ราชันอหังการ Emperor’s Domination จักรพรรดิบรรพกาล นิยาย บท 2834

ตอนที่ 2834 ของล้ำค่ากระบือที่เย้ายวน

พวกนักศึกษาอย่างจ้าวชิวสือต่างยืนอยู่ตรงนั้นด้วยท่าทีที่งุนงง ขณะมองดูท่าทีของกระบือดำยักษ์ตัวนี้ และฟังคำพูดจากกระบือดำยักษ์ตัวนี้ ยากนักที่พวกเขาจะสามารถจินตนาการได้ว่านี่คือกระบือดำตัวหนึ่ง

ในเวลานี้เอง ด้วยท่าทีที่อวดดีของกระบือดำยักษ์ตัวนี้ ด้วยท่าทางที่เหยียดผู้อื่น มองดูแล้วก็คล้ายเป็นคนเป็นๆ คนหนึ่ง ไม่เห็นเหมือนเป็นควายตรงไหน? โดยเฉพาะอย่างยิ่งท่าทางที่มันจ้องมองมานั้น ดูเหมือนช่างดูถูกอะไรอย่างนั้น ช่างดูเป็นการเหยียดหยามอะไรอย่างนั้น หากเป็นควายสักตัว มันจะไม่มีแววตาเช่นนี้ ไม่มีท่าทางเช่นนี้อยู่แล้ว

ตู้เหวินรุ่ยได้แต่ยิ้มเจื่อนๆ สำหรับลักษณะท่าทางเช่นนี้ของกระบือดำยักษ์ตัวนี้ เขาเห็นจนชินตาเสียแล้ว ขณะที่เขายังคงเป็นเพียงนักศึกษาอยู่นั้นก็ได้เคยพบเห็นกระบือดำยักษ์ตัวนี้มาก่อน ในยุคสมัยนั้น ไม่รู้ว่ามีผู้คนจำนวนเท่าไรที่ต้องได้รับความลำบากเพราะมัน แม้แต่นักศึกษาที่ปราดเปรื่องน่าทึ่ง ภายหลังได้กลายเป็นผู้ยิ่งใหญ่ที่ยอดเยี่ยมมาก ก็เคยได้รับความลำบากอย่างยิ่งภายใต้กีบเท้าของกระบือดำยักษ์มาแล้วทั้งสิ้น

“สนุกไหมล่ะ?” หลี่ชิเย่หัวเราะทีหนึ่ง

“แหะบนตัวของข้ามีแหล่งรวมของโรคที่หนึ่งพอดี ข้าเก็บมันเอาไว้จนกลายเป็นของล้ำค่ากระบือ” เจ้ากระบือดำยักษ์พูดด้วยท่าทางดูจะภาคภูมิใจอย่างยิ่ง และกล่าวว่า “เจ้าเด็กเปรตที่ชื่อราชันแท้จริงจินผู่อะไรนั่น เรียกว่าน้ำลายไหลยืดทันทีที่ได้เห็น ดังนั้น จึงอดที่จะขอของล้ำค่ากระบือกับข้าไม่ได้ ข้าไม่สนใจเขาแม้แต่น้อย ดังนั้น ศิษย์ของเขาจึงไล่ตามมา”

“เป็นราชันแท้จริงจินผู่” พวกจ้าวชิวสือต่างรู้สึกตื่นตระหนก แม้ว่าก่อนหน้านั้นพวกเขาไม่เคยออกจากเมืองล้างบาป แต่ชื่อของราชันแท้จริงจินผู่พวกเขายังคงได้ยินมาก่อน

ราชันแท้จริงจินผู่ไม่เพียงเป็นศิษย์ที่ยากจะหาใดเทียมของสถาบันศึกษาสู่กวงพายับ ยิ่งกว่านั้นยังเป็นศิษย์ของปราชญ์อัจฉริยะหลันซู และเป็นราชันแท้จริงแปดลัคนาคนหนึ่ง กล่าวสำหรับนักศึกษาอย่างพวกจ้าวชิวสือแล้ว ชื่อของราชันแท้จริงจินผู่เสมือนดั่งดังก้องอยู่ในรูหูอย่างนั้น

ปรกติแล้ว ในสายตาของพวกจ้าวชิวสือมองว่า การดำรงอยู่ของราชันแท้จริงจินผู่นั้นอยู่ในฐานะที่สูงส่งยิ่ง เวลานี้เมื่อออกจากปากของกระบือดำยักษ์แล้ว ถึงกับกลายเป็นเด็กเปรต สิ่งนี้คือปีศาจควายที่อวดดีมากที่สุดเท่าที่พวกเขาเคยพบมา

“แค่ของล้ำค่ากระบือเท่านั้นเอง” หลี่ชิเย่ทำท่ายักไหล่ทีหนึ่ง และกล่าวว่า “ไม่มีค่าอะไรเลย เจ้ามอบเขาควายคู่นั้นให้ข้า ข้ากลับดูว่ามันเข้าท่า”

“เจ้าคิดมากไปแล้ว” เจ้ากระบือดำยักษ์ก้าวถอยหลังไปก้าวหนึ่งทันที ดวงตาทั้งสองพลันจ้องมองหลี่ชิเย่ด้วยความระแวง “เขาคู่นี้ของข้าเกิดขึ้นมาตั้งแต่ข้าถือกำเนิดออกมาจากครรภ์มารดา ใครอยากได้ ข้าก็จะสู้ตายกับมัน!”

