ราชันอหังการ Emperor’s Domination จักรพรรดิบรรพกาล นิยาย บท 1447

ตอนที่ 1447 กำแหง

กู่หลิงโซ่วจู่ถูกยั่วโมโหจนร่างสั่นเทิ้ม ถูกหลี่ชิเย่ชี้หน้าด่าว่าสำนักเทพเจ้าโบราณทะเลลึกนับเป็นตัวอะไรต่อหน้าผู้คนทั่วหล้า เรื่องที่เกิดขึ้นแม้เทพเจ้าโบราณทะเลลึกต้องการจะกล้ำกลืนฝืนทนก็กลืนไม่ลง

“หลี่ชิเย่ เจ้าคิดว่าสามารถทำอะไรตามอำเภอใจก็ได้ในเสินจื่อโจวอย่างนั้นรึ? ” กู่หลิงโซ่วจู่ถึงกับต้องลุกขึ้นยืนและร้องกล่าวเสียงดังออกมา

“ไม่ ไมใช่ทำอะไรตามอำเภอใจก็ได้ในเสินจื่อโจว” หลี่ชิเย่ยิ้มกล่าวเฉยเมยว่า “ทั้งเก้าชั้นฟ้าสิบแดนดิน ข้าก็สามารถทำอะไรตามอำเภอใจได้! ”

“เจ้า…” เมื่อกู่หลิงโซ่วจู่ถูกคำพูดที่อันธพาลและกำแหงอวดดีของหลี่ชิเย่ยั่วโมโหจนพูดอะไรไม่ออก กระทั่งนิ้วที่ชี้ไปยังหลี่ชิเย่ยังสั่นเทา

หลี่ชิเย่ขึ้คร้านจะไปมองหน้าของกู่หลิงโซ่วจู่ด้วยซ้ำ กล่าวท่าทีเฉยเมยว่า “คนอย่างข้าโดยปรกติมีความเมตตามาก และไม่ค่อยชอบทำลายสิ่งมีชีวิต วันนี้ข้าจะให้โอกาสฝากคำพูดคำหนึ่งให้เทพเจ้าโบราณทะเลลึกพวกเจ้า ไม่ก็ไสหัวไปให้พ้น หรือไม่ก็ล้างทั้งสำนัก! เวลานี้ สำนักเทพเจ้าโบราณทะเลลึกพวกเจ้ารีบไสหัวไปเสียเดี๋ยวนี้ยังทัน ต่อไปนี้ ไม่ว่าที่ใดก็ตามขอเพียงข้าปรากฎตัว เทพเจ้าโบราณทะเลลึกพวกเจ้าจงทำตัวแบบเจียมเนื้อเจียมตัว ข้าก็จะถือว่าไม่มีเรื่องอะไรเกิดขึ้น”

“ถ้าไม่ล่ะ! ” กู่หลิงโซ่วจู่โกรธจนแทบหายใจไม่ทัน ร้องกล่าวเสียงดังออกมา

“ถ้าไม่อย่างนั้นรึ” หลี่ชิเย่ทำท่าผายมือออกไป กล่าวว่า “ข้าจะทำลายสำนักเทพเจ้าโบราณทะเลลึกเสีย แม้ว่าข้าจะไม่ค่อยชื่นชอบในการต่อยตีฆ่าแกง แต่ ไม่ว่าใครก็ตาม เป็นศัตรูกับข้า ขวางทางของข้า ฆ่าไม่มีละเว้น! ”

พลันที่คำว่าฆ่าไม่มีละเว้นหลุดออกมาจากปาก ผู้คนจำนวนมากล้วนแล้วแต่ได้กลิ่นคาวเลือดที่เข้มข้นยิ่งโชยมา คำพูดลักษณะเช่นนี้ทำให้ผู้คนจำนวนมากต้องยิ้มเจื่อนๆ คนที่ไม่ทันใดก็จะฆ่าล้างทั้งสำนัก เข่นฆ่าปลาทะเลกว้างไพศาลนับล้านล้าน เวลานี้ กลับมาบอกว่าเป็นคนที่ไม่ชอบฆ่าคน คำพูดเช่นนี้ไม่ว่าใครก็ไม่เชื่อ

