ราชันอหังการ Emperor’s Domination จักรพรรดิบรรพกาล นิยาย บท 2536

สรุปบท ตอนที่ 2536 ไม่มีเวลาเล่นกับพวกเจ้า: ราชันอหังการ Emperor’s Domination จักรพรรดิบรรพกาล

อ่านสรุป ตอนที่ 2536 ไม่มีเวลาเล่นกับพวกเจ้า จาก ราชันอหังการ Emperor’s Domination จักรพรรดิบรรพกาล โดย Internet

บทที่ ตอนที่ 2536 ไม่มีเวลาเล่นกับพวกเจ้า คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายAction ราชันอหังการ Emperor’s Domination จักรพรรดิบรรพกาล ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย Internet อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง

ตอนที่ 2536 ไม่มีเวลาเล่นกับพวกเจ้า
ตูม…เสียงดังตูมตามดังขึ้นมาไม่ขาดสาย ไม่ว่าจะเป็นสามปรมาจารย์ผู้มีอำนาจสูงสุด หรือพลับพลาคณะมนตรีศักดิ์สิทธิ์ พวกเขาล้วนแล้วแต่อยู่ห่างไกลจากเขาจิ่วเหลียนซานนับล้านล้านลี้ แต่ทว่า ระยะทางเช่นนี้กล่าวสำหรับพวกเขาแล้วไม่นับเป็นอะไรได้

ภายในระยะเวลาอันสั้น ทุกคนต่างจ้องมองไปที่หลี่ชิเย่ ทุกคนล้วนแล้วแต่เข้าใจ สามปรมาจารย์ผู้มีอำนาจสูงสุด และพลับพลาคณะมนตรีศักดิ์สิทธิ์ต่างก็มาด้วยเรื่องของหลี่ชิเย่

หลี่ชิเย่สามารถสู้ได้หรือไม่ เมื่อต้องเผชิญกับการล้อมโจมตีของสามปรมาจารย์ผู้มีอำนาจสูงสุดกับพลับพลาคณะมนตรีศักดิ์สิทธิ์ พลันสร้างความอยากรู้อยากเห็นให้กับผู้คนจำนวนไม่น้อย

“ฮ่องเต้องค์ใหม่สู้ได้หรือไม่?” มีผู้กล่าวเสียงแผ่วเบาขึ้น โดยพยายามลดโทนเสียงของตนลงให้มากที่สุดไม่กล้าเสียงดัง ด้วยเกรงว่าหลี่ชิเย่จะได้ยิน

คำพูดเช่นนี้ทำให้ผู้คนจำนวนไม่น้อยต่างมองหน้าซึ่งกันและกัน ความแข็งแกร่งของอฮ่องเต้องค์ใหม่นั้นเป็นสิ่งที่ทุกคนได้มองเห็นมากับตา เริ่มจากการสังหารหม่าหมิงชุน เมื่อครู่เพิ่งสังหารราชันแท้จริงปาเจิ้นไป กำลังความสามารถเช่นนี้ปราศจากผู้เทียบเทียมอย่างแน่นอน

แต่ทว่า ปรมาจารย์ผู้มีอำนาจสูงสุดทั้งสามมีชื่อเสียงโด่งดังในหล้า สยบระบบถ่ายทอดทางความคิดด้านลัทธิจิ่วมี่มาหลายยุคหลายสมัย ผู้ดำรงอยู่ในสถานะเฉกเช่นพวกเขา แม้แต่ราชันแท้จริงก็ต้องหวั่นเกรงพวกเขาอยู่หลายส่วน ยิ่งไปกว่านั้น ยังมีพลับพลาคณะมนตรีศักดิ์สิทธิ์ที่ลึกล้ำยากจะหยั่งถึงอีกหนึ่งเมื่ออาศัยกำลังสี่ฝ่ายร่วมมือกัน เกรงว่ากำลังความสามารถของพวกเขาคงยากจะประเมินได้ ทอดสายตาไปใต้หล้า เกรงว่าผู้ที่สามารถต่อต้านพวกเขานั้นคงมีอยู่เพียงไม่กี่คนเท่านั้น

จะอย่างไรเสีย ความแข็งแกร่งของห้าปรมาจารย์ผู้มีอำนาจสูงสุดใช่เป็นเรื่องคุยโตโอ้อวด มิฉะนั้นล่ะก็ ในครั้งนั้นฮ่องเต้ไท่ชิงก็คงจัดการสังหารพวกเขาจนสิ้นไปแล้ว

“เกรงว่าฮ่องเต้องค์ใหม่จะปราศจากผู้ต่อกร” มียอดฝีมือที่ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง และเอ่ยขึ้นมาช้าๆ ว่า “ฮ่องเต้องค์ใหม่ลึกซึ้งยากจะหยั่งถึง กระทั่งถึงเวลานี้ เกรงว่าเขายังไม่เคยใช้กำลังความสามารถออกมาเต็มที่ ถ้าหากเข้าใช้กำลังเต็มความสามารถเข้าโจมตีล่ะก็ เกรงว่าคงไม่สามารถจินตนาการได้”

