ราชันอหังการ Emperor’s Domination จักรพรรดิบรรพกาล นิยาย บท 1911

หลังจากที่เรือนิรันดรได้เติมเสบียงเรียบร้อยแล้วก็ได้ออกเดินทางอีกครั้ง มุ่งหน้าเส้นทางสู่ไกลกันดารต่อไป

ไกลกันดารคือสถานีสุดท้ายของแดนแห่งการสืบค้น และคือสถานที่ที่ห่างไกลที่สุดของแดนแห่งการสืบค้น ขณะเดียวกันยังเป็นสถานที่ที่อันตรายมากที่สุดของแดนแห่งการสืบค้นอีกด้วย ในแดนแห่งการสืบค้นนี้อย่าว่าแต่ยอดฝีมือทั่วไปแลย ต่อให้เป็นระดับจอมเทพ กระทั่งระดับจอมราชันเซียนหวังก็มีความเป็นไปได้ที่เอาชีวิตรอดกลับมาไม่ได้ ความอันตรายของไกลกันดารเรียกได้ว่าสามารถทำให้ผู้คนต้องหน้าถอดสีเมื่อมีการเอ่ยถึง

ระยะทางที่มุ่งสู่ไกลกันดารนั้นไกลมาก ขณะที่เรือนิรันดรก็สงบเงียบกว่าเดิมมาก เนื่องจากผู้โดยสารที่จะไปยังไกลกันดารมีจำนวนน้อยลงมาก ต่อให้เป็นผู้ที่มีเงินมากพอที่จะไปยังไกลกันดารได้ก็ไม่กล้าเสี่ยงโดยง่ายดาย เนื่องจากการไปที่ไกลกันดารมักจะเป็นการไปรนหาที่ตายอยู่เสมอๆ

ในระหว่างการเดินทาง หลี่ชิเย่ได้กักตนฝึกวิชาโดยไม่ออกจากห้องแม้แต่ก้าวเดียว หลายวันมานี้อู่ฟ่งหยิ่งได้มาหาหลี่ชิเย่ แต่ว่าถูกธิดาราชันฉีหลินกันเอาไว้ เนื่องจากหลี่ชิเย่ได้สั่งเอาไว้ว่าไม่พบผู้ใดทั้งสิ้น และทำการปิดกั้นช่องว่างเอาไว้ด้วย

จะว่าไปแล้วก็ให้รู้สึกแปลก อู่ฟ่งหยิ่งกลับไม่เอะอะโวยวาย และรอคอยการกลับออกมาของหลี่ชิเย่อย่างสงบ

ช่วงการเดินทางไปยังไกลกันดาร หลี่ชิเย่กักตนไม่ได้ก้าวออกจากประตูแม้เพียงก้าวเดียว โดยมีธิดาราชันฉีหลินคอยเฝ้าอยู่หน้าประตูอย่างแข็งขัน เนื่องจากหลี่ชิเย่ได้ปิดกั้นช่องว่าง ทำให้ภายในบ้านเงียบสงบยิ่งนัก

ลักษณะเช่นนี้ทำให้ธิดาราชันฉีหลินที่เฝ้าอยู่หน้าประตูเข้าใจว่า หลี่ชิเย่กำลังฝึกวิชาอย่างขะมักเขม้น กำลังบรรลุสุดยอดสัจธรรมสูงสุดท่ามกลางช่องว่างที่ถูกปิดกั้นเด็ดขาด

แต่ว่า ธิดาราชันฉีหลินกลับไม่รู้ว่า ภายในบ้านปราศจากเงาของหลี่ชิเย่ หลี่ชิเย่ไม่ได้อยู่ภายในบ้านนี้แล้ว เขาเพียงแค่ปิดกั้นช่องว่างเอาไว้เท่านั้นเอง

หลี่ชิเย่กระทั่งไม่ได้อยู่ภายในเรือนิรันดรด้วยซ้ำ ไม่มีใครรู้ว่าเขาได้หลบออกไปจากเรือนิรันดรตั้งแต่เมื่อไหร่ ไม่มีใครสามารถติดตามร่องรอยของหลี่ชิเย่ได้เลย และไม่มีใครสามารถคำนวณถึงร่องรอยของหลี่ชิเย่ได้ ไม่เว้นแม้แต่ระดับจอมราชันเซียนหวัง เนื่องจากหลี่ชิเย่ได้ทำการลบร่องรอยทุกอย่างออกไปจนหมดสิ้น

ขณะที่ออกเดินทางจากเมืองตี้ฮว่าเพื่อไปยังไกลกันดารนั้น หลี่ชิเย่ได้ทำการลบร่องรอยทั้งหมดที่ตนเองเคยเหลือทิ้งเอาไว้ในมิติแห่งกาลเวลา ทำให้ไม่มีใครสามารถติดตามร่องรอยของเขาได้อีกต่อไป ไม่มีใครสามารถคำนวณหาได้ ต่อให้เป็นจอมราชันเซียนหวังที่มีชะตาฟ้าสิบสองสายลงมือคำนวณหาก็จะไม่ได้คำตอบเช่นกัน

