปิดประตูให้ฉันซิ!!??" คุณหญิงเพียงขวัญที่ยืนเคาะประตูหน้าบ้านอยู่นาน จึงหันไปตะโกนเรียกผู้ดูแลบ้าน

ก็ไม่มีวี่แววของใครเลยคุณผู้หญิงเพียงขวัญจึงตะโกนหาคนอื่น ก็มีป้าคนหนึ่งวิ่งออกมาจากทางห้องพักคนงาน

"สวัสดีค่ะคุณผู้หญิง" ป้าแจ่มที่เพิ่งกลับมาจากทำความสะอาดห้องพักคนงาน ก็ได้ยินเสียงคุณหญิงเพียงขวัญเรียก

"ป้าแจ่มเปิดประตูเดี๋ยวนี้" คุณผู้หญิงเพียงขวัญที่เห็นป้าแจ่ม ป้าแม่บ้านที่ดูแลที่นี่ ท่านจึงออกคำสั่งให้ป้าแจ่มเปิดประตูบ้านเดี๋ยวนี้

"คือ..." ป้าแจ่มที่เห็นการมาของคุณผู้หญิงเพียงขวัญ และไหนจะคำสั่งให้เปิดประตูบ้าน ป้าแจ่มมีท่าทีลังเลเล็กน้อย

"ป้าแจ่มไม่ได้ยินที่ฉันบอกหรอ!!??" คุณผู้หญิงเพียงขวัญที่เห็นท่าทางลังเลของป้าแจ่ม ที่ไม่ยอมเปิดประตูบ้านให้จึงพูดขึ้นอีกครั้ง

"แต่คุณชาย...."

"ป้าแจ่ม!!!"

"ค่ะ!!! ทราบแล้วค่ะ!!??" ป้าแจ่มที่ได้ยินแบบนั้นจึงสะดุ้งตกใจและลุกลี้ลุกลน ไขประตูบ้านให้คุณผู้หญิงเพียงขวัญ

แกร๊ก

เสียงเปิดประตูดังขึ้นพร้อมกับร่างคุณผู้หญิงวัย 40 ที่ยังสาวและหญิงสาวอีกคนที่เดินเข้ามาในบ้าน

คุณผู้หญิงเพียงขวัญเดินเข้ามาพร้อมกับส้มจี๊ดเดินตามหลัง ท่านเดินเข้ามาที่ห้องรับแขกเพราะเห็นคุณลุงสมหมายยืนคุยอยู่กับลูกชายของตน

"ตาเรน!!!"

"คุณแม่!!??" ผมตกใจมากที่เห็นคุณแม่มาอยู่ที่นี่พร้อมกับผู้หญิงที่ชื่อส้มจี๊ด ผมจึงจ้องหน้าเธอยังไม่พอใจ ก่อนที่เธอจะหลบสายตาของผมทันที

"คุณแม่มาได้ไงครับ??" ผมถามคุณแม่ขึ้นเมื่อเห็นท่านมา ก่อนจะเหลือบตาไปมองผู้หญิงอีกคน ผมคิดว่าที่คุณแม่ของผมมาที่นี่ได้ก็คงเป็นเพราะผู้หญิงคนนี้

"ทำไมฉันจะมาที่นี่ไม่ได้!! หรือฉันต้องขออนุญาตแกก่อน!!"

"ไม่ใช่ครับ!!?? ผมไม่ได้หมายความว่าแบบนั้น" ผมรีบตอบปฏิเสธคุณแม่ทันที เพราะเห็นท่าทางโกรธและโมโหของคุณแม่

"แกเอาผู้หญิงคนนั้นไปซ่อนไว้ที่ไหน!!??" คุณผู้หญิงเพียงขวัญจ้องเขม็งลูกชาย ก่อนที่จะใช้สายตาสอดส่องหาผู้หญิงอีกคน

"คือ..."

