ราชันอหังการ Emperor’s Domination จักรพรรดิบรรพกาล นิยาย บท 2293

ทุกชั่วโมงนาทีสามารถได้ข่าวมีผู้ได้รับสมบัติล้ำค่าในเงินทองตกพื้น ขณเดียวกันก็สามารถได้ข่าวมีผู้ที่ต้องตายอยู่ในพื้นที่วิเศษทุกชั่วโมงนาทีเช่นกัน

แม้จะกล่าวว่า โอกาสและความเสี่ยงนั้นอยู่คู่กัน ต่อให้พื้นที่วิเศษปรากฎสิ่งที่มีความดุร้ายน่ากลัวยิ่งไปกว่านี้ก็ไม่สามารถหยุดยั้งความโลภที่อยู่ในใจของทุกๆ คน ยังคงมีผู้ที่มายังเงินทองตกพื้นไม่ขาดสาย

“ศิษย์น้อยของเขาหนานเจียงซานคนหนึ่ง อาศัยเหรียญแท้จริงระดับสาวกแท้จริงชั้นหกสามร้อยเหรียญได้หนังสัตว์วิเศษที่สามารถสื่อสารกับสิ่งลี้ลับได้ นับว่าร่ำรวยได้ลาภก้อนโต สัตว์ที่สื่อสารกับสิ่งลี้ลับได้นะเนี่ย มันคือสัตว์เทพที่อยู่ในตำนาน ขนและหนังของมฟันสามารสื่อสารกับสิ่งลี้ลับได้ เมื่อได้ขนและหนังของมันมาไว้ในครอบครอง อนาคตย่อมมีแต่ความสุกใส” ผู้บำเพ็ญตนเฒ่าผู้หนึ่งได้ปล่อยข่าวที่น่าตื่นเต้นเช่นนี้ออกมา

“เหรียญแท้จริงระดับสาวกแท้จริงชั้นหกสามร้อยเหรียญก็สามารถได้หนังสัตว์วิเศษที่สามารถสื่อสารกับสิ่งลี้ลับได้!” ไม่รู้ว่ามีผู้คนจำนวนเท่าไรที่รู้สึกอิจฉาตาร้อนขึ้นมาทันทีเมื่อได้ยินข่าวลักษณะเช่นนี้ และพุ่งเป้าไปค้นหาพื้นที่ที่เป็นทุ่งกว้างว่างเปล่ากันอย่างบ้าคลั่ง

ตึง ตึง ตึง…เสียงเหรียญตกสู่พื้นดินดังขึ้นเป็นระลอก เสียงที่ไพเราะลักษณะเช่นนี้ดังก้องไปทั่วพื้นที่ที่เป็นหุบเขาและท้องทุ่ง เรียกได้ว่าเสียงลักษณะเช่นนี้ได้กลายเป็นเสียงดนตรีในเงินทองตกพื้นไปแล้ว

ได้ยินเสียงตึง ตึง ตึงดังขึ้น ในหุบเขาแห่งหนึ่ง ศิษย์ของสำนักเจ้าลัทธิคนหนึ่งได้โปรยเหรียญจำนวนมากลงบนพื้น มองเห็นเหรียญที่ถูกเทราดลงมา พลันที่ตกถึงพื้นก็หลอมละลายหายไปทันที

“พี่หวู อย่าทำต่อไปอีกเลย ท่านได้ทุ่มเหรียญลงไปถึงสามล้านเหรียญแล้วนะ ไม่เห็นมีอะไรสักอย่าง” ข้างกายของชายหนุ่มผู้นี้มีสหายหลายคนที่คอยพูดเตือนเขา

“ไม่ กว่าจะได้พื้นที่ทุ่งกว้างว่างเปล่าเช่นนี้มาได้ผืนหนึ่ง แล้วจะให้ละทิ้งได้อย่างไรกันเล่า ขอทุ่มอีกสักสองล้าน” เวลานี้ชายหนุ่มผู้นี้กล่าวพลางได้ทุ่มเหรียญลงไปอีกเป็นจำนวนมาก

เสียงตึง ตึง ตึงดังขึ้นเหรียญงสองล้านที่ทุ่มลงไปได้ละลายหายไปในทันที

คร๊ากก คร๊ากก คร๊ากกในเวลานี้เอง ทั่งทั้งหุบเขาปรากฏรอยแยกเป็นริ้วๆ ขึ้นมา

“มาแล้ว มาแล้ว สมบัติล้ำค่าที่สะเทือนฟ้ามาแล้ว คราวนี้ข้าจะต้องฝืนลิขิตสวรรค์แล้ว” มองเห็นหุบเขาที่เริ่มแตกร้าว ทำให้ศิษย์ของสำนักเจ้าลัทธิผู้นี้รู้สึกดีใจเป็นอย่างยิ่ง กระทั่งรีบทำท่าถูมือไปมา

สุดท้าย ได้ยินเสียงดังปังดังขึ้นเสียงหนี่ง ในที่สุดทั่วทั้งหุบเขาได้แตกและแยกออกโดยสิ้นเชิง มองเห็นสิ่งของสิ่งหนึ่งที่โผล่ออกมาจากใต้พื้นดิน

ศิษย์ของสำนักเจ้าลัทธิผู้นี้รีบวิ่งเข้าไปและคว้าเอาสิ่งนี้มาอยู่ในมือ แต่ว่า เมื่อมองดูของที่อยู่ในมือแล้ว รอยยิ้มบนหน้าของเขาพลันชงักงัน

