ราชันอหังการ Emperor’s Domination จักรพรรดิบรรพกาล นิยาย บท 2072

เมื่อราชันเซียนไป่เลี่ยนถูกหลี่ชิเย่ด่าว่าด้วยเสียงดังเช่นนี้ ถึงกับหวาดผวาด้วยความสงสัยและไม่อาจทำใจให้สงบได้ ในโลกนี้คนที่กล้าด่าว่าเขาด้วยเสียงอันดังเช่นนี้นิ้วข้างเดียวก็นับได้หมด

“ไม่ทราบว่าผู้อาวุโสมีนามว่ากระไรเล่า?” ราชันเซียนไป่เลี่ยนแสดงคารวะแบบจีน และเอ่ยขึ้นมาช้าๆ

“ข้ามีชื่อว่าอะไรนั้นไม่สำคัญ” หลี่ชิเย่โบกไม้โบกมือ และกล่าวขึ้นมาช้าๆ ว่า ”เห็นแก่เจ้าที่กว่าจะขึ้นมาจากเก้าแดนมันไม่ง่ายนัก ข้าจะไม่ทำให้เจ้าต้องลำบากใจ ไสหัวไปเสีย”

นัยน์ตาทั้งสองของราชันเซียนไป่เลี่ยนถึงกับเพ่งมองไปข้างหน้า ภายในใจของเขาอยากรู้ถึงประวัติความเป็นมาของหลี่ชิเย่ยิ่งนัก แน่นอน เขาเองก็ใช่ว่าจะอาศัยเพียงคำพูดคำเดียวของหลี่ชิเย่แล้วก็ทำให้กลัวจนวิ่งหนีไปได้ จะอย่างไรเสียเขาก็คือราชันเซียนองค์หนึ่ง

ตึง…ขณะที่ราชันเซียนไป่เลี่ยนกำลังคาดเดาอยู่นั้น เสียงหนึ่งได้ดังขึ้น ทันใดนั้นเสียงกระบี่คำรามก้องไปเก้าชั้นฟ้า ปณิธานกระบี่ที่น่าสยองขวัญอาละวาดไปทั่วเก้าชั้นฟ้าสิบแดนดินอย่างบ้าคลั่ง ปณิธานการฆ่ารุนแรง แม้แต่ระดับจอมเทพยังรู้สึกเจ็บแปลบๆ ไปทั่วร่างกับปณิธานการฆ่าที่สยองขวัญเช่นนี้

ปัง…เสียงหนึ่งดังขึ้น ปรากฏคนผู้หนึ่งที่เหินฟ้าเข้ามายังโลกดึกดำบรรพ์โดยพลัน เป็นผู้เฒ่าที่สะพายกระบี่ศักดิ์สิทธิ์เก้าเล่มที่หลัง กระบี่ศักดิ์สิทธิ์ทุกเล่มสูงเทียมฟ้า ทุกเล่มล้วนแล้วแต่สามารถฟาดฟันสุริยันจันทราที่อยู่บนท้องฟ้าได้ มันคือกระบี่ฆ่าเทพ

ในขณะนี้ ผู้เฒ่าผู้นี้ไม่ได้เก็บงำปณิธานการฆ่าของตน ปล่อยให้ปณิธานการฆ่าของตนคำรามออกมาอย่างบ้าคลั่ง เขาต้องการประกาศให้ชาวโลกได้รับรู้ถึงความโกรธแค้นในใจของตน

จอมเทพเก้ากระบี่…มีระดับจอมเทพที่ได้เห็นผู้เฒ่าผู้นี้แล้วต้องตกใจเงียบๆ และกล่าวว่า “นี่จอมเทพเก้ากระบี่เขาเป็นบ้าไปแล้วรึ? ถึงได้ปล่อยให้ปณิธานการฆ่าของตนออกมาตามอำเภอใจเช่นนี้”

