ถ้าถามว่าทำไมผมถึงมายืนยิ้มอยู่ตรงหน้าของส้มหวานได้ บังเอิญ ไม่ใช่ครับ พรหมลิขิต ยิ่งไม่ใช่ครับ บุพเพสันนิวาส ไม่ใช่ครับออเจ้า
เพราะผมมายืนดัดรอส้มหวานตั้งแต่ผมขับรถกลับมาจากคอนโดไอ้ฟิวเวอร์ ผมมายืนส่องดูเธอที่ข้างๆเสาไฟฟ้า
ไม่ต้องถามนะครับว่ามีคนมองผมไหม มองผมกันเพียบ แต่ผมไม่สนใจเพราะเป้าหมายของผมอยู่ในร้าน 'ไม่ออกมาซักทีรอนานแล้วนะ'
ไม่นานผมก็เห็นพวกพนักงานเดินออกจากร้านเตรียมตัวกลับบ้านกัน และอีกสักพักพวกส้มหวานก็เดินออกมาจากร้าน
และแยกย้ายกลับกัน ผมเห็นส้มหวานเดินตรงมาทางที่ผมยืนอยู่ผมก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเล่น แต่เธอกับไม่สนใจที่จะมองมาที่ผมเลย
ขนาดผมเดินตามเธอมาเรื่อยๆจนเธอเดินตรงไปที่ลิฟท์และพอลิฟท์เปิดเธอก็เดินเข้าไปข้างใน ผมจึงแกล้งตะโกนบอกให้เธอรอด้วย
และรีบวิ่งเข้ามาในลิฟท์และเธอก็กดปิดและกดชั้นที่เธอจะขึ้น คือคุณเธอจะไม่สนใจสิ่งรอบข้างเลยหรือไงว่ะ
"ไง!!" ผมจึงต้องเป็นคนทักส้มหวานเพื่อให้เธอรู้ว่า เธอไม่ได้ยืนอยู่ในลิฟท์คนเดียว พอเธอหันมามองหน้าผม ยังน้อยผมก็เรียกร้องสนใจได้
"อื้ม" พอส้มหวานเธอทักผม เธอคงคิดว่าผมเป็นแฟนกับน้องสาวของเธอ ผมไปเป็นแฟนกับน้องเธอได้ไงเพราะผมไม่รู้จักเธอ
ผมก็ยังงงอยู่เลยว่าเธอรู้จักชื่อของผมได้ไง แต่ช่างเถอะถึงอย่างไรเธอก็พาผมมาเจอกับรักแรกของผม
ผมก็พยายามอธิบายเรื่องผมกับน้องสาวของเธอให้เข้าใจ และก็บอกเจตนาที่ผมมาดัดเจอเธอว่า พอส้มหวานได้ยินถึงกับช็อคเลยหรอว่ะ
"ถ้ามึงง่วงนอนก็กลับบ้านไปนอนไป" เสียงส้มหวานพูดและหันกลับไปสนใจข้างหน้าต่อ อะไรว่ะ แค่ผมอยากเป็นผัวเธอ
"ผมพูดจริงนะ อยากเป็นผัวเธอจริงๆ!!" ผมพยายามย้ำเพื่อเธอจะเข้าใจผม ทำไมเธอต้องหาว่าผมละเมอเพ้อเจ้อด้วยว่ะ
"ตื่นยังว่ะ!!" เสียงส้มหวานพูดขึ้นโดยไม่ได้หันกลับมามองผมเลย คำพูดคำจาของเธอมันน่าตบด้วยปากกระซากด้วยลิ้นจริงๆ
"สงสัยยังไม่ตื่นเต็มที่ มอนิ่งคิสผมหน่อยเพื่อตาจะสว่าง" ผมเดินไปยืนซ้อนหลังส้มหวานและก้มลงกระซิบข้างหูของเธอ
"ทำเหี้ยอะไรของมึงว่ะ ไอ้บ้า!!!" เสียงร้องตกใจและโวยวายของส้มหวานและขยับหัวออกจากหน้าของผมทันที
ผมยกยิ้มเดินข้างไปใกล้นิดนึงและอยู่ๆประตูลิฟท์ก็เปิดออกพอดี เธอจึงหันไปมองและเดินออกไปจากลิฟท์ผมก็เดินตามออกมา
ส้มหวานเดินออกจากลิฟท์และเดินตรงไปที่ห้องๆหนึ่งน่าจะเป็นห้องของเธอ ผมก็เดินตามเธอมาเรื่อยจึง ส้มหวานหันกลับมามองผม
"มึงจะเดินตามกูมาทำไม!!??"
"ไม่ได้เดินตามซะหน่อย" ผมก็ตอบแบบลอยหน้าลอยตา และเดินตามส้มหวานมาถึงห้องของเธอ และเธอก็หันมามองผมอีกรอบ
"ไหนบอกว่าไม่ได้ตามกูไง!!??"
