ราชันอหังการ Emperor’s Domination จักรพรรดิบรรพกาล นิยาย บท 2048

บรรดานักศึกษาที่อยู่ด้านนอกลานธรรมถึงกับใจหายใจคว่ำเมื่อมองเห็นภาพเช่นนี้แล้ว นักศึกษาทั้งหมดต่างมองหน้ากันและกัน ล้วนแล้วแต่ไม่รู้ว่าผู้เฒ่าที่กระทั่งเดินยังสั่นเทาผู้นี้มีประวัติความเป็นมาเช่นใด

แม้ว่าทุกคนจะไม่รู้ว่าเฒ่าที่อยู่ตรงหน้าผู้นี้มีประวัติความเป็นมาเช่นใดกันแน่ แต่ทว่า แม้แต่เซียนหวังสองประสานสองสามีภรรยายังให้ความเคารพนับถือถึงเพียงนี้ มาช่วยพยุงผู้เฒ่าที่อยู่ตรงหน้าเสมือนดั่งนักศึกษาที่น่ารักน่าเอ็ดดูคนหนึ่งให้เข้านั่งประจำที่ ย่อมสามารถจินตนาการได้ว่าผู้เฒ่าผู้นี้ที่อยู่ตรงหน้านั้นมีฐานะที่สูงส่งเพียงใด มีประวัติความเป็นมาที่น่าตกใจเช่นใด

“ผู้เฒ่าม่อเชิญนั่งที่นี่” ขณะเซียนหวังสองประสานพยุงผู้เฒ่าเข้าไปยังที่นั่ง บรรดาผู้เฒ่าของสถาบันที่มาถึงก่อนหน้าต่างทยอยกันลุกขึ้นยืน ยิ่งอดีตผู้อำนวยการสถาบันได้ยกเก้าอี้ด้วยตนเอง และเชื้อเชิญผู้เฒ่าให้นั่งลง

บรรดาเหล่าผู้เฒ่าที่นั่งอยู่ล้วนแล้วแต่เป็นอาจารย์ผู้ทรงคุณวุฒิของสถาบันศึกษาเทพเจ้าทั้งสิ้น และเป็นเสาหลักของสถาบันศึกษาเทพเจ้า เป็นพลังที่แข็งแกร่งมากที่สุดของสถาบันศึกษาเทพเจ้า เฉกเช่นอดีตผู้อำนวยการที่มีระดับอาวุโสที่สูงมาก อีกทั้งทักษะของเขาสูงจนสุดจะหยั่งถึงแล้ว

เฉกเช่นอดีตผู้อำนวยการสถาบัน เวลานี้เมื่ออยู่ต่อหน้าผู้เฒ่าผู้นี้แล้วก็เสมือนดั่งเป็นผู้เยาว์คนหนึ่ง ท่าทีให้ความเคารพอย่างยิ่ง ย่อมจินตนาการได้ว่าผู้เฒ่าที่อยู่ตรงหน้ามีฐานะที่น่ากลัวเช่นใดแล้ว

“ผู้เฒ่าม่อ…” ครั้นได้ยินชื่อที่เรียกขานซึ่งคุ้นเคยจนไม่รู้จะคุ้นเคยอย่างไรแล้ว นักศึกษาจำนวนมากที่อยู่ด้านนอกลานธรรมถึงกับสะดุ้ง พวกเขาต่างอดที่จะมองตากันและกัน นักศึกษาทั้งหมดรวมทั้งบรรดาอาจารย์กลุ่มคนรุ่นใหม่ที่ยืนอยู่ด้านนอกลานธรรมต่างรู้สึกใจหายใจคว่ำ

“คือผู้เฒ่าม่อ…” กระทั่งมีอาจารย์ที่พึมพำออกมา หลังจากรู้ถึงประวัติความเป็นมาของผู้เฒ่าผู้นี้แล้ว มองเห็นเซียนหวังสองประสาน อดีตผู้อำนวยการสถาบันต่างให้ความเคารพถึงเพียงนี้ ทุกคนจึงได้เข้าใจแล้ว