“แต่ว่า ธาตุแท้ภายในของปรมาจารย์ผู้มีอำนาจสูงสุดทั้งสามกับพลับพลาคณะมนตรีศักดิ์สิทธิ์ก็ลึกล้ำยากจะหยั่งถึงเหมือนกันนะ” มีผู้ที่เอ่ยเสียแผ่วเบาขึ้นมาว่า “การลงมือของพวกเขาย่อมต้องสะเทือนฟ้าดิน ฟ้าถล่มดินทลายอย่างแน่นอน”

“คอยดูกันต่อไปก็แล้วกัน” ระดับบรรพบุรุษมองเห็นภาพที่อยู่ตรงหน้าแล้วกล่าวขึ้นช้าๆ ว่า “จะได้รับคำตอบเร็วๆ นี้แล้ว ศึกครั้งนี้จะเป็นการตัดสินสถานการณ์ของระบบถ่ายทอดทางความคิดด้านลัทธิจิ่วมี่ และเป็นการตัดสินชะตาของระบบถ่ายทอดทางความคิดด้านลัทธิจิ่วมี่ด้วยเช่นกัน”

ทุกคนล้วนแล้วแต่รู้สึกอึดอัดหายใจไม่ออก เมื่อได้ยินคำพูดเช่นนี้ ในเวลานี้ผู้คนจำนวนไม่น้อยจึงตระหนักได้ว่า ศึกครั้งนี้มีความสำคัญต่อระบบถ่ายทอดทางความคิดด้านลัทธิจิ่วมี่เช่นใด

ถ้าหากศึกครั้งนี้ฮ่องเต้องค์ใหม่พ่ายแพ้ ระบบถ่ายทอดทางความคิดด้านลัทธิจิ่วมี่อาจจะกลายเป็นสามขั้วคานอำนาจกัน ถ้าหากฮ่องเต้องค์ใหม่เป็นฝ่ายชนะ นับจากนี้เป็นต้นไประบบถ่ายทอดทางความคิดด้านลัทธิจิ่วมี่ก็จะได้ให้การต้อนรับทรราชที่ใช้อำนาจบาตรใหญ่และกระทำการโดยพละการตัดสินใจแต่เพียงผู้เดียวยิ่งกว่าฮ่องเต้ไท่ชิงเสียอีก

หลี่ชิเย่เพียงยิ้มเฉยเมยโดยไม่ได้แคร์แม้แต่น้อยนิด เมื่อต้องเผชิญหน้ากับปรมาจารย์ผู้มีอำนาจสูงสุดทั้งสามและพลับพลาคณะมนตรีศักดิ์สิทธิ์ที่ผงาดฟ้าเข้ามาโดยปิดกั้นทุกทิศทุกทางเอาไว้

จังหวะที่พายุฝนกำลังจะกระหน่ำ ทันใดนั้น บริเวณปากถ้ำที่อยู่ด้านล่างของเขาหงฮวงซาน ซึ่งก็คือคุกหลวงดึกดำบรรพ์นั่นเอง มันได้สั่นเทาขึ้นมาทีหนึ่ง และช่องว่างมีการกระเพื่อมนิดหนึ่ง บริเวณปากถ้ำพลันปรากฎแสงสว่างอ่อนๆ ที่แวบวับ จากนั้นก็หายไปอย่างไร้ร่องรอย

ในเวลานี้ทุกคนต่างถูกปรมาจารย์ผู้มีอำนาจสูงสุดทั้งสามและพลับพลาคณะมนตรีศักดิ์สิทธิ์ดึงดูดความสนใจเอาไว้ จึงไม่มีใครสังเกตถึงความเปลี่ยนแปลงของคุกหลวงดึกดำบรรพ์ ความจริงแล้วการเปลี่ยนแปลงที่ลึกซึ้งลุ่มลึกเช่นนี้ของคุกหลวงดึกดำบรรพ์ก็ไม่มีใครทันสังเกตเห็นได้

“ช่างเถอะ ข้ายังมีงานอื่นต้องทำ ไม่อยู่เล่นกับพวกเจ้าแล้ว” ดวงตาทั้งสองหลี่ชิเย่พลันจ้องเขม็งไปที่คุกหลวงดึกดำบรรพ์ จากนั้นหัวเราะเสียงดังทีหนึ่งเหินฟ้าขึ้นไป

“เขาต้องการทำอะไร?” มองเห็นหลี่ชิเย่ที่พลันเหินฟ้าขึ้นไปกะทันหัน จากนั้นทิ้งดิ่งลงมา ทุกคนต่างรู้สึกงงงัน

