ราชันอหังการ Emperor’s Domination จักรพรรดิบรรพกาล นิยาย บท 1696

ตอนที่ 1696 วิกฤตของเก้าแดนในอนาคต
หลังจากที่หลี่ชิเย่ออกจากสุสานเทียนกู่แล้วไม่ได้กลับไปที่สำนักโบราณสี่เหยียนในทันที แต่ไปที่พรรคปกฟ้า หลี่ชิเย่กำลังจะจากไปแล้ว ดังนั้น เขาจะต้องสั่งการอย่างเป็นมั่นเป็นเหมาะสักครั้ง กล่าวสำหรับเขาแล้วได้ฝากความหวังกับกองทัพมังกรเขียวเอาไว้สูงมากเสมอมา

ตลอดเวลาที่ผ่านมา หลี่ชิเย่ไม่ต้องการให้กองทัพมังกรเขียวเข้าสู่สมรภูมิรบอีกครั้งหนึ่ง แต่สถานการณ์ที่เปลี่ยนไป เรื่องบางเรื่องเกิดการเปลี่ยนแปลง ทำให้หลี่ชิเย่จำต้องตัดสินใจ

หลังจากที่มาถึงพรรคปกฟ้าแล้ว เทพแท้จริงสยบโลกาได้มาต้อนรับด้วยตนเอง พลันที่เทพแท้จริงสยบโลกาพบกับหลี่ชิเย่ได้แสดงคารวะต่อหลี่ชิเย่ “คารวะใต้เท้า”

หลี่ชิเย่ได้รีบพยุงเขาเอาไว้ และกล่าวว่า “เจ้าติดตามข้ามานานขนาดนี้ทั้งยังมีอายุมากเช่นนี้แล้ว ธรรมเนียมเช่นนี้ก็ให้ละเว้นไปเถอะ”

หลังจากที่เจ้าบ้านและแขกผู้มาเยือนนั่งลงเป็นที่เรียบร้อยแล้ว เทพแท้จริงสยบโลกาได้กล่าวว่า “ใต้เท้าคงมาอำลาน่ะสิ” เมื่อเอ่ยมาถึงตรงนี้แล้ว เขาถึงกับมีท่าทีที่สลด เขารู้ว่าการมาพรรคปกฟ้าในครั้งนี้เกรงว่าอาจเป็นครั้งสุดท้ายแล้วหละ

หลี่ชิเย่พยักหน้าเบาๆ เอ่ยขึ้นช้าๆ ว่า “มันได้เวลาที่ข้าจะต้องไปแล้ว ดังนั้นจึงมาร่ำลากับเจ้า ขณะเดียวกันก็มีของบางอย่างจะมอบให้กับเจ้า”

ครั้นเอ่ยมาถึงตรงนี้แล้ว หลี่ชิเย่ได้หยิบเอาสิ่งของจำนวนมหาศาลออกมามอบให้กับเทพแท้จริงสยบโลกา กล่าวว่า “นี่คือสิ่งของบางส่วนที่ข้าได้มา กองทัพมังกรเขียวต้องได้ใช้มันแน่ในอนาคต ถือเสียว่าเป็นของใช้จำเป็นที่สำรองเอาไว้สำหรับกองทัพมังกรเขียวก็แล้วกัน”

สิ่งของที่หลี่ชิเย่นำออกมานั้นมีจำนวนมากมายจนน่าตกใจ เขาทำลายจู่ลู่ ทำลายพรรคเซียนเหิน ลำพังแค่รางวัลแห่งชัยชนะที่ได้มาจากสำนักทั้งสองแห่งนี้ก็มีมากจนน่าตกใจ เกรงว่าไม่ว่าจะเป็นสายสำนักราชันเซียนใดก็ตามก็ไม่สามารถนำเอาของวิเศษมากมายเช่นนี้ออกมาได้