ผู้เฒ่าม่อ ในสถาบันศึกษาเทพเจ้ามีคนเพียงคนเดียวเท่านั้นที่ได้รับการยกย่องเช่นนี้ ผู้เฒ่าม่อก็คือม่อเชียนจวินนั่นเอง! อาจารย์ผู้มีคุณวุฒิสูงสุด และยอดเยี่ยมที่สุดของสถาบันศึกษาเทพเจ้า เคยมีจอมเทพจำนวนมากล้วนแล้วแต่เป็นลูกศิษย์ของเขา และยังมีเซียนหวังที่มาจากการสอนของเขา

ลองนึกภาพดู ด้านการถ่ายทอดการบำเพ็ญเพียรไขปริศนาในอาณาจักรของสถาบันศึกษาเทพเจ้า ยังจะมีใครสามารถก้าวล้ำม่อเชียนจวินไปได้กันเล่า ท่ามกลางสิบสามทวีปจะมีใครที่มีผลงานด้านการถ่ายทอดการบำเพ็ญเพียงและวิชาล้ำหน้าม่อเชียนจวินได้เล่า

ใช่ว่าม่อเชียนจวินนั้นมีความแข็งแกร่งปานใด ความจริงหากจะพูดถึงเรื่องของทักษะแล้ว เขาเทียบไม่ได้กับจอมราชันเซียนหวังจำนวนมาก กระทั่งเทียบไม่ได้กับจอมเทพจำนวนมาก แต่เรื่องนี้ไม่เป็นอุปสรรคต่อความสำเร็จด้านการถ่ายทอดการบำเพ็ญเพียรและวิชาความรู้ ใช่ว่าเพราะทักษะยุทธของม่อเชียนจวินไม่แข็งแกร่งพอก็จะไม่สามารถสอนศิษย์ให้ออกไปเป็นจอมเทพ ไปเป็นเซียนหวังได้

กล่าวได้ว่า ในสิบสามทวีปนี้ไม่ว่าจะเป็นจอมเทพที่หยิ่งยโสเพียงใด เป็นเซียนหวังที่ยอดเยี่ยมปานใด เมื่อพูดถึงม่อเชียนจวินแล้ว ก็ต้องให้การยกย่องคำหนึ่งว่า “ผู้เฒ่าม่อ”

เวลานี้ผู้เฒ่าม่อนั่งลงสงบ ขณะที่บรรดาผู้เฒ่าของสถาบันศึกษาเทพเจ้า ก็นั่งอยู่ตรงนั้นเงียบๆ ส่วนเซียนหวังสองประสาน ราชันทักษิณยิ่งไม่ต้องพูดถึง พวกเขาก็นั่งอยู่ตรงนั้นด้วยท่าทีที่สงบเงียบมาก

แม้แต่ผู้ยิ่งใหญ่สุดยอดในหล้ายังนั่งสงบเงียบเหมือนดั่งนักศึกษาอยู่ตรงนั้น เช่นนี้แล้วพวกของเถาถิงยิ่งไม่กล้าแม้กระทั่งหายใจแรง เวลานี้กล่าวสำหรับบรรดานักศึกษาที่นั่งอยู่ข้างกายเซียนหวังสองประสานแล้ว พวกเขาทั้งตื่นเต้นทั้งดีใจ การได้รับปฏิบัติดูแลเช่นนี้เสมือนหนึ่งเป็นความฝันอย่างนั้น เกรงว่าคงเป็นเรื่องที่พวกเขารู้สึกเป็นเกียรติ และตื่นเต้นที่สุดชั่วชีวิตของพวกเขาแล้ว

ส่วนนักศึกษาทั้งหมดที่อยู่ด้านนอกลานธรรมทั้งกลืนไม่เข้าคายไม่ออกทั้งเสียใจภายหลัง เวลานี้พวกเขาอยากจะเข้าไปนั่งในลานธรรมมาก แต่ว่า หากพวกเขาเข้าไปในลานธรรมเวลานี้ก็จะดูไม่เข้ากัน อีกทั้งนาทีนี้พวกเขาไม่มีสิทธิ์ที่จะได้นั่งอยู่ตรงนั้นอีกแล้ว