“แม่งเอ๊ย นี่จะมาล้อกันเล่นหรือไร? ข้าสู้อุตส่าห์เสียเหรียญไปถึงห้าล้าน กลับให้แร่เงินบริสุทธิ์ที่มีมูลค่าเพียงสิบเหรียญ! ทั้งยังเป็นแร่ที่หยาบๆ อีกด้วย ทำบ้าอะไรของเจ้า! ศิษย์สำนักเจ้าลัทธิด่าสาดเสียเทเสียออกมา นำเอาหินแร่เงินบริสุทธิ์ที่อยู่ในมือทุ่มลงกับพื้นอย่างแรง

“ทำบ้าอะไรของเจ้า รีบชดใช้เงินห้าล้านคืนให้กับข้า รีบคืนมาเดี๋ยวนี้” เขาใช้เท้ากระทืบลงบนหินเร่เงินบริสุทธิ์ที่อยู่บนพื้นอย่างแรงครั้งแล้วครั้งเล่า แต่ไม่เกิดประโยชน์แต่อย่างไร

“พี่หวู๋ ช่างเถอะ เมื่ออยากเดิมพันด้วยก็ต้องยอมรับความพ่ายแพ้ มันเป็นเรื่องที่ช่วยไม่ได้ จะอย่างไรเสียที่ตรงนี้คือพื้นที่ทุ่งกว้างว่างเปล่า มีความเป็นไปได้ที่ท่านอาศัยเหรียญเหรียญเดียวแล้วได้โชคก้อนใหญ่ แต่ก็มีความเป็นไปได้ที่ท่านทุ่มไปสิบล้าน อย่าว่าแต่ไม่ได้สมบัติล้ำค่าเลย แม้แต่ชีวิตก็อาจจะต้องพ่วงเข้าไปด้วย เวลานี้แค่กลับบ้านมือเปล่าเท่านั้น แต่คนก็ปลอดภัยไม่เป็นอะไร ถือว่าโชคดีแล้วล่ะ” พรรคพวกจึงหัวเราะและพูดปลอบใจเขาเมื่อเห็นเขาสบถออกมายกใหญ่

……

เทียบกับผู้บำเพ็ญตนกลุ่มคนรุ่นใหม่ที่ดีใจและทุ่มเงินสุ่มสี่สุ่มห้าแล้ว ระดับบรรพบุรุษที่มีประสบการณ์แล้ว พวกเขาเหล่านั้นมีประสบการณ์มากเพียบพร้อมด้วยความสุขุมรอบคอบอย่างยิ่ง ระดับบรรพบุรุษผู้หนึ่งพาศิษย์ของตนเดินทะลุผ่านป่าไม้แห่งแล้วแห่งเล่า สุดท้ายมองเห็นต้นไม้โบราณต้นหนึ่งแล้วจึงรีบโค้งคำนับและก้มลงกราบกับพื้น

จากนั้น ล้วงหยิบเอาเหรียญเต็มถุงออกมาถุงหนึ่งด้วยท่าทีที่เคารพอย่างยิ่ง แล้วเทลงไปในรูของต้นไม้เบาๆ ได้ยินเสียงดังตึง ตึง ตึงดังขึ้น มองเห็นเหรียญที่เทลงไปในรูต้นไม้หลอมละลายไปทันที

“ท่านยายผอซู่ ท่านยายผอซู่ โปรดบอกข้าเถอะ ที่ไหนมีทุ่งกว้างว่างเปล่าที่ดีๆ ข้าขอแค่ภาพโบราณสักภาพหนึ่งไม่กล้าขอมาก” บรรพบุรุษผู้นี้อธิฐานพึมพำขึ้นมา

พวกศิษย์ทั้งหลายมองเห็นแล้วต่างรู้สึกว่าเหลือเชื่อ อาจารย์ของพวกเขาคือระดับเทพแท้จริงที่มีชื่อเสียงโด่งดัง มาวันนี้ถึงกับอธิฐานต่อต้นไม้แก่ต้นหนึ่ง ถ้าหากไม่ได้เห็นกับตาตนเอง พวกเขาคงไม่อยากจะเชื่อ

ช่าาา ช่าาา ช่าาาเสียงใบไม้ดังขึ้นเป็นระลอก ในเวลานี้มองเห็นต้นไม้แก่ต้นนี้ค่อยๆ ยื่นกิ่งไม้กิ่งหนึ่งออกมาและชี้ไปยังทิศทางหนึ่งอย่างช้าๆ

ต้นไม้แก่ต้นนี้พลันคล้ายคนที่ชี้ทางอย่างนั้น สร้างความตระหนกให้กับศิษย์บางคนยิ่งนัก ไม่นึกไม่ฝันเลยว่าวิธีนี้ก็ใช้ได้ผล

“ขอบคุณท่านยายผอซู่” บรรพบุรุษผู้นี้ได้แสดงคารวะแล้วคารวะเล่าอีก จากนั้นนำศิษย์ของตนออกเดินทาง

“นั่นคือต้นไม้อะไรรึ?” หลังจากออกเดินทางแล้ว จึงมีศิษย์เอ่ยถามอาจารย์ของตนด้วยความแปลกใจ

“เรียกต้นยายผอซู่ เป็นต้นไม้ที่มีอยู่เฉพาะในเงินทองตกพื้นชนิดหนึ่ง และพบเห็นได้ยาก ขอเพียงเจ้าให้เงิน มันก็สามารถชี้นำทางให้กับเจ้า”

“นับว่าเป็นสถานที่ที่ดีจริงๆ ไม่ว่าอะไรก็ต้องใช้เงิน” ผู้เป็นศิษย์ถึงกับหัวเราะเจื่อนๆ ว่า “เส้นทางที่ต้นยายผอซู่ชี้นั้นมีความแม่นยำรึ? พวกเราสามารถค้นพบทุ่งกว้างว่างเปล่าผืนหนึ่งที่ทำให้พวกเราร่ำรวยมหาศาลอย่างแน่นอนได้จริงรึ?”