“ทำแบบนี้ไม่ได้นะ” เทพแท้จริงสยบโลการีบเร่งกล่าวว่า “ใต้เท้าจะออกเดินทางเร็วๆ นี้แล้ว เมื่อขึ้นไปยังเก้าชั้นฟ้าเผชิญหน้ากับเหล่าราชันและเทพเทวา ต้องมีการสู้รบอย่างดุเดือดแน่ ใต้เท้าจำเป็นต้องมีทรัพยากรที่ใช้ได้อย่างต่อเนื่อง กองทัพมังกรเขียวพวกเรายังมีสำรองอยูในคลังไม่น้อย ต่อให้ส่งกองทัพสู้รบไปยังเก้าแดนยังคงเพียงพอที่จะใช้ได้นานหนึ่งถึงสองยุคสมัยได้”

“ไม่ ข้ายังมีที่สะสมอยู่บ้าง ยิ่งไปกว่านั้น สิ่งเหล่านี้ไม่แน่ว่าจะมีประโยชน์บนเก้าชั้นฟ้า” หลี่ชิเย่ส่ายหน้าเบาๆ และกล่าวว่า “ไม่มีใครสามารถรู้ได้ว่าสงครามครั้งนี้จะดำรงอยู่นานเท่าไร เมื่อปะทุขึ้นมาก็ต้องคิดไปทางที่แย่ที่สุดเอาไว้ก่อน อย่างน้อยที่สุดข้าหวังว่าเมื่อกองทัพมังกรเขียวเผชิญกับสงครามแล้วไม่ต้องคอยกังวลเรื่องของทรัพยากร”

“ข้าน้อยขอบคุณใต้เท้าแทนพี่น้องทั้งหลาย” เทพแท้จริงสยบโลกาก็ไม่วุ่นวาย รับเอาของเหล่านี้เอาไว้อย่างจริงจัง เขาติดตามหลี่ชิเย่มานาน เข้าใจถึงนิสัยของหลี่ชิเย่

หลี่ชิเย่ได้หยิบเอาอาวุธปราศจากผู้ต่อกรบางส่วนออกมาอีกครั้ง คราวนี้ท่าทีของหลี่ชิเย่ดูหนักแน่นจริงจังยิ่งนัก อาวุธที่ปราศจากผู้ต่อกรเหล่านี้รวมทั้งประตูเบญจทวารกั้นฟ้าที่เป็นอาวุธสยบโลก กระทั่งท้ายสุดแล้ว แม้แต่ตะเกียงเขียวไฟสีดำยังหยิบออกมาด้วย

“สิ่งเหล่านี้เก็บเอาไว้เป็นท่าไม้ตาย” หลี่ชิเย่ส่งมอบสุดยอดของล้ำค่าเช่นตะเกียงเขียวไฟสีดำมอบให้เทพแท้จริงสยบโลกากับมือ

เทพแท้จริงสยบโลกาถึงกับตกใจยิ่งนัก แน่นอนที่สุดเขาย่อมเป็นผู้ที่มีประสบการณ์ กล่าวด้วยท่าทีตระหนกว่า “ใต้เท้า บรรดาของวิเศษอื่นๆ อาจจะมีข้อจำกัดอยู่บ้างเมื่ออยู่บนเก้าชั้นฟ้า แต่ตระเกียงเขียวนี้ไม่ว่าจะเป็นยุคสมัยไหน สถานที่ใดล้วนแล้วแต่สามารถเกรียงไกรไปทั่ว มันคือสิ่งที่อยู่เหนือสัจอาวุธราชันเซียนนะเนี่ย ต่อให้เป็นเหล่าเทพเทวาและราชันบนเก้าชั้นฟ้าก็ไม่เห็นสามารถสร้างของวิเศษที่ทรงพลังมากไปกว่าตะเกียงเขียวนี้ขึ้นมาได้”

“ข้ารู้” หลี่ชิเย่พยักหน้า และกล่าวว่า “ข้ารับรู้ถึงอานุภาพของตะเกียงเขียว แต่ ข้ายังคงทิ้งเอาไว้ให้”

