ราชันอหังการ Emperor’s Domination จักรพรรดิบรรพกาล นิยาย บท 1629

ตอนที่ 1629 มังกรทองสี่เล็บ
ผู้คนจำนวนมากเลือกที่จะนิ่งเงียบ ไม่มีใครกล้ายื่นมือเข้าช่วยเหลือไห่หลิน เมื่อเห็นหลงอ้าวเทียนไล่ล่าสังหารไห่หลิน และไม่มีใครกล้าออกมาพูดแทนไห่หลิน แม้แต่เผ่าปีศาจก็ไม่เว้น

ท่ามกลางสถานการณ์ที่พรรคเซียนเหินดุจดั่งพระอาทิตย์กลางหาวในเวลานี้ หลงอ้าวเทียนได้รับการยกย่องว่าปราศจากผู้ต่อกร ใครหละต้องการเป็นศัตรูกับพรรคเซียนเหิน เป็นศัตรูกับหลงอ้าวเทียนเพื่อไห่หลิน

“มังกรทองนะเนี่ย ในโลกนี้มีสัตว์เทพในตำนานจริงๆ น่ะเนี่ย” มีผู้เยาว์บางคึนถึงกับชมเปาะด้วยความตื่นตะลึงและรู้สึกหวั่นไหวกระทั่งอิจฉา เมื่อเห็นมังกรทองสี่เล็บแบกไห่หลินหนีไป

หัวข้อสนทนาเกี่ยวกับมังกรและหงส์มีผู้กล่าวถึงตลอดเวลาที่ผ่านมา แต่ทุกคนต่างรู้ดีว่ามังกรและหงส์ที่แท้จริงไม่ได้มีอยู่ในโลกมนุษย์ อย่างน้อยที่สุดก็ไม่เคยมีผู้คนในโลกที่เคยเห็นการดำรงอยู่ของมังกรและหงส์แท้จริงมาก่อน

ส่วนตัวที่ถูกเรียกว่าเป็นมังกรและหงส์ในโลกหล้านั้น เป็นเพียงพวกที่มีสายเลือดสัตว์เทพเจือจางเบาบางอย่างงูเจียวเสอ (งูยักษ์) และนกหลวนเนี่ยว (มีลักษณะคล้ายกับหงส์ในตำนาน) เท่านั้น หาใช่มังกรหรือหงส์ที่แท้จริง

เวลานี้เมื่อได้เห็นมังกรทองตัวนี้แล้ว ทำให้ผู้คนจำนวนมากต่างชมเปาะด้วยความตื่นตะลึง และทำให้ผู้คนจำนวนมากต่างเชื่อว่า โลกนี้มีมังกรและหงส์ในตำนานอยู่จริง

“นับว่าปีศาจทะเลมีความยอดเยี่ยมมาก มีกระทั่งมังกรทอง มิน่าเล่าไห่หลินจึงสามารถรอดจากเงื้อมมือของหลงอ้าวเทียนมาได้ มีสิ่งมีชีวิตที่ทรงพลังเช่นนี้คอยให้การคุ้มครอง หากไม่เป็นเพราะไห่หลินต้องมาเจอะเจอกับหลงอ้าวเทียนล่ะก็ ไม่แน่นักเขาอาจได้เป็นราชันเซียน” ยอดฝีมือต่างกล่าวด้วยความอิจฉา

“มังกรทองตัวนี้คือระดับอาวุโสคนหนึ่งของปีศาจทะเล มีตำแหน่งที่สูงมาก และสายเลือดที่สูงส่งยิ่ง” บรรพบุรุษของเผ่าปีศาจผู้หนึ่งถึงกับทอดถอนใจออกมา “มังกรทองที่สำเร็จมรรคขั้นสมบูรณ์สามารถต่อกรราชันเซียนซึ้งหน้าได้ เสียดายที่บรรพบุรุษผู้นี้ยังคงไม่ใช่คู่ต่อสู้ของหลงอ้าวเทียน”

