ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา นิยาย บท 125

ตอนเย็นเตชินกลับเข้ามาในห้อง เห็นพิมกำลังนั่งเป่าผมอยู่ในห้องแต่งตัว

เขาจึงเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวในตู้แล้วเดินเข้าไปในห้องน้ำ

พิมนั่งเป่าผมอย่างเงียบๆ สักพักเตชินอาบน้ำเสร็จ ก็เดินออกมานุ่งเพียงผ้าเช็ดตัวผืนเดียวปกปิดช่วงล่างไว้

เผยให้เห็นหุ่นล่ำๆซิกแพคแน่นๆของเขา

เดินเข้ามาหาพิมพร้อมกับกำลังใช้ผ้าเช็ดผมในมือไปด้วย

ผมพิมยังไม่แห้งดี แต่พอเห็นเตชินเดินเข้ามา

เธอก็กดปิดสวิตช์แล้วยื่นไดร์ให้เขาแล้วเอ่ย

" ผมฉันแห้งพอดี คุณใช้ต่อเลย "

เตชินจ้องหน้าเธอสามวิแล้วก็เอ่ยขึ้น

" ผมคุณยังไม่แห้งดีเลยนะ "

พิมยิ้มแล้วเอ่ยขึ้น

" โดนลมแอร์เดี๋ยวก็แห้งแล้ว คุณรีบเป่าผมเถอะ "

เอ่ยจบเธอก็เดินผ่านเขาไป แต่เตชินกลับคว้าแขนเธอไว้แล้วเอ่ย

" เป่าผมให้แห้งก่อนเดี๋ยวจะไม่สบายเอา "

เตชินเอ่ยพร้อมกับจับพิมให้กลับมานั่งที่เดิม

จากนั้นก็หยิบไดร์ขึ้นมาเป่าผมให้เธอ พอผมพิมแห้งเขาก็เอ่ยว่า

" ตาผมแล้ว คุณช่วยเป่าให้หน่อยนะ "

" ที่คุณเป่าผมให้ฉันเพื่อที่จะให้ฉันเป่าคืนให้เหรอ "

" ไม่ใช่ ผมแค่อยากใช้ทุกช่วงเวลาที่มีคุณให้คุ้มค่ามากที่สุด

พรุ่งนี้คุณก็ไม่ใช่ภรรยาผมแล้ว คิดๆแล้วมันก็ใจหาย คุณทำเพื่อผมเป็นครั้งสุดท้ายหน่อยนะ "

พิมมองหน้าเขาแล้วเอ่ยว่า

" ได้ นั่งลงสิ "

เตชินเดินไปนั่ง จากนั้นพิมก็รับเอาไดร์จากมือของเขาแล้วเริ่มเป่าผมให้เขาทันที

เตชินอยากใช้ทุกช่วงเวลานาทีของการเป็นสามีภรรยาให้ดีที่สุดเก็บทุกความทรงจำดีๆที่มีเธอไว้คิดถึงกัน

แต่พิมกลับอยากทำให้มันเสร็จๆแล้วผ่านพ้นคืนนี้ไปเร็วๆ

เพื่อเริ่มต้นเช้าวันใหม่อย่างมีอิสระปราศจากสิ่งผูกมัดใดๆ

" ผมคุณแห้งแล้ว คุณไปแต่งตัวเถอะ ฉันจะเปิดแอร์แล้ว "

เตชินสบตากับเธอแล้วพยักหน้าให้

จากนั้นพิมก็เดินไปหยิบรีโมทแอร์แล้วกดเปิดทันที

เพราะเธอรู้สึกร้อนผ่าวเลือดในกายพลุ่งพล่านจนแทบอยากจะถอดเสื้อผ้าออก

ความรู้สึกวูบวาบเกิดขึ้นในตัวมาพร้อมกับความต้องการในระดับยากจะควบคุม

เธอพยายามควบคุมตัวเอง แล้วเดินเข้าไปในห้องน้ำ

เปิดน้ำเย็นเฉียบแล้วล้างหน้า พรมน้ำเย็นให้กระจายลงตามตัวเพื่อดับความร้อนที่แปลกประหลาดนี้