“ท่านไม่รู้อะไร ได้ยินมาว่าบุตรชายของเขาถูกฆ่า เป็นบุตรชายเพียงคนเดียวของเขา เวลานี้ใครกล้าขวางทางของเขา เขาพร้อมสังหารไปทั่วเก้าชั้นฟ้าสิบแดนดิน ไม่ว่าใครขวางเขากล้าฆ่าทั้งนั้น เขาตั้งใจแน่วแน่ว่าจะต้องแก้แค้นให้กับบุตรชายของตนให้ได้” จอมเทพที่มีข่าวฉับไวได้กล่าวขึ้น

เวลานี้เหรินเซิ่นก็ได้ปรากฏตัวขึ้นมา และทักทายกับจอมเทพเก้ากระบี่

เสียงปัง…ดังขึ้น จอมเทพเก้ากระบี่ก้าวเท้าเพียงก้าวเดียวก็ตรงเข้าไปยังเรือนตำรา เมื่อพบเจอกับหลี่ชิเย่แล้ว ดวงตาทั้งสองของเขาได้พวยพุ่งเป็นเปลวเพลิงร้อนแรงออกมาไม่มีสิ้นสุด เพลิงแห่งความโกรธที่พ่นออกมาจากดวงตาทั้งสองของเขาสามารถเผาผลาญเก้าชั้นฟ้าสิบแดนดิน สามารถเผาผลาญเหล่าเทพ

“เจ้าเดรัจฉานน้อย มอบชีวิตออกมา ข้านี่แหละจะตัดหัวสุนัขของเจ้า สังเวยเลือดให้กับลูกข้า!” เวลานี้จอมเทพเก้ากระบี่คำรามเสียงดังออกมา ตึงเสียงคำรามของกระบี่ก้องฟ้า กระบี่ศักดิ์สิทธิ์ทั้งเก้าเล่มออกจากฝัก ปณิธานกระบี่ที่หอบเอาปณิธานการฆ่าที่รุนแรงพวยพุ่งออกมา ด้วยปณิธานกระบี่ที่ทำลายล้างรุนแรงเช่นนี้ สามารถทำลายทุกสิ่งทุกอย่างในเก้าชั้นฟ้าสิบแดนดิน!

ดังนั้น ภายใต้ปณิธานกระบี่และปณิธานการฆ่าที่น่ากลัวเช่นนี้ ได้ยินเสียงแตกละเอียดดังปัง ปัง ปังขึ้นมา มองเห็นวิหารโบราณแต่ละหลังภายในเรือนตำราที่แตกร้าว

“หนวกหู” หลี่ชิเย่พลันสั่งการหลิวจินเซิ่นไปว่า “จินเซิ่น ไปหิ้วศีรษะของเขามาพบข้า!”

“ได้ คุณชาย” หลิวจินเซิ่นโค้งคำนับแล้วไม่กล่าวมากความ เหินฟ้าขึ้นไปและขวางทางของจอมเทพเก้ากระบี่เอาไว้ทันที ตูมเสียงดังสนั่นขึ้นมา พริบตาเดียวนั่นเอง พลังลมปราณที่รุนแรงพวยพุ่งขึ้นมา ในเวลานี้ปรากฏเงาที่เลือนรางดั่งมังกร งู และสุนัขลอยขึ้นและบินวนเวียนอยู่รอบกายของหลิวจินเซิ่น ร่างเงาเลือนรางนี้คำรามเสียงดังออกมา กลืนกินฟ้าดิน เปี่ยมด้วยความพาล

ปังดวงตราสัญลักษณ์สิบเอ็ดดวงของหลิวจินเซิ่นพุ่งขึ้นท้องฟ้า เรียงเป็นแถวเป็นแนวอย่างสมบูรณ์ พริบตาเดียวนั่นเอง หลิวจินเซิ่นไม่ใช่ตาเฒ่าที่อ่อนแอคนนั้นอีกต่อไป หลิวจินเซิ่นในเวลานี้หมางเมินเก้าชั้นฟ้าสิบแดนดิน ก้มมองดูสาพชีวิตหมื่นอาณาจักร

“เขาคือจอมทระนงอเวจี!” มีระดับจอมเทพที่จดจำหลิวจินเซิ่นได้ กล่าวด้วยความตระหนกว่า “เจ้าหนุ่มผู้นั้นมีประวัติความเป็นมาอย่างไรกันแน่ ถึงกับทำให้จอมทระนงอเวจียอมก้มหัวรับใช้ได้!”