"ไม่ได้ตามแค่จะมาส่งเฉยๆครับ" ผมตอบและยิ้มหวานส่งไปให้ส้มหวาน เธอก็มองหน้าผมและถอนหายใจออกมาก่อนจะออกปากไล่
ฉันที่ยืนมองคาเรนนั้นที่เดินตามฉันมาถึงหน้าห้อง พอเธอถามเขาเขาก็ตอบแบบลอยหน้าลอยตา แบบไม่ได้สนใจคำพูดฉันเลย
"กลับไปได้แล้วมึงอ่ะ!!" ฉันออกปากไล่นายคาเรนนั้นแต่เขากลับทำหน้ามึนๆงงๆส่งมาให้ คือมึงไม่เข้าใจสิ่งที่กูพูดเลยใช่ไหมว่ะ
"กูบอกว่าไซ้หัวไปซะ!!!" ฉันบอกเขาไปอีกรอบและชี้นิ้วไปที่ลิฟท์ เขาก็มองตามนิ้วที่ชี้และหันกลับมามองฉันอย่างสงสัย
โอ้ย!!! กูจะบ้าตาย นี้กูคุยกับคนบ้าใช่ไหม!!??
"ไม่ไปได้ไหม?? รู้สึกอยากกินห้องน้ำ" เสียงนายคาเรนพูดและส่งสายตาออดอ้อนมาให้ เธอก็มองหน้าเขา อะไรว่ะ!! อยากกินห้องน้ำ
"อะไร!!! จะกินขี้ในห้องน้ำหรอ!!??" ฉันถามนายคาเรนนั้นอยากไม่เข้าใจ กินอะไรว่ะในห้องน้ำ ทำไมไม่กินที่บ้านหรือห้องตัวเองว่ะ
"บ้าหรอ!! ใครจะไปอยากกินขี้ในห้องน้ำครับ กินส้มหวานได้ไหม" เสียงเขารีบตอบปฏิเสธและยังมีน่ามาพูดจาโรคจิตกับฉันอีก
"กินส้นตีนกูไหม หวานเหมือนกัน" ฉันบอกและยืนกอดอกมองเขาอย่างโมโห แล้วนี้เขาจะมายืนคุยกับเธอตรงนี้หรือไง
"ใจร้ายจริง แต่เค้าก็ชอบเธอนะ" เขาพูดเสียงเศร้าทำหน้าเสียใจกับคำพูดของฉัน แต่พอซักพักเขาก็หยอกฉันและยิ้มหวานมาให้
มึงบ้าใช่ไหม!! ทำหน้าเศร้าเสียใจแปบเดี๋ยว ทำหน้าดีใจอีกแล้ว มึงจะเอาซะอารมณ์เถอะ
"ไปหยอกไกลๆตีนกู ไป!!!" ฉันเริ่มจะปวดหัวกับเขาจึงไล่เขาให้ไปไกลๆ แต่คิดหรอว่าเขาจะไป ไม่ไปและยังทำหน้ามึนอีก
"ไปไม่ได้ ยังไม่ได้กินเลย ขอเข้าไปหน่อยนะครับ" เสียงออดอ้อนของนายคาเรนดังขึ้นและทำหน้าตาน่าเศร้าส่งมาให้ฉัน
ถ้าไม่ให้มันเข้า กูคงต้องยืนคุยกับมันตรงนี้ยังเช้าแน่ ไล่ก็ไม่ไป ด่าก็ไม่สะท้อน
ฉันจ้องมองหน้าเขาก่อนจะถอนหายใจออกมาอย่างเซ็ง และหันกลับไปเปิดประตูห้องเพื่อจะเปิดเข้าไปข้างใน
"ไปล่ะ !! พรุ่งนี้จะมาใหม่" เสียงเขาพูดขึ้นและเดินออกไปจากตรงที่ฉันยืน เขาเดินกลับตรงไปที่ลิฟท์
และกดปุ่มเรียกไม่นานประตูลิฟท์ก็เปิดออก เขาก็เดินเข้าไปข้างในและยังมีหน้ามาโบกมือบายๆฉันอีก
ฉันนี้ได้แต่ยืนดูเขาเดินตรงไปที่ลิฟท์จนประตูลิฟท์ปิด คือมึงต้องการอะไรจากกูว่ะ เธอจึงหันกลับมาที่ประตูห้องและเปิดเข้าไปข้างใน
และเดินเข้ามาข้างในห้องวางของลงบนโต๊ะฉันเดินเข้าไปที่ห้องนอนเพื่อจะอาบน้ำ และเตรียมตัวนอน
เธอจึงเดินตรงไปหยิบผ้าขนหนู ก่อนเดินเข้าห้องน้ำอาบน้ำ ไม่นานฉันก็อาบน้ำเสร็จและเดินออกมา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: POTTY3 ลิขิตรัก [END]