เนื่องจากหลี่ชิเย่ได้เตรียมการตั้งแต่แรกเอาไว้อยู่แล้ว กล่าวสำหรับหลี่ชิเย่แล้ว การไปไกลกันดารแค่ทางผ่านเท่านั้นเอง และเป็นตัวล่อเท่านั้นเอง ท่ามกลางเส้นทางสายนี้ จุดประสงค์หลักที่แท้จริงของหลี่ชิเย่คือต้องการพบกับคนผู้หนึ่ง กระทั่งกล่าวได้ว่า การมาที่ชิงโจวของหลี่ชิเย่นั้น แท้จริงแล้วจุดประสงค์คือต้องการพบคนๆ นี้

ในนี้เกี่ยวพันถึงความลับที่ยิ่งใหญ่มาก ความลับที่ไม่อนุญาตให้ผู้หนึ่งผู้ใดล่วงรู้ได้อย่างเด็ดขาด

ในช่องว่างที่ไม่มีใครทราบ พิกัดตำแหน่งที่ไม่มีใครรู้ สถานที่ที่ไม่มีผู้ใดทราบ ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนแล้วแต่ไม่มีใครรู้ ณ ที่ตรงนี้ทุกอย่างถูกปกปิดเอาไว้ทั้งหมด ไม่ว่าจะเป็นผู้ดำรงอยู่ในฐานะอะไร เป็นสิ่งมีชีวิตใด เป็นสถานที่ที่ล้วนแล้วแต่ไม่สามารถสอดแนมหรือมองเห็นได้ ไม่ว่าผู้นั้นจะเป็นผู้ยิ่งใหญ่ระดับสูงสุด หรือจอมราชันที่มีชะตาฟ้าสิบสองสายก็ไม่สามารถทำการสอดแนมได้

มันเป็นที่สุดของสถานที่ลับ สถานที่ที่ถูกซ่อนเร้นขั้นเด็ดขาด กระทั่งพูดได้อย่างไม่เป็นการอวดอ้างได้เลยว่า เป็นสถานที่ที่แม้แต่สวรรค์ก็สอดแนมไม่ถึง

หลี่ชิเย่นั่งอยู่ที่ตรงนี้เอง นั่งรอคอยอยู่เงียบๆ ปราศจากซุ่มเสียงใดๆ เสมือนหนึ่งได้หลอมรวมเข้าเป็นเนื้อเดียวกันกับช่องว่างลับสุดยอดแห่งนี้

สถานที่แห่งนี้ใช้คำว่าลับสุดยอดยังไม่สามารถเปรียบเปรยได้ เนื่องจากช่องว่างที่ลับสุดยอดแห่งนี้มีผู้ที่รู้อยู่เพียงสองคนเท่านั้น คนหนึ่งคือตัวเขาเอง อีกคนหนึ่งก็คือคนที่หลี่ชิเย่ต้องการจะรอ กระทั่งพูดได้อย่างไม่เป็นการคุยโม้ว่า แม้แต่ราชันเซียนหมิงเหรินในครั้งครานั้นก็ไม่รู้จักสถานที่แห่งนี้

เนื่องจากสิ่งนี้เป็นความลับที่สะเทือนฟ้า เป็นความลับที่ไม่สามารถเปิดเผยได้ตลอดกาล ไม่ว่าใครก็ไม่สามารถล่วงรู้ความลับนี้ได้

สุดท้าย ช่องว่างได้มีการกระเพื่อมทีหนึ่ง มีคนผู้หนึ่งมาถึงสถานที่แห่งนี้แล้ว เขาคือผู้ที่หลี่ชิเย่รอคอยนั่นเอง

บุคคลผู้นี้ลับสุดยอด หน้าตา สัญลักษณ์ ฐานะ ชื่อ ทุกสิ่งทุกอย่างที่เกี่ยวกับเขาถูกปิดบังซ่อนเร้นเอาไว้ ทุกสิ่งทุกอย่างของเขาไม่อนุญาตให้ผู้ใดสอดแนมได้

“ว่ากันตามเวลาที่นัดหมาย ท่านมาสายแล้ว” หลี่ชิเย่ยิ้มกล่าวเรียบๆ เมื่อมองเห็นผู้ที่มา

ผู้ที่ปรากฏถูกปกคลุมอยู่ท่ามกลางความลับสุดยอด ไม่ว่าจะเป็นฐานะของเขา ประวัติความเป็นมา ทุกสิ่งทุกอย่างของเขาในโลกนี้มีผู้ที่รู้อยู่เพียงคนเดียว คนผู้นี้ก็คือหลี่ชิเย่!

“หนทางห่างไกล การที่จะมาสักครั้งไม่ง่ายเลย” ผู้ที่มาถึงกับยิ้มกล่าวเฉยเมยว่า “อีกอย่าง สายตามากมายเหลือเกิน การออกจากบ้านไกลๆ สักครั้งใช่เป็นเรื่องง่ายดาย”

หลี่ชิเย่เพียงแค่หัวเราะทีหนึ่ง ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนอยู่ท่ามกลางใบหน้าที่ยิ้มแย้มเรียบๆ นี้

“ชาตินี้สมควรมาได้แล้วสิ” สุดท้าย หลี่ชิเย่ได้เอ่ยปากขึ้นช้าๆ