ราชันอหังการ Emperor’s Domination จักรพรรดิบรรพกาล นิยาย บท 2376

เทพสงครามมังกรคชาธาร ผู้ซึ่งเป็นเพียงผู้เฒ่าคนหนึ่งที่ดูแล้วไม่เหมือนเป็นผู้ดำรงอยู่ในฐานะปราศจากผู้ต่อกร ไม่ได้มีท่าทีที่ตั้งตนอยู่ในฐานะสูงเด่น ตรงกันข้ามกลับให้ความรู้สึกถึงการย้อนสู่ความเรียบง่ายบริสุทธิ์อย่างหนึ่ง

แต่ว่า ไม่ว่าเขาจะยืนอยู่ ณ ที่ใด ก็ต้องกลายเป็นจุดรวมสายตาของสถานที่ตรงนั้น เป็นที่สะดุดตาของผู้คน เหมือนว่าฟ้าดินก็ต้องอาศัยตัวเขาเป็นศูนย์กลางอย่างนั้น

เทพสงครามมังกรคชาธารก้าวเพียงก้าวเดียวก็ได้มายืนอยู่ตรงหน้าของหวู่ปิงหนิง เพียงชั่วพริบตาเดียวเช่นนี้นับเป็นอะไรที่สูงส่งสำหรับผู้คน หวู่ปิงหนิงได้ก้าวถอยหลังไปหนึ่งก้าวทันที

“ลูกเอ๊ย เจ้าจากจูเซียงหวู่ถิงมานานพอแล้ว ผ่อนคลายอารมณ์ก็ควรจบสิ้นแล้ว ได้เวลาสมควรกลับไปได้แล้ว” เทพสงครามมังกรคชาธารจ้องมองหวู่ปิงหนิงโดยไม่ได้กล่าวตำหนิ และไม่ได้เข้มงวด ตรงกันข้ามกลับเหมือนผู้อาวุโสที่มีเมตตาและอ่อนโยนคนหนึ่ง

สีหน้าของหวู่ปิงหนิงเปลี่ยนไปมากทีเดียว ก้าวถอยหลัง และกล่าวว่า “ท่านบรรพบุรุษ ข้าได้ถอนตัวออกจากจูเซียงหวู่ถิงและจะไม่กลับไปอีกแล้ว ให้ท่านบรรพบุรุษต้องเป็นกังวลแล้ว”

“เอาแต่พูดคำพูดที่ไร้สาระ จูเซียงหวู่ถิงเป็นบ้านของเจ้า หากไม่กลับไปเจ้ายังจะไปไหนได้อีก?” เทพสงครามมังกรคชาธารส่ายหัวเบาๆ และกล่าวขึ้นช้าๆ ว่า “เจ้ายังคงติดตามข้ากลับไปจะดีกว่า”

ท่าทางและการพูดการจาของเทพสงครามมังกรคชาธารทำให้ผู้คนรู้สึกไม่เหมือนเป็นยอดฝีมืออันดับหนึ่งปราศจากผู้ต่อกรในหล้าของแดนลัทธิพรรษ เขาไม่มีท่าทีที่ยกตนข่มท่านกับผู้ใด และไม่ทำให้ผู้คนรู้สึกถึงฐานะที่สูงเด่นของเขา ตรงกันข้ามเกลับจะเหมือนผู้อาวุโสที่มีเมตตาและอ่อนโยน ช่างมีอัธยาศัยไมตรีน่าเข้าใกล้เหลือเกิน เฉกเช่นเป็นคุณปู่คนหนึ่งอย่างนั้น ไม่ว่าผู้ใดก็ยากจะเชื่อว่านี่แหละคือยอดฝีมืออันดับหนึ่งของแดนลัทธิพรรษ

ในความทรงจำของทุกคน ยอดฝีมืออันดับหนึ่งของแดนลัทธิพรรษควรต้องเป็นผู้ปราศจากผู้ต่อกรในหล้า หมางเมินหมื่นแดน ก้มมองดูเหล่าสรรพสัตว์ ยิ่งไปกว่านั้นคำพูดก็คือกฎ ทำให้ผู้คนได้แต่แหงนหน้ามอง

