ราชันอหังการ Emperor’s Domination จักรพรรดิบรรพกาล นิยาย บท 1630

ตอนที่ 1630 ชิงเฉินซาน
หลงอ้าวเทียนยืนอยู่ด้านนอกด้วยอำนาจที่ข่มขวัญผู้คน กลิ่นอายที่แผ่ออกมาจากตัวของเขาเสมือนหนึ่งสามารถกดทับชิงเฉินซานจนฟ้าถล่มดินทลายได้อย่างนั้น เหมือนว่าไม่มีสิ่งใดสามารถขัดขวางการย่างก้าวของเขาได้

“เจ้าสำนักชิงเฉินซาน พวกเจ้าตัดสินใจอย่างไรรึ?” หลงอ้าวเทียนยืนอยู่บนท้องฟ้า กล่าวขึ้นมาช้าๆ แม้ว่าเสียงของเขาจะไม่ได้ดังกังวาน แต่เมื่อได้ยินแล้วเหมือนเสียงระฆังที่ถูกเคาะให้ดังขึ้นอยู่ในหู สยบจิตและวิญญาณผู้คน และทำให้ให้เกิดความหวาดกลัวขึ้นในใจ

เจ้าสำนักชิงเฉินซาน “หวู๋เลี่ยงเทียนจุน” ไม่อาจไม่เสนอหน้าออกมาเมื่อต้องเผชิญกับยอดฝีมือเช่นหลงอ้าวเทียน เขาคำนับและกล่าวว่า “โอรสราชันหลง ได้ยินชื่อเสียงของท่านและเลื่อมใสมานาน ขอโอรสราชันหลงได้โปรดชี้แนะด้วย”

“ชี้แนะ?” หลงอ้าวเทียนกล่าวว่า “ข้าไม่มีอะไรจะชี้แนะ ที่ข้าต้องการนั้นง่ายมาก มอบไห่หลินและมังกรทองสี่เล็บออกมา ข้าจะไปจากที่นี่ทันที และไม่ทำให้ชิงเฉินซานพวกเจ้าต้องลำบาก”

คำพูดของหลงอ้าวเทียนมีลักษณะยกตนข่มท่าน แต่ว่า ไม่มีใครรู้สึกว่าคำพูดนี้ไม่เหมาะสม ทุกคนต่างรู้สึกว่าคำพูดที่ออกจากปากของหลงอ้าวเทียนนั้นสมเหตุสมผลยิ่งกว่าอะไรเสียอีก

พลันที่หลงอ้าวเทียนกล่าวคำๆ นี้ออกมา ทุกคนล้วนแล้วแต่กลั้นลมหายใจเอาไว้ ทุกคนต่างรู้ว่าหากทำเพื่อไห่หลินแล้วต้องเป็นศัตรูกับหลงอ้าวเทียนล่ะก็ ถือเป็นการกระทำที่ไม่ฉลาดเลย หากเปลี่ยนเป็นใครหรือสำนักใดก็ตาม ย่อมรู้ว่าจะต้องเลือกอย่างไร!

เจ้าสำนักชิงเฉินซานมองดูไห่หลินที่กำลังรักษาตัวอยู่ เขากล่าวเสียงทุ้มต่ำว่า “โอรสราชันหลง คุณชายไห่หลินมีความสัมพันธ์กับชิงเฉินซานพวกเราอย่างลึกซึ้ง บุญคุณความแค้นระหว่างโอรสราชันหลงกับเขา สำนักชิงเฉินซานพวกเราไม่กล้าไปก้าวก่าย แต่ ชิงเฉินซานพวกเราก็ไม่สามารถปล่อยให้เขาตายไปต่อหน้าต่อตา โอรสราชันเป็นผู้ที่ใจกว้างและมีเมตตา รอให้ไห่หลินหายดีเสียก่อน โอรสราชันค่อยคิดบัญชีกับเขาได้หรือไม่?”

