ปฏิเสธรักสามีขี้อ้อน นิยาย บท 10

ชนะคดี

คํานี้ เธอพูดออกมาอย่างง่ายดาย

แต่ฟู่จิ่งเหนียนกลับเชื่อเธอ

เขามองผู้หญิงที่หน้าตาสวยงามตรงหน้าด้วยสายตาที่ตกอยู่ในภวังค์

ล้วนแต่บอกว่าผู้หญิงสวยคือแจกันดอกไม้ แล้วผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าคนนี้ล่ะ

เขาพยักหน้าแล้วพูดอย่างอ่อนโยน “เงื่อนไขอะไร ถ้าผมทำได้ ผมทำให้แน่นอน”

หลินเอินเอินวางมือข้างหนึ่งลงบนโต๊ะ ใช้นิ้วชี้เคาะโต๊ะเป็นครั้งคราว เธอมองเขาแล้วยิ้ม “ฉันได้ยินมาว่าอีกสิบวันคืองานเลี้ยงวันเกิดของคุณท่านโม่”

ฟู่จิ่งเหนียนมองเธอ “ใช่ครับ”

หลินเอินเอินเอียงหน้า ยิ้มแล้วพูดว่า “อย่างนั้นประธานฟู่มีคู่ควงรึยังคะ”

สายตาของฟู่จิ่งเหนียนมีความตกใจ แต่วินาทีต่อมาเขาก็ยิ้ม “เป็นเกียรติอย่างยิ่ง คืนนั้นผมจะไปรับคุณที่บ้าน ส่งที่อยู่ให้ผมก็ได้ครับ”

หลินเอินเอินจิบน้ำผลไม้ ริมฝีปากของเธอมีร่องรอยของหยดน้ำ เธอเม้มปากแล้วยิ้ม “แบบนั้นมันน่าเบื่อเกินไป ฉันไปหาคุณ ออกเดินทางจากบ้านคุณดีกว่าค่ะ”

ซูเหมี่ยว “???”

เธองงไปหมด ยวนเหว่ยกำลังทำอะไร?

ประธานฟู่คนนี้คือหมาป่าในชุดแกะ ได้ยินว่าเขาเป็นคนเจ้าชู้ แล้วยังเป็นต้นแบบของผู้ชายเลว เลวกว่าโป๋มู่หานซะอีก

อย่างน้อยสองสามปีที่ผ่านมาโป๋มู่หานมีแค่หลินโย่วหชิงคนเดียว แต่ฟู่จิ่งเหนียน... ผู้หญิงรอบตัวเขาไม่ได้มีแค่คนเดียว

ถ้าอยากไปงานเลี้ยงแบบนั้น ยวนเหว่ยใช้ตัวตนทนายความของตัวเองเธอก็สามารถเข้าไปได้อย่างง่ายดาย ทำไมต้องไปกับฟู่จิ่งเหนียน แล้วยังจะออกเดินทางจากบ้านของเขา

ซูเหมี่ยวนั่งไม่ติด เธอกลัวว่ากระต่ายขาวตัวน้อยที่อยู่ข้างตัวเองจะถูกหมาป่าตัวนี้กลืนกิน เธอรีบใช้เท้าเตะหลินเอินเอินใต้โต๊ะ

แต่...