ราชันอหังการ Emperor’s Domination จักรพรรดิบรรพกาล นิยาย บท 2221

ในเวลานี้ทุกคนต่างมองดูคางคกตัวนี้ที่อยู่ตรงหน้าด้วยความเหม่อลอย ทุกคนล้วนแล้วแต่ไม่รู้ว่าเจ้าคางคกตัวนี้มีประวัติความเป็นมาอย่างไรกันแน่

เอิ๊กกกในเวลานี้เตาหมื่นเทพทำท่าเรอออกมาอย่างนั้น ท่าทางที่เหมือนแกล้งทำเช่นนี้ทำให้ผู้คนจำนวนมากต่างอยากจะอัดมันให้น่วม ดอกบัวแห่งดินแดนต้นกำเนิดไฟที่อยู่ตรงนี้ล้วนแล้วแต่ถูกมันกลืนกินไปตัวเดียวเลย ยังทำท่าเหมือนไม่เคยโดนอัดอย่างนั้น ไม่รู้ว่าได้ทำให้ผู้คนจำนวนเท่าไรโกรธจนมันเขี้ยว

ดอกบัวแห่งดินแดนต้นกำเนิดไฟที่อยู่ในสระบงกชนั้นช่างมากมายเหลือเกิน เพียงพอที่จะให้พวกเขาที่เป็นบรรพบุรุษผู้มีความรู้รุ่นอาวุโส และอัจฉริยะบุคคลจากสำนักเจ้าลัทธิและตระกูลขุนนางโบราณได้ใช้ประโยชน์ เวลานี้กลับถูกคางคกตัวน้อยตัวหนึ่งฮุบเอาไปตัวเดียวเลย ทำให้บรรดาผู้คนที่อยู่ในเหตุการณ์ทุกคนต่างอัดอั้นเต็มอุรา ผู้คนจำนวนไม่น้อยทยอยกันจ้องมองหลี่ชิเย่ด้วยความโกรธ

นาทีนี้พวกเขาเพิ่งจะเข้าใจถึงความหมายของคำพูดที่หลี่ชิเย่ได้พูดเอาไว้เมื่อครู่ หลี่ชิเย่ต้องการฮุบเอาดอกบัวแห่งดินแดนต้นกำเนิดไฟที่อยู่ในสระบงกชทั้งหมดนั้น หาใช่เขาต้องการฮุบเอาไว้คนเดียว แต่มอบให้กับเจ้าคางคกตัวนี้ของเขาได้ใช้ประโยชน์แต่เพียงผู้เดียว

เท่ากับว่าค่าตอบแทนที่บรรดาบรรบบุรุษจำนวนมากที่จะได้ยังไม่เท่ากับคางคกตัวหนึ่ง ย่อมต้องมีความอาฆาตแค้นอยู่ในใจของทุกคน ในใจถึงกับโกรธแค้นต่อคางคกที่อยู่ตรงหน้าตัวนี้ รวมทั้งหลี่ชิเย่ด้วย

ก่อนหน้านั้น หลี่ชิเย่เป็นศัตรูกับคุณชายหุยชุนนั้น บรรดาบรรพบุรุษผู้มีความรู้จำนวนมากที่อยู่ในเหตุการณ์ล้วนแล้วแต่ไม่ได้ใส่ใจ จะอย่างไรเสียมันคือบุญคุณความแค้นระหว่างหลี่ชิเย่ กับคุณชายหุยชุน พวกเขาไม่ต้องการเขาไปพัวพันด้วย

แต่ว่า เวลานี้คางคกของหลี่ชิเย่พลันชิงเอาดอกบัวแห่งดินแดนต้นกำเนิดไฟที่ควรจะเป็นของพวกเขาที่ได้ใช้ประโยชน์ไป เวลานี้ทำให้บรรดาบรรพบุรุษผู้มีความรู้พลันรู้สึกไม่สบอารมณ์ พวกเขาโกรธแค้นในตัวของหลี่ชิเย่เข้าให้แล้ว แววตาของบรรพบุรุษผู้มีความรู้จำนวนไม่น้อยกลับกลายเป็นไม่สู้จะเป็นมิตรนักโดยพลัน กระทั่งมีผู้ที่ดวงตาพ่นเป็นไฟแห่งความโกรธออกมา