คำพูดของเจ้าสำนักชิงเฉิงซานพูดได้เหมาะสมมาก แต่ว่า เมื่อต้องเผชิญหน้ากับอำนาจที่เด็ดขาด ต่อให้คำพูดน่าฟังเช่นใด เหมาะสมเท่าใดก็ไม่มีประโยชน์

“เกรงว่าไม่มีพื้นที่สำหรับชิงเฉินซานของพวกเจ้าจะมาบงการได้” หลงอ้าวเทียนยิ้มกล่าว คำพูดนี้พูดได้อหังการยิ่งนัก

ชิงเฉินซานนับว่าเป็นสำนักที่แข็งแกร่งมากของมหาสมุทรอุดรในยุคปัจจุบันเช่นกัน แม้ว่าชิงเฉินซานจะไม่ใช่สายสำนักราชันเซียน แต่ว่า มันมีจักรพรรดิเทพที่ปราศจากผู้ต่อกรอย่างติ้งหย่วนโหวนั่งบัญชาการอยู่ มีไม่กี่คนเท่านั้นที่กล้าทำกำเริบเสิบสานกับชิงเฉินซาน

เวลานี้ คำพูดลักษณะเช่นนี้ของหลงอ้าวเทียนเท่ากับไม่เห็นชิงเฉินซานอยู่ในสายตาเสียเลย แต่ว่า ต่อให้หลงอ้าวเทียนพูดคำพูดที่อหังการเช่นนี้ออกมาก็ไม่มีใครรู้สึกว่ามันไม่เหมาะ แม้แต่ศิษย์ของชิงเฉินซานก็โกรธไม่ลง พวกเขารู้ว่าตนเองนั้นกำลังเผชิญอยู่กับศัตรูที่แข็งแกร่งเพียงใด รู้ว่าตนเองเผชิญกับสำนักที่น่ากลัวอย่างไร

เจ้าสำนักชิงเฉินซาน “หวู๋เลี่ยงเทียนจุน” โค้งคำนับ กล่าวว่า “โอรสราชัน หวังว่าท่านสามารถอภัยสักครั้ง รอให้ไห่หลินหายจากอาการบาดเจ็บแล้วค่อยตัดสินชี้ขาดก็ยังไม่สาย”

“ไม่ได้” หลงอ้าวเทียนปฏิเสธคำร้องขอของเจ้าสำนักชิงเฉินซานทันควัน กล่าวน่าเกรงขามออกมาว่า “เจ้าสำนักชิงเฉินซาน ข้าจะให้ทางเลือกกับชิงเฉินซานพวกเจ้าสองทางเลือก หนึ่ง มอบไห่หลินและมังกรทองสี่เล็บออกมา สอง ไม่ก็ชิงเฉินซานพวกเจ้ารอเวลาถูกทำลายสำนัก!”

ทันทีที่หลงอ้าวเทียนพูดคำๆ นี้ออกมา ทำให้ศิษย์ของชิงเฉินซานรู้สึกโกรธ แต่ก็จนด้วยเกล้านัก เนื่องจากพวกเขารู้ถึงความแข็งแกร่งของหลงอ้าวเทียน และรู้ถึงความสยดสยองน่ากลัวของพรรคเซียนเหินผู้อยู่เบื้องหลังของหลงอ้าวเทียน

พลันปริปากก็คือทำลายสำนักชิงเฉินซาน ทำให้ผู้คนจำนวนมากถึงกับอึดอัดจนหายใจไม่ออก ทุกคนรู้ดีว่ามันหาใช่เป็นคำพูดที่หลงอ้าวเทียนพูดไปอย่างนั้นเอง และไม่ใช่คำพูดที่โอหัง อาศัยความสามารถของหลงอ้าวเทียน ด้วยความน่ากลัวของพรรคเซียนเหิน มันเป็นเรื่องที่สามารถทำได้อย่างแน่นอน

