ปฏิเสธรักสามีขี้อ้อน นิยาย บท 9

เขายิ้ม “ดูเหมือนว่าคุณจะเตรียมตัวมาแล้ว คุณนายโป๋มีความคิดเห็นยังไงครับ”

ทันทีที่พูดจบ รอยยิ้มของฟู่จิ่งเหนียนก็หายไป เพราะเขาเห็นซูเหมี่ยวที่อยู่ข้างหลังหลินเอินเอิน

ทำไมพวกเธอถึงอยู่ด้วยกัน

ซูเหมี่ยวกระแอมเบาๆ เธอเดินเข้ามาแล้วพูดอย่างกลืนไม่เข้าคายไม่ออก “ประธานฟู่คะ เพราะสถานการณ์ก่อนหน้านี้ของยวนเหว่ยยังไม่ชัดเจน ฉันจึงบอกคุณไม่ได้ แต่ในเมื่อเรารับปากว่าจะรับคดีของคุณ เรื่องบางเรื่อง เราไม่ควรปิดบังคุณอีกต่อไป”

รูม่านตาของฟู่จิ่งเหนียนหดตัวลง เขาเหลือบมองหลินเอินเอินด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความตกใจ

จากนั้น เขาก็พูดด้วยสีหน้าที่ไม่สะทกสะท้าน “ดังนั้น คุณซูจะบอกผมว่า พี่ใหญ่ในวงการคือภรรยาของคู่ต่อสู้ผมอย่างนั้นเหรอ”

หลินเอินเอินยิ้ม “อดีตภรรยาค่ะ”

ไม่ว่าฟู่จิ่งเหนียนจะนิ่งแค่ไหน แต่เขาก็ตกใจ “อดีตภรรยา?”

หลินเอินอินยกมือขึ้นมา “ประธานฟู่ ฉันคือยวนเหว่ย เจอกันครั้งแรก ฝากเนื้อฝากตัวด้วยค่ะ”

ตัวตนของคุณนายโป๋ พวกเขาเจอกันแล้วหลายครั้ง

แต่ตัวตนของยวนเหว่ย พวกเขาเจอกันครั้งแรกจริงๆ

ฟู่จิ่งเหนียนจับมือทักทายเธอ แต่กลับยิ้มมุมปาก “ทําไมคุณยวนเหว่ยต้องหย่าด้วยครับ”

ซูเหมี่ยวยิ้ม “ประธานโป๋ไม่รู้จักพอ แน่นอนว่ายวนเหว่ยของเราไม่อยากให้ความร่วมมือ คุณฟู่คะ เรารู้ว่าคดีนี้สำคัญต่อฟู่ซื่อ กรุ๊ปมาก ดังนั้น เราไม่มีทางทำอะไรเล่นๆ คุณสามารถไม่เชื่อหลินเอินเอิน อดีตภรรยาของประธานโป๋ แต่คุณจะสงสัยในตัวของยวนเหว่ยไม่ได้นะคะ”

ฟู่จิ่งเหนียนหรี่ตาลง จากนั้นเขาก็หัวเราะเบาๆ

“คดีนี้ โป๋มู่หานมีซี่หยัน ผมคิดว่า นอกจากคุณยวนเหว่ย เกรงว่าคงไม่มีใครชนะเขาได้”

ซี่หยัน เป็นทนายความที่มีความสามารถ คดีที่เขารับ ไม่เคยแพ้มก่อน มีทนายตั้งหลายคนที่เกรงกลัวเขา เขากับโป๋มู่หานโตมาด้วยกัน

มีคนบอกว่า ซี่หยันคือยวนเหว่ยคนที่สอง ถ้าพวกเขาสองคนได้pkกัน มันต้องไม่ธรรมดาแน่นอน

นี่คือเหตุผลที่ฟู่จิ่งเหนียนพยายามให้ยวนเหว่ยออกหน้าให้ตัวเอง

แต่ตอนนี้...

เรื่องราวมันช่างบังเอิญ และน่าสนุกมากกว่าเดิม

ซูเหมี่ยวยิ้มแล้วพยักหน้า “ใช่ค่ะ! ประธานฟู่จะหาใครก็ได้ แต่ซี่หยันเก่งขนาดนั้น นอกจากยวนเหว่ยของเราแล้ว คนทั่วไปไม่มีทางชนะเขา ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ยวนเหว่ยของเราก็ไม่จําเป็นต้องเป็นสายลับของประธานโป๋ แล้วมาสืบข่าวจากคุณไม่ใช่เหรอคะ”

จู่ๆก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้นมา

มือที่ถือตะเกียบของหลินเอินเอินหยุดชะงัก วินาทีต่อมาเธอก็ยิ้มแล้วกินอาหารต่อ

ต่อมา เธอไม่ได้พูดอะไร เอาแต่ตั้งใจกิน

เธอกินเร็ว แต่กลับไม่ได้กินอย่างตะกละตะกลาม ราวกับได้กลิ่นอายของความสง่างามที่ออกมาจากตัวของเธอ

ฟู่จิ่งเหนียนกินอย่างช้าๆ ราวกับเจ้าชายที่สูงส่ง

แต่ซูเหมี่ยว ตอนนี้เธอไม่มีอารมณ์กินข้าว

เธอเงยหน้าขึ้นมองหนุ่มหล่อคนนี้เป็นครั้งคราวด้วยสายตาที่เป็นกังวล

จนกระทั่งหลินเอินเอินวางตะเกียบลง ฟู่จิ่งเหนียนก็มองเธอ “รู้จักคุณยวนเหว่ยครั้งแรก ผมตกใจมาก”

หลินเอินเอินยิ้ม “ไม่เป็นไรค่ะ ต่อไปยังมีเรื่องให้ประธานฟู่ตกใจอีกเยอะ”

ฟู่จิ่งเหนียนเลิกคิ้ว ในสายตาของเขามีความสนใจ “ผมจะรอดู”

ซูเหมี่ยวกระแอมเบาๆ “เอ่อ... กินกันอิ่มแล้ว เราเข้าประเด็นหลักกันดีไหมคะ”

หลินเอินเอินมองไปที่ฟู่จิ่งเหนียนแล้วพูดอย่างไม่สะทกสะท้าน “ฉันรู้เรื่องหมดแล้ว ถ้าชนะคดี ฉันพอใจกับค่าตอบแทนของประธานฟู่มากค่ะ คุณไม่จำเป็นต้องให้เพิ่ม แต่ฉันมีเงื่อนไขข้อหนึ่ง”