ตอนที่ 2877 ตำหนักนภา
ภายใต้การนำทางของกระบือดำขนาดใหญ่ พวกเขาทั้งสองคนก้าวข้ามท้องฟ้า เบื้องบนท้องฟ้าของสวนดึกดำบรรพ์เป็นที่ที่ปรากฎตัวของสุริยันจันทรา และดวงดาว และมีทางช้างเผือกรายล้อม
ณ ที่ตรงนั้น มีตำหนักที่เก่าแก่โบราณยิ่งอยู่หลังหนึ่ง ตำหนักหลังนี้มีขนาดใหญ่โตมโหฬารยิ่งนัก เสมือนดั่งเป็นดาวเคราะห์ขนาดยักษ์ที่ล่องลอยอยู่ท่ามกลางท้องฟ้าที่ไร้ขอบเขตสิ้นสุด
ณ ที่ตรงนั้น ตำหนักหลังนี้ดูเรียบง่าย และไม่หรูหราเพียงแค่เปลือกนอก ด้านหน้าตำหนักไม่มีตัวอักษรใดๆ และไม่มีป้ายชื่อตำหนัก เหมือนว่ามันเป็นเพียงตำหนักที่ไร้ชื่อหลังหนึ่งเท่านั้น
เมื่อมายืนอยู่ตรงหน้าตำหนักที่มีขนาดใหญ่โตมโหฬารขนาดนี้ ไม่ว่าจะเป็นสิ่งมีชีวิตใดๆ ก็ดูจะมีขนาดเล็กมากเป็นพิเศษ เสมือนเป็นเพียงฝุ่นผงเม็ดหนึ่งเท่านั้น
ขณะยืนอยู่ด้านหน้าตำหนัก มองเห็นประตูตำหนักที่ปิดสนิท ประตูสองบานคล้ายกำแพงศักดิ์สิทธิ์อย่างนั้น ขวางอยู่ด้านหน้าของหลี่ชิเย่ และดูเหมือนว่าไม่ว่าใครก็ตามก็ไม่สามารถเปิดประตูสองบานที่อยู่ตรงหน้าได้
“อยู่ตรงนี้แหละ” กระบือดำขนาดใหญ่ยืนอยู่หน้าประตู และกล่าวขึ้นทันที
หลี่ชิเย่พิจารณาตำหนักหลังนี้ที่อยู่ตรงหน้า เพ่งสายตาไปข้างหน้า และกล่าวเรียบเฉยขึ้นมาว่า “มือเติบมาก ลงทุนไม่น้อยเลยทีเดียว!”
“ปราชญ์ไกลกันดารได้วางสุดยอดอภินิหารเอาไว้ตรงนี้ อีกทั้งยังได้ปิดบังซ่อนเร้นทุกสิ่งทุกอย่างในนี้ ก็เพื่อไม่ต้องการให้คนอื่นพบเห็น” กระบือดำขนาดใหญ่กล่าว
“น่าสนใจอยู่บ้าง” หลี่ชิเย่พินิจพิจารณาตำหนักหลังนี้ที่อยู่ตรงหน้า และกล่าวขึ้นมาช้าๆ ว่า “ดูท่า เป็นความจริงที่ปราชญ์ไกลกันดารมีความคิดเช่นนี้จริงๆ”
“ท่านปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่ ขอเชิญท่านผู้อาวุโส” กระบือดำขนาดใหญ่หัวเราะแหะแหะ โค้งคำนับ ท่าทางให้ความเคารรพยิ่ง
หลี่ชิเย่เหลือบมองกระบือดำขนาดใหญ่ทีหนึ่ง กล่าวเรียบเฉยว่า “ทำไม ไม่เข้าไปรึไง?” ท่าทางของกระบือดำขนาดใหญ่ดูอึดอัด ได้แต่พูดว่า “ดวงของข้ากับปราชญ์ไกลกันดารไม่สมพงษ์กัน สถานที่บางแห่งข้าไม่สะดวกที่จะกล้ำกราย หวังว่าท่านปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่จะให้อภัย”
“ก็แค่ถูกสยบเอาไว้มิใช่รึ? ต้องพูดให้มันสูงส่งขนาดนี้” หลี่ชิเย่กล่าวท่าทีเอ้อระเหยขึ้น
กระบือดำขนาดใหญ่ท่าทางผะอืดผะอม หัวเราะแห้งๆ และกล่าวว่า “เหอะ เหอะ เหอะเรื่องบางเรื่องนานมาก นานมากแล้ว นานจนกระทั่งเป็นสิ่งแน่นอนไปแล้ว ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้อีกแล้ว”
หลี่ชิเย่ขี้คร้านจะไปสนใจกระบือดำขนาดใหญ่มากนัก และไม่ฝืนบังคับว่าเขาจะต้องตามเข้าไปให้ได้ เดินเข้าไปยืนอยู่ตรงหน้าประตูทองแดงคนเดียว
“ประตูทองแดงตรงหน้าแข็งแกร่งยากจะทำลายได้ ย่อมไม่ต้องสงสัย ประตูทองแดงลักษณะเช่นนี้ต้องมาจากฝีมือของปราชญ์ไกลกันดาร”