เวลานี้ ทุกคนที่ยืนดูในระยะห่างไกลต่างรู้ดีว่า เพื่อไห่หลินแล้วต้องเป็นศัตรูกับพรรคเซียนเหินเป็นการกระทำที่ไมฉลาด แต่ว่า ภายในใจของผู้คนจำนวนมายังคงมึความคาดหวัง หวังว่าจะมีใครสักคนสามารถต่อต้านพรรคเซียนเหิน สามารถสู้กับพรรคเซียนเหินได้ จะอย่างไรเสีย พรรคเซียนเหินเมื่อมาถึงมหาสมุทรอุดรแล้วก็มึท่าทีข่มผู้อื่นว่าตนนั้นเหนือกว่า หากยังคงเป็นเช่นนี้ต่อไป ไม่แน่นักพรรคเซียนเหินอาจจะปกครองทั่วทั้งมหาสมุทรอุดร ซึ่งเป็นสิ่งที่ผู้คนจำนวนมากไม่อยากเห็น

เวลานี้ เจ้าสำนักชิงเฉินซานมองดูไห่หลินทีหนึ่ง ขณะที่ไห่หลินนั่งรักษาอาการบาดเจ็บอยู่ตรงนั้น ไม่มีการเคลื่อนไหว

สุดท้าย เจ้าสำนักชิงเฉินซานทอดถอนใจออกมาเบาๆ คำนับและกล่าวว่า “โอรสราชัน หากท่านยืนยันต้องการเอาชีวิตของไห่หลินล่ะก็ ชิงเฉินซานของข้าได้แต่สละชีวิตเล่นกับท่าน ไห่หลินเป็นแขกสำนักชิงเฉินซานพวกเรา ชิงเฉินซานพวกเราต้องคุ้มครองความปลอดภัยให้เขา”

คำพูดของเจ้าสำนักชิงเฉินซานทำให้ยอดฝีมือจำนวนมากที่ยืนดูในระยะห่างไกลถึงกับหวั่นไหวในใจ ผู้คนจำนวนไม่น้อยถึงกับมีกำลังวังชาขึ้นมา แม้ชิงเฉินซานจะไม่ใช่สายสำนักราชันเซียน แต่ว่า พวกเขากลับกล้ายืนขึ้นมาต่อต้านหลงอ้าวเทียน ต่อต้านพรรคเซียนเหิน !

หลงอ้าวเทียนหลุดหัวเราะออกมา และกล่าวว่า “ดี กล้าหาญเด็ดเดี่ยว งั้นข้าจะดูว่าชิงเฉินซานพวกเจ้าจะยืนหยัดได้นานแค่ไหน!” ขาดคำ เท้าขนาดใหญ่ของเขาได้เหยียบลงไปยังชิงเฉินซาน

“ตูม ตูม ตูม” เมื่อเท้าของหลงอ้าวเทียนเหยียบลงไปยังแนวป้องกันของชิงเฉินซานนั้น ทำให้ทั่วทั้งชิงเฉินซานสั่นไหวขึ้นมา ภายใต้เท้าขนาดใหญ่ของหลงอ้าวเทียน ชิงเฉินซานเปรียบดั่งเป็นเรือลำน้อยๆ ที่อยู่ท่ามกลางคลื่นยักษ์ที่ถาโถม พร้อมจะพลิกคว่ำลงได้ทุกเมื่อ!

ภายใต้การบดขยี้ของเท้าขนาดใหญ่ ดูเหมือนชิงเฉินซานพร้อมจะพังทลายลงได้ทุกเวลา ส่งผลให้บรรดายอดฝีมือของชิงเฉินซานต่างรู้สึกตื่นเต้นขึ้นมา!