แต่ความต้องการใครสักคนของเธอกลับไม่ลดลงเลย มันกลับทวีขึ้นเรื่อยๆ

ตอนนี้เธอรู้แล้วว่าเธอถูกวางยาปลุกเซ็กส์

เธอควบคุมตนเองไม่ได้แล้ว

เตชินที่แต่งตัวเสร็จเดินออกมาไม่เห็นพิมอยู่ในห้องนอนเขาก็เรียกหาเธอทันที

" พิม คุณอยู่ในห้องน้ำหรือเปล่า "

พิมไม่ตอบแต่เปิดประตูเดินออกมาด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความปรารถนาราคะอันแรงกล้าที่อยากจะเผด็จศึก

โผเข้ามาจูบเตชินอย่างรวดเร็วจนเตชินอึ้งไปด้วยความงงงัน

มือน้อยๆนุ่มๆของเธอลูบไล้ไปตามตัวของ

เตชิน

แล้วสัมผัสขว่างขาที่แข็งนูนของเขาอย่างลุ่มหลงจนเขาอดทนต่อไม่ไหว

จึงอุ้มร่างบางที่ขาวเนียนนุ่มขึ้นมาพร้อมกับจูบเธออย่างดูดดื่มเดินไปยังเตียงแล้ววางเธอลงอย่างทะนุถนอม

จากนั้นก็รีบถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกมองหน้าพิมที่หน้าแดงก่ำเพราะฤทธิ์ยาแล้วเอ่ย

" คุณเป็นคนเริ่มเองนะพิม จะมาโทษผมทีหลังไม่ได้นะ "

เอ่ยจบเขาก็เข้าประกบริมฝีปากกับพิมอีกครั้ง

อย่างดูดดื่มและเร่าร้อน

ดูดดุนริมฝีปากเนียนนุ่มที่มีความเอิบอิ่มของเธออย่างลุ่มหลง

พร้อมกับถอดเสื้อผ้าของเธอทิ้งแล้วดันตัวเข้าไปในกายเธอ

แล้วเริ่มเคลื่อนไหวตามความต้องการที่มีในตัว เสียงครางของทั้งสองเต็มไปด้วยความวาบหวามกระสันเสียว

ดังระงมเป็นช่วงๆ กลิ่นไอของรสสวาทคละคลุ้งไปทั่วห้อง

ในขณะที่ทั้งสองยังคงดำเนินกิจกรรมบนเตียงอย่างเร่าร้อนต่อไป โดยไม่มีทีท่าว่าจะจบลงง่ายๆ

ป้าใจที่อยู่ข้างล่างมองดูเครื่องจับเวลาในมือแล้วยิ้มขึ้นมา เผยให้เห็นรอยเหี่ยวย่นตามวัยบนใบหน้า

แล้วโทรออกไปยังเบอร์โทรของคนที่เขาเมมชื่อไว้ว่า คุณหญิง

พอปลายสายรับสาย ก็เอ่ยถามขึ้นทันทีด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น

" เป็นไงบ้างสำเร็จมั้ย "

" คุณพิมดื่มน้ำผลไม้ที่ป้าทำให้เรียบร้อยแล้วค่ะ ตอนนี้ยาน่าจะออกฤทธิ์แล้ว คุณผู้หญิงสบายใจได้ค่ะ

ถ้าคุณพิมเป็นฝ่ายเริ่มก่อนคุณชายคงไม่มีทางปล่อยคุณพิมให้หลุดมือไปแน่นอนค่ะ "

ทางปลายสายได้ยินดังนั้นก็เอ่ยอย่างอารมณ์ดีด้วยความชอบใจ

" ดีๆ คุณทำได้ดีมาก จำไว้ว่าต่อให้หนูพิมหย่ากับเตชินแล้วเธอก็ยังเป็นลูกสะใภ้ฉันอยู่