เมื่อกล่าวมาถึงตรงนี้แล้ว หลี่ชิเย่ทอดถอนใจออกมาเบาๆ สุดท้าย แม้แต่กระบอกราชันอเวจีหกเฟืองก็ได้หยิบออกมา และมอบให้กับเทพแท้จริงสยบโลกา และเอ่ยขึ้นมาช้าๆ ว่า “ของสิ่งนี้เจ้าจงรักษามันให้ดี”

“ใต้เท้า” มาครั้งนี้ ได้สร้างความตระหนกตกใจแก่เทพแท้จริงสยบโลกาแล้วจริงๆ เขารีบใช้มือสองข้างรองรับเอาไว้แต่ไม่กล้าเก็บเอามา กล่าวว่า “ใต้เท้า กระบอกราชันหกเฟืองนี้ท่านสร้างมันขึ้นมาเพื่อใช้สังหารเหล่าเทพและราชันเลยนะ ขณะอยู่บนเก้าชั้นฟ้าท่านจำเป็นต้องมีอาวุธที่สามารถสยบพวกเขา ของ ของชิ้นนี้ข้ารับเอาไว้ๆไม่ได้ ใต้เท้าเก็บไว้กับตัวจะดีกว่า”

“ของชิ้นนี้ข้าก็อยากเก็บเอาไว้” หลี่ชิเย่ทอดถอนใจออกมาเบาๆ สุดท้ายกล่าวด้วยท่าทีเหมือนจนด้วยเกล้าว่า “เจ้าก็คงเข้าใจถึงความกดดันที่อยู่บนบ่า ในอนาคตไม่เพียงต้องเผชิญกับอเวจีเท่านั้น ต่อให้เผชิญแต่เฉพาะอเวจีอย่างเดียวข้าก็รู้สึกกังวล”

ครั้นกล่าวมาถึงตรงนี้แล้ว หลี่ชิเย่หยุดนิดหนึ่งแล้วกล่าวว่า “อเวจียังคงมีราชันเซียนที่หลบซ่อนตัวอยู่ อีกทั้งยังไม่ใช่แค่องค์เดียว นี่แหละคือสิ่งที่ข้ากังวลมากที่สุด เมื่อสงครามอุบัติขึ้นมา อเวจีต้องไม่มีการถอยแน่ กล่าวสำหรับพวกเขาแล้วต้องสู้เต็มที่ เมื่อถึงเวลานั้นแล้วเก้าแดนก็สุดจะจินตนาการแล้ว!”

“อเวจีนี่นับว่าฝืนลิขิตสวรรค์โดยแท้ การที่ราชันเซียนคิดจะรั้งอยู่ในเก้าแดนมันเป็นเรื่องที่ยากมาก เวลานี้ หลังจากที่ราชันเซียนของพวกเขาสืบทอดชะตาฟ้าแล้วถึงกับซ่อนเร้นเช่นนี้ได้อีก” เทพแท้จริงสยบโลกายังต้องกล่าวด้วยท่าทีที่จนด้วยเกล้า

“มันเป็นเรื่องที่ช่วยไม่ได้ ใครใช้ให้พวกเขามีมิติมหัศจรรย์ อยู่ในมือกันหละ” หลี่ชิเย่ยิ้มเจื่อนๆ และกล่าวว่า “โชคดีที่พวกเขาเองก็สืบทอดชะตาฟ้ามา แม้ว่าพวกเขาจะหลบซ่อนตัวเอาไว้ แต่พวกเขาก็ต้องหลบเลี่ยงสวรรค์โจร ดังนั้น พวกเขาจึงไม่กล้าปรากฏตัวอย่างง่ายดาย เมื่อไรที่พวกเขาปรากฏตัวก็ต้องแลกมาด้วยค่าตอบแทน พวกเขาจะต้องรอคอยโอกาส ขอเพียงโอกาสสุกงอมพวกเขาจึงจะยอมสู้เต็มที่! ดังนั้น หากราชันเซียนของอเวจีที่หลบซ่อนตัวอยู่จะลงมือล่ะก็ พวกเขาจะต้องสู้เพียงครั้งเดียวให้ได้รับชัยชนะเท่านั้น มิฉะนั้นล่ะก็ การปรากฎตัวของพวกเขาต้องแลกด้วยค่าตอบแทนที่สูงเหลือเกิน”

