ป่วนหัวใจท่านประธานเย็นชา นิยาย บท 37

พิมเข้าไปร้องให้ในห้องน้ำอย่างเงียบๆ

เธอไม่คิดว่าเตชินจะพูดเรื่องที่จดทะเบียนต่อหน้าทุกคน

จนทำให้ป๊อบเข้าใจผิดแสดงท่าทีเย็นชาออกมาแบบนั้น

เธอไม่รู้ว่าเตชินคิดจะทำอะไรอีก ที่อยู่ๆก็ประกาศว่าเธอคือภรรยาเขาอย่างเต็มปากเต็มคำ

จนทำให้สีหน้าของป๊อบเปลี่ยนไปเธอคิดว่าป๊อบคงโกรธ เกลียดเธอแล้วแน่ๆ

[ หรือว่าเขาจะรู้เรื่องของเรากับคุณป๊อบ ]

เธอเริ่มสงสัยแล้วพึมพำในใจ จากนั้นเธอก็ล้างหน้าล้างตาแล้วเดินออกจากห้องน้ำ

ป๊อบยืนรอคุยกับเธออยู่หน้าห้องน้ำได้สักพักแล้ว เขาได้ยินเสียงเธอร้องให้ชัดเจน

พอเธอเปิดประตูห้องน้ำออกมา เขาก็จับแขนเธอไว้แล้วเอ่ยถามด้วยอาการเมานิดๆ

" พิม ที่เตชินพูดมันไม่เป็นความจริงใช่มั้ย "

พิมได้แต่เงียบไม่เอ่ยอะไรออกมาเพราะเธอมึนตึ๊บไปหมดแล้ว

แต่การเงียบของพิมเป็นคำตอบที่ชัดเจนที่สุด

ป๊อบจึงเอ่ยถามต่อว่า

" เพราะแบบนี้ใช่มั้ย คุณถึงให้ผมรอ พิมคุณบอกผมมาเถอะมันเกิดอะไรขึ้น ทำไมอยู่ๆคุณถึงไปจดทะเบียนสมรสกับเขา "

พิมเงยหน้ามองป๊อบทั้งน้ำตา เธอจะบอกเขาได้ยังไง ว่าเธอจดทะเบียนเพราะเงิน

ป๊อบก็พอจะเดาได้ว่าอาจจะเป็นเพราะเงินจำนวนมาก

ถึงทำให้พิมจดทะเบียนสมรสได้ เขาจึงเอ่ยถามขึ้น

" เพราะเงินใช่มั้ยพิม เขาให้คุณเท่าไหร่คุณบอกผมมา ผมจะคืนให้เขา ถ้าคุณต้องการเงิน ผมก็ให้คุณได้ "

พิมร้องให้จนน้ำตาไหลอาบแก้ม เธอยอมรับว่าเธอต้องการเงิน รักเงิน เธอจึงเอ่ยด้วยความรู้สึกเสียใจและรู้สึกผิด

" ขอโทษ ฉันขอโทษ ฉันก็ไม่คิดว่ามันจะเป็น

แบบนี้

ตอนแรกเขาบอกว่าจะจ้างจดทะเบียนสมรสเท่านั้น ไม่มีการผูกมัดใดๆ

ฉันเลยยอมตกลงจดกับเขา

ฉันไม่ได้มีเจตนาจะหลอกให้คุณรอ

ที่ไม่บอกคุณวันนั้น เพราะฉันยังไม่พร้อมที่จะบอกคุณ "

ได้ยินดังนั้น ป๊อบรู้สึกโมโหมาก ที่พิมซื่อเกินไปไว้ใจคนง่ายเงินไป เขาจึงเอ่ยว่า

" แล้วคุณก็เชื่อเขาอย่างงั้นเหรอพิม ทำไมคุณเชื่อคนง่ายแบบนี้ "

พิมเอาแต่ก้มหน้าร้องให้ โดยไม่พูดไม่จาอีก

ป๊อบไม่รู้จะว่าอะไรเธอแล้ว ทั้งรัก ทั้งโกรธ ทั้งเสียใจ ทั้งโมโหผสมปนเปกันไปหมด

เขาพยายามใจเย็นแล้วดึงเธอเข้ามากอดจากนั้นก็เอ่ยถามว่า

" คุณอยากออกไปจากที่นี่มั้ย "

ตอนนี้พิมไม่อยากได้อะไรแล้ว อีกอย่างเธอไม่อยากท้องลูกให้เตชิน

ถ้ามีโอกาสหลุดพ้นเธอก็ยินดี เธอจึงพยักหน้าเบาๆ

ป๊อบกอดเธอไว้ในอ้อมแขนแล้วเอ่ย

" ผมจะพาคุณไปจากที่นี่เอง เงินที่เขาให้คุณผมจะคืนให้เขาเอง "

เตชินที่ออกมาตามหาพิมก็ได้ยินเข้าพอดี

เขาโกรธจนอยากจะเฉือนคนออกเป็นชิ้นๆ

ดวงตาคมกริบแทบจะทิ่มแทงคนที่ยืนกอด

ผู้หญิงของเขาอยู่แล้ว

แต่เขามีสติพอที่จะควบคุมอารมณ์โกรธได้ เขาเดินเข้าไป

แล้วดึงพิมกลับเข้ามาในอ้อมแขนของเขา

แล้วเอ่ยด้วยน้ำเสียงทุ้มห้าวแฝงโทสะขึ้งเคียดจากการข่มใจเอาไว้

" คุณป๊อบ คิดจะพาภรรยาคนอื่นไป ถามสามีเขามั้ยว่าเขาอนุญาตหรือยัง "