หลี่ชิเย่ที่กำลังเดินทอดน่องถึงกับยิ้มนิดหนึ่ง เมื่อได้ยินผู้คนจำนวนมากต่างชมเปาะด้วยความตื่นตะลึงต่อมังกรทองสี่เล็บตัวนี้

ผู้คนในโลกหล้ามีจินตนาการที่หลากหลาย มีการพูดถึงในหลายแง่มุม แต่ว่าผู้คนจำนวนมากในโลกหล้าเมื่อพูดถึงเผ่ามังกรแล้ว แค่เป็นการพูดถึงในลักษณะลือกันไปเท่านั้นเอง

เผ่ามังกรนับเป็นหัวข้อสนทนาที่กว้างมาก ขณะเดียวกันก็เป็นหัวข้อสนทนาที่แคบมากเช่นกัน เวลาที่ผู้คนในโลกหล้าพูดถึงเรื่องมังกร พวกเขานับเอากระทั่งงูเจียวเสอให้อยู่ในประเภทของมังกรด้วย กระทั่งพวกที่มีประสบการณ์ตื้นเขินถึงกับยกย่องงูเหลือมที่สำเร็จมรรคผลให้เป็นมังกร

ขณะที่กล่าวสำหรับเผ่ามังกรที่แท้จริงแล้ว มีเพียงเผ่ามังกรที่มีเลือดที่ไหลรินอยู่ภายในร่างกายเป็นสายเลือดมังกรแท้จริงซี่งเป็นสัตว์เทพดึกดำบรรพ์ จึงถือว่าเป็นเผ่ามังกรที่แท้จริง อีกทั้งยังต้องเป็นสายเลือดมังกรบริสุทธิ์แท้จริง หาใช่ประเภทพันธุ์ผสมที่มีสายเลือดในกายเจือจางเบาบางมากแบบนั้น

ดังนั้น เผ่ามังกรที่แท้จริงจะดูถูกพวกงูยักษ์ที่ยกย่องตัวเองว่าเป็นเผ่ามังกร ในสายตาของพวกเขามองว่า พวกที่เรียกตัวเองว่าเป็นเผ่ามังกรเหล่านี้มันก็แค่อยู่ในสถานะที่เป็นเพียงงูหรือมดปลวกฝูงหนึ่งเท่านั้น

แต่ว่า มังกรแท้จริงมีจำนวนอยู่ไม่มาก แม้แต่บนเก้าชั้นฟ้านั่น พวกที่ดำรงอยู่ในฐานะมังกรแท้จริงนั้นมีจำนวนน้อยจนนับนิ้วได้ ส่วนประเภทที่มีสายเลือดอยู่ในขั้นสมบูรณ์มีเพียงสองสามตัวเท่านั้น

แน่นอนที่สุด หากยกเอาแนวความคิดของมังกรแท้จริงที่มองตัวเองออกไปก่อน นวความคิดเกี่ยวกับเรื่องของมังกรนั้นกว้างมาก ปรกติแล้ว หากมีเลือดมังกรแท้จริงในกายก็มีสิทธิ์ได้ชื่อว่าเป็นเผ่ามังกร แน่นอน การมีสายเลือดที่เจือจางมากแล้วก็ยกย่องตัวเองว่าเป็นเผ่ามังกรเหมือนกัน ซึ่งก็จะเป็นที่ขบขันของผู้คนยิ่งนัก

เฉกเช่นมังกรทองสี่เล็บที่เห็นตรงหน้า ในตัวของมันมีสายเลือดมังกรแท้จริงอยู่ราวหนึ่งในสาม ด้วยเหตุนี้เอง มันจึงมีสีทองวาววับไปทั้งตัว และมีกลิ่นอายมังกรที่แข็งแกร่งสุดเปรียบเปรย