แต่ว่า เทพสงครามมังกรคชาธารในเวลานี้กลับไม่ได้มีท่าทีสูงส่งของยอดฝีมืออันดับหนึ่งของแดนลัทธิพรรษที่ควรจะมีกับผู้คน ตรงกันข้ามกลับเหมือนเป็นผู้อาวุโสที่เมตตาและอ่อนโยนของตนเอง เหมือนคุณปู่ที่มีอัธยาศัยไมตรีน่าเข้าใกล้

“ท่านบรรพบุรุษ ศิษย์อกตัญญู ศิษย์ได้ตัดสินใจเด็ดขาดแล้ว” ท่าทีของหวู่ปิงหนิงก็แข็งกร้าว ส่ายหน้ากล่าวถ้อยคำที่หนักแน่นจริงจัง

“เอาแต่พูดไร้สาระ ตามข้ากลับไปเถอะ” เทพสงครามมังกรคชาธารส่ายหน้าเบาๆ กวักมือขนาดใหญ่ไปที่หวู่ปิงหนิง หวู่ปิงหนิงพลันถูกสกัดจุดเอาไว้ทั่วตัว กระดิกตัวไม่ได้ และถูกพาตัวไปอยู่ข้างกายเทพสงครามมังกรคชาธารโดยที่ไม่เป็นตัวของตัวเอง

“ผู้อาวุโสใยต้องทำให้ผู้เยาว์ต้องลำบากใจกันเล่า ให้ผู้เยาว์ได้โบยบินเองเถอะ” ขณะที่เทพสงครามมังกรคชาธารได้นำตัวหวู่ปิงหนิงไปไว้ข้างกาย แส้ปัดฝุ่นในมือของนักพรตฉางเซินพลันตวัดไปที่ตัวของหวู่ปิงหนิง หวังชิงตัวหวู่ปิงหนิงกลับมา

นักพรตฉางเซินก็รู้ตัวดีว่าหาใช่คู่ต่อสู้ของเทพสงครามมังกรคชาธารอยู่แล้ว แต่ว่า นางไม่อาจมองตาปริบๆ ปล่อยให้เทพสงครามมังกรคชาธารนำตัวหวู่ปิงหนิงไปเช่นนี้

ขณะที่แส้ปัดฝุ่นของนักพรตฉางเซินตวัดเข้ามานั้น เทพสงครามมังกรคชาธารเพียงอาศัยนิ้วมือผลักไปเบาๆ ด้วยท่าทีที่ตามอารมณ์ สบายๆ ผลักดันแส้ปัดฝุ่นของนักพรตฉางเซินออกไป จังหวะเคลื่อนไหวต่อเนื่องไม่มีติดขัด เหมือนดั่งหลุดพ้นจากความเป็นมนุษย์ปุถุชนธรรมดาไปแล้วอย่างนั้น

นักพรตฉางเซินไหนเลยจะเป็นคู่ต่อสู้ของเทพสงครามมังกรคชาธาร เมื่อเทพสงครามมังกรคชาธารผลักแส้ปัดฝุ่นของนางออกไปเบาๆ นางก็ไม่สามารถลงมือได้อีกแล้ว เนื่องจากช่วงห่างระหว่างสองฝ่ายมากเหลือเกิน ช่องห่างตรงนี้ไม่สามารถก้าวข้ามไปได้อยู่แล้ว

“ท่านนักพรตกังวลมากไปแล้ว นี่เป็นเรื่องมงคล” เทพสงครามมังกรคชาธารยังคงเหมือนเป็นผู้ที่หลุดพ้นจากความเป็นมนุษย์ปุถุชนธรรมดาไปแล้วอย่างนั้น ไม่ได้แสดงอาการโกรธ เพียงยิ้มๆ และกล่าวว่า “ข้ามีเรื่องหยุมหยิมรัดตัว ไม่สามารถเดินทางไปหุบเขาอมตะเยี่ยมคารวะ ท่านนักพรตโปรดช่วยถามทุกข์สุขพี่ฟงแทนข้าด้วย กาลเวลาอันยาวนาน วันหน้ามีเวลาว่าง ยังต้องไปขอคำชี้แนะจากพี่ฟง”