“แค่ล้อเจ้าเล่นเท่านั้นเอง อย่าถือเป็นเรื่องจริงจัง” หลี่ชิเย่หัวเราะและทำท่ายักไหล่

กระบือดำยักษ์จ้องมองเขาแวบหนึ่ง และกล่าวว่า “เจ้ามาทำอะไรที่นี่? มั่วสุมอยู่กับเด็กเปรตกลุ่มนี้แล้วสนุกมั้ย?”

“เพราะว่าข้าเพิ่งจะอายุสิบแปดเอง” หลี่ชิเย่กล่าวท่าทีเอ้อระเหยว่า “ข้าหนุ่มและเท่ขนาดนี้ แน่นอน ย่อมต้องขลุกอยู่กับคนหนุ่มสิ หรือว่าจะให้ข้าขลุกอยู่กับปีศาจเฒ่าอย่างเจ้าอย่างนั้นรึ?”

อ๊วกกก…ท่าทางกระบือดำยักษ์เหมือนกำลังสำรอกอย่างนั้น ท่าทางเรียกว่าสมจริงสมจังเหลือเกิน

แม้แต่พวกของจ้าวชิวสือที่จ้องมองดูหลี่ชิเย่แล้วก็รู้สึกหน้าแดง ถ้าหากงาสหลี่ชิเย่เพิ่งอายุสิบแปด ยังหนุ่มมากพวกจ้าวชิวสือยังเชื่อได้ แต่ว่าเรื่องเท่นั้น พวกเขาไม่เห็นว่าหลี่ชิเย่จะเท่ตรงไหน มาวันนี้พวกเขาเพิ่งจะรู้วาหลี่ชิเย่เป็นคนที่หลงตัวเองได้ขนาดนี้

“คนที่ไล่ตามเจ้ามาแล้ว ยังไม่รีบหนีอีก” ในเวลานี้ หลี่ชิเย่มองดูกระบือดำยักษ์ที่กำลังทำท่าสำรอกทีหนึ่งด้วยท่าทีเอ้อระเหย

“อยู่นั่น รีบตามไปเร็ว รีบบีบบังคับให้มันคายของล้ำค่ากระบือออกมา” กลุ่มนักศึกษากลุ่มใหญ่วิ่งเลี้ยวออกมาจากมุมอย่างรวดเร็ว พวกเขาต่างมีนัยน์ตาลุกวาวเมื่อเห็นร่างเงาของกระบือดำยักษ์แล้ว

“รีบหนีไปเถอะ ดูท่าพวกเขาไม่ได้ของล้ำค่ากระบือจะไม่ยอมเลิกราแน่” หลี่ชิเย่มองดูกระบือดำยักษ์ด้วยท่าทีเอ้อระเหย

“แหะไม่มีปัญหา ไม่ช้าหรอก ที่พวกเขาต้องการหาจะไม่ใช่ข้าแล้ว” เจ้ากระบือดำยักษ์หัวเราะแหะแหะ ท่าทางดูประหลาดอยู่บ้าง ทำให้ผู้ที่พบเห็นรู้สึกหวาดหวั่นพรั่นพรึง

“อยู่ตรงนี้เอง…” ในเวลานี้ กลุ่มนักศึกษากลุ่มใหญ่ข้างหลังล้วนแล้วแต่ไล่ตามขึ้นมาทันแล้ว

มอออ…เวลานี้ กระบือดำยักษ์อ้าปากกว้างและส่งเสียงร้องดังขึ้นมาเสียงหนึ่ง ขณะที่มันอ้าปากกว้างนั้น ปรากฏประกายวิเศษพลันวูบวาบขึ้นในปากของมัน กลิ่นเซ่อเซียง (จากกวางชะมด) สายหนึ่งตลบอบอวลอยู่บนอากาศ

“เร็ว เร็วเข้า มันจะคายของล้ำค่ากระบือแล้ว” นักศึกษาที่อยู่ข้างหลังต่างพยายามอย่างสุดชีวิต ใช้กำลังที่มีอยู่จนหมดสิ้น อาศัยความเร็วทีสูงสุดวิ่งเข้าไปอย่างไว เพื่อต้องการแย่งชิงของล้ำค่ากระบือของกระบือดำยักษ์นั้นให้ได้

ปุ…เสียงหนึ่งดังขึ้น ในขณะที่นักศึกษาทั้งหมดยังไม่ทันไล่ติดตามเข้ามาถึงนั้น กระบือดำยักษ์พลันอาเจียนออกมา มองเห็นประกายวิเศษที่พวยพุ่ง ของล้ำค่ากระบือสิ่งหนึ่งที่แลดูคล้ายหยกได้ถูกคายออกมาจากปากของมัน ของล้ำค่ากระบือชิ้นนี้คล้ายดั่งหยกสีเหลืองอย่างนั้น มันส่งประกายวิเศษวูบวาบ อีกทั้งยังส่งกลิ่นหอมออกมาสายหนึ่ง คล้ายกลิ่นหอมกวางชะมดแต่ไม่ใช่ แปลกประหลาดมาก แต่ว่า พลันที่ได้กลิ่นหอมวิเศษนี้แล้ว กลับทำให้ผู้ที่ได้กลิ่นนี้รู้สึกมีความสุขอย่างหนึ่งที่บอกไม่ถูก

“สามารถเทียบเคียงได้กับน้ำลายมังกรแท้จริงได้จริงๆ” นักศึกษาที่มีกำลังความสามารถระดับเทพแท้จริงขั้นอมตะเมื่อได้กลิ่นหอมสายนี้แล้ว ถึงกับหวั่นไหวในใจ และกล่าวว่า “ดูท่ามันมีสายเลือดมังกรแท้จริงในครอบครอง”