ป้าใจเห็นทั้งสองจับมือกันดูสนิทสนมเกินกว่าคนเคยรู้จักทั่วไป จึงเดินเข้าไปแสดงตัวแล้วเอ่ย
" คุณพิมคะ ไปส่งป้าเข้าห้องน้ำหน่อยได้มั้ยคะ "
พิมจึงเอ่ยว่า
" ได้ค่ะ "
จากนั้นเธอก็หันไปเอ่ยกับป๊อบว่า
" ฉันไปส่งป้าใจเข้าห้องน้ำก่อนนะคะ "
" ครับ "
ป๊อบเอ่ยตอบ พิมลุกขึ้นเดินไปส่งป้าใจ แล้วเสียงแจ้งเตือนข้อความในโทรศัพท์ของป๊อบก็ดังขึ้น
ป๊อบเปิดดูข้อความจากผู้เป็นแม่
( ป๊อบลูกอยู่ไหน คุณพ่อไม่สบาย รีบกลับมาด่วน )
เขามองแผ่นหลังของพิมที่ไกลออกไป
จากนั้นก็วิ่งไปหาเธอด้วยสีหน้าร้อนใจ แล้วเอ่ย
" พิม ผมขอกลับก่อนนะ ผมมีธุระด่วนต้องไปทำน่ะ "
พิมจึงเอ่ยตอบว่า
" ได้ค่ะ "
จากนั้นเขาก็หมุนตัวเดินกลับไปที่รถด้วยความรีบร้อน แล้วขับรถออกไป
พิมรอป้าใจอยู่หน้าห้องน้ำ พอป้าใจเข้าห้องน้ำเสร็จ
ทั้งสองก็เดินออกไปหาอะไรทานในศูนย์อาหารทั้งสองนั่งทานข้าวกันอย่างเพลินๆ
เตชินออกมาจากบริษัทก่อนเวลาเลิกงาน
แล้วมาหาพิมที่สวนสาธารณะแห่งนี้
เมื่อมาถึงก็เห็นพิมนั่งปั่นเป็ดเพลินๆอยู่คนเดียวกลางน้ำ
ส่วนป้าใจก็นั่งรอเธอที่ให้ต้นไม้ใหญ่ เตชินจึงเดินเข้าไปแล้วปั่นเป็ดไปหาพิม จากนั้นก็เอ่ยว่า
" ผมมารับคุณกลับบ้านแล้วครับ "
พิมหันมามองเขาแล้วเอ่ย
" เพิ่งจะบ่ายเองนะ ทำไมวันนี้คุณเลิกงานเร็วล่ะ "
เตชินยิ้มแล้วเอ่ย
" ก็ภรรยาผมออกมาข้างนอก จะให้ผมเลิกงานตามปกติได้ยังไงล่ะ "
พิมไม่เอ่ยอะไรอีก เธอปั่นจักรยานน้ำเข้าฝั่ง แล้วเดินออกมาหาป้าใจ
จากนั้นพวกเขาก็เดินไปที่รถ เมื่อเข้ามานั่งในรถเรียบร้อย ผู้ช่วยคังก็ขับออกไปทันที
ตอนค่ำๆประมาณหนึ่งทุ่ม ไตรภพก็ขับรถเข้ามาในบ้านเตชิน
สักพัก ป๊อบกับนาวินก็ขับตามเข้ามา พวกเขาเดินเข้ามาในบ้านของเตชินพร้อมกัน
เตชินออกมารับเพื่อนแล้วเอ่ย
" เชิญตามสบายเลยนะ ไม่ต้องเกรงใจ "
พวกเขาเข้าไปในห้องนั่งเล่น
จากนั้นก็เปิดประตูเข้าไปในห้องบาร์ส่วนตัว
ที่เชื่อมติดกันกับห้องนั่งเล่น
พวกเขานั่งบนเก้าอี้บาร์ แล้วเริ่มหยิบขวดไวท์ในตู้มารินดื่ม
แล้วไตรภพก็เริ่มเอ่ยถามถึงพิมว่า
" เตชิน แล้ววันนี้สาวใช้ของนายล่ะ ไม่มาบริการแขกหน่อยเหรอ "
ป๊อบได้ยินดังนั้น เขาไม่ค่อยชอบใจเท่าไหร่ กับคำพูดของไตรภพ เขายกไวท์ขึ้นมาดื่มแล้วเอ่ย
" ผมว่าเราอย่าไปรบกวนเธอเลยครับ บางทีเธออาจจะไม่ชอบงานบริการแบบนี้ "
ไตรภพได้ยินดังนั้นจึงเอ่ยว่า
" คุณป๊อบช่างรู้จักเข้าใจผู้อื่นจริงๆเลยนะ
พูดเหมือนกับรู้จักเธอดีเลย "
ป๊อบไม่ตอบ แต่กระดกแก้วไวท์ขึ้นมาดื่มเงียบๆ
เขาไม่ค่อยพอใจไตรภพตั้งแต่งานปาร์ตี้วันเกิดเตชินแล้ว
ถ้าไม่ติดว่ารู้จักกันเขาไม่มีทางยอมนิ่งเฉยแน่
ส่วนเตชินเองก็แอบสังเกตป๊อบเงียบๆ
พอได้ยินป๊อบเอ่ยแบบนั้น ทำให้เขารู้สึกไม่ชอบที่ป๊อบแสดงความเป็นห่วงต่อพิม
และทำเหมือนรู้จักผู้หญิงของเขาดี เขาจึงเอ่ยขึ้นด้วยสีหน้านิ่งเฉยว่า
" เธอนอนบนห้องน่ะ ถ้าพวกนายอยากรู้จักเธอฉันจะเรียกมาให้ แต่คงให้บริการไม่ได้ "