“ถ้าหากราชันเซียนของอเวจีทีซ่อนตัวอยู่ไม่เสี่ยงลงมือล่ะก็ พวกเขาต้องรอถึงโอกาสเช่นใดจึงนับว่าโอกาสนั้นสุกงอมหละ?” เทพแท้จริงสยบโลกาสอบถามอย่างละเอียด จะอย่างไรเสียเขาได้แบกรับภารกิจหนักอึ้งในการเฝ้าดูเก้าแดนเอาไว้บนบ่า เรื่องราวหลายเรื่องเขาตจำเป็นต้องทำความเข้าใจให้ชัดเจน

“ถ้าหากราชันเซียนของอเวจีที่หลบซ่อนตัวอยู่ต้องการหลบเลี่ยงสวรรค์โจรให้ได้โดยสิ้นเชิงล่ะก็ พวกเขาจะต้องควบคุมมิติมหัศจรรย์ได้อย่างแท้จริง แต่ว่า การที่จะควบคุมมิติมหัศจรรย์ได้อย่างแท้จริงใช่จะเป็นเรื่องง่ายดาย เงื่อนไขขั้นต่ำต้องอาศัยราชันเซียนสิบสององค์ แน่นอนหากเป็นราชันเซียนสิบสององค์ที่สำเร็จกายเซียนขั้นสมบูรณ์ต่างกันไปครบทั้งสิบสองกายเซียนเป็นดีที่สุด หากไม่ได้เช่นนั้นเขาสามารถเลือกอันดับที่รองลงมา” หลี่ชิเย่เอ่ยขึ้นมาช้าๆ

“ราชันเซียนสิบสององค์!” สีหน้าของเทพแท้จริงสยบโลกาดูไม่สู้ดีนัก เขาย่อมรู้ดีว่าราชันเซียนสิบสององค์บ่งบอกถึงสิ่งใด ชะตาฟ้าสิบสองสายน่ะเนี่ย ถ้าหากราชันเซียนทั้งสิบสององค์ต่างมีชีวิตอยู่ ต่อให้ไม่มีมิติมหัศจรรย์อยู่ในครอบครองก็เป็นเรื่องที่น่ากลัวยิ่งนัก! ราชันเซียนสิบสององค์เพียงพอที่จะสยบเก้าแดนได้ ไม่ว่าใครจะมาก็ไร้ประโชน์

อย่างไรก็ตาม นับแต่อดีตถึงปัจจุบันยังไม่เคยปรากฏราชันเซียนพร้อมๆ กันสององค์มาก่อน อย่างน้อยในเก้าแดนไม่เคยปรากฏ แต่หากว่าเก้าแดนปรากฏราชันเซียนสิบสององค์จริง นั่นย่อมสยองขวัญเหลือเกินแล้วหละ

“ไม่ทราบว่าเวลานี้อเวจีมีราชันเซียนที่หลบซ่อนตัวอยู่กี่องค์กันแน่นะ?” เทพแท้จริงสยบโลกาเอ่ยถามขึ้นด้วยความกังวล

หลี่ชิเย่ทำท่าไตร่ตรองนิดหนึ่งแล้วกล่าวว่า “ราชันเซียนของอเวจีหลังจากสืบทอดชะตาฟ้าแล้ว ก็มีผู้ที่ขึ้นไปบนเก้าชั้นฟ้าเหมือนกัน แต่ว่า หลังจากที่พวกเขาขึ้นไปแล้วก็ถูกสังหาร สิ่งนี้นับว่าบรรดาเหล่าเทพและราชันไม่มีความเห็นและท่าทีที่แตกต่างกัน! เป็นเรื่องเดียวเท่านั้นที่เหล่าเทพและราชันสามารถละเว้นข้อตกลงเรื่องท่าทีลงได้”

