ปฏิเสธรักสามีขี้อ้อน นิยาย บท 22

“ขออภัยค่ะ หมายเลขที่ท่านเรียกอยู่กำลังติดสายอยู่ในขณะนี้….”

เจียงโหรววางโทรศัพท์ลงอย่างโมโห ทว่าหลังจากนั้นก็ได้ยินเสียงของโป๋ซงดังขึ้นมาจากห้องใดห้องหนึ่ง

เจียงโหรวเดินไปที่หน้าประตูอย่างสงสัย

“ทำได้ดีมาก ถึงขั้นนี้ก็คงต้องหย่าแล้วล่ะ ว่าแต่ได้ใบหย่ามาแล้วใช่ไหม?”

สีหน้าของเจียงโหรวย่ำแย่มากกว่าเดิม！！

ตาแก่นิสัยแย่！วันๆสร้างแต่เรื่อง！

หลานสะใภ้ดีขนาดนี้ยังไม่ชอบ！แล้วพวกเขาจะได้เสียใจ！คอยดูเถอะ!

หลานสะใภ้ของเธอต้องได้แต่งงานกับคนอื่นอย่างสมเกียรติ！เอาให้บาดตาบาดใจพวกเขาไปเลย！！

ตอนนี้เธอเริ่มรู้สึกคิดผิดแล้ว หลายปีที่ผ่านมาเธอไม่น่าขอร้องให้พวกเขาไม่หย่ากันเลย！

มันเป็นการทรมานเอินเอินชัดๆ เธอน่าจะวางมือตั้งนานแล้ว……

ยิ่งคิด เจียงโหรวก็ยิ่งรับไม่ได้ เธอถึงขั้น….เริ่มคิดว่า ควรหาผู้ชายแบบไหนถึงจะคู่ควรกับคนที่งดงามที่สุดอย่างหลานสะใภ้ของเธอดี

“เพิ่งจะเซ็นยินยอม? แล้วแกจะถ่วงเวลาไปถึงตอนไหน รีบหน่อย หลังจากหย่าแล้ว ฉันจะให้คนปล่อยข่าวเรื่องที่แกช่วยชีวิตหลินโย่วหชิงออกไป แล้วก็แถลงเรื่องในอดีตของแกกับหลินเอินเอินด้วย”

“ฉันลงมือทำทั้งทีแกจะกังวลไปทำไม ถ้ามันกระทบถึงผลประโยชน์ของบริษัท ฉันยังจะทำไปเพื่ออะไร?”

เจียงโหรว “！！！”

โกรธ!!!

แต่ช่างเถอะ เธอจะไม่เข้าไป ตาแก่บ้านั่นคิดยังไง เธอก็ไม่สนใจอยู่แล้ว ประเด็นมันอยู่ที่โป๋มู่หานไม่ต้องการเอินเอินแล้ว เธอก็ทำได้แค่…..ปล่อยให้เอินเอินไปมีชีวิตที่ดีกว่านี้!!

ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป เธอจะเริ่มเฟ้นหาคุณชายตระกูลไฮโซ ดูว่าใครเหมาะที่จะมาเป็นคนรักของเอินเอิน

……

คืนนี้ หลินเอินเอินนอนหลับสนิท

วันรุ่งขึ้น หลังจากที่ทานข้าวเช้าเสร็จหลินเอินเอินก็กลับไปนอนต่อ ตลอดหลายปีที่ผานมาที่อยู่ในตระกูลโป๋วันๆเธอเอาแต่หวาดกลัว นี่เป็นครั้งแรกที่เธอนอนหลับสบายขนาดนี้

เมื่อเธอตื่นขึ้นมาอีกครั้งก็บิดขี้เกียจ ขณะนั้นเองเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นมา เมื่อมองดูหน้าจอ หลินเอินเอินพลันขมวดคิ้ว

หลินเอินเอินไม่รีรอ เปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จก็ไปในทันที

ห้าสิบนาทีต่อมา

หลินเอินเอินถูกเพื่อนสนิทโทรตามอยู่หลายสาย จนกระทั่งเห็นหลินเอินเอินมาถึง เธอถึงได้ถอนหายใจอย่างโล่งอก จากนั้นก็รีบวิ่งเข้ามาจับมือของหลินเอินเอินเอาไว้ “เย้ ตัวช่วยเพื่อนัก ในที่สุดแกก็มาถึงสักที!!”

มู่เซวียนอยู่ในชุดเอี๊ยมยีนส์ ไว้ผมลอนสีน้ำตาลยาวแค่ถึงหู ดูทะมัดทะแมง ดวงตากลมโตใสแจ๋วกำลังจดจ้องมาที่หลินเอินเอินอย่างตื่นเต้น

หลินเอินเอินมองบริเวณรอบด้าน ก็พบว่ามีรถแข่งอยู่หลายคัน เธอจึงขมวดคิ้วเล็กน้อย “วันนี้แกต้องทำงานไม่ใช่เหรอ ทำไมมาแข่งรถ?”

มู่เซวียนเบ้ปาก แบมือออกอย่างจนใจ “วันนี้ไม่มีงานให้ทำนี่หนา แกก็น่าจะรู้ บริษัทกฎหมายที่ฉันทำงานอยู่ใกล้จะเจ๊งแล้ว….นี่ฉันกำลังมองหาบริษัทอื่นอยู่เลย”

หลินเอินเอิน “......”

หลินเอินเอินโดดเด่นเป็นอย่างมาก แม้ว่าจะอยู่ในชุดสบายๆแต่ก็มีออร่าสูงส่งติดตัว ยิ่งใส่แว่นกันแดดสีดำก็ยิ่งขับให้ดูเป็นผู้หญิงแกร่ง ดึงดูดให้หลายๆคนอดจับจ้องมาที่เธอไม่ได้

และใช่ ดึงดูดความสนใจจากอริของมู่เซวียนด้วยเช่นกัน

ในตอนนี้เอง เสียงโหวกเหวกก็ดังขึ้นมา “โอ นี่น่ะเหรอผู้ช่วยที่เธอเบิกตัวมา?”