ตอนที่ 1589 เงื่อนไขของการเป็นราชันเซียน
สำหรับปัญหาข้อนี้ของข่งเชียะหมิงหวาง หลี่ชิเย่ได้จ้องมองไประยะห่างไกลออกไป หลังจากผ่านไปครู่ใหญ่ เขาจึงได้เอ่ยขึ้นมาช้าๆ ว่า “จิตแห่งการบำเพ็ญเพียร จิตแห่งการบำเพ็ญเพียรไม่มั่นคง”
“จิตแห่งการบำเพ็ญเพียรไม่มั่นคง?” ข่งเชียะหมิงหวางกล่าวด้วยท่าทีไม่อยากจะเชื่อว่า “มันเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้ ข้าเคยได้ยินบรรพบุรุษซานพูดว่า บรรพบุรุษกู้จุนคือผู้ที่ยืนหยัดและทรหดที่สุด”
“มันเป็นคนละเรื่องกัน” หลี่ชิเย่หัวเราะและส่ายหน้า กล่าวว่า “เจ้าคิดว่าจิตแห่งการบำเพ็ญเพียรไม่มั่นคงจำเพาะพูดถึงเฉพาะจิตไม่หวั่นไหวต่อความยากลำบากเท่านั้นเองรึ? ความยั่วยวนก็เป็นโจทย์ข้อใหญ่ของการทดสอบถึงความมั่นคงของจิตแห่งการบำเพ็ญเพียร”
กู้จุนเป็นผู้ที่ยืนหยัดและทรหดมาก เพื่อบรรลุเป้าหมายของตนเองแล้ว เขาสามารถทนต่อทุกสิ่งทุกอย่างได้! แต่ว่า จิตแห่งการบำเพ็ญเพียรของเขามีข้อห้ามใหญ่สองข้อ หนึ่งละโมบโลภมาก สอง ทรยศ” กล่าวพลาง สายตาของหลี่ชิเย่กลับกลายเป็นลึกล้ำมาก
“ละโมบโลภมาก และทรยศ?” ข่งเชียะหมิงหวางถึงกับพึมพำออกมา
“โลภเป็นเรื่องดี แสดงว่าเจ้ามีความคิดแสวงหาความก้าวหน้า แต่ว่า ละโมบโลภมากก็ไม่ใช่เรื่องดีแล้วล่ะ หลี่ชิเย่พูดท่าทีเรียบเฉยว่า”กู้จุนนั้นมีสันดานที่ละโมบโลภมาก เขาต้องการทุกสิ่งทุกอย่าง เขาต้องการแย่งชิงสิ่งที่เขาต้องการ เหมือนดั่งมดตัวหนึ่ง จู่ๆ อยากจะกลืนกินขนมเค้กชิ้นใหญ่ขึ้นมา โดยไม่ได้เป็นไปทีละขั้นด้วยการกินส่วนที่เป็นเศษก่อน แล้วกินชิ้นใหญ่มากขึ้นๆ สุดท้ายแล้วจึงกลืนกินขนมเค้กชิ้นนี้ไปเมื่อตัวเองมีความแข็งแกร่งแล้ว โลกนี้ไหนเลยจะมีเรื่องที่ง่ายดายเช่นนี้” หลี่ชิเย่ถึงกับหัวเราะออกมาเมื่อเอ่ยมาถึงตรงนี้
“แล้วทรยศล่ะ?” ข่งเชียะหมิงหวางอดที่จะเอ่ยถามไม่ได้ จะอย่างไรเสียกู้จุนก็คือบรรพบุรุษของพวกเขา คำว่า “ทรยศ” ฟังแล้วขัดหูมากยิ่งนัก
“เพื่อบรรลุเป้าหมายของตนเอง กล่าวสำหรับกู้จุนแล้ว สามารถขายได้ทุกสิ่ง! สามารถนำมาประเมินค่าได้ทุกอย่าง กระทั่งยอมทรยศทุกอย่าง แม้แต่กับราชามังกรดำ!” เมื่อกล่าวมาถึงตรงนี้แล้ว หลี่ชิเย่มองดูข่งเชียะหมิงหวางด้วยท่าทีเฉยเมย
“มันเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้!” ข่งเชียะหมิงหวางถึงกับร้องเสียงดังออกมา ราชามังกรดำคือปฐมบรรพบุรุษของเมืองสมุทรสยบฟ้า เป็นความภาคภูมิใจของศิษย์เมืองสมุทรสยบฟ้าทุกรุ่น กล่าวสำหรับพวกเขาแล้ว ต่อให้กู้จุนชั่วร้ายเพียงใดก็ตาม ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะทรยศราชามังกรดำ
“อย่างนั้นรึ?” หลี่ชิเย่ถึงกับหัวเราะและกล่าวว่า “เช่นนั้นแล้วเจ้าคิดว่ากู้จุนเป็นใคร? เขาไม่ใช่ศิษย์ของราชามังกรดำ ทั้งยังไม่ใช่ลูกชายของราชามังกรดำ เขามีสถานะเป็นรุ่นเดียวกันกับหลู่ฉางซุน เสมอด้วยฐานะทุกประการ ขณะที่กู้จุนนั้นมีพรสวรรค์ที่ยอดเยี่ยมไม่มีผู้เทียบเทียม ได้ชื่อว่าเป็นหนึ่งในสิบยอดอัจฉริยะบุคคล ทั้งยังมีทักษะยุทธที่สูงส่งถึงเพียงนี้ เหตุใดราชามังกรดำจึงไม่มอบหมายภาระสำคัญให้กับเขา? เหตุใดจึงลิดรอนทุกๆ ตำแหน่งที่เขามีในเมืองสมุทรสยบฟ้า ให้เขาเป็นเพียงคนว่างงานคนหนึ่ง?”