“จอมทระนงอเวจี เจ้ายืนกรานจะเป็นศัตรูกับข้ารึ?” ในขณะนี้จอมเทพเก้ากระบี่กล่าวน่าครั่นคร้ามออกมาว่า “ไม่ว่าใครก็ตามที่ขวางทางข้า ฆ่าไม่มีละเว้น!”

จอมเทพเก้ากระบี่ได้บุตรชายยามแก่ และมีบุตรชายเพียงคนเดียวเท่านั้น ปรกติแล้วหวงแหนอย่างยิ่ง เวลานี้ต้องตายด้วยน้ำมือของหลี่ชิเย่ ดังนั้น ไม่ว่าจะต้องแลกด้วยค่าตอบแทนใดๆ ก็ตาม จอมเทพเก้ากระบี่ก็ต้องล้างแค้นแทนบุตรชายของตนให้จงได้

“จอมเทพเก้ากระบี่ เจ้าทำการศึกษาเกี่ยวกับตัวข้าตลอดมา ข้าเองขี้คร้านจะไปสนใจเจ้า ข้าไม่สนจะต้องเพิ่มเจ้าเป็นศัตรูอีกสักคน” จอมทระนงอเวจีกล่าวเรียบเฉยขึ้นว่า “วันนี้ข้าต้องตัดหัวของเจ้าไม่ใช่เพราะเจ้าจัดให้ข้าอยู่ในบัญชีรายชื่อผู้เป็นศัตรูของเจ้ามาโดยตลอด แต่เป็นเพราะคุณชายข้าต้องการศีรษะสุนัขของเจ้า ดังนั้น ข้าจึงจะเด็ดหัวสุนัขของเจ้า!”

แม้ว่าจอมทระนงอเวจีไม่ได้หยิ่งทระนงเหมือนเช่นในอดีต แต่ว่า จะอย่างไรเสียจอมทระนงอเวจีย่อมเป็นจอมทระนงอเวจี เขาคือหนึ่งในนักศึกษาที่มีพรสวรรค์สูงที่สุดของสถาบันศึกษาเทพเจ้า ดังนั้น มาวันนี้แม้จะต้องต่อสู้ชี้ขาดกับจอมเทพเก้ากระบี่ที่อยู่ในระดับเดียวกัน เขาก็ยังคงหยิ่งทระนงไม่มีสิ้นสุด ไม่มองจอมเทพเก้ากระบี่อยู่ในสายตา

“ฆ่า…” จอมเทพเก้ากระบี่ไม่มีอะไรจะพูดอีกต่อไป คำรามเสียงดังออกมา ตึงเสียงหนึ่งดังขึ้น เก้ากระบี่ปราะสานรวมเป็นหนึ่ง กลายเป็นกระบี่สวรรค์ที่เลือนรางฟันใส่จอมทระนงอเวจี.ไอลีนโนเวล.

“ฆ่า…” หลิวจินเซิ่นเองก็เปี่ยมด้วยความพาล ปรากฏมังกรอเวจีตัวหนึ่งที่พุ่งทะยานขึ้นไป แยกเขี้ยวกางเล็บฉีกหมื่นอาณาจักรจนแหลกกระจุย!

ระหว่างที่จอมเทพเก้ากระบี่กำลังสู้รบกับจอมทระนงอเวจีนั้น เหรินเซิ่นก็ได้ก้าวเข้าไปภายในเรือนตำรา ส่งเสียงฮึเย็นชาออกมา หากจำเป็นเขาก็จะช่วยเหลือจอมเทพเก้ากระบี่อีกแรง ยิ่งไปกว่านั้น จอมเทพเก้ากระบี่เคยคุ้มกันให้เขาก้าวข้ามภัยอันตรายมาหลายครั้ง