หลี่ชิเย่ไม่ได้มองดูมากมายกับหนึ่งกำแพงเมืองที่เข้ามาปราบปราม พลันลงมือด้วยหมัดๆ เดียว ตูมเสียงดังสนั่นหวั่นไหว หนึ่งหมัดทำลายหมื่นวิถีจนแตกละเอียด ทำลายเหล่าชั้นฟ้าจนพังพินาศย่อยยับ ภายใต้หนึ่งหมัดมีเพียงพินาศย่อยยับ ไม่ว่าสิ่งใดก็ไม่สามารถเทียบเทียมได้
เสียงปังดังสนั่นหวั่นไหว หนึ่งหมัดปะทะซึ่งหน้ากับกำแพงเมืองขนาดยักษ์ เสียงปะทะที่น่ากลัวเสมือนดั่งทำลายทุกสิ่งทุกอย่างจนพังพินาศย่อยยับ คลื่นเสียงที่พุ่งโจมตีผ่านไป ปรากฎดวงดาวแต่ละดวงถูกทำให้แตกสลาย ได้ยินเสียงคร๊ากกกดังขึ้น หนึ่งหมัดที่ทะลวงเข้าไปตรงๆ อาศัยพลังที่ทำลายทุกสิ่งทุกอย่างอย่างง่ายดายทะลุผ่านกำแพงเมือง ท่ามกลางเสียงคร๊ากกกที่ดังขึ้นนั้น กำแพงเมืองขนาดยักษ์แตกละเอียดทั้งด้าน
หมัดนี้ช่างน่ากลัวเหลือเกิน ภายใต้การทำลายของหมัดหนึ่งหมัด ปิงฉือเจี๋ยจุนที่เดิมขับเคลื่อนกำแพงเมืองยักษ์เพื่อทำการปราบปรามพลันได้รับพลังหมัดที่น่ากลัวปราศจากผู้เทียบเทียมในทันที แม้ว่ากำแพงเมืองยักษ์จะทำการต้านพลังหมัดส่วนใหญ่เอาไว้ แต่พลังหมัดที่เหลือยังคงพุ่งโจมตีเข้ามา ยังคงสามารถทำลายฟ้าดินได้ แม้ตัวเขาที่อยู่ในฐานะเทพแท้จริงขั้นอมตะก็ยังคงรับเอาไว้ไม่ได้
ปุเสียงหนึ่งดังขึ้น แขนทั้งสองของที่ทำการขับเคลื่อนกำแพงเมืองขนาดยักษ์พลันถูกพลังที่ทรงพลังยิ่งพุ่งเข้ากระแทกจนลายเป็นหมอกเลือดไป
ภายใต้พลังปะทะที่ปราศจากผู้ต่อกร เสียงปังดังขึ้นเสียงหนึ่ง ร่างของปิงฉือเจี๋ยจุนถูกพลังกระแทกจนปลิวออกไป ทั้งเนื้อทั้งตัวของเขาโชกไปด้วยเลือด กำแพงเมืองขนาดยักษ์ทั้งด้านแตกละเอียด ไป่พั่วได้กลับคือสู่สภาพดั้งเดิม
หมัดหนึ่งหมัดนี้พุ่งทะลุกำแพงเมืองขนาดยักษ์ ทำลายแขนจนแตกละเอียด ซึ่งเกิดขึ้นเพียงชั่วพริบตาเดียวเท่านั้นเอง ช่างรวดเร็วเหลือเกิน
ฆ่า…จังหวะที่หลี่ชิเย่ปล่อยหมัดๆ นั้นออกไปนั้น ปรมาจารย์ผู้มีอำนาจสูงสุดวัดจิ้งเหลียนกวานและโต้วจ้านหวงได้โจมตีเข้ามาพร้อมกัน พลันที่พวกเขาทั้งสองลงมือ ต่างคนต่างสำแดงเคล็ดวิชาจิ่วมี่คนละสองเคล็ดวิชา สี่เคล็ดวิชาสำแดงออกมาพร้อมกัน เป็นภาพที่อลังการอย่างยิ่ง
เสียงตูม…ดังสนั่นหวั่นไหว ทำลายฟ้าดิน ทำลายหมื่นยุค ภายใต้พลังที่น่ากลัวทุกอย่างแลดูเล็กจิ๋วยิ่งนัก เหมือนว่าด้วยพลังที่น่ากลัวเช่นนี้สามารถทำลายทุกสิ่งทุกอย่างจนแตกกระจายในชั่วพริบตา
