ราชันอหังการ Emperor’s Domination จักรพรรดิบรรพกาล นิยาย บท 1457

ตอนที่ 1457 กายมายา

ทุกคนต่างเคยได้ยินชื่อโหดของหลี่ชิเย่มาก่อน เข่นฆ่าปลาทะเลกว้างไพศาลนับล้านล้าน ทำลายหุบเขาจักรพรรดิ แคว้นชี ยิ่งไปกว่านั้นยังสังหารร่างตัวแทนของเมิ่งเจิ้นเทียน ชื่อเสียงโด่งดังขนิดกลุ่มคนรุ่นใหม่ไม่มีใครเทียบเคียงได้

มาวันนี้ พลันลงมือก็จัดการเขี่ยโอรสสวรรค์ปกสมุทร ซึ่งมี่สถานะเป็นดาวรุ่งกลุ่มคนรุ่นใหม่ที่อยู่เหนือสุดของปีศาจทะเลให้ร่วงลงสู่พื้นดิน แค่เท้าข้างเดียวก็ถีบจนโอรสสวรรค์ปกสมุทรได้รับบาดเจ็บสาหัส ด้วยท่วงท่าที่ปราศจากผู้ต่อกรเช่นนี้ ไม่ว่าใครพบเห็นก็ต้องสะดุ้งและมีสีหน้าที่เปลี่ยนไป

เวลานี้ เย่เสี่ยวเสี่ยว และซือหม่ายวี่เจี้ยนได้ประคองซูหย่งหวงเดินเข้ามา หลี่ชิเย่ได้ยื่นยาเม็ดให้กับซูหย่งหวงเม็ดหนึ่ง ซูหย่งหวงไม่ได้พูดอะไรจัดการกินยาเม็ดนั้นไปทันที

เมื่อผู้คนจำนวนมากได้เห็นภาพนี้แล้วต่างรู้สึกสะท้านขึ้นภายในใจ กระทั่งมีบางคนเหงื่อเย็นไหลโทรมกายขึ้นมา

“ผู้หญิงคนนี้เป็นคนของหลี่ชิเย่ งานนี้โอรสสวรรค์ปกสมุทรไปแหย่เอารังแตนเข้าให้แล้วจริงๆ” บางคนกล่าวด้วยความรู้สึกหวาดกลัวจนขนลุกขนพองขึ้นมา

ทุกคนต่างรู้ดีว่า ใครกล้าแตะต้องคนข้างกายของหลี่ชิเย่ล่ะก็ หลี่ชิเย่ก็จะทำลายล้างทั้งครอบครัวกระทั่งทั้งเผ่าพันธุ์ แคว้นชี สำนักฉลามโลหิตก็คือตัวอย่างที่โชกไปด้วยเลือดสดๆ นั้น!

“หลี่ชิเย่ เจ้า…” หลังจากที่โอรสสวรรค์ปกสมุทรลุกขึ้นยืนแล้ว อดที่จะร้องเสียงดังออกมาทั้งตระหนกระคนกับความโกรธ

หลี่ชิเย่มองหน้าโอรสสวรรค์ปกสมุทรทีหนึ่ง กล่าวด้วยท่าทีเอ้อระเหยเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นว่า “ข้าอะไร อาจารย์ของข้าให้เจ้าแตะต้องได้เหรอ?”

ผู้คนจำนวนนับไม่ถ้วนต้องมองหน้ากันและกัน เมื่อได้ยินหลี่ชิเย่พูดคำๆ นี้ออกมา ทุกคนไม่อยากจะเชื่อว่าผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าถึงกับเป็นอาจารย์ของหลี่ชิเย่ได้ ไม่ว่าจะมองจากมุมไหนก็ตาม ความเป็นศิษย์อาจารย์ของทั้งสองคนมันห่างชั้นกันเหลือเกิน ผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าไม่ได้แข็งแกร่ง ไม่ได้อวดดีเหมือนเช่นหลี่ชิเย่เลย

ผู้คนจำนวนมากต่างรู้สึกว่ามันเหลือเชื่อกับความสัมพันธ์ระหว่างศิษย์อาจารย์ของทั้งสองคน กระทั่งมีคนคิดว่ามันเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน หากบอกว่าซูหย่งหวงคือศิษย์ของหลี่ชิเย่ ผู้คนจำนวนมากยังจะเชื่อในเรื่องนี้ แต่ทว่าซูหย่งหวงคืออาจารย์ของหลี่ชิเย่ เป็นเรื่องที่ผู้คนจำนวนมากไม่สามารถเชื่อในเรื่องนี้ได้

แต่ว่า เรื่องที่ผู้คนไม่สามารถเชื่อถือได้ กลับออกมาจากปากของหลี่ชิเย่เอง

“เจ้าเข้ามารับความตายเองเพื่อขอขมาต่ออาจารย์ของข้า ข้าก็จะให้เรื่องนี้มันแล้วกันไป หาไม่แล้ว ต่อจากนี้ข้าพบเห็นศิษย์สำนักแตรสังข์คนหนึ่งก็จะสังหารคนหนึ่ง จนกว่าจะเหยียบสำนักแตรสังข์จนราบ! ” หลี่ชิเย่เพียงมองหน้าโอรสสวรรค์ปกสมุทรด้วยท่าทีน่าเกรงขาม

คำพูดที่พาลและไร้เหตุผลของหลี่ชิเย่ทำให้ผู้คนจำนวนมากต้องหนาวสั่น ทุกคนต่างเข้าใจคนโหดอย่างหลี่ชิเย่พูดแล้วทำได้ตามที่พูดเสมอ ตลอดทางที่เขาก้าวเดินมา เจอะเจอเทพสังหารเทพ ไม่มีใครสามารถขวางเขาเอาไว้ได้

