ราชันอหังการ Emperor’s Domination จักรพรรดิบรรพกาล นิยาย บท 1742

ตอนที่ 1742 ผาไหม้ไฟ
ผาไหม้ไฟเป็นสถานที่ที่เสมือนหนึ่งถูกไฟสวรรค์เผาผลาญมาก่อน สถานที่แห่งนี้ถูกไฟเผาจนกลายเป็นพื้นดินแห้งผาก มีแต่ความเงียบสงัดวิเวกวังเวง ไม่ต้องพูดกันถึงเรื่องความมีชีวิตชีวาเลย

ผู้คนจำนวนมากในชิงโจวก็เห็นว่า ผาไหม้ไฟถูกไฟสวรรค์เผาผลาญมาจริง เนื่องจากหินผาจำนวนมากถูกไหม้จนหลอมละลาย กระทั่งมีสถานที่จำนวนไม่น้อยถึงกับปรากฎเหมือนกลายเป็นลักษณะของเครื่องปั้นดินเผาไป ย่อมเป็นการบ่งบอกว่า พื้นดินแห่งนี้เคยถูกความร้อนอุณหภูมิสูงจนสุดจินตนาการเผาผลาญมาก่อน

ไฟที่มีอุณหภูมิสูงถึงขนาดนี้ได้ก็คงมีแต่ไฟสวรรค์แล้วหละ ด้วยสาเหตุนี้เอง จึงมีผู้คนในชิงโจวจำนวนมากคาดเดาว่า ผืนดินแห่งนี้ต้องผ่านการถูกไฟสวรรค์เผาผลาญมาก่อนอย่างแน่นอน

อุณหภูมิของผาไหม้ไฟสูงมาก การเดินอยู่ท่ามกลางทะเลทรายของผาไหม้ไฟ เท้าที่ต้องเหยียบลงบนเม็ดทรายที่ร้อนมาก ขณะที่เหนือศีรษะต้องรับกับแสงอาทิตย์ที่แผดร้อน เกรงว่าผู้คนจำนวนมากที่เดินอยู่บนผาไหม้ไฟจะต้องเกิดอาการคลุ้มคลั่งขึ้นมาได้ในไม่ช้า

กล่าวสำหรับผู้บำเพ็ญตนแล้ว บางทีการเดินอยู่บนผาไหม้ไฟอาจจะไม่เป็นอะไรมาก จะอย่างไรเสียผู้บำเพ็ญตนสามารถเหาะเหินอากาศและดำดินได้ สามารถป้องกันความร้อนความเย็นได้ แต่สำหรับมนุษย์ปุถุชนธรรมดาแล้ว การเดินอยู่บนผาไหม้ไฟหากไม่ขาดน้ำจนตายก็อาจจะหิวตายอันเนื่องมาจากการเดินหลงทาง กระทั่งอาจทนต่อสภาวะที่ร้อนแผดเผาไม่ได้และคลุ้มคลั่งจนตาย

หลี่ชิเย่ในเวลานี้ก็คือมนุษย์ปุถุชนธรรมดาคนหนึ่ง ฐานเต๋าถูกทำลาย สูญสิ้นวิชา กระทั่งปราศจากเรี่ยวแรงเทียบไม่ได้แม้แต่มนุษย์ปุถุชนธรรมดาคนหนึ่ง

เพียงแต่ หลี่ชิเย่สามารถก้าวเดินบนผาไหม้ไฟช้าๆ อย่างมีความสุขเสมือนหนึ่งเดินเล่นอยู่ในสวนหลังบ้านอย่างนั้น ต่อให้เท้าเหยียบลงบนทรายที่ร้อน แสงอาทิตย์ที่แผดเผาอยู่เหนือศีรษะจนแทบจะคลุ้มคลั่ง หิวกระหายจนริมฝีปากแตก ลำคอแทบลุกเป็นไฟ แต่ความทุกข์ยากเช่นนี้สำหรับหลี่ชิเย่แล้วไม่ได้ส่งผลกระทบแต่อย่างใด