“เตรียมการต่อสู้ ทุกคนประจำตำแหน่ง!” สีหน้าของเจ้าสำนักชิงเฉินซานถึงกับดูไม่ดีเอาเสียเลยเมื่อได้เห็นภาพนี้ ร้องเสียงดังสั่งการออกไป

“ปัง” เจ้าสำนักชิงเฉินซานเพิ่งพูดขาดคำ แนวป้องกันของชิงเฉินซานก็ได้พังทลายลงภายใต้เท้าขนาดใหญ่ของหลงอ้าวเทียน เห็นเศษชิ้นส่วนที่แวววาวจำนวนนับไม่ถ้วนปลิวกระจายลงมา!

แนวป้องกันของชิงเฉินซานผ่านการบริหารจัดการมาแล้วยุคแล้วยุคเล่า อาศัยศิลาแกร่งปริมาณมหาศาลคอยสนับสนุน มีความแข็งแกร่งยิ่งนัก แต่ทว่า ในเวลานี้ มันกลับยืนหยัดได้ไม่ถึงครึ่งชั่วยามภายใต้เท้าของหลงอ้าวเทียน

“สู้” บรรดาศิษย์และยอดฝีมือทั้งหมดของชิงเฉินซานถึงกับร้องเสียงดังออกมา เมื่อเห็นหลงอ้าวเทียนอาศัยเท้าขนาดใหญ่ ทำลายแนวป้องกันของชิงเฉินซานลงได้อย่างง่ายดาย อาวุธทั้งหมดถูกชักออกจากฝัก พลังลมปราณพลุ่งพล่าน กระบี่ในมือพุ่งเป้าไปยังหลงอ้าวเทียน

เสียง “ปุ” ดังขึ้น หลงอ้าวเทียนบุกตะลุยเข้าไปยังชิงเฉินซานในทันที ความเร็วของเขานั้นรวดเร็วมากจนไม่สามารถมองเห็นตัวเขาได้อย่างชัดเจน เห็นเพียงเงาแวบๆ แล้วก็ผ่านไป

จากนั้น “ปุ” เห็นเลือดที่พวยพุ่งเป็นสายขึ้นไป เสมือนหนึ่งเป็นน้ำพุอย่างนั้น ขณะที่พลังลมปราณที่พลุ่งพล่านของศิษย์ชิงเฉินซานทั้งหมดพลันหยุดกึกในทันที!

“ตุบ ตุบ ตุบ…” ในเวลานี้เอง เสียงของหัวแต่ละหัวที่ร่วงหล่นลงพื้นดินจึงถูกส่งผ่านเข้าไปในหูของผู้ที่ยืนดูในระยะห่างไกล

เวลานี้ ภาพที่เห็นอยู่ตรงหน้าสร้างความหวั่นไหวต่อจิตใจของผู้คนมากเหลือเกิน ยอดฝีมือของชิงเฉินซานที่รักษาการตามจุดสำคัญอย่างแข็งขันล้วนแล้วแต่ ศีรษะทยอยหลุดจากบ่า โดยที่บริเวณลำคอที่ไร้หัวมีเลือดที่พุ่งขึ้นอย่างรุนแรง เลือดแต่ละสายที่พวยพุ่งขึ้นมาดุจดั่งเป็นน้ำพุ ฝนเลือดที่โปรยปรายลงมาคล้ายดั่งกลีบดอกที่ถูกโปรยลงมาอย่างนั้น

สุดท้าย จึงเป็นร่างของยอดฝีมือแต่ละคนที่ล้มลงกับพื้น ขณะที่ร่างกายของพวกเขาล้มอยู่กับพื้นนั้น หัวที่กลิ้งตกลงบนพื้นก่อนหน้าถึงกับยังคงตระหนัก สามารถมองเห็นร่างที่ปราศจากศีรษะของตนเองได้!

