ปฏิเสธรักสามีขี้อ้อน นิยาย บท 23

เขาก็นึกว่าคนที่มู่เซวียนเบิกตัวมาจะเป็นนักแข่งที่มีฝีมือเก่งกาจซะอีก ไหงกลายมาเป็นผู้หญิงคนนี้ได้ล่ะ?

ไม่น่าเบื่อตายเหรอ?

มู่เซวียนแสยะยิ้มออกมา ไอ้โง่！คิดว่าเอินเอินเป็นแค่นักแข่งธรรมดาเหรอ? เดี๋ยวคอยดูเถอะว่าเอินเอินจะทำให้เขาตาสว่างยังไง！

“ใช่ไง！นี่แหละตัวช่วยที่ฉันเบิกตัวมา! นายระวังตัวไว้เถอะ”

“จิ๊——เธอเห็นฉันเป็นเด็กสามขวบหรือไง? มู่เซวียน แพ้แล้วก็ยอมรับซะเถอะ อย่าหาว่าฉันไม่ให้โอกาสเธอเลยนะ แต่การที่เธอพาผู้หญิงคนนี้มาเพราะคิดจะกวนประสาทฉันหรือไง?”

หลินเอินเอินหันมองไปตามเสียง จึงเห็นผู้ชายหน้าตาดีแต่งตัวไม่เป็นระเบียบเรียบร้อยกำลังสูบบุหรี่อยู่ ชั่วขณะนั้นเธอก็พลันขมวดคิ้ว

ซี่หยัน

เป็นเขาเองหรอกเหรอ

เขาเป็นลูกพี่ลูกน้องของโป๋มู่หาน และเป็นทนายที่ประสบความสำเร็จตั้งแต่อายุยังน้อย ถึงขั้นมีคนขนานนามเขาว่าเป็นไอริสดอกที่สองกันเลยทีเดียว

วันนี้เธอเปลี่ยนสไตล์การแต่งหน้าและแต่งตัว ซีหยันเลยไม่คุ้นหน้า และจำเธอไม่ได้

มู่เซวียนเอ่ยพูดอย่างไม่พอใจ “ผู้หญิงแล้วยังไง！เป็นผู้หญิงแล้วขับรถไม่ได้เหรอ！นายอย่าใส่กรอบเที่ยวตัดสินคนไปทั่วได้ไหม?!”

ซี่หยันส่งเสียงหึออกมา “ได้ งั้นก็รีบหน่อย ฉันไม่ได้มีเวลาว่างขนาดนั้น”

พูดจบ เขาก็ดับบุหรี่ในมือลง แล้วขึ้นรถไป

มู่เซวียนมองมาที่หลินเอินเอิน ยกแขนทั้งสองข้างขึ้นมา ทำท่าสู้ๆ “สู้ๆนะเพื่อนรัก！ฉันจะรอดูอะไรสนุกๆ！”

หลินเอินเอินเม้มริมฝีปาก ไม่ได้พูดอะไรออกมา จากนั้นก็ขึ้นรถ

กรรมการยืนรออยู่ข้างๆนานพอสมควร เมื่อเห็นว่าทั้งสองขึ้นรถแล้ว เขาก็ส่งสัญญาณทันที

วินาทีที่มือของเขาตกลงข้างตัว ทั้งสองด้านก็สตาร์ทรถในทันที

แต่ว่า……

ซี่หยันค่อนข้างชะล่าใจ พูดให้ถูกก็คือ เขาไม่เห็นหลินเอินเอินอยู่ในสายตา ถึงจะสตาร์ทออกตัว แต่ก็ค่อนข้างเอื่อยเฉื่อย ในขณะที่…….

รถของหลินเอินเอินกลับพุ่งนำไปก่อนแล้ว