ราชันอหังการ Emperor’s Domination จักรพรรดิบรรพกาล นิยาย บท 1865

ตอนที่ 1865 แหลมฮ่าวว่าง
คำพูดคำนี้ของหลี่ชิเย่สร้างความสะเทือนหวั่นไหวภายในใจให้กับธิดาราชันฉีหลิน กระทั่งผู้ดำรงอยู่ในฐานะหลี่ชิเย่ยังบอกว่าแข็งแกร่งมาก ย่อมบ่งบอกว่าสิ่งชั่วร้ายนี้น่าสยดสยองยิ่งนัก

ลองนึกภาพดู ท่ามกลางเรือที่ลอยลำอยู่กลับมีสิ่งชั่วร้ายหลบซ่อนตัวอยู่บนเรือด้วย หากคิดให้รอบคอบแล้ว ย่อมทำให้ต้องรู้สึกขนลุกในใจ

“จะให้สืบอย่างลับๆ หรือไม่?” ธิดาราชันฉีหลินเอ่ยถามขึ้นเบาๆ

“ช่างมันเถอะ” หลี่ชิเย่กล่าวด้วยท่าทีเฉยเมยว่า “ขอเพียงมันไม่ขัดขวางงานของข้า ไม่สนหรอกนะว่ามันจะเป็นสิ่งชั่วร้ายหรือไม่ แต่หากว่ามันไม่รู้จักคำว่าตาย ข้าก็จะสงเคราะห์มันก็แล้วกัน”

คำพูดของหลี่ชิเย่ทำให้ธิดาราชันฉีหลินหายใจด้วยความโล่งอก ขอเพียงอยู่ข้างกายหลี่ชิเย่ก็จะปลอดภัยที่สุด ขอเพียงมีตัวเขาอยู่ ต่อให้สิ่งนั้นแข็งแกร่งหรือน่ากลัวมากกว่านี้ก็ไม่คู่ควรจะกล่าวถึง

“ใกล้จะถึงแหลมฮ่าวว่างแล้ว คุณชายจะลงจากเรือไปดูสักหน่อยหรือไม่?”

“แหลมฮ่าวว่างถูกผู้คนขุดค้นจนไม่มีชิ้นดีแล้วหละ ไม่รู้ว่ามีผู้คนก่อนหน้าจำนวนเท่าไร ขุดไปแล้วกี่รอบ ต่อให้มีของดีก็คงถูกขุดไปเรียบร้อยแล้ว ถ้าหากจะมีของอะไรที่ยังไม่มีใครขุดเอาไปได้ ย่อมต้องเป็นสิ่งที่ชั่วร้ายยิ่ง ของเช่นนี้ต่อให้จอมราชันเซียนหวังก็ไม่ต้องการไปแหย่มัน เพื่อป้องกันการนำมาซึ่งภัยอันตราย” หลี่ชิเย่หัวเราะและส่ายหน้าเบาๆ

ธิดาราชันฉีหลินก็พยักหน้าเบาๆ และไม่ได้พูดอะไรออกมา

วันต่อมา เรือนิรันดรก็ได้หยุดทอดสมออยู่ด้านนอกแหลมฮ่าวว่าง มองจากระยะไกลออกไป ดูเหมือนแหลมฮ่าวว่างจะเป็นผืนแผ่นดินที่กว้างใหญ่ไพศาล ปกคลุมและตลบอบอวลด้วยพลังขมุกขมัว เหมือนว่าโลกทั้งใบถูกห่อหุ้มอยู่ภายในพลังขมุกขมัวอย่างนั้น

แต่ทว่า ด้วยโลกที่ถูกห่อหุ้มอยู่ภายในพลังขมุกขมัวอย่างนี้ มันกลับปราศจากชีวิตชีวาเลยแม้แต่น้อย ที่ตรงนี้มีแต่ความวิเวกวังเวง ไม่มีต้นไม้เขียวสักต้น กระทั่งแม้แต่หญ้าสักต้นยังไม่มี

แม้ว่าการยืนอยู่บนผืนแผ่นดินทอดสายตามองออกไปไกลจะเห็นเป็นเทือกเขาที่ขึ้นลงสลับ เส้นชีพจรขนาดใหญ่ที่ขดตัวอยู่ตรงนี้เสมือนหนึ่งเป็นมังกรขนาดยักษ์แต่ละตัวอย่างนั้น แลดูเหมือนคลื่นที่โหมสาดซัดและขยายวงกว้างออกไป แม้ว่าที่ตรงนี้จะเต็มไปด้วยภูเขาและเทือกเขาจำนวนมาก แต่ไม่เห็นกิ่งไม้เขียวแม้แต่กิ่งเดียว และไม่เห็นใบไม้สีเขียวแม้แต่ใบเดียว