ความเร็วของหลงอ้าวเทียนรวดเร็วเหลือเกิน เร็วจนผู้คนไม่สามารถมองเห็นการลงมือของเขาได้อย่างชัดเจน ทันใดนั้น ยอดฝีมือทั้งหมดที่ประจำอยู่ตามจัดสำคัญล้วนแล้วแต่ถูกหลงอ้าวเทียนตัดศีรษะไปจนสิ้น พวกเขาไม่มีโอกานแม้แต่จะต่อต้าน!

“ฝีมือแค่นี้หาญกล้ามาต่อต้านข้ารึ!” หลงอ้าวเทียนยิ้มเยาะทีหนึ่งและกล่าวออกมาอย่างทระนง

ผู้คนจำนวนมากถึงกับขนลุกขนพองเมื่อได้เห็นภาพเช่นนี้ ต่างรู้สึกหวาดกลัวอยู่บ้าง ด้วยความเร็วของหลงอ้าวเทียน หากเขาต้องการเอาชีวิตคน เกรงว่าคงไม่มีใครต้านได้ แม้แต่ผู้ที่แข็งแกร่งมากกว่านี้ เกรงว่าคงต้องถูกเขาตัดเอาศีรษะไปทันทีภายใต้ความเร็วเช่นนี้ของเขา

เมื่อยอดฝีมือที่ประจำการตามจุดสำคัญทั้งหมดถูกหลงอ้าวเทียนตัดศีรษะไปโดยพลัน ทำให้ชิงเฉินซานกลายเป็นเมืองที่ปราศจากการป้องกันใดๆ ทั้งสิ้น ศิษย์ของชิงเฉินซานคิดจะเข้าช่วยก็ไม่ทันการเสียแล้ว

เจ้าสำนักชิงเฉินซานถึงกับมีสีหน้าที่ขาวซีด เมื่อเห็นศิษย์จำนวนมากถูกสังหารโดยพลัน ยอดฝีมือจำนวนมากมายของชิงเฉินซานไม่สามารถรับมือหลงอ้าวเทียนได้แม้เพียงกระบวนท่าเดียว นับว่ายากจะต้านรับได้โดยแท้!

หลงอ้าวเทียนมองดูเจ้าสำนักชิงเฉินซาน ยิ้มอย่างทะนงตัว กล่าวว่า “เจ้าสำนักชิงเฉินซาน ชิงเฉินซานพวกเจ้ามีฝีมืออยู่เพียงเท่านี้น่ะหรือ? ถ้าหากมีฝีมือเพียงเท่านี้นับว่าน่าผิดหวังเหลือเกิน อาศัยฝีมือแค่นี้ถึงกับกล้าเป็นศัตรูกับข้า จะดูถูกข้ามากเกินไปแล้ว”

“ตั้งค่าย” สุดท้าย เจ้าสำนักชิงเฉินซานร้องเสียงดังขึ้นมา ตัวเขาและยอดฝีมือที่อยู่ในรุ่นเดียวกันอีกสิบเจ็ดคนพลันตั้งเป็นค่ายกลขึ้นมา ทันใดที่ตั้งค่ายกลเสร็จสิ้น ทั่วทั้งชิงเฉินซานพลันสว่างไสวขึ้นมา ยอดเขาแต่ละแห่งในชิงเฉินซานได้ยิงประกายแสงออกมา

“แว้งค์” ท้ายที่สุด ทั่วทั้งชิงเฉินซานก็ถูกปกคลุมอยู่ท่ามกลางประกายแสงของสุดยอดค่ายกล บนท้องฟ้าได้ยิงแสงขนาดยักษ์แต่ละสายลงมา เมื่อประกายแสงลักษณะเช่นนี้ทำการปกคลุมชิงเฉินซานเอาไว้แล้ว ทั่วทั้งชิงเฉินซานดูเหมือนเป็นท้องฟ้าดั่งทะเลที่กว้างใหญ่ไพศาล ดวงดาวหมุนวน ทางช้างเผือกพาดผ่าน

หลังจากที่สุดยอดค่ายกลได้จัดตั้งเสร็จเรียบร้อยแล้ว คล้ายดั่งกลุ่มดาวไถขนาดยักษ์ที่ยึดครองชิงเฉินซานเอาไว้ทั้งหมด กลิ่นอายที่น่าเกรงขามปราศจากผู้เทียบเทียมกระจายออกมาจากภายในค่ายกลนี้ ทำให้ชิงเฉินซานกลับกลายเป็นดูสูงตระหง่านยิ่งนัก!