"ใครมาหรอ!!??" ส้มหวานที่เพิ่งไปทำธุระส่วนตัวที่ห้องน้ำและเดินกลับมาเพื่อถามหาคนที่มาบ้าน

"เธอเป็นใคร!!??" คุณผู้หญิงเพียงขวัญที่เห็นส้มหวาน ก่อนที่ท่านจะถามขึ้นมาอย่างสงสัย

"!!??" ส้มหวานได้แต่ทำหน้างงปมสงสัย ก่อนที่จะหันมามองหน้าผมเพื่อต้องการคำอธิบาย

"คุณแม่ผมเองครับ" ผมจึงบอกส้มหวานไปตามตรง ก่อนที่เธอจะพยักหน้าเข้าใจและยกมือขึ้นไหว้กล่าวสวัสดีคุณแม่ของผม

"อ่อ... สวัสดีค่ะคุณป้า"

"เธอไม่ต้องมาไหว้ฉัน!!! ฉันถามว่าเธอเป็นใคร!!??" คุณผู้หญิงเพียงขวัญกล่าวอย่างไม่พอใจ

"หนูชื่อส้ม....."

"คุณแม่คะ นี่พี่สาวหนูค่ะชื่อส้มหวาน" จังหวะที่ส้มหวานกำลังจะแนะนำตัวอยู่นั้น เสียงส้มจี๊ดก็ดังขึ้นพร้อมกับแนะนำตัวผู้หญิงตรงหน้า

"อะไรนะ!!?? เธอเป็นพี่สาวของหนูส้มจี๊ดงั้นหรอ??" คุณผู้หญิงเพียงขวัญตกใจมาก ที่รู้ว่าผู้หญิงตรงหน้านี้เป็นพี่สาวของส้มจี๊ด

"ใช่ค่ะ"

"เธอนี่มันไม่มียางอายเลยนะ ไม่รู้หรอกว่าน้องสาวของเธอกำลังท้องกับลูกชายของฉัน!!??" คุณผู้หญิงเพียงขวัญที่ได้ยินคำยืนยันจากปากของส้มหวาน ท่านจึงเกิดความรู้สึกไม่ท่านจึงเกิดความรู้สึกไม่พอใจหญิงสาว

"คุณแม่ครับส้มหวานเธอ...." ผมที่เห็นท่าทางไม่พอใจของคุณแม่และไหนจะคำพูดของท่าน มันทำให้ผมต้องรีบอธิบาย

"หุบปากไปเลยนะตาเรน!!?? ฉันถามเธอ ว่าไม่รู้หรอกว่าน้องเธอกำลังท้องกับลูกชายฉันน่ะ??" คุณหญิงเพียงขวัญที่เห็นท่าทางของลูกชายตัวเองที่กำลังปกป้องผู้หญิงคนนี้ จึงสั่งให้เขาหุบปากและหันมาถามหญิงสาว

"รู้ค่ะ"

"รู้!!?? แต่เธอก็ยังมายุ่งกับลูกชายฉันเนี่ยนะ!!??" คุณหญิงเพียงขวัญที่ได้ยินคำตอบของส้มหวานก็รู้สึกไม่พอใจเข้าไปอีก

"แม่ครับ จริงๆแล้ว...." ผมที่มองเหตุการณ์ตรงหน้าแล้วรู้สึกไม่ดี จึงต้องการที่จะบอกอะไรบางอย่างกับคุณแม่ของเขาถาม แต่ก็ถูกเสียงของส้มจี๊ดขัดขึ้น

"คุณแม่คะใจเย็นก่อนนะคะ จี๊ดคิดว่าพี่เขาคงไม่ได้ตั้งใจหรอกค่ะ" ส้มจี๊ดที่เห็นท่าทางของคาเรนที่กำลังจะอธิบายอะไรบางอย่าง เธอจึงรีบพูดแทรกขึ้น

"โธ่ลูก!!?? ตาเรน แม่รับไม่ได้ที่ลูกจะคบกับพี่สาวของหนูส้มจี๊ด ลูกคงลืมไปแล้วหรอว่าตอนนี้หนูส้มจี๊ดเขากำลังท้องลูกของลูกอยู่!!??"

"ผมไม่ได้ทำส้มจี๊ดท้อง ลูกในท้องของเธอก็ไม่ใช่ลูกของผม!!!"

