ในวันรุ่งขึ้นพิมตื่นขึ้นมาก็เอ่ยกับเตชินที่นอนกอดเธอว่า
" คุณได้ในสิ่งที่คุณต้องการแล้ว บอกมาว่าคุณเอาพ่อกับแม่ฉันไปซ่อนไว้ไหน "
เตชินที่นอนโอบกอดเธอจากด้านหลังไม่ตอบอะไรแต่กลับกอดเธอแน่นขึ้น
พิมจึงเอ่ยถามอีกครั้งอย่างใจเย็นว่า
" คุณเตชิน คุณบอกฉันมาว่าพ่อกับแม่ของฉันอยู่ไหน พวกเขาไม่เกี่ยวอะไรกับเรื่องของเรา
คุณอย่าเอาพวกเขาเข้าไปเกี่ยวด้วยได้มั้ย "
เตชินเอ่ยตอบพิมด้วยน้ำเสียงงัวเงียว่า
" อืม...ผมไม่เคยดึงพวกเขามาเกี่ยวอยู่แล้วคุณไม่ต้องห่วง ยังไม่สว่างเลย คุณมาหลับต่ออีกหน่อยนะ "
" ฉันนอนไม่หลับแล้ว คุณหลับเถอะ ฉันจะไปอาบน้ำ ถ้าตื่นแล้วก็ปล่อยพ่อกับแม่ของฉันกลับมา
แล้วคุณก็รีบกลับไปอยู่แฟนของคุณซะ
อย่าให้เธอรู้เรื่องของเราวันนี้
เพราะฉันไม่อยากเอาชีวิตของฉันไปเสี่ยงตายกับเรื่องของคุณอีก "
พิมเอ่ยออกมาอย่างเย็นชา เตชินรู้สึกได้ถึงน้ำเสียงที่เย็นชาของเธอ เขาจึงลืมตาขึ้นแล้วเอ่ย
" คุณไม่ต้องห่วงนะพิม มันจะไม่เกิดเรื่องแบบนั้นขึ้นแล้ว
ผมจะไม่ยอมให้ใครมาทำอะไรคุณอีก
และผมก็ไม่ได้มีแฟนใหม่ด้วย
วันนั้นผมแค่รู้สึกน้อยใจ ไม่คิดว่าคุณจะทำตัวห่างเหินกับผมขนาดนั้น
แถมยังไม่มีทีท่าว่าจะหึงผมกับซาร่าเลย
ก็เลยพูดไปแบบนั้นเพราะน้อยใจคุณ
ผมมีแค่คุณคนเดียวจริงๆนะ ผมก็บอกแล้วว่า
ผมจะรอคุณ "
พิมยิ้มเหยียดขึ้นแล้วเอ่ย
" หึ คุณเตชิน คุณยังคิดว่าฉันเป็นพิมคนเดิม
ที่เชื่อลมปากของคุณง่ายๆคนนั้นอีกเหรอ
พวกคุณเดินควงแขนกันขนาดนั้น พากันมาเที่ยวถึงที่นี่ ต่อให้ฉันเป็นแฟนคุณ ฉันก็เลิกกับคุณค่ะ "
จากนั้นเธอก็เลิกผ้าห่มออกแล้วลุกขึ้นมานั่งจะลงจากเตียง
แต่เตชินกลับไม่ยอมปล่อยแขนที่กอดรัดเอวเธอไว้ แล้วรีบอธิบายให้พิมฟัง
" พิม ผมพูดจริงๆนะผมกับซาร่าเราไม่ได้เป็นอะไรกันจริงๆ
และผมก็ไม่เคยแตะต้องเธอเลยด้วยซ้ำ
คุณเชื่อผมนะ
เธอเป็นแค่ลูกค้าคนหนึ่งของผม เธอไม่เคยมาไทย ตอนนี้เธอก็เที่ยวในเชียงใหม่นี้แหละ
นาวินคอยดูแลพาเธอเที่ยว เพราะผมไม่ว่างต้องมาหาคุณที่เป็นภรรยา "
พิมมองเขาด้วยหางตา ทำตาเขียวใส่อย่างดุดันแล้วเอ่ยเสียงขุ่น
" ใครเป็นภรรยาคุณ คุณพูดให้ดีๆนะ "
เตชินลุกมานั่งข้างหลังเธอแล้วกอดเธอแน่นพร้อมกับเอ่ย
" คืนก่อนวันหย่า แล้วก็เมื่อคืนจนถึงตอนนี้
คุณก็ยังเป็นภรรยาผม
ทะเบียนสมรสมันก็แค่แผ่นกระดาษใบหนึ่ง
ผมไม่สนใจมันหรอก
เพราะยังไงคุณก็ยังคงเป็นภรรยาผมทางพฤตินัย ต่อให้ปากคุณปฏิเสธว่าไม่ใช่
แต่คุณไม่อาจปฏิเสธความจริง
ที่ผมเป็นสามีคุณได้ เข้าใจมั้ย "
" นั่นเพราะคุณไม่ยอมรับความจริงเองต่างหาก "
" ใช่เพราะผมไม่ยอมรับความจริง ดังนั้นผมจะให้เวลาคุณสองปี แล้วผมจะมาสู่ขอคุณ
ประกาศให้ผู้คนทั้งประเทศรู้ว่าคุณคือภรรยาผม "
" เอาที่คุณสบายใจเลย "
ลึกๆในใจพิมแอบรู้สึกดี ที่รู้ว่าเขาไม่ได้คบกับ
ซาร่า เพียงแต่เธอยังไม่มั่นใจในตัวเขา
ไม่มั่นใจว่าเขาจะเลิกเจ้าชู้ได้ เพราะเขาไม่ได้ทำอะไรให้เธอรู้สึกมั่นใจในตัวเขาเลย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา