ราชันอหังการ Emperor’s Domination จักรพรรดิบรรพกาล นิยาย บท 2896

ตอนที่ 2896 พลันจรดพู่กันไร้เทียมทาน

ทะเลดวงดาวพลิกกลับ กาลเวลาไหลย้อน ในพริบตาเดียวนั่นเองสายน้ำแห่งกาลเวลาพันล้านปีเสมือนดั่งคลื่นยักษ์ที่พุ่งเข้าปะทะปราชญ์อัจฉริยะหลันซูด้วยความเร็วที่สูงมาก เพียงพริบตาเดียวก็จะปะทะเข้ากับตัวของเขาแล้ว

ปราชญ์อัจฉริยะหลันซูมองดูสายน้ำแห่งกาลเวลาที่พุ่งปะทะเข้ามา สะบัดพู่กันทีหนึ่งเหมือนเป็นการป้ายลบ ได้ยินเสียงซวบบบเสียงหนึ่ง สายน้ำแห่งกาลเวลาที่ไหลย้อนกลับมาพลันมลายหายไปทันที เหมือนสายน้ำแห่งกาลเวลาพันล้านปีทั้งสายทุกป้ายและลบออกไปทันทีอย่างนั้น

สายน้ำแห่งกาลเวลาหายไปอย่างไร้ร่องรอย ไม่ทิ้งสิ่งใดๆ เหลือเอาไว้อีกด้วยประการเช่นนี้

นักศึกษาทั้งหมดต่างมองดูภาพเหตุการณ์เช่นนี้ด้วยความงุนงง พวกเขาล้วนแล้วแต่ไม่เคยนึกฝันมาก่อนว่ามีวิธีการแบบนี้ด้วย

“แบบนี้ก็ได้…” มีนักศึกษาที่มองดูจนเหม่อลอยอย่างสิ้นเชิง เมื่อมองเห็นปราชญ์อัจฉริยะหลันซูทำการลบสายน้ำแห่งกาลเวลาทิ้งไปอย่างง่ายดาย และกล่าวว่า “มิเท่ากับว่าหนึ่งพู่กันก็สามารถไร้เทียมทาน”

“ไร้เทียมทานแน่นอนอยู่แล้ว อย่าลืมไปสิ เขาชื่อว่าปราชญ์อัจฉริยะหลันซู จรดพู่กันไร้เทียมทาน” มีนักศึกษาที่แข็งแกร่งผู้หนึ่งกล่าวว่า “จรดพู่กันสะเทือนหวั่นไหว สิ่งนี้กล่าวสำหรับปราชญ์อัจฉริยะหลันซูแล้วเป็นเรื่องที่ง่ายดายมาก”

“ทำลาย…” หลี่ชิเย่ก้าวไปก้าวหนึ่ง หัวเราะเสียงดัง และควงหมัดทุบเข้าไปตรงๆ

ท่าทางลักษณะเช่นนี้ของหลี่ชิเย่เรียกได้ว่าหยาบคายและพื้นๆ ไม่ต้องพูดถึงเนื้อหาโดยสิ้นเชิง หนึ่งหมัดที่ทุบเข้ามานั้น คล้ายเป็นท่วงท่าต่อสู้กันของชาวบ้านชาวนาอย่างนั้น ไม่ต้องพูดถึงความลึกซึ้งโดยสิ้นเชิง ยิ่งไม่ต้องเอ่ยถึงเรื่องของความสูงส่งงดงาม

แต่ทว่า ด้วยหนึ่งหมัดที่หยาบคายพื้นๆ ทุบเข้ามาเช่นนี้แหละ ทำทะเลดวงดาวแตกละเอียด ภายใต้หนึ่งหมัดที่หยาบคายพื้นๆ นี้ ไม่ว่าจะเป็นสัจธรรมอะไร เคล็ดวิชาที่ลึกซึ้งยอดเยี่ยมเช่นใดก็ดูจะอ่อนแออะไรอย่างนั้น ดูไร้เรี่ยวแรงอะไรอย่างนั้น ทุกอย่างล้วนแตกละเอียดสิ้นท่ามกลางเสียงปังที่ดังขึ้น

เมื่อต้องเผชิญกับหนึ่งหมัดที่หยาบคายทุบเข้ามา ปราชญ์อัจฉริยะหลันซูตวัดพู่กันขึ้น พลันที่จรดพู่กันก็คือ ‘ปฐพีเต็มพื้นที่’ !

ตูม ตูม ตูม…ท่ามกลางเสียงตูมตามที่ดังขึ้นเป็นระลอก ผืนแผ่นดินที่กว้างขวางสุดลูกหูลูกตาปรากอยู่ตรงหน้าระหว่างปราชญ์อัจฉริยะหลันซูกับหลี่ชิเย่ พลันกลั้นขวางพวกเขาสองคนออกจากกันในทันที

ท่ามกลางผืนแผ่นดินที่กว้างขวางยิ่งและมีความหนายากจะหาใดเทียม ผืนแผ่นดินที่กว้างใหญ่ไพศาลสามารถรองรับสุริยันจันทราและดวงดาว สามารถจุเก้าชั้นฟ้าสิบแดนดิน เหล่าชั้นฟ้าล้วนแล้วแต่ทำการหมุนเวียนเปลี่ยนผันดำรงชีวิตอยู่บนผืนแผ่นดินนี้

โลกหล้าแห่งนี้ยังจะมีระบบป้องกันใด ของวิเศษใดเทียบได้กับปฐพีเต็มพื้นที่ ซึ่งเป็นผืนแผ่นดินที่กว้างใหญ่ไพศาลตรงหน้าได้เล่า? นี่แหละจึงเป็นการป้องกันที่แข็งแกร่งและหนาที่สุดดีที่สุดในหล้า