เสียงปัง…ดังสนั่นขึ้นมา มองเห็นโต้วจ้านหวงเสกเอากระบองขึ้นมาอันหนึ่ง เสมือนดั่งมังกรยักษ์ที่ยึดครองพื้นที่อยู่และส่งเสียงคำรามไม่หยุด กลิ่นอายมังกรที่น่ากลัวครอบคลุมอาละวาดฟ้าดิน สองเคล็ดวิชาจิ่วมี่พวยพุ่งเป็นเปลวไฟศักดิ์สิทธิ์ที่ดั่งคลื่นยักษ์ออกมา ทำการเคลือบตัวทั้งตัวของเขาจนแลดูมีความศักดิ์สิทธิ์ยิ่งไม่สามารถล่วงละเมิดได้
ตึงเสียงกระบี่คำรามขึ้นมาเสียงหนึ่ง มองเห็นปรมาจารย์ผู้มีอำนาจสูงสุดวัดจิ้งเหลียนกวานหนึ่งกระบี่ที่ทอดขวางท้องฟ้า เสมือนดั่งหนึ่งกระบี่ประหารฟ้า หนึ่งกระบี่ที่โดดเด่นทำลายวิถีหมื่นยุค หนึ่งกระบี่ที่กวาดผ่านไป ปราบเทพมารตลอดกาล หนึ่งกระบี่ที่เป็นใหญ่ใช้อำนาจบาตรใหญ่นับแต่อดีตเป็นต้นมา
ปรมาจารย์ผู้มีอำนาจสูงสุดวัดจิ้งเหลียนกวานยืนตระหง่านท่ามกลางฟ้าดินภายใต้สองเคล็ดวิชาจิ่วมี่ เสมือนหนึ่งเขาเป็นผู้ควบคุมจักรวาล และสรรพสิ่ง
เสียงตูม…ดังสนั่นหวั่นไหว หนึ่งกระบองที่ฟาดเข้ามา ทำลายทุกอย่างจนแตกละเอียด ตึง…เสียงกระบี่คำราม หนึ่งกระบี่ที่สังหารเด็ดขาด ขาดซึ่งทายาทและไร้ความปราณี
หนึ่งกระบี่หนึ่งกระบองโจมตีขนาบหน้าหลัง สังหารเด็ดขาดและพาล เข่นฆ่าสิ้นทุกสรรพชีวิต ภายใต้การสังหารเด็ดขาดที่น่ากลัว สรรพชีวิตล้วนแล้วแต่สิ้นหวัง หมดสิ้นเรี่ยวแรงไปต่อต้าน มีเพียงยื่นคอไปรอคอยให้ถูกเชือด
การลงมือของระดับเทพแท้จริงขั้นอมตะทั้งสองมันช่างมีอานุภาพที่น่ากลัวเพียงใด ยิ่งไปกว่านั้น ระดับเทพแท้จริงขั้นอมตะทั้งสองนี้คือระดับเทพแท้จริงขั้นอมตะที่แข็งแกร่งมากที่สุดของระบบถ่ายทอดทางความคิดด้านลัทธิจิ่วมี่ ทั้งสองคนต่างก็ได้ฝึกปรือเคล็ดวิชาจิ่วมี่มาคนละสองเคล็ดวิชา พลันที่พวกเขาลงมือเพียงพอที่จะปราบใต้หล้าให้ราบคาบ ปราบเหล่าชั้นฟ้าให้สยบ
อย่าว่าแต่ทั่วทั้งระบบถ่ายทอดทางความคิดด้านลัทธิจิ่วมี่เลย แม้แต่ทั่วแดนลัทธิราชันก็มีอยู่ไม่กี่คนที่คู่ควรให้พวกเขาทั้งสองต้องลงมือพร้อมกัน
“มันก็แค่นี้เอง” หลี่ชิเย่ไม่ได้เลิกกระทั่งหนังตา เมื่อต้องเผชิญกับหนึ่งกระบี่และหนึ่งกระบองที่สังหารเด็ดขาด ยกเท้าฟาดลงแบบง่ายๆ ตรงๆ ฟาดเข้าหากระบองอย่างแรง
ในขณะเดียวกัน หนึ่งฝ่ามือตามอารมณ์ฟาดไปยังกระบี่ เหมือนว่าสามารถฟาดให้จักรวาลทั้งจักรวาลลอยไปตามแรงในพริบตาเดียว ฟาดฟ้าดินจนแหลกละเอียดได้