ชั้นเรียนในครั้งนี้เสมือนหนึ่งได้กลายเป็นชั้นเรียนระดับเซียนหวังไปแล้ว พวกเขาที่เป็นนักศึกษาเหล่านี้จึงไม่มีสิทธิ์นั่งเรียนในชั้นเรียนเดียวกันกับเซียนหวัง แม้แต่บรรดาอาจารย์กลุ่มคนรุ่นใหม่ก็ไม่กล้าทำอะไรบุ่มบ่าม นาทีนี้พวกเขาก็ไม่กล้าทำเลินเล่อเข้านั่งยังลานธรรม

จะอย่างไรเสีย ในเวลานี้ผู้ที่นั่งอยู่ในลานธรรมมีผู้เฒ่าคนไหนบ้างที่ไม่ใช่ผู้มีชื่อเสียงโด่งดัง คนไหนบ้างที่ไม่ใช่บุคคลผู้มีอิทธิพลที่สามารถเย้ยหยันยุคๆ หนึ่งได้เล่า? ดังนั้น ต่อให้พวกเขาที่เป็นอาจารย์เหล่านี้หากคิดจะเข้านั่งในลานธรรมเวลานี้ก็ดูจะเป็นการไม่ให้เกียรติเกินไปแล้ว

ถ้าหากพวกเขาเข้าไปก่อนหน้าที่บรรดาผู้เฒ่าของสถาบันจะมาถึง ทุกอย่างก็จะดูเป็นธรรมชาติ และดูสมเหตุสมผล เหมือนดั่งเช่นบรรดานักศึกษาอย่างเถาถิงอย่างนั้น ไม่ว่าใครก็ไม่รู้สึกว่าพวกเขาไม่มีสิทธิ์

แต่เวลานี้บรรดาผู้เฒ่าต่างนั่งประจำที่กันเรียบร้อยแล้ว หากบรรดานักศึกษาที่อยู่ด้านนอกลานธรรมเพิ่งจะเดินเอ้อระเหยเข้ามาหละก็ ท่าทีเช่นนี้มิใช่เท่ากับวางตัวสูงกว่าบรรดาผู้เฒ่าอย่างนั้น

ดังนั้น เวลานี้ต่อให้เป็นอาจารย์กลุ่มคนรุ่นใหม่ของสถาบันก็ได้แต่ยืนอยู่ด้านนอกลานธรรม ไม่กล้าเดินเข้าไปนั่งอีกแล้ว

แม้แต่พวกอาจารย์โจวก็ต้องยืนนิ่งเงียบมองดูภาพเหตุการณ์นี้อยู่ด้านนอกลานธรรม นักศึกษาคนอื่นๆ ยิ่งไม่กล้าทำบุ่มบ่าม พวกเขายืนนิ่งอยู่ด้านนอกลานธรรม แม้แต่ลมหายใจก็ต้องผ่อนให้เบาลง เกรงว่าจะไปรบกวนต่อบรรดาผู้เฒ่า

ขณะเดียวกัน ภายในใจของนักศึกษาทั้งหมดที่อยู่ในเหตุการณ์ต่างหวั่นไหวจนพูดอะไรไม่ออก หลี่ชิเย่แค่จะมาบรรยายคาบเดียวเท่านั้น แต่กลับทำให้เซียนหวังสองประสานถึงกับดั้นร้นออกมาจากแดนแห่งการสืบค้นที่ไกลนับล้านล้านลี้ด้วยตนเอง

บรรดาผู้เฒ่าของสถาบันศึกษาเทพเจ้าที่ปรกติไม่ปรากฏตัวต่างทยอยกันออกมาฟังการบรรยายด้วยตนเอง เป็นที่ทราบกันว่า ปรกติแล้วมีแต่พวกเขาที่บรรยายให้ผู้อื่นนั่งเรียนกัน

กระทั่งท้ายที่สุดแม้แต่ผู้เฒ่าม่อก็มาด้วย สมควรทราบว่าผู้เฒ่าม่อคืออาจารย์ผู้มีคุณวุฒิสูงสุด แม้แต่จอมราชันเซียนหวังเมื่ออยู่ต่อหน้าเขาแล้วยังต้องทำตัวน่ารักดั่งนักศึกษาเพื่อฟังการบรรยาย เวลานี้ผู้เฒ่าม่อกลับจะมาฟังคำบรรยายในคาบเรียนของหลี่ชิเย่