มังกรทองที่สำเร็จมรรคผลขั้นสมบูรณ์สามารถต่อกรกับราชันเซียนซึ่งหน้าได้ คำๆ นี้ถือว่าไม่ผิด เพียงแต่มังกรทองที่สำเร็จมรรคผลขั้นสมบูรณ์หาใช่มังกรที่แท้จริง มังกรทองเป็นเพียงสายแยกสายหนึ่งของเผ่ามังกรเท่านั้น สายเลือดของพวกมันหาบริสุทธิ์ไม่ ยังมีสายเลือดอื่นๆ ปะปนอยู่ในนั้น เมื่อเป็นดังนี้ ตัวของมังกรทองจึงเทียบไม่ได้กับมังกรแท้จริงไม่ว่าจะเป็นด้านของสายเลือดหรือกำลังความสามารถ

สายเลือดของมังกรทองสี่เล็บตรงหน้าตัวนี้ไม่ได้บริสุทธิ์ ทั้งยังก้าวไปไม่ถึงขั้นสมบูรณ์ และนี่ก็เป็นสาเหตุที่ว่าเกล็ดบนตัวของมันไม่ได้เป็นสีทอง แต่ออกเป็นสีเหลืองที่แฝงไว้ซึ่งประกายสีทองเท่านั้น ขณะเดียวกันมันไม่ได้มีห้าเล็บ มีเพียงสี่เล็บเท่านั้นเอง

ถ้าหากมังกรทองตัวนี้มีเกล็ดบนตัวเป็นสีทองทั้งตัว ทั้งยังมีเล็บห้าเล็บล่ะก็ สถานการณ์จะต่างกับที่เห็น เวลานี้จะไม่ใช่ตัวมันที่ถูกหลงอ้าวเทียนตามฆ่า เกรงว่าหลงอ้าวเทียนอาจจะถูกตะปบตายไปแล้วก็เป็นได้

“ดูนั่น คนโหดอันดับหนึ่ง” เมื่อหลงอ้าวเทียนและไห่หลินได้ก้าวพ้นทะเลแถบนี้ไปแล้ว ยอดฝีมือที่เฝ้าติดตามการไล่ล่าในครั้งนี้ก็สังเกตเห็นหลี่ชิเย่ที่อยู่บนท้องฟ้าสูง

“นี่มันเกิดอะไรขึ้น” หลายคนต่างมองหน้ากันและกันเมื่อมองเห็นหลี่ชิเย่ และกล่าวว่า “หรือว่าคนโหดอันดับหนึ่งเล็งหลงอ้าวเทียน เอาไว้แล้วรึ?”

“มีความเป็นไปได้ สองวันก่อนหลงอ้าวเทียนยังปล่อยข่าวท้าสู้กับคนโหดอันดับหนึ่งอยู่เลย ด้วยอารมณ์ของคนโหดอันดับหนึ่งที่ไร้ขื่อแป หากไม่เล็งหลงอ้าวเทียนก็แปลกแล้วหละ”

“หลงอ้าวเทียนรู้ทั้งรู้ว่าถูกคนโหดอันดับหนึ่งเล็งเอาไว้แล้วยังคงไม่หวาดหวั่น ขณะเดียวกันคนโหดอันดับหนึ่งก็เล็งหลงอ้าวเทียนอย่างเปิดเผย ทั้งสองคนล้วนแล้วแต่อหังการยิ่งนัก ต่างเป็นผู้ที่ปราศจากผู้ต่อกรแห่งยุค มีความมั่นใจในตัวเอง ไม่หวาดหวั่นต่อผู้ใดทั้งสิ้น” แม้แต่ผู้ยิ่งใหญ่ที่เป็นรุ่นอาวุโสมองเห็นภาพนี้แล้วยังต้องกล่าวทอดถอนใจออกมา