“เจ้าคนแซ่หลี่ อาศัยเจ้าสังหารศิษย์ของข้าเทพเจ้าโบราณทะเลลึกพวกเราก็ไม่สามารถกล้ำกลืนฝืนทนได้…………”กู่หลิงโซ่วจู่ถูกยั่วโมโหจนกระอักเลือด ร้องกล่าวด้วยเสียงอันดังออกมา

หลี่ชิเย่พูดตัดบทกู่หลิงโซ่วจู่ว่า “กลืนไม่ลงก็ต้องกลืน มิฉะนั้นล่ะก็ รอให้ข้ามีเวลาเสียก่อน ข้าจะไปที่เทพเจ้าโบราณทะเลลึกทำลายเทพเจ้าโบราณทะเลลึกพวกเจ้าให้สิ้นซากด้วยตัวเอง! ”

เมื่อหลี่ชิเย่พูดออกมาเช่นนี้พลันทำให้ทุกคนต้องมองหน้ากันและกัน ในเวลานี้ ทุกคนสามารถเข้าใจได้ว่า ที่หลี่ชิเย่พูดมาไม่ใช่การล้อเล่น และไม่ใช่เป็นการกล่าววาจาสามหาวอวดดี แต่เป็นการพูดที่หนักแน่นจริงจัง

เมื่อทุกคนนึกถึงข้อนี้แล้วก็ต้องใจหายใจคว่ำขึ้นมา รู้สึกขนลุกซู่ในใจ ทุกคนย่อมรู้ดีว่า คนอย่างคนโหดผู้นี้พูดและทำได้จริง

การบอกว่าจะทำลายสิ้นสำนักเทพเจ้าโบราณทะเลลึกในเสินจื่อโจว ช่างเป็นคำพูดที่พาลเหลือเกิน สมควรทราบว่า ความแข็งแกร่งของเทพเจ้าโบราณทะเลลึกนั้น ไม่เพียงเพราะมีพลังสยบจากเสินจื่อโจวเท่านั้น เล่าลือกันว่า บริเวณส่วนที่ลึกที่สุดของสำนักเทพเจ้าโบราณทะเลลึกมีบรรพบุรุษที่เก่าแก่โบราณที่สุดของเทพเจ้าโบราณทะเลลึกหลับไหลอยู่ที่นั่น

แม้ว่าสำนักเทพเจ้าโบราณทะเลลึกไม่เคยมีราชันเซียนมาก่อน และทุกคนก็มี่รู้เหมือนกันว่าในเทพเจ้าโบราณทะเลลึกมีระดับบรรพบุรุษเช่นใดอยู่ แต่ เล่าลือกันว่าบริเวณส่วนที่ลึกที่สุดของสำนักเทพเจ้าโบราณทะเลลึกมีผู้ที่ดำรงอยู่ในฐานะน่ากลัวมากที่สุดของเผ่าวิญญาณเทพนอนหลับไหลอยู่ในนั้น! ด้วยสาเหตุนี้เอง สำนักเทพเจ้าโบราณทะเลลึกจึงเป็นที่หวาดกลัวของผู้คนตลอดมา

ในโลกนี้ มีไม่กี่คนที่กล้าประกาศว่าจะทำลายเทพเจ้าโบราณทะเลลึกเสีย เว้นแต่ราชันเซียนเท่านั้น

“สหายน้อย วาจาโอหังมาก” ขณะที่กู่หลิงโซ่วจู่กำลังถูกยั่วโมโหจนร่างสั่นเทิ้มอยู่นั้น ระดับบรรพบุรุษที่นั่งดื่มน้ำชาเป็นเพื่อนกับกู่หลิงโซ่วจู่ก็เปิดปากพูดขึ้น

“เจ้าน่ะเป็นใครรึ? ” หลี่ชิเย่มองหน้าระดับบรรพบุรุษผู้นี้ตามอารมณ์ และเอ่ยขึ้นแบบไม่ใส่ใจ