โอรสสวรรค์ปกสมุทรถูกยั่วโมโหจนร่างของเขาสั่นเทา สีหน้าปั้นยากจนถึงขีดสุด สีหน้าแดงคล้ำ โกรธจนสุดจะบรรยายได้

โอรสสวรรค์ปกสมุทรมีชื่อเสียงโด่งดังมาโดยตลอด ก่อนที่หลี่ชิเย่จะปรากฏออกมา ชื่อเสียงของเขายากจะมีผู้ใดเทียบเทียม ในแดนวิญญาณสวรรค์มีเพียงราชินีเทพเจ็ดสมุทร เท่านั้นที่มีคุณสมบัติเคียงบ่าเคียงไหล่กับเขาได้

อาจกล่าวได้ว่า ตลอดเวลาที่ผ่านมาเขาเป็นคนที่อวดดีว่าตัวเองอยู่เหนือผู้อื่นไม่เห็นใครอยู่ในสายตา ความจริงแล้ว เขานับว่ามีต้นทุนเพียงพอที่จะอวดดีอยู่เหมือนกัน อาศัยทักษะยุทธที่แข็งแกร่งของเขา กายมายาขั้นกลาง เพียงพอสำหรับให้เขาได้ยืนอยู่เหนือสุดขอดของกลุ่มคนรุ่นใหม่แล้ว

ตลอดเวลาที่ผ่านมา ไม่ว่าโอรสสวรรค์ปกสมุทรไปถึงไหนก็จะได้รับการเคารพยกย่องดั่งดาวล้อมเดือน เวลานี้จากปากของหลี่ชิเย่เขากลายสภาพเหมือนดั่งมดปลวกอย่างนั้น สิ่งนี้กล่าวสำหรับเขาแล้ว มันคือความอัปยศอย่างใหญ่หลวง

“หลี่ชิเย่ เจ้าคิดว่าเจ้าจะสามารถกำแหงได้ตลอดชีวิตอย่างนั้นรึ?” โอรสสวรรค์ปกสมุทรกล่าวด้วยเสียงอันดังว่า “สำนักแตรสังข์พวกเราไม่ได้ปั้นขึ้นมาจากดิน ใช่ว่าใครก็สามารถมาบีบมาบี้ได้! ยอดฝีมือในสำนักแตรสังข์มีจำนวนนับไม่ถ้วน การเป็นศัตรูกับสำนักแตรสังข์ของเรา เป็นการรนหาที่ตายเอง…”

“ในสายตาของข้า สำนักแตรสังข์พวกเจ้าปั้นขึ้นมาจากดินนั่นแหละ” หลี่ชิเย่กล่าวตัดบทโอรสสวรรค์ปกสมุทรด้วยท่าทีเรียบเฉย “ยอดฝีมือจำนวนนับไม่ถ้วนอะไรของเจ้า ล้วนแล้วแต่เป็นพวกมีชื่อเสียงจอมปลอมทั้งสิ้น เจ้ามีจักรพรรดิหอยสังข์อะไรนั่นคอยคุ้มครองให้เจ้าน่ะสิ…”

“…ดีมาก ถ้าหากเจ้ายังคงมีชีวิตรอดกลับไปได้ล่ะก็ ฝากบอกเขาว่า หากรู้จักกาลเทศะก็จงคลานกลับเข้าไปอยู่ในรังเต่าหลบซ่อนตัวเหมือนเดิมเสีย มิฉะนั้นล่ะก็ หากมาเป็นศัตรูกับข้า ข้าจะตัดหัวมันเสียทำเป็นซุปเต่า!” หลี่ชิเย่มองหน้าโอรสสวรรค์ปกสมุทรอย่างน่าเกรงขาม

เมื่อหลี่ชิเย่พูดออกมาเช่นนี้ ทำให้บรรดาผู้ที่อยู่ในเหตุการณ์ต้องรู้สึกใจหายใจคว่ำ การที่หลี่ชิเย่พูดดูถูกโอรสสวรรค์ปกสมุทรนั้นทุกคนสามารถจินตนาการได้ จะอย่างไรเสีย กำลังความสามารถของหลี่ชิเย่เห็นกันอยู่ตรงหน้า เขาสามารถแย่งชิงชะตาฟ้ากับเมิ่งเจิ้นเทียนได้ ย่อมบอกได้ว่าเขาต้องมีความแข็งแกร่งกว่าโอรสสวรรค์ปกสมุทรโดยไม่ได้ด้อยกว่าอย่างแน่นอน

แต่ เวลานี้ หลี่ชิเย่ดูถูกกระทั่งจักรพรรดิหอยสังข์ ทำให้ในใจของผู้คนรู้สึกหนาวสะท้าน ควรจะรู้ว่า จักรพรรดิหอยสังข์เป็นบุตรของเทพเจ้าแห่งทะเลคนหนึ่ง เป็นบุตรแท้ๆ ของเทพเจ้าแห่งทะเล และเป็นระดับบรรพบุรุษที่เก่าแก่โบราณที่สุดของสำนักแตรสังข์ การดำรงอยู่ในสถานะเช่นนี้ของเขา ทอดสายตาออกไปในแดนวิญญาณสวรรค์มีใครบ้างที่ไม่ให้เกียรติเขาอยู่สามส่วน? เกรงว่าแม้แต่เมิ่งเจิ้นเทียนเมื่อมาอยู่ต่อหน้าเขาก็ไม่กล้าทะนงตน ต้องยกย่องเขาเป็นผู้อาวุโส