เขาเคยผ่านความทุกข์ยากมานับไม่ถ้วนบนโลกมนุษย์ ความทุกข์ยากมากกว่านี้ร้อยเท่าพันเท่าเขาก็เคยผ่านมาแล้ว ดังนั้น ความทุกข์ยากเช่นนี้สำหรับเขาจึงรู้สึกเอ้อระเหยเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ไม่คู่ควรจะกล่าวถึงด้วยซ้ำ

หลี่ชิเย่ใช่ว่าเพิ่งเคยมาที่ผาไหม้ไฟเป็นครั้งแรก ดังนั้น หลังจากที่เขาจับทิศทางได้แล้ว จึง

ก้าวเดินไปข้างหน้าทีละก้าวๆ ไม่ได้หยุดนิ่งแต่อย่างใด

แน่นอนที่สุด หลี่ชิเย่ไม่ได้รีบเร่งไปจากที่ตรงนี้ กระทั่งไม่รีบเร่งที่จะไปจากชิงโจว ขณะเดียวกันเขาไม่ต้องเป็นกังวลกับพวกของหมิงเย่เสวี่ย อย่างไรเสียเมื่อมีหวงหลงและป้าหู่คอยเปิดทางให้กับพวกเขาแล้วจึงไม่มีอะไรจะต้องไปกังวล

หากหวงหลงและป้าหู่ลงมือพร้อมกัน โดยที่ไม่ใช่จอมราชันระดับสิบสองชะตาฟ้าลงมือด้วยตนเอง จอมราชันและเซียนหวางระดับต่ำกว่าสิบชะตาฟ้าลงมาต่อให้ลงมือพร้อมกันสองคน ก็ยากที่จะสังหารพวกเขาได้

ยิ่งไปกว่านั้น การบุกขึ้นแดนสิบของเรือรบโบราณขนาดยักษ์มีพิกัดตำแหน่งที่ชัดเจนมาก ต่อให้มีจอมราชันถึงสามองค์มาลอบสังหารพวกเขา ก็ต้องมีราชันเซียนจากเก้าแดนรุดมาให้การช่วยเหลือแน่นอน

จากการที่หลี่ชิเย่ก้าวเดินออกจากผาไหม้ไฟทีละก้าวๆ เริ่มเห็นผู้คนประปรายแล้ว แน่นอน ใช่ว่าจะมีผู้คนอาศัยอยู่ที่ผาไหม้ไฟ แต่เริ่มมีผู้บำเพ็ญตนปรากฎตัวขึ้นมาบ้างแล้ว

ครั้นเดินได้ในขอบเขตรัศมีหนึ่งแล้ว สถานที่บางแห่งของผาไหม้ไฟเริ่มปรากฏยอดฝีมือผู้บำเพ็ญตนของแดนสิบให้เห็นบ้าง บรรดาผู้บำเพ็ญตนและยอดฝีมือที่ปรากฏบ้างเพื่อต้องการค้นหาแร่วิเศษ บ้างต้องการค้นหาสมุนไพร และบ้างต้องการบรรลุธรรมและขัดเกลาตนเอง

ส่วนใหญ่แล้ว บรรดายอดฝีมือผู้บำเพ็ญตนที่มายังผาไหม้ไฟจะบินอยู่บนท้องฟ้าอย่างรวดเร็ว หากไม่มาด้วยของวิเศษหรืออาวุธวิเศษก็คือเหินฟ้ากันมา แน่นอน ผู้บำเพ็ญตนบางส่วนก็วิ่งผ่านไปมาอย่างรวดเร็วบนทะเลทราย

เพียงแต่ ไม่มีประเภทที่เป็นดั่งมนุษย์ปุถุชนธรรมดาเหมือนหลี่ชิเย่ที่ก้าวเดินออกมาจากผาไหม้ไฟทีละก้าวๆ อย่างแน่นอน ดังนั้น ขณะที่มนุษย์ปุถุชนธรรมดาอย่างหลี่ชิเย่ก้าวเดินออกมาจากผาไหม้ไฟลำพังคนเดียวทีละก้าวๆ จึงทำให้ยอดฝีมือผู้บำเพ็ญตนให้ความสนใจจ้องมองเขามากกว่าปรกติ