คำว่านอนบนห้อง ทำเอานาวินกับไตรภพถึงกับอึ้ง การเคลื่อนไหวต่างๆหยุดชะงัก
ป๊อบมองทั้งสองคนที่ชะงักไปด้วยความสงสัย
สักพักนาวินจึงเอ่ยถามขึ้น
" เตชินนายหมายความว่าไงวะ เธอนอนข้างบนนี่มันเรื่องอะไร
ถ้าจำไม่ผิดข้างบนมีห้องนายแค่ห้องเดียวไม่ใช่เหรอวะ "
ไม่รอเตชินตอบไตรภพก็เอ่ยเสริมด้วยความตื่นเต้น
" อย่าบอกนะว่านาย จับแม่สาวใช้แสนสวยมาทำเมียแล้วจริงๆ "
เตชินไม่ตอบ แต่โทรไปหาพิมเมื่อเธอรับสายเขาก็เอ่ยว่า
" พิม คุณลงมาหาผมหน่อย ผมอยู่ในห้องบาร์ข้างๆห้องนั่งเล่น "
ป๊อบได้ยินดังนั้นได้แต่นิ่งเงียบ มือกำแก้วแน่น ใจร้อนรุ่มเจ็บปวดราวกับถูกเผาด้วยเปลวเพลิง
[ หรือว่าที่พิมยังไม่ตกลงเป็นแฟนกับเราเพราะแบบนี้ ]
สักพักพิมก็เดินเข้ามา ไตรภพและนาวิน ที่นั่ง
ได้ยินดังนั้นไตรภพก็เอ่ยขึ้นโดยที่ไม่สนใจหรือสังเกตอะไร
" มาๆมาๆ ชนแก้วๆ ขอแสดงความยินดีกับเพลย์บอยตัวพ่ออย่างเตชิน ที่แอบสละโสดอย่างเงียบๆ "
นาวินชนแก้วแล้วเอ่ยขึ้นด้วยสีหน้ายิ้มเล็กน้อยแล้วเอ่ย
" ดีใจด้วยที่เพื่อนสละโสดแล้วยินดีกับทั้งสองคนด้วยครับ "
ป๊อบจ้องมองพิมด้วยแววตาเศร้าหมองสีหน้าเคร่งขรึมเย็นชา แล้วเอ่ย
" แก้วนี้ ผมขอดื่มให้กับคุณพิม ขอแสดงความยินดีด้วยนะครับ ที่ได้เป็นคุณผู้หญิงของคุณ
เตชิน "
น้ำเสียงของป๊อบมาแปลกจนทุกคนเงียบกริบ เอ่ยจบ เขาก็กระดกไวท์เข้าไปทันที แววตาแดงเล็กน้อย
เขารู้สึกเหมือนถูกหลอกคล้ายถูกตบหน้าแรงๆ
และรู้สึกเจ็บปวดทรมานราว
กับหัวใจถูกฉีกขาดแทบจะหายใจไม่ออก
เขาไม่คิดว่าพิม จะทำร้ายหัวใจเขา ให้เจ็บขนาดนี้ ที่เขามาบ้านเตชินวันนี้ ก็เพื่อที่จะได้มาอยู่ใกล้เธอ
แต่ไม่คิดว่าตัวเองจะได้รับเซอร์ไพรส์ใหญ่ขนาดนี้
เขาเสียใจมากเมื่อคนที่เขาเฝ้ามองมาตลอดห้าหกปี
กลับไปตกเป็นของคนอื่นเพียงแค่ไม่กี่เดือน
เขาทั้งเจ็บใจและเสียใจที่บอกความรู้สึกให้เธอช้าไป
พิมนั่งนิ่งเงียบ เธอรู้สึกอึดอัดจนหายใจไม่ออก เธอรู้สึกเจ็บจี๊ดในอก ที่เห็นหน้าเศร้าๆของป๊อบ
เธอรู้สึกผิดต่อเขาอยากจะขอโทษเขา แต่เธอก็ทำไม่ได้
ตอนนี้เธอไม่กล้ามองหน้าเขาแล้ว และต้องการ
ที่จะปลีกตัวออกไป เธอจึงหันไปเอ่ยกับเตชินว่า
" ฉันขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนค่ะ "
เอ่ยจบเธอก็ลงจากเก้าอี้แล้วเดินออกไป
ไตรภพจึงเอ่ยขึ้น ลำลายบรรยากาศอันน่าอึดอัดแบบแปลกๆนี้
" พวกเรามาดื่มฉลองให้กับเตชินต่ออีกหน่อย
เอ้าชนแก้วๆ "
ทั้งสามคนก็นั่งดื่มต่อ พอดื่มหมด ป๊อบก็เอ่ยขึ้น
" ผมขอตัวกลับก่อนนะครับ "
เอ่ยจบเขาก็เดินออกไปด้วยสีหน้าเย็นชา
แววตาเศร้าหมอง บ่งบอกชัดเจนว่าเจ็บปวดจากข้างในหัวใจ
มีเพียงเตชินที่ดูออกและรู้ดี ความจริงเตชินก็ไม่อยากเปิดเผยสถานะของเขากับพิมต่อเพื่อนๆ
แต่พอเจอป๊อบเขากลับควบคุมอารมณ์ไม่ได้และอยากจะประกาศให้พวกเขารู้ว่าพิม คือผู้หญิงของเขา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา