ราชันอหังการ Emperor’s Domination จักรพรรดิบรรพกาล นิยาย บท 1593

ตอนที่ 1593 ชื่อเสียงอันโด่งดังของคนโหด

ผู้บำเพ็ญตนกลุ่มคนรุ่นใหม่จำนวนไม่น้อยที่อยู่ในเหตุการณ์สบตากันและกัน เมื่อเห็นหลี่ชิเย่เดินเข้ามา พวกเขาล้วนแล้วแต่รู้สึกแปลกใจว่า ชายหนุ่มผู้นี้เป็นใครกันแน่ ถึงกับหาญกล้าพูดคำเช่นนี้ออกมา

ความจริงแล้ว ในเวลานี้ ผู้คนจำนวนไม่น้อยต่างเจ้าจ้องมองข้า ข้าจ้องมองเจ้า ไม่มีใครรู้จักหลี่ชิเย่แม้แต่คนเดียว ยิ่งไม่มีใครรู้ว่าชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้ามีประวัติความเป็นมาอย่างไร

ความจริงแล้ว ผู้คนจำนวนมากล้วนแล้วแต่ไม่ได้มองคนเช่นนี้อยู่ในสายตา เมื่อมองเห็นท่าทางที่ธรรมดาไม่มีอะไรสะดุดตาแต่อย่างใด

เดิมทียวียวี่เหลียนต้องการอาศัยหลินเฮ่าช่วยนำพาความรักขอตนผ่านไปยังชายในดวงใจ เวลานี้กลับถูกผู้เยาว์ที่ไม่มีหัวนอนปลายเท้าทำลาย พลันมีสีหน้าที่ดูไม่ดี ถึงกับกล่าวน่าเกรงขามออกมาว่า “เรื่องของตระกูลยวี ไม่ต้องให้คนนอกมายุ่ง”

หลังจากที่หลี่ชิเย่เดินเข้ามาแล้ว เพียงมองหน้ายวียวี่เหลียนแวบบหนึ่ง ส่ายหัวเบาๆ กล่าวว่า “ชื่อเสียงของบรรพบุรุษล้วนถูกทำลายด้วยน้ำมือสวะอย่างพวกเจ้า!”

สีหน้าของยวียวี่เหลียนเปลี่ยนไปทันที ถึงกับจ้องมองหลี่ชิเย่ด้วยความโกรธ นางกล่าวน้ำเสียงเย็นชาว่า “เจ้าเป็นใครกันแน่ ถึงกับกล่าววาจาโอ้อวดไร้ยางอาย!”

“องค์หญิง ไม่จำเป็นต้องถามว่าเขาเป็นใคร เมื่อบังอาจกล่าววาจาโอ้อวดไร้ยางอาย ลงมือสั่งสอนมันก็สิ้นเรื่อง ให้ข้าระบายความแค้นในใจให้องค์หญิงเอง สั่งสอนเจ้าผู้เยาว์ที่โง่เขลาคนนี้” หลินเฮ่ารีบกล่าวต่อยวียวี่เหลียน

นี่แหละคือความมั่นใจของผู้เป็นศิษย์พรรคเซียนเหิน ไม่เคยเกรงกลัวที่จะเป็นศัตรูกับผู้ใดใต้หล้าทั้งสิ้น!

“ใยต้องให้องค์หญิงและคุณชายหลินลงมือ ผู้เยาว์ประเภทไม่มีหัวนอนปลายเท้าไม่คู่ควรให้ท่านทั้งสองลงมือ เป็นการทำให้มือของท่านทั้งสองเปื้อนเปล่าๆ” เวลานี้ องค์ชายนกยูงจากเมืองปีศาจมู่จั๋วได้กระโดดออกมา จงใจประจบยวียวี่เหลียนและหลินเฮ่า ชี้หน้าหลี่ชิเย่ตวาดเสียงดังว่า “ไอ้หนู กล้าลบหลู่ต่อองค์หญิง โทษสมควรตายหมื่นครั้ง ลงมือเถอะ ภายในหนึ่งกระบวนท่าจะต้องจัดการเจ้าจนหมอบ และหักแขนหักขาเจ้าเสีย!”

การกระโดดออกมาชี้หน้าตวาดต่อหลี่ชิเย่ขององค์ชายนกยูง ทำให้ข่งเชียะหมิงหวางที่ปลอมตัวเป็นเด็กรับใช้ถึงกับแอบหัวเราะและส่ายหน้า คนประเภทนี้ไม่ได้รู้เลยว่ากำลังเป็นศัตรูกับใครอยู่ โดยไม่รู้เลยว่าตัวเองจะต้องตายอย่างไร

หลี่ชิเย่เผยรอยยิ้มออกมาให้เห็นขณะที่องค์ชายนกยูงกระโดดออกมา เขาไม่ได้รีบร้อนอะไร ยิ้มกล่าวเฉยเมยออกมาว่า “เจ้ามีชื่อว่าอะไร?”