ในมุมมองของยอดฝีมือผู้บำเพ็ญตนส่วนใหญ่มองว่า มนุษย์ปุถุชนธรรมดาเป็นเพียงมดปลวกตัวหนึ่งเท่านั้น ดังนั้นมนุษย์ปุถุชนธรรมดาอย่างหลี่ชิเย่จึงไม่ได้อยู่ในสายตาของพวกเขาเหล่านั้น ยอดฝีมือผู้บำเพ็ญตนส่วนใหญ่จ้องมองหลี่ชิเย่ทีหนึ่งแล้วก็จากไปอย่างไวขี้คร้านจะสนใจ วุ่นวายแต่เรื่องส่วนตัวของตน

แน่นอน บางจังหวะก็จะมียอดฝีมือผู้บำเพ็ญตนคนสองคนที่มีจิตใจดีงาม เมื่อเห็นมนุษย์ปุถุชนธรรมดาคนหนึ่งเช่นหลี่ชิเย่ที่ก้าวเดินอยู่บนผาไหม้ไฟทีละก้าวๆ อย่างยากลำบากจึงได้หยุดและร้องถามว่า “นี่ เจ้ามนุษย์ปุถุชนธรรมดาคนนี้ทำไมถึงได้ตกระกำลำบากมาถึงตรงนี้ได้ ให้ข้าไปส่งเจ้าสักหน่อยดีไหม?”

“ขอบคุณมาก ข้าแค่ต้องการขัดเกลาจิตใจกับสถานที่ที่ยากลำบากเท่านั้นเอง ปล่อยให้ข้าค่อยๆ เดินออกไปเองเถอะ” หลี่ชิเย่ยิ้มกล่าวกับยอดฝีมือผู้บำเพ็ญตนที่ใจดีออกไป

“ระวังต้องตายอยู่ในนี้ ผาไหม้ไฟใช่เป็นสถานที่ที่มนุษย์ปุถุชนธรรมดาเช่นเจ้าจะมาได้” สำหรับคำพูดของหลี่ชิเย่ ยอดฝีมือผู้บำเพ็ญตนได้แต่ส่ายหน้า แล้วจากไปโดยไม่ฝืนบังคับ

หลี่ชิเย่ไม่สนใจคนอื่นจะมองอย่างไร ยังคงก้าวเดินออกจากผาไหม้ไฟทีละก้าวๆ

กล่าวสำหรับยอดฝีมือผู้บำเพ็ญตนแล้ว ถ้าหากต้องการมาบรรลุธรรมและขัดเกลาจิตใจล่ะก็ มีสถานที่แห่งหนึ่งไม่ไปไม่ได้ สถานที่แห่งนี้ก็คือหลุมสวรรค์ของผาไหม้ไฟ!

หลุมสวรรค์เป็นสถานที่ที่พิเศษมาก มันตั้งอยู่ค่อนไปทางทิศตะวันตกของผาไหม้ไฟ ที่ตรงนั้นไม่ได้มีหลุมสวรรค์เพียงแค่หลุมเดียว แต่เป็นหลุมขนาดใหญ่จำนวนนับไม่ถ้วน

เดิมทีผาไหม้ไฟเป็นสถานที่ที่ร้อนแผดเผามาก แต่ที่หลุมสวรรค์กลับแตกต่างกัน หลุมขนาดใหญ่แต่ละหลุมที่นี่บางหลุมกลับเย็นยะเยือกดั่งถ้ำน้ำแข็ง แต่ก็มีหลุมใหญ่ที่ร้อนจนไอร้อนระอุขึ้นมา สามารถเผาไหม้คนทุกคนที่ตกลงไป และมีหลุมใหญ่บางหลุมที่มีน้ำพุไหลเอื่อยๆ ออกมา เหมือนต้องการแปลงที่ตรงนี้ให้เป็นพื้นที่สีเขียวอย่างนั้น…

สิ่งนี้ยังไม่ใช่ความมหัศจรรย์ที่สุดของหลุมสวรรค์ ความมหัศจรรย์อยู่ที่หลุมสวรรค์จำนวนมากมีตราสลักลึกลับอยู่ ขนาดของหลุมสวรรค์ก็ไม่เท่ากัน ความลึกของหลุมสวรรค์ก็ไม่เท่ากัน หลุมบางเหลุมลึกเหมือนหุบเขาขนาดยักษ์ บ้างลึกเหมือนเหวลึก…