คำพูดของหลี่ชิเย่ทำให้ภายในใจของข่งเชียะหมิงหวางต้องสะท้านทีหนึ่ง ปัญหาข้อนี้ ในอดีตนางเองก็เคยคิดเหมือนกัน แต่ ไม่กล้าลงลึกไปศึกษา แม้แต่พวกของบรรพบุรุษซานก็ไม่ต้องการเอ่ยถึงมันมากนัก
ลองคิดดูให้ดี เฉกเช่นบรรพบุรุษอย่างกู้จุน หากจะพูดถึงกำลังความสามารถเขามีสิ่งนั้น หากจะพูดถึงฐานะเขาก็มีฐานะ เพราะอะไรถึงไม่ได้รับมอบหมายตำแหน่งสำคัญ ต้องรอจนกว่าบรรพบุรุษหลู่ฉางซุนตายไปแล้ว กู้จุนจึงทำการแย่งชิงตำแหน่งกันเล่า? เป็นไปไม่ได้ที่ราชามังกรดำผู้มีความฉลาดเฉียบแหลมและมีสายตาที่ยาวไกลจะปิดกั้นคนมีฝีมือ เป็นไปไม่ได้ที่จะไม่ใช้งานผู้เป็นดาวรุ่ง!
เฉกเช่นกู้จุนที่ยอดเยี่ยมเช่นนี้ ไม่ว่าจะไปอยู่สำนักใดก็ตาม ต้องได้รับมอบหมายให้ปฏิบัติหน้าที่ในตำแหน่งสำคัญแน่นอน แต่ ราชามังกรดำกลับไม่มอบหมายตำแหน่งสำคัญให้เขา กระทั่งยังปลดออกจากทุกตำแหน่ง แม้แต่หลู่ฉางซุนยังได้รับการกำชับจากราชามังกรดำให้คอยระวังกู้จุนโดยตลอด!
สิ่งนี้ย่อมบ่งบอกว่า ครั้งนั้นกู้จุนได้กระทำความผิดที่ใหญ่หลวงเอาไว้มาก เป็นความผิดที่ไม่สามารถให้อภัยได้! กล่าวสำหรับราชามังกรดำที่มีจิตใจกว้างขวางเช่นนี้ ยังจะมีความผิดใดที่ไม่สามารถให้อภัยได้กันเล่า?
ข่งเชียะหมิงหวางนึกถึงคำพูดของหลี่ชิเย่ เป็นคำตอบที่ทำให้หายใจไม่ออก….ทรยศ เป็นการทรยศที่น่ากลัว!
เมื่อข่งเชียะหมิงหวางนึกถึงคำตอบเช่นนี้แล้วต้องรู้สึกหายใจไม่ออกไปชั่วขณะ แม้ว่าการแย่งชิงอำนาจภายในเมืองสมุทรสยบฟ้านั้น กู้จุนนับเป็นคู่ต่อสู้กับผู้ที่อยู่ในสายของหลู่ฉางซุน แต่ว่า จะอย่างไรเสียก็เป็นระดับบรรพบุรุษของพวกเขา เรื่องการแย่งชิงอำนาจยากที่จะบอกว่าใครผิดใครถูก แต่ว่า การทรยศต่อราชามังกรดำมันคือเรื่องที่ทำให้ผู้คนรู้สึกน่ากลัว
ในมุมมองของบรรดาศิษย์เมืองสมุทรสยบฟ้า หากให้ผู้คนรับรู้ได้ว่ากู้จุนนั้นเคยทรยศต่อราชามังกรดำล่ะก็ เป็นเรื่องที่ไม่สามารถอภัยให้ได้อย่างเด็ดขาด!
“ราชันเซียนก็มีมาตรฐานของราชันเซียน” หลี่ชิเย่กล่าวท่าทีเรียบเฉยว่า “การได้เป็นราชันเซียนไม่ใช่เรื่องบังเอิญอย่างแน่นอน ไม่เพียงแค่พรสวรรค์ ไม่เพียงแค่จิตแห่งการบำเพ็ญเพียร ขณะเดียวกัน ยังมีมาตรฐานเรื่องหนึ่ง นั่นก็คือคุณธรรมของราชันเซียน”
“คุณธรรมของราชันเซียน?” ข่งเชียะหมิงหวางรู้สึกน่าสนใจเมื่อได้ยินคำพูดเช่นนี้ เป็นครั้งแรกที่นางได้ยินการพูดถึงคุณธรรมของราชันเซียน
“เรื่องคุณธรรมของราชันเซียนนั้นมีความคลุมเครือมาก ไม่สามารถระบุได้อย่างชัดเจน หากจะว่ากันให้ละเอียดสักนิดก็คือทรยศ หลี่ชิเย่กล่าวว่าเฉกเช่นราชันเซียนองค์หนึ่ง สามารถเข่นฆ่าคนเป็นล้านคน สามารถเข่นฆ่าศัตรูจนสิ้น กระทั่งทำลายล้างร้อยเผ่าพันธุ์ แต่ เรื่องทรยศเป็นเรื่องที่น่ากลัวมากเรื่องหนึ่ง”
“น่ากลัวอย่างไร?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ราชันอหังการ Emperor’s Domination จักรพรรดิบรรพกาล
น่าอ่าน...