“ชื่อของข้านั้น ข้าจำไม่ได้เสียแล้วล่ะ” ระดับบรรพบุรุษผู้นี้กล่าวอย่างเชื่องช้าว่า “แต่ว่า ขณะที่ข้ายังอยู่ในวัยหนุ่ม ใครๆ ต่างเรียกข้าว่า เจียวเสินจวู๋ (ไผ่เทพมังกร)! ”

“เจียวเสินจวู๋ ” ผู้บำเพ็ญตนแดนวิญญาณสวรรค์ที่มีประสบการณ์สักหน่อยต่างรู้สึกสะท้านภายในใจ

“หนึ่งในระดับบรรพบุรุษที่แข็งแกร่งมากที่สุดของจู่ลู่ ศิษย์โดยตรงของหลงจวู๋หย่าจู่ (บรรพบุรุษลำดับที่สองไผ่มังกร) และมีฐานะเป็นหลานแท้ๆ ของหลงจวู๋หย่าจู่ มีสายเลือดของหลงจวู๋หย่าจู่ในตัว! ” ระดับปราชญ์ผู้หนึ่งรู้สึกตื่นตระหนกอยู่ลับๆกล่าวขึ้นมา

หนึ่งในระดับบรรพบุรุษที่แข็งแกร่งที่สุดของจู่ลู่มาถึงเสินจื่อโจวกลับไม่มีใครรู้มาก่อน นาทีนี้ ผู้คนจำนวนมากสังหรณ์อะไรได้บางอย่าง

จู่ลู่นั้นได้รับการยกย่องว่าเป็นสายสำนักปรมาจารย์พฤกษาของเผ่าพฤกษาที่แข็งแกร่งที่สุดพวกเขาเคยมีปรมาจารย์พฤกษามาแล้วถึงสามคน อีกทั้งจู่ลู่ที่มีพื้นที่กว้างใหญ่ไพศาลได้รับการปกป้องคุ้มครองจากพฤกษาจารย์สามต้น ดังนั้น จู่ลู่จึงมีสมญาว่าเป็นที่ที่แม้แต่ราชันเซียนก็ตีไม่แตก

นอกเหนือจากจู่ลู่จะมีพฤกษาจารย์สามต้นคตอบปกป้องคุ้มครองแล้ว จู่ลู่ยังมีบุคคลที่น่ากลัวยิ่งกว่าอีกหนึ่งคน นั่นก็คือหลงจวู๋หย่าจู่ เล่าลือกันว่า หลงจวู๋หย่าจู่ห่างจากการเป็นปรมาจารย์พฤกษาเพียงครึ่งก้าวเท่านั้น ที่น่ากลัวยิ่งไปกว่านั้นก็คือ หลงจวู๋หย่าจู่ได้บรรลุถึงตวามลี้ลับมหัศจรรย์เกี่ยวกับการกลับคืนสู่ดั้งเดิมของเผ่าพฤกษา ทำให้เขาสามารถหยั่งรากลงสู่ใต้ดินได้เช่นเดียวกับบรรดาพฤกษาจารย์

ด้วยเหตุนี้เอง จึงมีคำกล่าวในแดนวิญญาณสวรรค์ว่าเอาไว้ว่า หากหลงจวู๋หย่าจู่หยั่งรากลงพื้นดิน แม้แต่ราชันเซียนก็ฆ่าเขาให้ตายไม่ได้! เขาก็จะเหมือนดั่งพฤกษาจารย์อย่างนั้น

และด้วยสาเหตุที่จู่ลู่มีหลงจวู๋หย่าจู่ จึงทำให้จู่ลู่ไม่เพียงเหมาะแก่การป้องกันเท่านั้น จู่ลู่ของพวกเขายังสามารถโจมตีทุกๆ สำนักที่ตั้งอยู่ในแดนวิญญาณสวรรค์

อย่างไรก็ตาม สำหรับเผ่าพฤกษาแล้ว หลังจากที่ปรมาจารย์พฤกษาได้กลายเป็นพฤกษาจารย์แล้ว สามารถทำได้เพียงเฝ้าปกป้องคุ้มครองชนรุ่นหลังอยู่ในพื้นที่บรรพชนเท่านั้น ไม่สามารถนำทัพออกศึก ไม่โจมตีผู้อื่นก่อนโดยพลการ