หากจะกล่าวว่าในขณะนี้มีผู้ลงมือต่อหลี่ชิเย่ล่ะก็ เกรงว่าบรรดาบรรพบุรุษที่อยู่ในเหตุการณ์เหล่านี้คงมีจำนวนไม่น้อยที่ยินดีกระทืบซ้ำบนตัวของหลี่ชิเย่สักหลายที เพื่อระบายความอาฆาตแค้นที่ถูกหลี่ชิเย่แย่งชิงเอาดอกบัวแห่งดินแดนต้นกำเนิดไฟไป

แน่นอนที่สุด มียอดฝีมือผู้บำเพ็ญตนจำนวนไม่น้อยที่อยู่ด้านนอกหุบเขารู้สึกสะใจอยู่เงียบๆ การที่พวกของคุณชายหุยชุนทำการปิดสระบงกช เพื่อให้บรรดาบรรพบุรุษผู้มีความรู้ ศิษย์ของตระกูลขุนนางโบราณได้ยึดครองดอกบัวแห่งดินแดนต้นกำเนิดไฟที่อยู่ในสระบงกชเพียงลำพัง ซึ่งสร้างความอาฆาตแค้นขึ้นในใจให้กับยอดฝีมือผู้บำเพ็ญตนไม่รู้จำนวนเท่าไร เพียงแต่จนปัญญาทำอะไรพวกเขาไม่ได้เท่านั้นเอง

เวลานี้คางคกตัวหนึ่งของหลี่ชิเย่แค่คำเดียวก็กลืนกินเพลิงบัวไปทั้งหมดโดยลำพังตัวเดียว ชิงเอาดอกบัวแห่งดินแดนต้นกำเนิดไฟที่อยู่ในสระบงกชซึ่งควรเป็นบรรดาบรรพบุรุษผู้มีความรู้ และเหล่าศิษย์ของตระกูลขุนนางโบราณได้ยึดครองเอาไว้แต่เพียงผู้เดียว ทำให้ยอดฝีมือผู้บำเพ็ญตนที่ไม่มีสิทธิ์ในการนี้ได้ระบายความอาฆาตแค้นในใจ รู้สึกเบิกบานใจมากเป็นพิเศษ

“เจ้าคนแซ่หลี่ ออกจะเกินเลยไปแล้วกระมัง เจ้ามองผู้คนใต้หล้าว่าไม่มีตัวตนอย่างนั้นรึ?” เวลานี้ คุณชายหุยชุนโกรธจัด ร้องกล่าวเสียงดังขึ้นมา

“เจ้าพูดถูกแล้ว” หลี่ชิเย่ขึ้คร้านจะมองหน้าคุณชายหุยชุนสักครั้งด้วยซ้ำ กล่าวตามอารมณ์ว่า “บนโลกนี้มีใครสักกี่คนที่เข้าตาของข้าได้ อย่างน้อยก็ไม่ใช่พวกเจ้า ในเมื่อไม่เข้าตาข้า ไหนเลยข้าจะต้องมองว่าพวกเจ้าเป็นตัวเป็นตน”

ท่าทีที่ดูแคลน กำแหงและอันธพาล ไม่เห็นใครอยู่ในสายตา พลันที่คำๆ นี้ถูกพูดออกมา ไม่เพียงสีหน้าของคุณชายหุยชุนเท่านั้นที่ดูไม่จืด แม้แต่ระดับบรรพบุรุษผู้มีความรู้รุ่นอาวุโสจำนวนไม่น้อยก็มีสีหน้าที่ดูไม่จืดเช่นกัน

“เจ้าคนแซ่หลี่ หากกล้าก็ออกมาสู้กันสักครั้ง!” สีหน้าของคุณชายหุยชุนดูไม่จืดถึงขีดสุด ร้องกล่าวเสียงทุ้มต่ำว่า “ข้าอยากจะดูว่าเจ้าจะมีฝีมือสักแค่ไหนเชียว!”

“ใยต้องให้คุณชายลงมือ ข้าลงมือก็เหลือเฟือแล้วล่ะ!” หวู่ปิงหนิงมองด้วยหางตาไปรอบๆ อย่างเย็นชา หัวเราะและกล่าวด้วยท่าทีเย็นชาว่า “แม้แต่ข้ายังเอาชนะไม่ได้ กล้าท้าสู้กับคุณชาย ไม่เจียมตัวเสียเลย”

เมื่อหวู่ปิงหนิงพูดคำๆ นี้ออกมา พลันทำให้คุณชายหุยชุนพูดไม่ออก และมีสีหน้าที่แดงก่ำ