ยอดฝีมือจำนวนมากที่ได้เห็นภาพนี้แล้วถึงกับต้องกลั้นลมหายใจเอาไว้ เวลานี้ทุกคนให้ความสนใจว่าคนโหดอันดับหนึ่งจะเปิดศึกกับหลงอ้าวเทียนแล้วหรือไม่ และไม่ค่อยจะใส่ใจว่าไห่หลินสามารถหนีรอดจากการตามฆ่าของหลงอ้าวเทียนหรือไม่

หลังจากที่หลงอ้าวเทียนถูกคนโหดอันดับหนึ่งเล็งเอาไว้แล้ว ยังคงติดตามไล่ฆ่าไห่หลินต่อไปโดยไม่เกรงกลัวด้วยถือว่ามีผู้หนุนหลังอยู่ ทุกคนต้องชื่นชมและสยบต่อความอหังการของเขา

“ไม่เสียทีที่เป็นโอรสราชัน ไม่เสียทีที่เป็นผู้สืบทอดของพรรคเซียนเหิน กลุ่มคนรุ่นใหม่ที่กล้าท้าทายคนโหดอันดับหนึ่งเช่นนี้ก็มีเพียงเขาเท่านั้น” แม้แต่ผู้ที่ไม่เป็นมิตรกับหลงอ้าวเทียนก็ต้องชื่นชมและสยบให้กับเขา

หลังจากที่มังกรทองสี่เล็บแบกไห่หลินหนีข้ามอาณาจักรบนทะเลไปหลายแห่ง พลังลมปราณก็เริ่มอ่อนล้า และความเร็วค่อยๆ ลดลง หลงอ้าวเทียนยังคงไล่ตามอยู่ด้านหลังพวกเขาไม่ช้าไม่เร็วเกินไป

“ไห่หลิน เจ้าหนีไปไม่พ้นหรอกนะ ข้าเป็นผู้ชื่นชอบคนมีฝีมือ ยอมแพ้และสวามิภักดิ์ต่อข้าเวลานี้ยังทัน” หลงอ้าวเทียนเอ่ยขึ้นช้าๆ มั่นใจตนเองเต็มเปี่ยม มีท่าทีที่ผาดโผน

ไห่หลินไม่ส่งเสียงออกมาสักคำ แม้ว่าเขาจะได้รับบาดเจ็บอย่างแสนสาหัส แต่ยังคงกัดฟันอดทนเอาไว้

ทุกคนต่างเต้นกระตุกภายในใจทีหนึ่ง เมื่อได้ยินคำพูดของหลงอ้าวเทียน จุดจบของไห่หลินจะเป็นเช่นไร ยอมแพ้ต่อหลงอ้าวเทียน หรือถึงตายก็ไม่ยอมอ่อนข้อให้

“โฮกกก” นาทีนี้ มังกรทองสี่เล็บคำรามเสียงยาวออกมา ทุ่มกำลังสุดท้ายเพิ่มความเร็วขึ้นอีกครั้ง พุ่งตรงไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว

ในเวลานี้เอง เหนือระดับน้ำทะเลด้านหน้าปรากฏเทือกเขาที่ขึ้นลงสลับอยู่ข้างหน้า เป็นเทือกเขาที่งดงามสูงใหญ่ มียอดเขาที่สูงตระหง่านทะลุเมฆา ท่ามกลางภูเขาแม่น้ำแห่งนี้ปรากฏกลิ่นอายความฉลาดและงดงามสายหนึ่งพุ่งขึ้นมาอย่างรุนแรง ทำให้รู้ได้ทันทีว่าเป็นผืนแผ่นดินศักดิ์สิทธิ์ผืนหนึ่ง

“ถึงภูเขาชิงเฉินซานแล้ว” มีผู้ที่ร้องเสียงดังออกมา เมื่อเห็นยอดเขาที่สูงตระหง่านแต่ไกล

“ชิงเฉินซาน” ยอดฝีมือถึงกับพูดออกมาว่า “หรือไห่หลินจะขอความช่วยเหลือจากติ้งหย่วนโหว”

