ราชันอหังการ Emperor’s Domination จักรพรรดิบรรพกาล นิยาย บท 1694

ตอนที่ 1694 ผีเฒ่าที่อยู่ในหุบเหวลึกกับเรื่องราวในอดีต
หลี่ชิเย่ก้าวออกมาจากโลงโบราณ หัวเราะนิดหนึ่ง ก้าวเดินขึ้นไปนั่งอยู่บนบัลลังก์ราชันที่อยู่หน้าตำหนัก

การนั่งอยู่ที่บัลลังก์ราชันมีท่าทีเหมือนจักรพรรดิที่เฝ้ามองปฐพี เดิมบัลลังก์ราชันนี้ถูกสร้างขึ้นเพื่อผู้ที่ดำรงอยู่ในตำแหน่งสูงสุดอยู่แล้ว เสียดาย กาลเวลาที่ผ่านไปต่อให้บัลลังก์ราชันที่เคยดั่งจักรพรรดิที่เฝ้ามองปฐพีก็ต้องถูกทิ้งร้างเอาไว้ตรงนี้

หลังจากที่หลี่ชิเย่นั่งลงเป็นที่เรียบร้อยแล้ว กวาดตามองออกไป พลันสายตาไปตกอยู่ที่หุบเหวลึกที่มองไม่เห็นก้นเหวซึ่งอยู่ด้านข้าง ประกายตาที่น่าเกรงขามของหลี่ชิเย่เสมือนสามารถทะลุผ่านความสับสนทุกอย่างในโลก ทะลุผ่านอดีต เหมือนว่าในโลกนี้ไม่มีสิ่งใดสามารถปิดกั้นสายตาของเขาได้อีกแล้ว

ทันใดนั้น สายตาของหลี่ชิเย่ได้ส่องสว่างอยู่ในบริเวณที่ลึกที่สุดของหุบเหวลึกอย่างไม่หวั่นเกรง มองตรงไปที่ความลึกลับที่อยู่ส่วนลึกที่สุดของหุบเหวลึก ทุกสิ่งล้วนแล้วแต่ปรากฎแก่สายตาของเขาอย่างชัดเจน!

ในเวลานี้ ภายในหุบเหวลึกปรากฏเสียงฮึแสดงถึงความไม่พอใจขึ้นมาเบาๆ แม้เป็นเพียงเสียงฮึเบาๆ สามารถสะเทือนจนทางช้างเผือกต้องแตกละเอียด สามารถสังหารเทพแท้จริงได้ ด้วยเสียงฮึเช่นนี้สามารถทำให้เก้าแดนต้องสั่นเทา เสียงฮึเสียงนี้แฝงไว้ซึ่งอำนาจบารมีที่สูงส่ง เป็นอำนาจบารมีที่ไม่อนุญาตให้ผู้ใดท้าทาย ต่อให้เป็นเหล่าเทพก็ต้องคลานอยู่กับพื้นภายใต้อำนาจบารมีเช่นนี้

อย่างไรก็ตาม หลี่ชิเย่กลับไม่ได้ใส่ใจกับเสียงฮึเบาๆ เช่นนี้ เพียงยิ้มเฉยเมยเท่านั้น

“ได้ยินมาว่าเจ้าต้องการพบข้า” ในที่สุดใต้หุบเหวลึกมีเสียงหนึ่งดังขึ้น เสียงนี้ฟังดูคล้ายมีลมหายใจแต่ไร้เรี่ยวแรง อีกทั้งหากฟังให้ชัดเจนเสียงนี้กับเสียงของผีเฒ่าเหมือนกันอย่างกับแกะ ถ้าหากเคยได้ยินเสียงของผีเฒ่ามาก่อน จะต้องคิดว่าผีเฒ่านั่นเวลานี้จะต้องแอบอยู่ใต้หุบเหวลึกอย่างแน่นอน

“ถูกต้อง” หลี่ชิเย่ยิ้มนิดหนึ่งและมองไปรอบๆ พิจารณาสภาพการณ์ของพื้นที่บริเวณนี้แล้ว กล่าวด้วยท่าทีสงบและเรียบเฉยว่า “ที่นี่คือสถานที่ที่ควบคุมบงการสุสานเทียนกู่ ข้าเคยต้องการมาทีนี่ตลอดมา เสียดายไม่เคยสำเร็จ ถูกขัดขวางต่างๆ นานาโดยตลอด”

“สุสานเทียนกู่ไม่ได้ตั้งอยู่เก้าแดน ไม่ถือเป็นโลกธาตุ ดังนั้น สุสานเทียนกู่ของพวกเราไม่ต้อนรับการมาของบุคคลภายนอก” เวลานี้ผีเฒ่าที่อยู่ในหุบเหวลึกกล่าวขึ้นช้าๆ

“ข้ารู้ สิ่งที่ยังคงเหลือรอดของศักราชเท่านั้นเอง” หลี่ชิเย่กล่าวเรียบเฉยว่า “พวกเจ้าฝังตัวเองเอาไว้ในสถานที่ที่ดีที่สุดของศักราช เป็นการฝังชั่วกัปชั่วกัลป์ เพื่อหลบเลี่ยงจากการลงทัณฑ์ของสวรรค์โจร หลีกหนีการพิพากษาของยุคสุดท้าย แต่ว่า มันก็ทำให้พวกเจ้ากลายเป็นผีดิบในยุคแล้วยุคเล่าเท่านั้นเอง”