ประตูทองแดงนี้ถูกผนึกปิดทับเอาไว้ ดูจากผนึกที่ตลบอบอวลไปด้วยอานุภาพของปฐมบรรพบุรุษแล้ว ตราผนึกนี้ปลุกเสกขึ้นโดยปราชญ์ไกลกันดารกับมือเอง และตราผนึกนี้มีสองด้าน บ่งบอกว่าผู้ที่อยู่ด้านนอกเข้าไปไม่ได้ ขณะที่ปีศาจชั่วร้ายที่อยู่ภายในตำหนักก็ออกมาไม่ได้เช่นกัน
ตราผนึกเช่นนี้แม้จะฝืนลิขิตสวรรค์ และยอดเยี่ยมอยากจะหาใดเทียมในหล้ายิ่งนัก แต่ว่า ไม่ยากสำหรับหลี่ชิเย่ จะอย่างไรเสียเขาได้ครอบครองหลักกฎเกณฑ์ทั้งหมดของหอจรัสศักดิ์สิทธิ์ กระทั่งกล่าวได้ว่ากฎเกณฑ์ที่หลี่ชิเย่ครอบครองอยู่นั้นเกินกว่าตัวของหอจรัสศักดิ์สิทธิ์เอง กฎเกณฑ์ที่ยึดและชิงมาได้นี้สามารถปลดความลึกซึ้งยอดเยี่ยมทุกอย่างของหอจรัสศักดิ์สิทธิ์ รวมทั้งตราผนึกของตำหนักทองแดงที่อยู่ตรงหน้าหลังนี้
ในเวลานี้ มือใหญ่ของหลี่ชิเย่ได้ประทับลงบนประตูทองแดง ได้ยินเสียงแว้งค์ดังขึ้นเสียงหนึ่ง บนประตูทองแดงปรากฎอักขระยันต์โบราณลอยขึ้นมาตัวแล้วตัวเล่า เมื่ออักขระยันต์โบราณรวมตัวเข้าด้วยกันได้กลายเป็นจานยันต์ขนาดยักษ์ใบหนึ่ง
กฎเกณฑ์ทั้งหมดบนจานยันต์ล้วนแล้วแต่หมุนเคลื่อนที่ไม่หยุดนิ่ง และสับสนไม่เป็นระเบียบ กล่าวสำหรับบุคคลอื่นแล้ว หากคิดจะบรรลุถึงอักขระยันต์บนจานยันต์นี้ใช่จะใช้เวลาเพียงแค่ชั่วยามครึ่งชั่วยาม
สำหรับอักขระยันต์เหล่านี้ที่หมุนเคลื่อนที่แบบสับสนไม่เป็นระเบียบเหล่านี้นั้น หลี่ชิเย่ไม่ได้ไปมองดูอย่างละเอียดด้วยซ้ำ เพียงสะบัดมือแล้วหมุนจานยันต์นั้นทันที ขณะที่จานยันต์อยู่ในมือหลี่ชิเย่ ได้หมุนเคลื่อนไปอย่างรวดเร็ว
ได้ยินเสียงแว้งค์ แวงค์ แว้งค์ดังขึ้น อักขระยันต์ได้กระโดดออกมาทีละตัวๆ และจัดเรียงเป็นระเบียบกลายเป็นบทคัมภีร์ที่สมบูรณ์บทหนึ่ง ท่ามกลางเสียงแว้งค์ที่ดังขึ้น บทคัมภีร์ที่สมบูรณ์บทนี้พลันสลักลงบนจานยันต์ทันที
ปุ…เสียงหนึ่งดังขึ้น ขณะที่จานยันต์ถูกเลี่ยมและจมลงไปในประตูทองแดงอีกครั้งนั้น อักขระยันต์ทั้งหมดได้แตกกระจายไปตามประตูทองแดงทั่วทั้งบาน
ตามติดด้วยเสียงเอี๊ยดดด เอี๊ยดดด เอี๊ยดดดที่หนักอึ้งดังขึ้นช้าๆ ประตูทองแดงที่ถูกปิดผนึกเอาไว้ได้เปิดออกช้าๆ
หลี่ชิเย่ไม่ได้มองดูสภาพภายในประตูทองแดงอย่างละเอียดก็ก้าวเท้าเข้าไปในตำหนักตามอารมณ์ทันที ด้วยความสบายอกสบายใจและไม่สะทกสะท้าน เหมือนว่าไม่ได้ถือเอาอันตรายที่อยู่ภายในตำหนักมาใส่ใจแม้แต่น้อย
“ท่านปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่ ขอท่านสำเร็จบรรลุตามเป้าหมาย ได้รับชัยชนะกลับมา” กระบือดำขนาดใหญ่ที่ยืนอยู่ด้านนอกประตูทองแดงได้ตะโกนใส่เงาหลังของหลี่ชิเย่ทันที หลังจากที่ได้เห็นหลี่ชิเย่ก้าวเท้าเข้าไปในประตูทองแดงแล้ว
เมื่อเสียงปังดังขึ้นแล้ว ประตูทองแดงก็ได้ปิดลง กระบือดำขนาดใหญ่ยังคงมองดูประตูทองแดงตาปริบๆ อยากจะมองเห็นสภาพด้านในอย่างชัดเจนให้มันรู้แล้วรู้รอดไป
ในเวลานี้ กระบือดำขนาดใหญ่อดที่จะสามารถเข้าไปอยู่ในเหตุการณ์ตรงนั้นให้รู้แล้วรู้รอดไป แต่น่าเสียดาย เขาได้รับข้อจำกัดต่างๆ นานา ไม่สามารถเข้าไปภายในตำหนักได้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ราชันอหังการ Emperor’s Domination จักรพรรดิบรรพกาล
น่าอ่าน...