ยอดฝีมือจำนวนมากที่ยืนดูอยู่ในระยะห่างไกลรู้สึกมีชีวิตชีวาขึ้นมา เมื่อเห็นชิงเฉินซานภายใต้การปกปักษ์คุ้มครองของสุดยอดค่ายกล ได้กลับกลายเป็นดูสูงตระหง่านตั้งตรงขึ้นไป ก่อนหน้านั้นผู้คนจำนวนมากต้องสิ้นหวัง เมื่อหลงอ้าวเทียนได้สังหารศิษย์ของชิงเฉินซานไปเป็นจำนวนมากอย่างรวดเร็ว เวลานี้ เมื่อได้เห็นสุดยอดค่ายกลลักษณะเช่นนี้แล้ว รู้สึกมองเห็นความหวังอยู่บ้าง!

“ค่ายกลสิบแปดขุนพลสวรรค์!” คือท่าไม้ตายที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของชิงเฉินซาน ยอดฝีมือที่มีความเข้าใจในสำนักชิงเฉินซานเมื่อมองเห็นสุดยอดค่ายกลตรงหน้าแล้ว กล่าวว่า “พวกเขาล้วนแล้วแต่เป็นศิษย์ที่แข็งแกร่ง และโดดเด่นที่สุดของติ้งหย่วนโหว ทุกคนล้วนแล้วแต่ได้รับการถ่ายทอดวิชาจากติ้งหย่วนโหว”

“ค่ายกลสิบแปดขุนพลสวรรค์!” หลงอ้าวเทียนดูจะไม่ใส่ใจเมื่อมองเห็นสุดยอดค่ายกลที่ดูสูงตระหง่านน่าเกรงขาม หัวเราะอย่างทะนงตน กล่าวว่า “แม้ว่าค่ายกลนี้จะถ่ายทอดมาจากค่ายกลศักดิ์สิทธิ์ที่ดึกดำบรรพ์ เสียดาย ค่ายกลนี้ของชิงเฉินซานกลับมีจุดบกพร่อง ไม่อาจรับได้แม้กระบวนท่าเดียว”

คำพูดเช่นนี้ทำให้ยอดฝีมือที่ยืนดูอยู่ระยะหว่างไกลถึงกับหนาว คนที่รู้จักค่ายกลนี้ในมหาสมุทรอุดร ต่างรู้ว่าค่ายกลนี้มีความแข็งแกร่งยิ่งนัก โดยเฉพาะค่ายกลที่ตั้งขึ้นโดยอาศัยสิบแปดขุนพลสวรรค์ของชิงเฉินซานแล้ว ยิ่งยากที่จะทำลายได้ แต่ เวลานี้หลงอ้าวเทียนกลับบอกว่าไม่สามารถต้านได้แม้กระบวนท่าเดียว แล้วจะไม่ให้ในใจของผู้คนต้องรู้สึกสะท้านได้อย่างไร หลงอ้าวเทียน มีความแข็งแกร่งระดับไหนกันแน่

สำหรับคำพูดที่ถือดีเช่นนี้ของหลงอ้าวเทียน ทางชิงเฉินซานตอบโต้ด้วยการนิ่งเงียบ ทั่วทั้งบริเวณของชิงเฉินซานล้วนแล้วแต่อยู่ภายใต้การปกปักษ์รักษาของสุดยอดค่ายกลนี้ ปราศจากซุ่มเสียงใดๆ ทั้งสิ้น