แม้แต่บรรดาระดับบรรพบุรุษผู้มีความรู้รุ่นอาวุโส ศิษย์ของตระกูลขุนนางโบราณก็ถูกคำพูดคำนี้ของหวู่ปิงหนิงทำให้ไม่สามารถแสดงท่าทีอะไรออกมาได้ เมื่อหวู่ปิงหนิงพูดออกมาเช่นนี้ ใครคิดจะท้าสู้กับหลี่ชิเย่ก็ต้องผ่านด่านของนางให้ได้เสียก่อน

ผู้ที่อยู่ในเหตุการณ์ทั้งหมด ไม่ว่าจะเป็นระดับบรรพบุรุษผู้มีความรู้รุ่นอาวุโส หรือจะเป็นศิษย์ตระกูลขุนนางโบราณล้วนแล้วแต่ไม่รู้สึกว่าคำพูดของหวู่ปิงหนิงเป็นคำพูดที่อวดดี นางมีสิทธิ์ที่จะพูดเช่นนี้จริงๆ อาศัยกำลังของเพียงลำพังก็เพียงพอที่จะท้าสู้กับบรรดาสามคุณชายคนใดคนหนึ่งก็ได้สบายๆ

อีกอย่าง อาศัยผลงานการสู้รบที่นางเคยติดตามกองทัพพันธมิตรเข้าไปในระบบถ่ายทอดทางความคิดด้านลัทธิลานกำแหง ก็เพียงพอให้กลุ่มคนรุ่นใหม่ต้องอับอาย ไม่ว่าจะเป็นสามคุณชาย หรือระดับบรรพบุรุษผู้มีความรู้รุ่นอาวุโสรุ่นอาวุโส ผู้ที่กล้าติดตามกองทัพพันธมิตรลึกเข้าไปภายในระบบถ่ายทอดทางความคิดด้านลัทธิลานกำแหงเพื่อทำการต่อสู้นั้นจะมีสักกี่คน? ไม่ว่าจะเป็นอัจฉริยะบุคคลกลุ่มคนรุ่นใหม่ หรือผู้มีความรู้รุ่นอาวุโส พวกเขาย่อมจะหวงแหนในชีวิตของตนจะมากหรือน้อยก็ตาม พวกเขาไม่ต้องการฝังร่างของตนอยู่ภายในระบบถ่ายทอดทางความคิดด้านลัทธิลานกำแหง

แต่ว่า หวู่ปิงหนิงที่มีอนาคตไร้ขีดจำกัดกลับหาญกล้าตัดสินใจเข้าร่วมออกรบกับกองทัพพันธมิตร ลำพังความกล้าหาญและความเชื่อมั่นในตนเองเช่นนี้ ก็เพียงพอที่จะให้ผู้คนจำนวนมากต้องสลดและอับแสงเมื่ออยู่ต่อหน้าของนาง

หลี่ชิเย่ขึ้คร้านจะไปสนใจพวกของคุณชายหุยชุน เพียงยกมือขึ้นตามอารมณ์ เสียงตูมดังสนั่นขึ้นมา ในพริบตาเดียวนี่เอง แมกมาที่อยู่ภายในสระบงกชพลันพ่นทะลักขึ้นมาทันที คล้ายดั่งสระบงกชเกิดการระเบิดขึ้นอย่างนั้น

“ถอย…” เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอย่างกะทันหัน ทำเอาทุกคนตกใจยิ่งนัก มีระดับบรรพบุรุษที่ร้องเสียงดังขึ้นมาทันที และถอนตัวออกไปจากหุบเขาแห่งนี้ในชั่วพริบตาเดียว

คุณชายหุยชุนก็ติดตามผู้คนทั้งหมดออกจากหุบเขาอย่างรวดเร็วที่สุด แมกมาเหลวจำนวนมากมายที่พวยพุ่งขึ้นมาเช่นนี้ หากถูกมันท่วมร่างล่ะก็ เกรงว่าแม้มีฝีมือยอดเยี่ยมเพียงใดก็มีสิทธิ์ถูกหลอมละลายไป ความทรงพลังของแมกมาแห่งดินแดนต้นกำเนิดไฟนั้น เป็นที่ทราบกันดีของทุกๆ คนอยู่แล้ว

ตูมเสียงดังสนั่นขึ้นมา แมกมาในสระบงกชทั้งหมดล้วนแล้วแต่พวยพุ่งขึ้นมา อีกทั้งทะลักขึ้นมาไม่มีสิ้นสุด คล้ายดั่งภูเขาไฟระเบิดอย่างนั้น โดยที่ลึกลงไปใต้พื้นดินมีแมกมาที่พ่นทะลักขึ้นมาอย่างรุนแรงและไม่ขาดสาย