ในเวลานี้ ผู้คนจำนวนไม่น้อยต่างมองตากันและกัน มีอ๋องปีศาจถึงกับพูดออกมาว่า “ชิงเฉินซานจะคุ้มครองให้กับไห่หลินรึ เท่ากับเป็นการต่อต้านพรรคเซียนเหินนะเนี่ย” เมื่อเอ่ยมาถึงตรงนี้แล้วให้รู้สึกเป็นกังวลขึ้นมา

หากยืนในมุมของบรรดาเผ่าปีศาจแล้ว เผ่าปีศาจจำนวนมากต่างคาดหวังว่าชิงเฉินซานสามารถให้ความคุ้มครองกับไห่หลิน ภายในใจของเผ่าปีศาจหวังให้เผ่าปีศาจทั้งหมดที่อยู่ในมหาสมุทรอุดรลุกขึ้นร่วมมือกันต่อต้านพรรคเซียนเหิน ต่อต้านหลงอ้าวเทียน หาไม่แล้วเผ่าปีศาจที่อยู่ในมหาสมุทรอุดรของพวกเขาอาจถูกหลงอ้าวเทียนทำลายจนสิ้นก็เป็นได้

แม้ว่าภายในใจของเผ่าปีศาจจำนวนมากจะคิดเช่นนี้ แต่ จะมีกี่สำนักเชียวที่ยินดีก้าวออกมาเป็นคนแรก เพื่อร่วมมือเป็นพันธมิตรกับพวกไห่หลินที่เป็นปีศาจทะเลต่อต้านพรรคเซียนเหิน จะอย่างไรเสียไม่ว่าใครก็ตามก็ไม่ต้องการเห็นสำนักของตนถูกพรรคเซียนเหินทำลายเป็นแห่งแรก

“ชิงเฉินซานนะเนี่ย” เผ่าปีศาจบางคนรู้สึกใจเต้นตูมตาม กล่าวว่า “ไม่รู้ว่าติ้งหย่วนโหวมีกำลังพอที่จะต่อต้านหลงอ้าวเทียนได้หรือไม่”

“บางทีอาจมีกำลังเช่นนั้นกระมัง ติ้งหย่วนโหวคือระดับจักรพรรดิเทพที่ปราศจากผู้เทียบเทียม เป็นอัจฉริยะบุคคลที่โดดเด่นที่สุดในยุคก่อนหน้า เรียกได้ว่าสามารถเคียงคู่กับเย่จิ่วโจวแห่งเมืองสมุทรสยบฟ้าได้“ มีอ๋องปีศาจที่คาดหวังในใจให้เป็นเช่นนั้น

ติ้งหย่วนโหวคือดาวรุ่งที่ยอดเยี่ยมที่สุดของเผ่าปีศาจในมหาสมุทรอุดรยุคก่อน บรรลุสัจธรรมตั้งแต่วัยหนุ่ม มีผลงานที่ยอดเยี่ยมไร้ผู้เทียบเทียม เขาเคยฝากร่างเงาเอาไว้บนบันไดขั้นที่สิบของบันไดเสียงสิบสองขั้นคู่กับเย่จิ่วโจวแห่งเมืองสมุทรสยบฟ้า เรียกได้ว่าติ้งหย่วนโหวคือดาวรุ่งที่ปราดเปรื่องน่าทึ่งคนหนึ่งโดยแท้

ภายหลัง ติ้งหย่วนโหวไม่ค่อยได้ปรากฏตัว และยุ่งเกี่ยวกับเรื่องราวทางโลก แต่ทว่า เขายังคงเป็นอ๋องปีศาจที่แข็งแกร่งที่สุดในใจของเผ่าปีศาจ ขณะที่ตัวชิงเฉินซานเองก็มีความแข็งแกร่งมากอยู่แล้ว ซ้ำยังมีติ้งหย่วนโหวนั่งบัญชาการอยู่ ตลอดเวลาที่ผ่านมาจึงไม่มียอดฝีมือ หรือสำนักใดกล้าดูแคลนต่อชิงเฉินซาน

