ราชันอหังการ Emperor’s Domination จักรพรรดิบรรพกาล นิยาย บท 1813

ตอนที่ 1813 หัวหลุดจากบ่า
พวกจางหยางที่เป็นเหล่าศิษย์นอกตระกูลพลันมีสีหน้าที่แปรเปลี่ยนไป เมื่อเห็นหม่าเซิ่นถูกบีบคอและยกตัวลอยสูงขึ้นจากพื้นดิน ก้าวถอยหลังไปก้าวหนึ่งด้วยสัญชาตญาณ

“เจ้าหนู เจ้า เจ้ารีบปล่อยตัวเขา ถ้าหากเจ้ากล้าแตะต้องตัวเขาแม้แต่เส้นขน ก็เท่ากับเป็นศัตรูกับตระกูลราชันฉีหลินพวกเรา ไม่ว่าจะมีจอมเทพคนไหนคอยคุ้มครองเจ้าก็ไม่มีจุดจบที่ดี” ในเวลานี้ จางหยางได้ร้องกล่าวด้วยเสียงอันดัง

พวกเขาที่เป็นศิษย์นอกตระกูลฝึกทักษะด้วยกันมาตั้งแต่เด็ก มีความสัมพันธ์อันดีต่อกัน เวลานี้ เห็นหม่าเซิ่นถูกบีบคอ ทำให้จางหยางเกิดความร้อนรนขึ้นมาทันที

“เป็นศัตรูกับตระกูลราชันฉีหลิน?” หลี่ชิเย่ถึงกับเผยรอยยิ้มออกมาให้เห็น และกล่าวว่า “คิดว่าข้าจะกลัวเป็นศัตรูกับใครอย่างนั้นรึ?”

เสียง “คร๊ากก…” ดังขึ้น พลันที่หลี่ชิเย่พูดขาดคำ มือยักษ์ที่ไร้รูปพลันหักคอของหม่าเซิ่นทันที ยอดฝีมือเช่นหม่าเซิ่นไม่มีโอกาสกระทั่งส่งเสียงร้องน่าเวทนาออกมา ก็ถูกสังหารเสียแล้ว

เวลานี้ ดวงตาทั้งสองของหม่าเซิ่นเบิกโพลง เขาตายตาไม่หลับ เนื่องจากเขาไม่เชื่อว่าจะถูกหักคอตายตรงด้านหน้าประตูของตระกูลราชันฉีหลินได้

ลองนึกดู ในโลกหล้านี้จะมีใครหาญกล้าสังหารศิษย์ของตระกูลราชันฉีหลินที่หน้าประตูของตระกูลราชันฉีหลินเอง นี่เท่ากับไม่ไว้หน้าตระกูลราชันฉีหลินชัดๆ เป็นการไม่เห็นตระกูลราชันฉีหลินอยู่ในสายตาเอาเสียเลย!

เวลานี้ ทั่วทั้งบริเวณเงียบกริบ ศิษย์สำนักตระกูลราชันฉีหลินถูกสังหารบริเวณหน้าประตูของตระกูลราชันฉีหลิน ช่างเป็นภาพที่สะเทือนหวั่นไหวต่อจิตใจของผู้คนยิ่งนัก

เมื่อพวกของจางหยางที่เป็นศิษย์นอกตระกูลได้สติกลับมา พลันมีสีหน้าที่ดำคล้ำด้วยความโกรธแค้นอย่างยิ่ง พวกเขาที่เป็นศิษย์นอกตระกูลเหล่านี้สนิทสนมดั่งเป็นพี่น้อง เวลานี้หม่าเซิ่นถูกสังหาร แล้วจะให้พวกเขากล้ำกลืนความอัปยศนี้ได้อย่างไร

“เจ้าเดรัจฉานน้อย เอาชีวิตมา!” จางหยางร้องคำรามออกมาด้วยความโกรธ พลันร่วมกับศิษย์อีกกว่าสิบคนร้องคำรามออกมา ทั้งหมดบุกเข้าโจมตีหมายสังหารหลี่ชิเย่ดั่งพายุฝนฟ้าคะนอง พวกเขาต้องการแก้แค้นให้กับหม่าเซิ่นที่ตายไป!

สีหน้าของพวกของเถี่ยซู่องทั้งสี่คนเปลี่ยนไป เมื่อมองเห็นจางหยางพร้อมศิษย์กว่าสิบคนที่บุกเข้ามา ด้วยพายุฝนคะนองเช่นนี้เพียงพอที่จะทำลายพวกเขาได้โดยพลัน

“ปัง ปัง ปัง” จังหวะที่พวกของจางหยางบุกเข้าโจมตีหลี่ชิเย่ดั่งพายุนั้น เพียงชั่วพริบตาเดียวก็ถูกซัดจนร่วงลงไปหมอบอยู่กับพื้น

ทักษะของจางหยางไม่ธรรมดา แต่ เพียงชั่วพริบตาเดียวถูกคนเขาซัดจนลงไปกองกับพื้น ทำให้ทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์ต่างรู้สึกหวั่นไหวในใจ

ทุกคนยังเข้าใจว่าเป็นการลงมือของหลี่ชิเย่ หรือจอมเทพที่อยู่เบื้องหลังของเขา แต่เมื่อถูกคนมองออกไป จึงได้เห็นผู้เฒ่าที่ผมเผ้าขาวโพลนยืนอยู่คนหนึ่ง