"ตาเรน!!! แม่ไม่เคยสั่งสอนให้ลูกเป็นคนไม่มีความรับผิดชอบแบบนี้!!??"

"ครับผมรู้ แต่คนที่ผมจะต้องรับผิดชอบเธอผู้หญิงคนนี้" ผมพูดกับคุณแม่เสร็จก็เอื้อมมือไปจับมือของส้มหวานไว้แน่น

"มึงจะทำอะไร!!??"

"ผมทำส้มหวานท้องและตอนนี้เธอก็ท้องได้ 4 เดือนแล้ว!!" ผมมองหน้าคุณแม่อย่างจริงจัง ก่อนที่จะบอกความจริงเรื่องที่ผมทำส้มหวานท้อง

"!!!???" คำพูดของผมทำให้ทุกคนมีท่าทีตกใจโดยเฉพาะคุณแม่

"มึงพูดบ้าอะไรของมึงเนี่ย!!??" ส้มหวานตกใจมากและไม่คิดว่าเขาจะพูดเรื่องนี้ออกมา ทำให้เธอต้องสะบัดมือที่เขาจับออกและหันไปพูดกับเขายังไม่พอใจ

เพราะเธอไม่ต้องการให้เรื่องทุกอย่างเป็นแบบนี้ และเธอก็ไม่คิดที่อยากจะให้เขามารับผิดชอบอะไรเธอด้วย

"ฮือออ พี่ทำแบบนี้กับฉันได้อย่างไร" ส้มจี๊ดที่ได้ยินที่คาเรนพูดก็รู้สึกไม่พอใจและโกรธแค้นส้มหวานมาก ก่อนที่เธอจะแกล้งร้องไห้บีบน้ำตา และเอื้อมมือไปจับแขนส้มหวานและบีบแน่น

"พี่ก็รู้ว่าฉันกำลังท้องลูกของพี่คาเรนอยู่ ทำไม...ฮืออ" เสียงร้องห่มร้องไห้ของส้มจี๊ดดังขึ้นก่อนที่เธอจะออกแรงบีบแขนของส้มหวานและเอาเล็บจิกไปที่เนื้อ

มันทำให้ส้มหวานรู้สึกเจ็บจนเธอเผลอสะบัดแขนออกจากการจับกุมของส้มจี๊ด ทำให้ส้มจี๊ดมีโอกาสแกล้งทำตัวเสียหลัก คุณหญิงเพียงขวัญที่ยืนมองดูถึงกับต้องรีบเข้าไปประคองส้มจี๊ดทันที

"ไม่เป็นอะไรนะลูก!!??" คุณหญิงเพียงขวัญที่ประคองส้มจี๊ด ก่อนตอนที่ท่านจะถามขึ้นอย่างเป็นห่วง

"ค่ะคุณแม่"

เพียะ!!

คุณหญิงเพียงขวัญที่เห็นว่าส้มจี๊ดยืนได้ปกติแล้ว ท่านจึงเดินตรงเข้าไปหาส้มหวาน ก่อนที่ท่านจะจากเงื้อมมือขึ้น และตบไปที่บริเวณใบหน้าของเธอทันที

"คุณแม่!!!"

"เธอนี่มัน!! มายุ่งกับลูกชายฉันและปล่อยให้ตัวเองท้อง และไหนจะไร้อย่างอายทำกับน้องสาวตัวเอง!!"

"ใครก็ได้มาลากตัวผู้หญิงคนนี้ออกไปจากบ้านฉันเดี๋ยวนี้!!"