คำบอกกล่าวของเทพสงครามมังกรคชาธารช่างงดงามเหลือเกิน เปี่ยมด้วยน้ำใจและจิตใจเหลือเกิน ใช่เพียงแค่ปราศจากผู้ต่อกรด้านกำลังเท่านั้น ยิ่งไปกว่านั้นยังมีน้ำใจและความใจกว้างที่ผู้อื่นไม่อาจเอื้อมถึงอีกด้วย

นักพรตฉางเซินเรียกคืนแส้ปัดฝุ่น และทอดถอนใจออกมาเบาๆ รู้ว่าลำพังกำลังของตนเพียงคนเดียวไม่สามารถทำอะไรได้ ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงสถานการณ์ได้อยู่แล้ว

นักพรตฉางเซินกล่าวขึ้นช้าๆ ว่า “คำพูดของผู้อาวุโส ผู้เยาว์จะนำเรียนถึงท่านบรรพบุรุษแน่นอน”

พี่ฟงคือ ชื่อที่ได้รับการเรียกขานจากว่านโซ่วเหล่าจวิน และเทพสงครามมังกรคชาธารมาตามลำดับ ผู้ที่สามารถได้รับการยกย่องว่าเป็น ‘พี่ฟง’ ได้ก็คือบรรพบุรุษที่แข็งแกร่งมากที่สุดของหุบเขาอมตะ ลึกล้ำยากจะหยั่งถึง เพียงแต่เขาเก็บตัวไม่ปรากฏออกมาโดยตลอด น้อยคนนักในแดนลัทธิพรรษที่รู้ว่ายังมีระดับบรรพบุรุษผู้นี้อยู่

ถ้าหากเป็นว่านโซ่วเหล่าจวินก็แล้วกันไปเถอะ สามารถได้รับการยกย่องว่า ‘พี่ฟง’ จากเทพสงครามมังกรคชาธาร ย่อมสามารถจินตนาการได้ว่าระดับบรรพบุรุษผู้นี้ของหุบเขาอมตะมีความแข็งแกร่งเช่นใด และน่ากลัวเพียงใด

“กลับกันเถอะ” สุดท้ายเทพสงครามมังกรคชาธารหันหลังนำพาหวู่ปิงหนิงจากไปทันที

หวู่ปิงหนิงในเวลานี้ไม่เป็นตัวของตัวเองอยู่แล้ว ร่างของนางถูกผนึกเอาไว้โดยเทพสงครามมังกรคชาธาร ไม่สามารถดิ้นรนขัดขืนได้อยู่แล้ว

สุดท้าย ผู้คนทั้งหมดในเงินทองตกพื้นล้วนแล้วแต่มองเห็นเทพสงครามมังกรคชาธารพาหวู่ปิงหนิงจากไป ผู้คนจำนวนไม่น้อยที่เห็นภาพนี้ต่างมองหน้ากันและกัน

เนื่องจากก่อนหน้านั้น เพื่อต่อต้านยายเฒ่าเทวะล่าวายุ หวู่ปิงหนิงเลือกที่จะออกจากจูเซียงหวู่ถิงซึ่งเป็นเรื่องที่รับรู้กันทั่วหล้า เวลานี้เทพสงครามมังกรคชาธารถึงกับออกโรงด้วยตนเองเพียงเพราะผู้เยาว์คนเดียว ก็เป็นเรื่องที่ผู้คนจำนวนมากรู้สึกว่าเป็นเรื่องที่เหลือเชื่อ

“อีกไม่กี่วัน จูเซียงหวู่ถิงจะเกี่ยวดองสมรสกับตระกูลมู่ ยินดีต้อนรับผู้กล้าจากทั่วหล้าไปร่วมงานเลี้ยง” ก่อนไปจาก เทพสงครามมังกรคชาธารได้พูดคำพูดเช่นนี้ออกมา

คำพูดของเทพสงครามมังกรคชาธารไม่ดังกังวานมากนัก แต่ทว่า ทุกคนต่างได้ยินกันชัดเจน เหมือนเทพสงครามมังกรคชาธารกรอกอยู่ข้างหูของตนเองอย่างนั้น