ทั้งโต้วจ้านหวง และปรมาจารย์ผู้มีอำนาจสูงสุดวัดจิ้งเหลียนกวานต่างอดรู้สึกหวาดผวาไม่ได้ เมื่อหนึ่งเท้าหนึ่งฝ่ามือที่ฟาดเข้ามา
ปัง…ปัง…เสียงดังสนั่นหวั่นไหวสะเทือนฟ้าดินแต่ละเสียงที่ดังขึ้น หนึ่งเท้าที่ฟาดลงมานั้น ได้ยินเสียงดังปังเสียงหนึ่ง โต้วจ้านหวงพลันถูกฟาดจนร่วงลงมาจากบนท้องฟ้าสูง กระแทกเข้ากับพื้นพสุธา ภูเขาที่สูงมากยากจะหาใดเทียมถูกชนกระแทกเข้าจนแหลกละเอียดไปในทันที กลายเป็นหุบเหวที่มีความลึกนับหมื่นจ้างขึ้นมา
หนึ่งฝ่ามือที่ฟาดเข้าไป ได้ยินเสียงดังปังขึ้นมาเสียงหนึ่ง ปรมาจารย์ผู้มีอำนาจสูงสุดวัดจิ้งเหลียนกวานถูกฟาดจนปลิวออกไปทั้งคนทั้งกระบี่เสมือนดั่งดาวตกที่แวบผ่านไปและหายไปในเส้นขอบฟ้า จังหวะที่ถูกฟาดจนลอยออกไปในพริบตาเดียวนั้น เขาได้กระอักเลือดออกมาอย่างแรง ทำให้เลือดสดๆ เสมือนดั่งสายรุ้งที่พาดผ่านท้องฟ้าไป
โต้วจ้านหวงถูกฟาดจนจมหายเข้าไปใต้พื้นดินในชั่วพริบตาเดียว ส่วนปรมาจารย์ผู้มีอำนาจสูงสุดวัดจิ้งเหลียนกวานถูกหนึ่งฝ่ามือฟาดเข้าให้จนกลายเป็นดั่งดาวตกหายไปยังเส้นขอบฟ้า
อาศัยหนึ่งฝ่ามือหนึ่งเท้าก็เอาชนะปรมาจารย์ผู้มีอำนาจสูงสุดถึงสองคน นี่คือระดับเทพแท้จริงขั้นอมตะที่ได้ฝึกปรือเคล็ดวิชาจิ่วมี่มาสองเคล็ดวิชานะเนี่ย กลับอ่อนแอเช่นนี้เมื่ออยู่ต่อหน้าหลี่ชิเย่ อีกทั้งตั้งแต่ต้นจนจบหลี่ชิเย่ยังอยู่ในสภาพของมือเปล่า มันช่างเป็นเรื่องที่น่ากลัวอะไรอย่างนั้น
ทุกคนต่างอ้าปากกว้าง และไม่สามารถเรียกสติกลับมาได้เป็นเวลานานในขณะนี้ เมื่อได้เห็นภาพนี้
ทุกคนต่างก็เคยเห็นความพาลและปราศจากผู้ต่อกรของหลี่ชิเย่ก่อนหน้านี้มาแล้ว เขาเคยอาศัยหนึ่งเท้าสังหารหม่าหมิงชุน แต่ทว่า เวลานี้ดูจะพาลและปราศจากผู้ต่อกรยิ่งกว่า หนึ่งฝ่ามือหนึ่งเท้าก็เอาชนะโต้วจ้านหวง และปรมาจารย์ผู้มีอำนาจสูงสุดวัดจิ้งเหลียนกวานได้แล้ว
สมควรทราบว่า ไม่ว่าจะเป็นโต้วจ้านหวงหรือปรมาจารย์ผู้มีอำนาจสูงสุดวัดจิ้งเหลียนกวานก็ตาม ล้วนแล้วแต่แข็งแกร่งกว่าหม่าหมิงชุนมากมาย มากมายเหลือเกิน พวกเขาไม่ใช่ระดับเทพแท้จริงขั้นอมตะที่อยู่ในระดับเดียวกันอยู่แล้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ราชันอหังการ Emperor’s Domination จักรพรรดิบรรพกาล
น่าอ่าน...