“กรรร” ในเวลานี้เอง มังกรทองสี่เล็บคำรามเสียงยาวออกมา และพุ่งตัวเข้าไปในชิงเฉินซาน จากนั้น “ตึง ตึง ตึง” ในชิงเฉินซานปรากฏเสียงเตือนภัยดังขึ้นมา ทั่วทั้งชิงเฉินซานตกอยู่ท่ามกลางเสียงเตือนภัย ศิษย์ชิงเฉินซานทุกคนพลันตื่นเต้นและทยอยกันเข้าประจำการตามจุดสำคัญ สวมเสื้อเกราะในมือถืออาวุธที่คมกริบ

“ชิงเฉินซานต้องการคุ้มครองไห่หลินจริงๆ รึ?” มีผู้ที่พูดออกมาเมื่อเห็นชิงเฉินซานในเวลานี้ เสียงเตือนภัยดังขึ้นมา

“แว้งค์ แว้งค์ แว้งค์” เวลานี้ ภายในชิงเฉินซานปรากฏแนวป้องกันขึ้นมา เห็นประกายที่ไหลวน หลักกฎเกณฑ์ที่ดั่งน้ำตกทำการปกป้องเขาชิงเฉินเอาไว้

ในขณะนี้ ยอดฝีมือของชิงเฉินซานรีบเร่งพยุงตัวของไห่หลินที่หายใจรวยรินลงมาจากตัวของมังกรทองสี่เล็บนำไปทำการรักษา ขณะที่ศิษย์คนอื่นๆ ทั้งหมดเหมือนเผชิญกับศัตรูที่น่ากลัว

ในขณะนี้ หลงอ้าวเทียนได้ติดตามมาถึงด้านนอกของชิงเฉินซานแล้ว เขามองดูแนวป้องกันแต่ละชั้นที่ตั้งขึ้นเผยรอยยิ้มออกมาให้เห็น โดยไม่ได้ใส่ใจกับสิ่งนี้เลย

“ชิงเฉิงซานจะเอาจริงกับหลงอ้าวเทียนรึ?” มีบางคนรู้สึกฉงน กล่าวว่า “เพื่อไห่หลินคนเดียวมันคุ้มรึ?”

“ได้ยินมาว่า ชิงเฉินซานกับปีศาจทะเลมีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งมาก บางทีชิงเฉินซานอาจจะให้ความช่วยเหลือกับไห่หลินจริงๆ” อ๋องปีศาจผู้หนึ่งเอ่ยขึ้น

ที่อ๋องปีศาจผู้นี้พูดมานั้นไม่ผิด เป็นความจริงที่ชิงเฉินซานกับไห่หลินมีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งมาก แต่หากไม่ถึงที่สุดแล้ว ไห่หลินก็จะไม่มาขอความช่วยเหลือจากชิงเฉินซาน เนื่องจากมันเป็นการนำไฟสงครามลามมาถึงชิงเฉินซาน และอาจนำมาซึ่งภัยให้ชิงเฉินซานต้องถูกทำลายได้

แต่ว่า ไห่หลินในเวลานี้ไม่มีที่ที่จะไปได้อีกแล้ว สถานที่ที่พวกเขาหลบซ่อนตัวถูกพรรคเซียนเหินทำลาย เมื่อไห่หลินเผชิญกับวิกฤติ จึงจำต้องหนีไปขอความช่วยเหลือจากชิงเฉินซาน

ทุกคนล้วนแล้วแต่ต้องกลั้นลมหายใจเอาไว้เมื่อได้เห็นภาพนี้ ทุกคนต่างไม่รู้ว่าชิงเฉินซานจะมองหน้าไม่ติดกับหลงอ้าวเทียนเพื่อไห่หลินหรือไม่