หลินเอินเอินเก็บโทรศัพท์ เธอยิ้มแล้วพูดว่า “เจอกันค่ะ”
พูดจบ เธอก็ไม่รอให้ฟู่จิ่งเหนียนตอบกลับ เหยียบรองเท้าส้นสูงแล้วเดินออกไปทันที
ฟู่จิ่งเหนียนนั่งอยู่บนเก้าอี้ไม่ขยับไปไหน ซูเหมี่ยวยิ้มให้เธอ จากนั้นก็คว้าโทรศัพท์แล้วรีบตามเธอออกไป
พวกเธอสองคนขึ้นมาบนรถ ซูเหมี่ยวยังไม่ได้สตาร์ทรถ แต่เธอกลับมองหลินเอินเอินที่นั่งอยู่เบาะข้างคนขับด้วยความไม่อยากจะเชื่อ “ยวนเหว่ย เธอคงไม่ได้จะหย่าแล้ว ก็มาหาฟู่จิ่งเหนียน ผู้ชายเจ้าชู้คนนี้เพื่อให้ตัวเองออกมาจากความเสียใจหรอกนะ ฟู่จิ่งเหนียนไม่ได้นะ เธอไม่กลัวจะตกหลุมรักเขาแล้วอกหักอีกครั้งเหรอ”
หลินเอินเอินตกใจ แต่เธอก็ได้สติกลับมาอย่างรวดเร็ว เธอพูดอย่างเอือมระอา “เธอกําลังพูดอะไร ตอนนี้สิ่งที่ฉันเกลียดที่สุดก็คือความรัก ฉันจะไปคบคนอื่นได้ยังไง”
แล้วอีกอย่าง ฟู่จิ่งเหนียนจะชอบเธอได้ยังไง
หลินเอินเอินหัวเราะ “เธออคิดมากเกินไปแล้ว ถึงแม้ฉันจะอยากทำแบบนั้น ฟู่จิ่งเหนียนก็คงไม่ชอบฉัน”
ซูเหมี่ยวขมวดคิ้วแล้วมองเธอด้วยความสงสัย “เธอไม่ได้โกหกฉันจริงเหรอ”
“แน่นอน~”
ซูเหมี่ยวมองเธออยู่นาน แต่ก็มองไม่เห็นความผิดปกติอะไร เธอจึงสตาร์ทรถแล้วใส่เกียร์ เธอถอนหายใจ “ผู้ชายล้วนแต่ไม่มีคนดี! เราต้องทำให้ตัวเองกลายเป็นผู้หญิงที่แข็งแกร่ง เอินเอิน ตอนนี้เธอคือผู้หญิงที่แข็งแกร่ง อย่าปล่อยให้ผู้ชายมาดึงเธอไว้อีก”
เมื่อก่อน เธอมักจะเรียกหลินเอินเอินว่ายวนเหว่ย แต่ครั้งนี้เธอเรียกชื่อหลินเอินเอิน หมายความว่าตอนนี้เธอกำลังจริงจัง
หลินเอินเอินยิ้ม “ไม่ต้องห่วง ฉันไม่มีทางถูกผู้ชายดึงไว้อีกแล้ว การตอบโต้โป๋มู่หานครั้งนี้เป็นแค่จุดเริ่มต้น เชื่อใจฉันเถอะ”
ซูเหมี่ยวถอนหายใจด้วยความโล่งอก เธอบิดพวงมาลัย “ฉันเชื่อใจเธออยู่แล้ว”
……
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ปฏิเสธรักสามีขี้อ้อน