“ไม่ง่ายอย่างนั้นหรอก” มีระดับบรรพบุรุษผู้มีความรู้รุ่นอาวุโสที่มีทักษะลึกซึ้งและมีประสบการณ์ท่าทางหนักแน่นจริงจัง พึมพำขึ้นมาว่า “ในนี้มีความลึกลับซ่อนอยู่”

ส่วนที่ว่าจะมีความลึกลับเช่นใดนั้น พวกเขาก็บอกไม่ถูก ความจริงแล้วมีความลับมากมายที่พวกเชาไม่รู้ซ่อนอยู่ภายในดินแดนต้นกำเนิดไฟ มิฉะนั้นแล้ว เซียนโอสถในครั้งนั้นคงไม่จัดการลากเอาดินแดนต้นกำเนิดไฟลงมาจากต่างช่องว่าง นำมาเลี่ยมเอาไว้ในดินแดนของระบบถ่ายทอดทางความคิดด้านลัทธิหุบเขาอมตะแล้ว

ผู้คนจำนวนมากพากันแยกย้ายกันไป เมื่อเห็นว่าไม่เหลือดอกบัวดินแดนต้นกำเนิดไฟอีกแล้ว และก็มีผู้ที่รอคอยอยู่ด้านนอกหุบเขา แต่หลังจากเวลาผ่านไปนานมาก ทั้งหลี่ชิเย่และหวู่ปิงหนิงก็ไม่ได้ปรากฏตัวออกมา พวกเขาได้แต่ไปจาก

คุณชายหุยชุนก็ยืนรออยู่ด้านนอกนานมาก สุดท้าย เขาได้พกพาเพลิงแค้นเต็มอกจากไปด้วยสีหน้าที่ดูไม่จืดเอาเสียเลย

เพลิงแค้นที่สุมเต็มอกของคุณชายหุยชุนนั้นใช่เพียงเพราะหลี่ชิเย่ได้สังหารหวูเลี่ยนไป เหมือนตบหน้าเขาฉาดใหญ่ต่อหน้าสาธารณชน ที่ทำให้คุณชายหุยชุนต้องขบเขี้ยวเคี้ยวฟันยิ่งกว่าก็คือความอิจฉาริษยา คนที่เขารักใคร่ถึงกับมีความสัมพันธ์ที่ไม่อาจอธิบายได้ โดยเฉพาะท่าทางที่สนิทสนมของหวู่ปิงหนิงที่มีต่อหลี่ชิเย่ ความอ่อนโยนคล้อยตาม ยิ่งทำให้ไฟแห่งความริษยาของคุณชายหุยชุนโหมลุกไหม้ บังเกิดความแค้นที่ต้องขบเขี้ยวเคี้ยวฟันอยู่ในใจ

ในขณะที่คุณชายหุยชุนเดินจากไปนั้น ดวงตาทั้งสองเผยให้เห็นถึงปณิธานการฆ่าที่น่ากลัว เขาได้สาบานอยู่ในใจลับๆ ว่า คงมีสักวัน ที่เขาจะให้หลี่ชิเย่ตายด้วยน้ำมือของตน

ไม่ว่าเจ้าคนแซ่หลี่จะมีประวัติความเป็นมาเช่นใดก็ตาม ขอเพียงกล้าเป็นศัตรูกับคุณชายหุยชุนอย่างเขา ก็จะไม่มีจุดจบที่ดีอย่างแน่นอน

เจ้าคนแซ่หลี่มีประวัติความเป็นมาอย่างไรนะ ความสัมพันธ์ระหว่างเขากับเทพสงครามสตรีไม่ธรรมดาเลยนะเนี่ย…แม้แต่บรรดาระดับบรรพบุรุษผู้มีความรู้รุ่นอาวุโสต่างก็คาดเดากันอยู่ในใจขณะเดินทางจากไป

จะอย่างไรเสีย ผู้ชายที่สามารถทำให้หวู่ปิงหนิงโปรดปรานได้ต้องมีประวัติความเป็นมาที่ไม่ธรรมดาแน่ แต่ทว่า ทุกคนล้วนแล้วแต่ไม่รู้ว่าหลี่ชิเย่คนนี้มีประวัติความเป็นมาอย่างไรกันแน่

ผู้บำเพ็ญตนกลุ่มคนรุ่นใหม่จำนวนไม่น้อยที่รู้สึกทั้งอิจฉาและริษยา สามารถได้รับการโปรดปรานจากเทพสงครามสตรี ช่างเป็นเรื่องโชคดีทางความรักเพียงใด

………………………………………………….