“ข้าไปกลับระหว่างเก้าแดนกับข้างบนมาหลายครั้ง เคยทำการรวบรวมข้อมูลอย่างละเอียด อเวจียังคงมีราชันเซียนเก้าองค์ที่ไม่เคยปรากฏตัว ลักษณะเช่นนี้ไม่ก็พวกเขาหลังจากขึ้นไปแล้ว ได้อาศัยวิธีการที่ยอดเยี่ยมมากหลบซ่อนตัวเอาไว้ ไม่ก็พวกเขายังคงหลบซ่อนตัวอยู่ในเก้าแดน ไม่ว่าจะเป็นลักษณะเช่นใดก็ตาม ดังนั้นเจ้าจะต้องคิดในแง่ที่เลวร้ายที่สุดเอาไว้ก่อน” หลี่ชิเย่กล่าวด้วยท่าทีหนักแน่นจริงจัง

“ราชันเซียนเก้าองค์” เทพแท้จริงสยบโลกาถึงกับเสียวสันหลังวาบ เมื่อได้ยินคำพูดเช่นนี้ พึมพำออกมาว่า “นี่มันออกจะฝืนลิขิตสวรรค์เกินไปแล้วกระมัง ถึงกับซ่อนราชันเซียนเอาไว้ถึงเก้าองค์!”

แม้ว่าเทพแท้จริงสยบโลกาเป็นศัตรูกับอเวจีตลอดมา และรับรู้ถึงความน่ากลัวของอเวจี แต่ยังคงต้องตกใจหลังจากได้ยินคำพูดเช่นนี้แล้ว การมีราชันเซียนถึงเก้าองค์ใช่เป็นเรื่องล้อกันเล่น ถ้าหากเรื่องนี้มีการแพร่ออกไป รับรองว่าเป็นข่าวคึกโครมพลิกฟ้าผลิกแผ่นดินแน่นอน!

“ช่วยไม่ได้ ใครให้พวกเขามีมิติมหัศจรรย์ในมือหละ” หลี่ชิเย่ถึงกับทอดถอนในเบาๆ ออกมา และกล่าวว่า “ของชิ้นนี้ข้าก็อยากได้มันมาครอบครองมาโดยตลอด เสียดายไม่มีโอกาส”

เมื่อหลี่ชิเย่พูดถึงตรงนี้ได้หยุดนิดหนึ่ง แล้วกล่าวว่า “ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม หากอเวจีต้องการพลิกกลับ พวกเขาจะต้องกลับมาด้วยท่าทีที่พร้อมเต็มที่ มิฉะนั้นล่ะก็ต่อให้สามารถปกครองเก้าแดนได้ หากพวกเขาคิดจะไปยังเก้าชั้นฟ้ายังคงต้องถูกสังหาร ครั้งนั้นพวกเขาก็เพราะถูกไล่ล่าบีบจนหมดทางไปจึงได้อาศัยมิติมหัศจรรย์หลบหนีลงมา ถ้าหากพวกเขาไม่มีมิติมหัศจรรย์ล่ะก็คงถูกทำลายล้างเผ่าพันธุ์ไปนานแล้ว…”

“…พวกอเวจีจะไม่ยอมแพ้อยู่แล้ว กล่าวสำหรับพวกเขาแล้วเก้าแดนเป็นเสมือนดั่งสวนหลังบ้านของพวกเขาเท่านั้นเอง เป็นผืนแผ่นดินที่ป้อนอาหารให้กับความทะเยอทะยานของพวกเขาเท่านั้น ถ้าหากพวกเขาได้เตรียมการจนมากเพียงพอแล้ว พวกเขาไม่เสียดายที่จะอาศัยทุกวถีทางรีดเก้าแดนจนแห้ง รีดเอาความอุดมสมบูรณ์สุดท้ายของเก้าแดนไปจนสิ้น เพื่อเป็นทรัพยากรที่ดีที่สุดสำหรับพวกเขาในการบุกตีขึ้นไปข้างบน!” ครั้นหลี่ชิเย่กล่าวมาถึงตรงนี้ได้ทอดถอนใจออกมาเบาๆ