ปัง…เสียงหนึ่งดังขึ้น ทุกคนยังไม่ทันได้สติคืนกลับมา เสียงดังสนั่นหวั่นไหวได้สั่นคลอนไปทั่วเขาจิ่วเหลียนซาน เสมือนหนึ่งเกิดสั่นไหวโคลงเคลงไปทั่วเขาจิ่วเหลียนซาน ดุจดั่งมีผนังของโลกถูกพุ่งชนจนแตกไปแล้วอย่างนั้น

ภายใต้สายตาของผู้คนเป็นจำนวนมาก ทุกคนล้วนแล้วแต่เห็นหลี่ชิเย่ทิ้งดิ่งลงมากับตาตนเอง พุ่งเข้าไปภายในคุกหลวงดึกดำบรรพ์ในพริบตาเดียว และหายเข้าไปอยู่ในความมืดของคุกหลวงดึกดำบรรพ์นั่น

ปากถ้ำของคุกหลวงดึกดำบรรพ์ก็คล้ายดั่งเป็นปากของสัตว์ขนาดยักษ์ยุคดึกดำบรรพ์อย่างนั้น เมื่อหลี่ชิเย่กระโดดเข้าไปภายในปากถ้ำอันมืดมิดนั่นแล้ว ก็คล้ายดั่งกระโดดเข้าไปภายในปากขนาดยักษ์และถูกสัตว์ยักษ์ยุคดึกดำบรรพ์กลืนกินเข้าไป

“ระวัง…” หลิ่วชูฉิงที่มองเห็นหลี่ชิเย่กระโดดเข้าไปในคุกหลวงดึกดำบรรพ์ตกใจจนหัวใจหล่นไปอยู่ที่ตาตุ่ม เรื่องนี้เกิดขึ้นมากะทันหันเหลือเกิน

ปิงฉือหานยวี่รีบพยุงนางเอาไว้ นางเองก็รู้สึกตกใจเป็นยิ่งนัก เมื่อเห็นหลี่ชิเย่หายตัวไปท่ามกลางคุกหลวงดึกดำบรรพ์นั่น

เวลานี้ ทุกคนต่างรู้สึกเหม่อลอย ทุกคนพลันงงงันไปหมด และไม่อาจเรียกสติคืนกลับมา เนื่องจากไม่ใครคาดคิดว่าหลี่ชิเย่จะกระโดดเข้าไปในคุกหลวงดึกดำบรรพ์อย่างกะทันหันเช่นนี้

ในระบบถ่ายทอดทางความคิดด้านลัทธิจิ่วมี่มีใครบ้างที่ไม่รู้จักคุกหลวงดึกดำบรรพ์ เป็นสถานที่ที่ขังคนจนตาย ขอเพียงถูกจับโยนเข้าไปในคุกหลวงดึกดำบรรพ์เท่านั้น ต่อให้เป็นผู้ที่ตัวเป็นๆ ต่อให้เป็นผู้ที่มีความแข็งแกร่งปราศจากผู้ต่อกร แต่ทว่า ล้วนแล้วแต่ถูกขังอยู่ภายในคุกหลวงดึกดำบรรพ์ตลอดกาล เป็นไปไม่ได้ที่จะรอดชีวิตกลับออกมาตลอดกาล จะต้องหายตัวไปท่ามกลางคุกหลวงดึกดำบรรพ์ไปตลอดกาล กล่าวได้ว่านี่แหละคือมีชีวิตแต่ไร้ตัวตน ตายโดยไม่เห็นศพของแท้

ในครั้งนั้น ไม่รู้ว่าฮ่องเต้ไท่ชิงได้นำเอาศัตรูที่กล้าแข็งโยนเข้าไปในคุกหลวงดึกดำบรรพ์เป็นจำนวนเท่าไร ทว่า นับจากนั้นเป็นต้นมาก็ไม่ได้พบเห็นพวกเขาเหล่านั้นอีกเลย พวกเขาได้หายตัวไปท่ามกลางคุกหลวงดึกดำบรรพ์ตลอดกาล สมควรทราบว่า ผู้ที่สามารถเป็นศัตรูกับฮ่องเต้ไท่ชิงได้นั้นไม่มีผู้อ่อนแอแม้แต่คนเดียว โดยพื้นฐานแล้วจะต้องเริ่มต้นด้วยระดับเทพแท้จริงขั้นอมตะ

แม้จะเป็นผู้ที่แข็งแกร่งเฉกเช่นระดับเทพแท้จริงขั้นอมตะ ท้ายที่สุดแล้วก็ต้องหายตัวไปท่ามกลางคุกหลวงดึกดำบรรพ์