“คุณชายอย่างข้าคือองค์ชายนกยูงแห่งเมืองปีศาจมู่จั๋ว!” องค์ชายนกยูงหัวเราะเยาะทีหนึ่ง แจ้งชื่อของตนออกไป ดูลำพองใจเหลือเกิน จะอย่างไรเสีย เขาก็เป็นผู้ที่พอมีชื่อเสียงอยู่บ้างในมหาสมุทรอุดร

“องค์ชายนกยูง?” หลี่ชิเย่ถึงกับหัวเราะออกมา จากนั้นกล่าวกับข่งเชียะหมิงหวางที่อยู่ข้างๆ ว่า “แค่ปีศาจไก่ป่าตัวหนึ่งกล้าเรียกตัวเองว่าเป็นนกยูง เป็นการทำให้คำว่า ‘นกยูง’ ต้องเสื่อมเสียแล้วกระมัง”

เมื่อองค์ชายนกยูงถูกหลี่ชิเย่พูดเช่นนี้ พลันทำให้สีหน้าแดงก่ำ เขาไม่ต้องการให้ใครพูดถึงชาติกำเนิดของเขามากที่สุดกล่าวสำหรับเขาที่เป็นไก่ป่าตัวหนึ่งสำเร็จมรรคผลแล้ว ภายในใจของเขามีความน้อยเนื้อต่ำใจอยู่ เวลานี้ เมื่อหลี่ชิเย่พูดเช่นนี้ออกมาพลันทำให้เขาพาลโกรธขึ้นมา ร้องเสียงดังว่า “เจ้าเดรัจฉานน้อยเข้ามารับความตาย ข้าจะสังหารเจ้าในหนึ่งกระบวนท่า”

บรรดาผู้บำเพ็ญตนกลุ่มคนรุ่นใหม่ที่อยู่ในเหตุการณ์ก็ยืนอยู่ข้างเดียวกัน มองดูด้วยท่าทีอมยิ้ม สำหรับยวียวี่เหลียนและหลินเฮ่านั้น เห็นว่าผู้เยาว์ที่ไร้ชื่อเสียงเรียงนามนี้ไม่คู่ควรจะกล่าวถึง

“ตบปาก” หลี่ชิเย่ขึ้คร้านจะไปมองดูองค์ชายนกยูงเสียด้วยซ้ำ สั่งการกับข่งเชียะหมิงหวางที่อยู่ข้างกาย

“เพียะ เพียะ เพียะ…” พลันที่หลี่ชิเย่พูดขาดคำ ข่งเชียะหมิงหวางลงมือทันที แม้ว่าทักษะยุทธขององค์ชายนกยูงในบรรดากลุ่มคนรุ่นใหม่นับว่าไม่เลวนัก แต่เมื่ออยู่ต่อหน้าข่งเชียะหมิงหวางแล้วนับว่าห่างชั้นกันมาก เพียงชั่วพริบตาเดียวก็ถูกข่งเชียะหมิงหวางสลับหน้ามือหลังมือตบไปสิบกว่าฉาด

เวลานี้ หน้าขององค์ชายนกยูงถูกตบจนแดงไปหมด ปรากฏเลือดซึมออกทางมุมปาก เขาถูกตบจนเห็นดาวเห็นเดือนเต็มไปหมด เมื่อได้สติกลับมาบ้วนเอาเลือดออก แม้แต่ฟันก็หลุดออกมาด้วย

พลันที่ข่งเชียะหมิงหวางลงมือก็ได้เลาะเอาฟันของเขาออกมา นี่นับว่าข่งเชียะหมิงหวางยั้งมือแล้ว มิฉะนั้นล่ะก็ พลันที่ข่งเชียะหมิงหวางลงมือก็คงสังหารเขาไปแล้ว

“เจ้าเดรัจฉานน้อย ข้าจะฆ่าเจ้า!”เวลานี้ องค์ชายนกยูงโกรธจนแทบคลั่ง คำรามเสียงดังออกมา ประกายพุ่งขึ้นมารุนแรง ด้านหลังของเขาพลันปรากฏมีดที่คมกริบหลายร้อยเล่ม มีดที่คมกริบเหล่านี้เสมือนหนึ่งเป็นลูกธนู มีความรวดเร็วมาก และเปี่ยมด้วยพลังเข้าครอบคลุมข่งเชียะหมิงหวางเอาไว้ทันที

เสียง “ปัง” ดังขึ้น พลันที่ข่งเชียะหมิงหวางลงมือก็จัดการทำลายมีดทุกเล่มจนกระจุย “ปุ” มือที่ชำนาญของข่งเชียะหมิงหวางพลันคว้าตัวองค์ชายนกยูงเอาไว้ได้

“อ๊ากก” ข่งเชียะหมิงหวางออกแรงบีบเข้าไป พลันทำลายร่างแปลงขององค์ชายนกยูงเสีย เผยให้เห็นถึงร่างแท้จริงออกมา ปรากฏเป็นไก่ป่าต่อหน้าคนทุกคน โดยที่ไก่ป่าตัวนี้มีขนที่งดงามมาก เวลานี้ ถูกข่งเชียะหมิงหวางจับตัวเอาไว้ ทำเอามันตกใจจนส่งเสียงร้องกรู กรูออกมา

“คุณชาย จัดการกับมันอย่างไรดี?” ข่งเชียะหมิงหวางมองดูหลี่ชิเย่และเอ่ยขึ้นมา

เวลานี้ ความเป็นความตายขององค์ชายนกยูงขึ้นอยู่กับคำๆ เดียวของหลี่ชิเย่เท่านั้นเอง

ผู้เยาว์เท่านั้นเอง ข้าขึ้คร้านไปฆ่ามัน” หลี่ชิเย่กล่าวเฉยเมยออกมาโดยขี้คร้านจะมองดูองค์ชายนกยูงแม้แต่แวบเดียว

“ปัง” ข่งเชียะหมิงหวางจัดการโยนองค์ชายนกยูงลงบนพื้นไปตามอารมณ์ ทำเอาร่างของมันกระแทกจนเลือดกระฉูด ไม่ง่ายนักกว่าที่องค์ชายนกยูงจะกลับคืนร่างแปลงและเผยเป็นร่างมนุษย์ขึ้นมา