“การที่ให้เจ้าเข้ามาในสุสานเทียนกู่ของเรา ถือเป็นการแสดงคารวะของสุสานเทียนกู่พวกเรา และแสดงถึงความจริงใจของสุสานเทียนกู่ของพวกเรา” ในเวลานี้ผีเฒ่าที่อยู่ในหุบเหวลึกได้กล่าวขึ้นช้าๆ

“เป็นความจริงที่ข้าไม่มีอะไรที่ไม่พอใจ” หลี่ชิเย่ยิ้มกล่าวว่า “สามารถเข้ามาโดยอาศัยมดดึกดำบรรพ์แบกโลง กล่าวสำหรับสุสานเทียนกู่พวกเจ้าแล้วถือว่าเป็นระดับที่สูงมากแล้ว! ผู้ที่สามารถได้รับเกียรติระดับเช่นนี้ภายในสุสานเทียนกู่ก็คงมีเพียงเจ้าเท่านั้นเอง”

ผีเฒ่าที่อยู่ในหุบเหวลึกนิ่งเงียบอยู่ครู่หนึ่ง สุดท้ายกล่าวขึ้นช้าๆ ว่า “ในเมื่อเจ้ามาที่สุสานเทียนกู่ย่อมต้องมีธุระที่จะคุยกับข้าแน่นอน ข้าขอน้อมรับฟัง”

“ไม่มีอะไร ข้าแค่ต้องการมีคนที่คอยสอดส่องเก้าแดนให้กับข้าเท่านั้นเอง” หลี่ชิเย่ยิ้มเฉยเมยและกล่าวว่า “อเวจีไม่เพียงยังมีกากเดนหลงเหลืออยู่ ทั้งยังมีผู้ยิ่งใหญ่อีกด้วย ยังคงหลบซ่อนตัวอยู่ในเก้าแดน! ดังนั้น ในอนาคตหลังจากที่ข้าไปจากและอเวจีหวนคืนกลับมาอีกครั้ง ข้าหวังจะมีคนที่สามารถลงมือครั้งเดียวชี้ขาดได้ รบเพียงครั้งเดียวชี้ขาดสถานการณ์!”

“สิ่งนี้เป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้ ในเมื่อเจ้าคืออีกาทมิฬ เป็นผู้ดำรงอยู่ในฐานะผู้บงการคนหนึ่งของเก้าแดน เจ้าสมควรรู้ว่าข้าไม่ได้ก้าวเท้าออกจากสุสานเทียนกู่มานาน และนานมากๆ แล้ว นานจนข้าเองยังจำไม่ได้แล้ว” ผีเฒ่าที่อยู่ในหุบเหวลึกเอ่ยขึ้นช้าๆ

หลี่ชิเย่พยักหน้าและกล่าวว่า “เรื่องนี้ข้ารู้ ถ้าหากเจ้าต้องการฝืนออกไปจากที่นี่ล่ะก็ เกรงว่าคงต้องแลกด้วยค่าตอบแทนที่สูงมาก”

“ดังนั้น ข้าจึงบอกว่าอยากช่วยแต่ช่วยไม่ได้ เจ้าคงต้องมองหาคนอื่นแล้วหละ” ผีเฒ่าที่อยู่ในหุบเหวลึกกล่าวขึ้นช้าๆ “แน่นอน ถ้าหากเจ้าต้องการจริงๆ ล่ะก็ ร่างที่เป็นตัวแทนของข้าสามารถลงมือให้กับเจ้าได้ ร่างตัวแทนข้านับว่าติดค้างหนี้บุญคุณเจ้าจริงๆ”

“ไม่ได้” หลี่ชิเย่ส่ายหน้าและกล่าวว่า “ไม่อาจปฏิเสธได้ว่า ร่างตัวแทนของเจ้ามีความแข็งแกร่งมาก สามารถสู้กับราชขันเซียนได้ แต่ข้าต้องการต่อสู้เพียงครั้งชี้ขาดไปเลย รบครั้งเดียวทำลายล้างอเวจี! ในมือของอเวจีมีมิติมหัศจรรย์อยู่ ต่อให้ร่างตัวแทนของเจ้าทุ่มสุดกำลังก็ไม่สามารถทำได้ ยิ่งไปกว่านั้น ร่างตัวแทนของเจ้าไม่มั่นคง ภายใต้การกัดกร่อนของกาลเวลาเขาจะมีข้อจำกัดมาก!”

“ถ้าหากเป็นเช่นนี้ ข้าก็คงช่วยอะไรไม่ได้ การไปจากสุสานเทียนกู่ของข้าจำเป็นต้องแลกด้วยค่าตอบแทนที่สูงมาก เกรงว่าเป็นสิ่งที่เจ้าไม่อาจจินตนาการได้” ผีเฒ่าที่อยู่ในหุบเหวลึกได้กล่าวอย่างช้าๆ

“นี่มันเป็นเรื่องของเจ้า” หลี่ชิเย่ยิ้มกล่าวเฉยเมยว่า “ส่วนที่ว่าจะต้องแลกด้วยค่าตอบแทนเช่นใดนั้นข้าไม่อยากพูดถึง ข้าเพียงต้องการให้เจ้าได้เข้าใจถึงการมาสุสานเทียนกู่ครั้งนี้ของข้า ข้าไม่ได้มาเพื่อปรึกษาหารือกับเจ้า แต่เป็นสิ่งที่ต้องทำ! เจ้าจะยินยอมก็ดี ไม่ยินยอมก็ช่าง เรื่องนี้จะต้องปฏิบัติตามนี้!”