การมายืนอยู่ ณ ที่ตรงนี้แล้วทอดสายตามองออกไป สิ่งที่สามารถมองเห็นคือดินสีดำที่สุดลูกหูลูกตาไม่มีสิ้นสุด อีกทั้งดินสีดำที่สุดลูกหูลูกตาไม่มีสิ้นสุดมีความอุดมสมบูรณ์มาก

แหลมฮ่าวว่างคือจุดแรกบนเส้นทางที่มุ่งไปยังแดนแห่งการสืบค้น เล่าลือกันว่ามันคือสถานที่ที่ถูกค้นพบเป็นแห่งแรกของแดนแห่งการสืบค้น

แม้ว่าจะไม่รู้ว่าคำพูดเช่นนี้เป็นความจริงหรือเท็จ แต่ อย่างน้อยที่สุดกล่าวสำหรับผู้บำเพ็ญตนส่วนใหญ่แล้ว แหลมฮ่าวว่างนับเป็นสถานที่เหมาะแก่การขุดค้นจริงๆ เพราะระดับจอมราชันเซียนหวังจะไม่ร่วมอยู่ในขบวนด้วย

อย่างไรก็ตาม สำหรับผู้บำเพ็ญตนที่มาแดนแห่งการสืบค้นเป็นครั้งแรกก็จะมาที่แหลมฮ่าวว่างนี่แหละ เหตุผลนั้นง่ายมาก แหลมฮ่าวว่างมีความปลอดภัย โดยพื้นฐานแหลมฮ่าวว่างถูกผู้คนขุดค้นจนทั่วไปหมดแล้ว ดังนั้น แหลมฮ่าวว่างจึงไม่มีอันตรายอะไรอีก กระทั่งถูกยกย่องว่าเป็นสถานที่ที่ปลอดภัยมากที่สุดของแดนแห่งการสืบค้น

ขณะเดียวกัน แม้ว่าแหลมฮ่าวว่างจะถูกผู้คนขุดค้นจนพรุนไปหมดแล้วก็จริง แต่จะอย่างไรเสียก็ต้องมีจุดที่ถูกละเลยไปบ้าง บางครั้งอาจมีผู้ที่เก็บของวิเศษได้ หรือบางทีอาจขุดพบสิ่งของเล็กๆ น้อยๆ บ้าง

ด้วยเหตุนี้เอง แหลมฮ่าวว่างก็คือจุดแรกของการเยือนที่ดีที่สุดของแดนแห่งการสืบค้น โดยเฉพาะสำหรับผู้บำเพ็ญตน ที่ต้องการมาท่องเทียวอย่างเดียวแล้ว ไม่มีสถานที่แห่งใดดีไปกว่าแหลมฮ่าวว่างอีกแล้ว ค่าใช้จ่ายถูก ปลอดภัยและไม่มีความเสี่ยง หลังจากได้เคยมาที่แดนแห่งการสืบค้นครั้งหนึ่งแล้ว หลังจากกลับไปสามารถเป็นต้นทุนที่นำไปคุยได้ ขณะเดียวกันยังสามารถขุดหาสมบัติเล่นๆ ในแหลมฮ่าวว่างเผื่อเก็บหาเศษได้ ไม่แน่นักถ้าโชคดีอาจสามารถขุดอะไรได้บางอย่าง

“ผู้โดยสารทุกท่าน ถึงแหลมฮ่าวว่างแล้ว ผู้โดยสารที่มาสถานีนี้เชิญลงจากเรือได้ เรือของเราจะแวะอยู่ที่ท่าเรือนี้ห้าวัน ผู้โดยสารที่จะเดินทางไปยังสถานีอื่นๆ สามารถขึ้นฝั่งไปเดินเที่ยวชมกันได้ ภายในห้าวันจะต้องกลับขึ้นเรือ หากเลยเวลาทางเราจะไม่รอ” หลังจากที่เรือนิรันดรทอดสมอเป็นที่เรียบร้อยแล้ว กัปตันเรือได้บอกกล่าวต่อนักท่องเที่ยวทุกคน