"แม่ครับ!!??" ผมตกใจมากที่ได้ยินสิ่งที่คุณแม่พูด พอเขากำลังจะพูดอธิบายเสียงคุณแม่ก็พูดขัดขึ้น

"เงียบไปเลย!!! ลุงหมายมาลากตัวผู้หญิงคนนี้ออกไป!!" คุณหญิงเพียงขวัญไม่อยากจะฟังอะไรทั้งนั้น และยังหันไปสั่งคุณลุงผู้ดูแลบ้านให้มาลากตัวส้มหวานออกไปจากที่นี่

"แต่.." คุณลุงผู้ดูแลบ้านมีท่าทีลังเล มันยิ่งทำให้คุณผู้หญิงเพียงขวัญไม่ชอบใจมากขึ้นไปอีก

"ไม่ต้องค่ะ หนูออกไปเองก็ได้ค่ะ" ส้มหวานที่เห็นท่าทางลังเลของคุณลุงผู้ดูแลบ้าน เธอจึงพูดขึ้นและกำลังจะเดินออกจากบ้านไปทันที

"อย่าไปนะ!!??" ผมที่เห็นว่าส้มหวานกำลังจะเดินออกจากบ้านไป ผมไม่รอช้ารีบเลยเข้าไปจับแขนของเธอและพูดขึ้น

"ปล่อยกู!!" ส้มหวานที่กำลังจะเดินออกจากบ้านไปก็ต้องชะงัก และหันกลับมามองหน้าเขาแล้วบอกให้เขาปล่อยมือ

"ไม่!!" ผมตอบปฏิเสธและไม่ยอมปล่อยมือออกจากแขนของส้มหวาน และออกแรงบีบแน่น

"ลุงหมายไปจับคุณชายมา!!"

"ครับ!!"

"ปล่อยผม!!"

"ขอโทษครับคุณชาย!!"

"ปล่อยผม!! ส้มหวาน!!"

ส้มหวานไม่สนใจเสียงตะโกนเรียกของนายคาเรน เธอเดินออกจากบ้านโดยที่ไม่หันกลับไปมองอีกเลย จังหวะที่เธอกำลังจะเดินถึงประตูรั้วเสียงของส้มจี๊ดก็ดังขึ้น

"ฉันบอกแกแล้วไงว่าฉันจะไม่ยอมให้แกได้อยู่กับพี่คาเรนหึหึ"

พอส้มจี๊ดพูดเสร็จเธอก็ทำเป็นไม่สนใจแล้วกำลังจะเดินออกจากตัวบ้านทันที พอส้มจี๊ดเห็นท่าทางแบบนั้นของส้มหวานเธอก็รู้สึกไม่พอใจและพูดขึ้นมาอีกรอบ

"อ่อ...ดูแลลูกแกให้ดีล่ะ!!??"

"??" เพราะคำพูดของส้มจี๊ดมันทำให้เธอถึงต้องชะงักและหันกลับมามองหน้าอย่างไม่เข้าใจ ทำไมอยู่ๆถึงพูดเรื่องลูกในท้องของเธอ

"ก่อนที่มันจะไม่มีโอกาสได้ลืมตามาดูโลก" ส้มจี๊ดที่เห็นท่าทางวิตกกังวลของส้มหวานก็ยกยิ้มอย่างพอใจ เธอจึงก้าวเดินเข้าไปหาส้มหวานก่อนที่จะกระซิบบอก

"!!!!"

"มึงคิดจะทำอะไร!!??" ส้มหวานที่ได้ยินสิ่งที่ส้มจี๊ดกระซิบบอก ก็ตกใจจนเผลอผลักส้มจี๊ดออกและถามขึ้นอย่างหวาดระแวง

"หึหึ" ส้มจี๊ดเธอไม่พูดอะไรและจ้องมองหน้าส้มหวานอย่างเคียดแค้น ก่อนที่เธอจะใช้สายตามองลงมาที่หน้าท้องนูนเล็กน้อย ก่อนที่เธอจะเดินกลับเข้าไปตัวบ้านเหมือนเดิม

"ส้มจี๊ด!!!" ส้มหวานที่เห็นสายตาที่ส้มจี๊ดก้มลงมองหน้าท้องของเธอด้วยสายตาเคียดแค้น มันทำให้เธอรู้สึกหวาดกลัว และทำท่าจะเดินเข้าไปทักส้มจี๊ด แต่ส้มจี๊ดไม่สนใจเดินกลับเข้าไปในตัวบ้านเหมือนเดิม

----------------------------------------------------

.... โอ้ย!!! อีส้มจี๊ดคิดจะทำอะไร .....