พวกเขาต่างจ้องมองดูปากทางเข้าถ้ำคุกหลวงดึกดำบรรพ์ที่ดำมืดมิดและเหม่อลอยอยู่ตรงนั้น ในเวลานี้ พวกเขาต่างงงงัน เมื่อพวกเขามองหน้าซึ่งกันและกัน ต่างไม่รู้ว่าควรจะทำอย่างไรดี

ไม่ง่ายนัก กว่าพวกเขาจะเดินทางมาจากที่ที่ห่างไกลสุดขอบฟ้า เพื่อต่อสู้ชี้ขาดกับหลี่ชิเย่ ให้มันเป็นอย่างนี่สิ หลี่ชิเย่พลันกระโดดลงไปในคุกหลวงดึกดำบรรพ์ ทำให้สิ่งที่พวกเขาได้เตรียมการมาทั้งหมดไม่มีโอกาสได้นำออกมาใช้

เสมือนหนึ่งเป็นการเข่นฆ่าที่มีความดุเดือดยิ่ง เจ้าได้เตรียมการทุกอย่างจนพร้อมสรรพและเดินทางเข้าสู่สมรภูมิ เตรียมที่จะทำการใหญ่ แต่แล้วในเวลานี้เอง คู่ต่อสู้พลันฆ่าตัวตาย ทำให้ทุกอย่างกลายเป็นว่างเปล่าไร้จุดหมายไปทันที สภาพการณ์เช่นนี้นับว่าทำให้ทำอะไรไม่ถูกโดยแท้

ในเวลานี้ ปรมาจารย์ผู้มีอำนาจสูงสุดทั้งสามก็ได้มองหน้าซึ่งกันและกัน ไม่รู้ว่าควรจะทำอย่างไรดี หรือว่าจะให้พวกเขากระโดดตามหลี่ชิเย่เข้าไปในคุกหลวงดึกดำบรรพ์อย่างนั้นรึ? แน่นอน พวกเขาไม่บ้าบิ่นถึงขั้นนั้นแน่

พวกเขาคือผู้ที่เคยเห็นมากับตาตนเองมาก่อนว่า ฮ่องเต้ไท่ชิงได้จับเอาศัตรูที่แข็งแกร่งโยนเข้าไปในคุกหลวงดึกดำบรรพ์ ขณะที่ผู้ถูกจับโยนเข้าไปในคุกหลวงดึกดำบรรพ์ไม่ได้มีชีวิตกลับออกมาอีกเลย

“รอ รอดูต่อไป” สุดท้ายแล้วภายในพลับพลาคณะมนตรีศักดิ์สิทธิ์ปรากฏเสียงที่แก่หง่อมเสียงหนึ่ง

ปรมาจารย์ผู้มีอำนาจสูงสุดทั้งสามไม่มีทางเลือกอื่นใด เมื่อได้ยินคำตัดสินเช่นนี้แล้ว พวกเขาได้แต่รั้งอยู่ที่เขาจิ่วเหลียนซานเป็นการชั่วคราว รอดูเหตุการณ์

ภายในเขาจิ่วเหลียนซาน มีดวงตาคู่หนึ่งให้ความสนใจกับภาพๆ นี้ ดวงตาคู่นี้เป็นของชายตัดฟืนแห่งเขาหนานซานนั่นเอง

ชายตัดฟืนแห่งเขาหนานซานในเวลานี้กำลังดูดกล้องยาสูบดังฟู๊ดดด ฟู๊ดดด ควันยาสูบที่เขาพ่นออกมานั้นแทบจะทำให้ใบหน้าของเขาเลือนรางไปแล้ว แต่ว่า ดวงตาคู่นั้นของเขายังคงสุกใสยิ่งนัก และจ้องเขม็งไปยังคุกหลวงดึกดำบรรพ์อย่างไม่ลดละ

“บางที อาจมีปาฏิหาริย์เกิดขึ้นก็ได้ คุกหลวงดึกดำบรรพ์น่ะเนี่ย ได้ซ่อนความลับที่ทำให้มีอายุวัฒนะไม่มีวันตายจริงรึ?” ชายตัดฟืนแห่งเขาหนานซานดูดกล้องยาสูบดังฟู๊ดดด ฟู๊ดดด สุดท้าย ได้พุ่นควันยาสูบออกมาเป็นวงๆ หนึ่ง กล่าวพึมพำขึ้นมา

ดวงตาคู่นั้นของชายตัดฟืนแห่งเขาหนานซานจ้องเขม็งอยู่ที่คุกหลวงดึกดำบรรพ์โดยไม่ได้มีการเคลื่อนไหว ความจริงแล้ว ภายในใจของเขาคาดหวังให้หลี่ชิเย่สามารถรอดชีวิตกลับออกมา เนื่องจากเขาเองก็ต้องการรู้ถึงความลับของคุกหลวงดึกดำบรรพ์เช่นเดียวกัน!

……………………………………………….