“อาจารย์…” จางหยางที่ถูกซัดจนหมอบกับพื้นร้องเสียงดังออกมา แทบไม่อยากเชื่อสายตาของตนเองเมื่อมองเห็นผู้เฒ่าที่ผมเผ้าขาวโพลนผู้นั้น

“เพียะ…” ผู้เฒ่าที่ผมเผ้าขาวโพลนลงมือตบเข้าที่หน้าของจางหยางอย่างไม่ปราณี จนฟันในปากแตกหักละเอียดไป

“เจ้าเดรัจฉานเนรคุณ ทำอาจารย์เสียหน้าจนหมดสิ้น ถึงกับกล้าตัดสินใจโดยพละการ แอบอ้างคำสั่ง ต้อนรับแขกผู้มีเกียรติแทนฝ่าบาท โทษไม่อาจอภัย!”

“ผู้อาวุโส การแอบอ้างคำสั่งเป็นโทษตาย!” เวลานี้น้ำเสียงที่เปี่ยมด้วยอำนาจดังขึ้น ผู้หญิงคนหนึ่งได้ก้าวเดินมาช้าๆ ความเป็นกษัตริย์ที่ล้ำเลิศยากจะหาผู้ใดเทียม

“ฝ่าบาท…” ไม่ว่าจะเป็นบรรดาศิษย์ตระกูลราชันฉีหลินที่อยู่ในเหตุการณ์ หรือว่ายอดฝีมือผู้บำเพ็ญตนที่ยืนดูอยู่ด้านนอกสะพานลอยฟ้าต่างทยอยกันก้มลงกราบ เมื่อเห็นผู้หญิงที่ค่อยๆ เดินเข้ามา

ผู้ที่มาคือธิดาราชันฉีหลินนั่นเอง เดิมนางกำลังเข้าพบบรรพบุรุษที่ปลีกตัวออกจากโลกภายนอกของตระกูลราชันฉีหลิน เนื่องจากบรรดาบรรพบุรุษของตระกูลราชันฉีหลินก็ต้องการรู้ว่าหลี่ชิเย่คือผู้ดำรงอยู่ในตำแหน่งสูงสุดท่านใดที่มาปรากฎตัวกันแน่!

ไม่นึกเลยว่า พวกของจางหยางที่เป็นศิษย์นอกตระกูลกลุ่มคนรุ่นใหม่ถึงกับถือโอกาสแอบอ้างประสงค์ของธิดาราชันฉีหลินมาต้อนรับหลี่ชิเย่

“ฝ่าบาท…” เมื่อธิดาราชันฉีหลินพูดออกมาแล้ว ผู้อาวุโสก็ต้องคุกเข่าลงกับพื้น

“ผู้อาวุโสอย่าหาว่าข้าไม่ยอมละเว้นให้” ธิดาราชันฉีหลินกล่าวขึ้นมาช้าๆ ว่า “ผู้แอบอ้างคำสั่ง โทษคือตาย! ตระกูลราชันมีกฎของตระกูลราชัน ไม่ยอมให้ก้าวล่วงอย่างเด็ดขาด! ผู้อาวุโสต้องการให้ข้าเป็นผู้ไต่สวนตัดสินเอง หรือให้บรรดาผู้อาวุโสมาไต่สวนตัดสินหละ!”

“เป็นข้าที่อบรมสั่งสอนไม่ดี!” เวลานี้ผู้อาวุโสมีสีหน้าที่ขาวซีด ต่อให้เขาตัดใจลูกศิษย์ของเขาไม่ลง แต่ ภายใต้โทษที่หนักขนาดนี้ไม่ว่าใครมาขอร้องก็ยากจะหนีความตายได้พ้น เพราะมันคือโทษตาย! ในขณะนี้หากธิดาราชันฉีหลินไม่สืบสาวหาความรับผิดชอบจากเขาผู้เป็นอาจารย์ก็นับว่าปราณีให้เป็นพิเศษแล้ว

เป็นที่ทราบว่า เฉกเช่นยักษ์ใหญ่อย่างตระกูลราชันฉีหลิน หากใครก็สามารถแอบอ้างพระประสงค์ของธิดาราชันได้ ใครก็สามารถแอบอ้างคำสั่งได้ล่ะก็ ตระกูลราชันฉีหลินมิวุ่นวายไปหมดรึ ตระกูลราชันฉีหลินมิต้องล่มสลายลงรึ!

พวกของจางหยางเวลานี้ต่างมีสีหน้าที่ขาวซีดเมื่อได้ยินคำพูดเช่นนี้ แรกทีเดียวพวกเขาเข้าใจว่าหลี่ชิเย่เป็นศัตรูกับตระกูลราชันฉีหลิน การที่พวกเขาเป็นศัตรูกับหลี่ชิเย่ก็เป็นการปกป้องตระกูลราชันฉีหลิน พวกเขาที่เป็นคนหนุ่มอารมณ์ร้อนเมื่อถูกคำยุยงของผู้อื่นจึงไม่ได้คิดรอบคอบ และเข้าไปหาเรื่องหลี่ชิเย่ เวลานี้เรื่องราวมาถึงธิดาราชันฉีหลิน โทษตายไม่อาจละเว้นได้!