ปัง…เสียงดั่งสนั่นหวั่นไหว หนึ่งหมัดของหลี่ชิเย่ที่ทุบลงมาพลันทุบผืนแผ่นดินจนแตกละเอียด เศษดินเศษหินนับไม่ถ้วนเสมือนดังคลื่นยักษ์ที่พลิกตัวขึ้นมา คล้ายโลกทั้งโลกที่ถูกพลิกกลับขึ้นมาอย่างนั้น

ภาพลักษณะเช่นนี้นับว่าเพียงพอที่จะสั่นคลอนต่อจิตใจของผู้คนได้ เมื่อหนึ่งหมัดของหลี่ชิเย่ที่ทลายผืนแผ่นดินนั้น เสมือนหนึ่งเป็นอุกาบาตรนอกโลกที่พุ่งปะทะเข้ามา พลันยิงทะลุโลกทั้งโลกอย่างนั้น อานุภาพทำลายล้างเช่นนี้นับว่ามีพลังสั่นคลอนมากเหลือเกิน

ทุกคนต่างรู้สึกหวาดหวั่นพรั่นพรึง ถ้าหากหนึ่งหมัดลักษณะเช่นนี้ทุบลงไปที่สำนักเจ้าลัทธิใดๆ แคว้นใดๆ ก็ตาม พวกเขาก็ต้องหายวับไปกับตาในพริบตา

กล่าวแบบไม่เป็นการโอ้อวดได้ว่า เกรงว่าสำนักเจ้าลัทธิใดๆ แคว้นใดๆ ก็ตาม ล้วนแล้วแต่ไม่สามารถต้านกับหนึ่งหมัดของหลี่ชิเย่ที่ดูหยาบคายพื้นๆ ยิ่งหมัดนี้ได้ นี่แหละคือหนึ่งหมัดทำลายล้างหนึ่งแคว้นของแท้

จังหวะที่หลี่ชิเย่ควงหมัดทุบผืนแผ่นดินที่กว้างใหญ่ไพศาลจนละเอียดนั้น นาทีนี้ปราชญ์อัจฉริยะหลันซูได้สะบัดพู่กันอีกครั้งเขียนอย่างรวดเร็ว เมื่อเขียนจบก็ปรากฏเป็นอักษรสี่ตัว คำว่า ‘ดักซุ่มสิบทิศ’

เสียงตูม…ดังสนั่นหวั่นไหว เมื่อจรดพู่กันเสร็จสิ้นโลกทั้งสิบทิศพลันถูกเปิดออก โลกทั้งสิบทิศมีทางออกอยู่สิบทาง ทางออกทั้งสิบทางได้ปรากฏสิ่งมีชีวิตที่น่ากลัวยิ่ง

ทิศใต้ มีจอมอสูรถือดาบอยู่ ตัวของจอมอสูรมีตัวสูงเป็นหมื่นจ้าง กลืนกินสุริยันจันทรา ด้านหลังของมันมีกองทัพอสูรหมื่นพัน

ทิศเหนือ มีอราชันอสูรยักษาถือง้าวในมือ ด้านหลังของราชันอสูรยักษาคือทะเลที่กว้างใหญ่ไพศาล กองทัพอสูรยักษาที่หลากหลายจำนวนนับล้าน

ทิศตะวันออก มีพญาครุฑที่กางปีกออกมา ยามที่ปีกขนาดยักษ์ของพญาครุฑโบกพัด สามารถพลิกสามแดนขึ้นมาได้ พัดผลกรรม…

ทิศตะวันตกมีมังกรเทพขดตัวยึดครองอยู่ เมื่อมังกรเทพคำรามเสียงยาว ทำเอาสุริยันจันทราดวงดาวสะเทือนจนแตกละเอียด ตัดขาดโชคชะตาสูงสุดทั้งหมด

……

ในพริบตาเดียวนั้นเอง ดักซุ่มสิบทิศ กองทัพนับล้านล้านก็ได้ปิดล้อมหลี่ชิเย่เอาไว้อย่างแน่นหนา เพียงพริบตาเดียวหลี่ชิเย่ก็ตกอยู่ในวงล้อมของกองทัพที่เกรียงไกร

นักศึกษาทั้งหมดต่างหวาดผวาจนหน้าถอดสีเมื่อเห็นภาพที่อยู่ตรงหน้า ปราชญ์อัจฉริยะหลันซูแค่จรดพู่กันขีดเขียนอย่างรวดเร็วเท่านั้น ภายใต้พู่กันของเขาก็สามารถระดมกองทัพเกรียงไกรเป็นล้านล้าน

อีกทั้งนี่หาใช่เป็นกองทัพธรรมดา แต่เป็นกองทัพแปดเทพอสูรมังกรฟ้า นาทีนี้ได้ปรากฎอยู่ต่อหน้าของทุกคนดั่งเทพนิยาย

“นี่ นี่ นี่เป็นเรื่องจริงหรือเรื่องเท็จ” มีนักศึกษาถึงกับขยี้ตาของตน ด้วยเข้าใจว่าตนเองตาลาย เมื่อมองเห็นดักซุ่มสิบทิศ กองทัพนับล้านล้าน

“ปลอมได้ด้วยหรือ?” นักศึกษาที่แข็งแกร่งยิ่งกว่าส่ายหน้า และกล่าวว่า “กองทัพนับล้านล้านที่เกรียงไกรนี้สามารถบดขยี้เจ้าจนแหลกละเอียดในพริบตา”