ผู้คนจำนวนมากต่างทยอยกันลงจาเรือเมื่อได้ยินคำพูดของกัปตันเรือ ต่อให้เป็นผู้ที่ไม่ได้เดินทางมาที่แหลมฮ่าวว่างก็อยากจะลงไปเดินดูแหลมฮ่าวว่างสักครั้ง โดยเฉพาะกับผู้ที่เพิ่งจะมาแดนแห่งการสืบค้นเป็นครั้งแรก ยิ่งไม่อยากจะพลาดโอกาสนี้ไป

ในเวลานี้ ครึ่งหนึ่งของผู้โดยสารของเรือนิรันดรได้ลงจากเรือเพื่อขึ้นฝั่งไปยังแหลมฮ่าวว่าง เมื่อเป็นเช่นนี้ จึงทำให้เรือนิรันดรกลายเป็นเงียบสงบขึ้นเป็นอันมาก

หลังจากผู้บำเพ็ญตนจำนวนมากได้ขึ้นไปยังแหลมฮ่าวว่างแล้ว ต่างทยอยกันขุดหาสมบัติกัน บางคนขุดเป็นหลุมลึกลงไป บางคนเลื่อยตัดภูเขา และบ้างไปผจญภัยยังหุบเหวลึก

“แหลมฮ่าวว่างได้มีสถานที่ที่อันตรายเลยนี่” ผู้บำเพ็ญตนที่เพิ่งเคยมาแหลมฮ่าวว่างเป็นครั้งถึงกับกล่าวด้วยความผิดหวัง เมื่อมองเห็นเทือกเขาที่ขึ้นลงสลับแล้ว

“ต่อให้มีสถานที่ที่อันตรายอะไรก็ตาม คงไม่ถึงรุ่นพวกเราแล้วหละ” ผู้อาวุโสที่เดินทางมาด้วยกล่าวว่า “แหลมฮ่าวว่างเป็นสถานที่ที่ทุกคนสามารถขึ้นมาได้เป็นแห่งแรก ได้รับการยกย่องว่าเป็นสถานที่ที่ถูกค้นพบก่อนสถานที่อื่นของแดนแห่งการสืบค้น ที่ตรงนี้อย่าว่าแต่มียอดฝีมือผู้บำเพ็ญตนจำนวนมากที่เคยมาแล้ว กระทั่งจอมเทพ จอมราชันจำนวนมากก็เคยมา ที่ตรงนี้ถูกขุดค้นไปทั่วมานานแล้ว สิ่งที่สมควรถูกขุดเอาไปล้วนแล้วแต่ถูกขุดไปนานแล้ว”

“แหลมฮ่าวว่างเคยขุดพบของวิเศษหรือไม่?” เมื่อผู้เป็นศิษย์ได้ยินคำพูดเช่นนี้ของผู้อาวุโสแล้ว จึงเอ่ยถามขึ้นด้วยความแปลกใจ

“เคย แหลมฮ่าวว่างเคยปรากฏของวิเศษมากมาย กระทั่งแม้แต่ระดับจอมเทพบางส่วนก็เพราะได้รับของวิเศษจากแหลมฮ่าวว่างจึงร่ำรวยขึ้นมา เล่าลือกันว่า มีจอมราชันของตระกูลขุนนางโบราณจ้านหวังขุดพบโครงกระดูกของเซียนมาได้โครงหนึ่ง ของล้ำค่ายากจะหาสิ่งใดเทียมนี้ถูกตระกูลขุนนางโบราณจ้านหวังนำมาเป็นของวิเศษประจำเผ่า

“โครงกระดูกเซียน เป็นโครงกระดูกของเซียนจริงๆ รึ?” ศิษย์ผู้นี้ถึงกับตกใจเมื่อได้ยินคำพูดนี้ ดวงตาทั้งสองของเขาเบิกกว้างมาก

ผู้อาวุโสผู้นี้ส่ายหน้าเบาๆ และกล่าวว่า “ไม่แน่ใจ บุคคลภายนอกไม่มีใครเคยเห็น แต่ได้ยินว่าขณะตระกูลขุนนางโบราณจ้านหวังได้โครงกระดูกโครงนี้มานั้น เคยมีจอมราชันเซียนหวัง ไปทำการศึกษามา ส่วนจะเป็นโครงกระดูกอะไรนั้น ตระกูลขุนนางโบราณจ้านหวังปิดเป็นความลับไม่ยอมเปิดเผยต่อบุคคลภายนอก