เทพแท้จริงสยบโลกาถึงกับพึมพำว่า “ท้ายที่สุดอเวจียังคงต้องขึ้นไป”

หลี่ชิเย่พยักหน้าเบาๆ และกล่าวว่า “ถูกต้อง เวลานี้มีอยู่สองทางเลือกให้กับอเวจี หนึ่ง ยังคงรั้งอยู่ในเก้าแดนต่อไป หากพวกเขาคิดจะมีสิบสองราชันเซียนต้องอาศัยกาลเวลาที่ยาวนานมากๆ ในการกบดาน สอง อาศัยครั้งนี้ที่ข้าขึ้นไปแดนสิบ ซึ่งเป็นโอกาสเพียงหนึ่งเดียวนับแต่อดีตถึงปัจจุบันบุกขึ้นไปกบดานอยู่ที่แดนที่สิบ ท่ามกลางเหนือเก้าชั้นฟ้านั่นหากพวกเขาประสบโอกาสเหมาะ เพียงแค่ยุคเดียวพวกเขาก็มีสิทธิ์ได้ราชันเซียนครบสิบสององค์ก็เป็นได้ หากถึงขั้นนั้นจริงๆ อเวจีพวกเขามีโอกาสกลับมาในฐานะราชาได้จริงๆ”

“ราชันเซียนสิบสององค์บวกกับมิติมหัศจรรย์ ต่อให้บนเก้าชั้นฟ้าก็ยากจะมีผู้ใดด้านได้เลยนะ” เทพแท้จริงสยบโลกาถึงกับกล่าวขึ้นมาด้วยท่าทีเหม่อลอย

“ถูกต้อง หากเมื่อใดปล่อยให้อเวจีสามารถใช้มิติมหัศจรรย์ได้อย่างเต็มที่ เป็นความน่ากลัวอย่างแท้จริงที่แม้แต่เหล่าเทพและราชันบนเก้าชั้นฟ้าร่วมมือกันก็ยากจะสยบได้ หากอเวจีก้าวไปถึงจุดนั้นได้จริง บางทีอเวจีอาจทดลองไปสูรบที่สุดปลายทางของโลกก็เป็นได้!” หลี่ชิเย่กล่าวทอดถอนใจออกมา

เทพแท้จริงสยบโลกาถึงกับนิ่งเงียบกับสิ่งนี้ ความน่ากลัวของอเวจีหาใช่สิ่งที่ชาวโลกสามารถจินตนาการได้ แม้แต่เทพแท้จริงสยบโลกาก็ต้องกล่าวด้วยความรู้สึกโชคดีว่า “นับว่าเป็นการดีที่พวกเขาจะต้องหลบหลีกสวรรค์ มิเช่นนั้นล่ะก็เก้าแดนจะต้องแย่แน่ๆ เลย”

“มันก็ไม่แน่หรอกนะ หากไม่ต้องหลบเลี่ยงสวรรค์ล่ะก็ อเวจีอาจจะทำอะไรไม่ได้ก็เป็นได้ นับแต่อดีตถึงปัจจุบันเก้าแดนพวกเราเคยให้กำเนิดราชันเซียนมาเท่าไร ถ้าหากราชันเซียนทั้งหมดปรากฏตัวพร้อมหน้าพร้อมตากันล่ะก็ คงตะลุมบอนอัดจนอเวจีฟันร่วงเต็มพื้นไปแล้วล่ะ!” หลี่ชิเย่หัวเราะและกล่าวว่า “ถ้าหากไม่จำเป็นต้องหลบหลีกสวรรค์ โลกนี้คงไม่มีอเวจีไปนานแล้ว พวกเขาไม่มีโอกาสกระทั่งมาที่เก้าแดน บรรดาเหล่าเทพและราชันบนเก้าชั้นฟ้าคงจัดการสังหารพวกเขาจนสิ้นไปนานแล้ว ต่อให้พวกเขามีมิติมหัศจรรย์ในมือก็ไม่เป็นผล”