ราชันอหังการ Emperor’s Domination จักรพรรดิบรรพกาล นิยาย บท 2897

ตอนที่ 2897 ใครคือผู้ที่ไร้เทียมทาน

ประกายทิ้งตัวห้อยลงมาจากบนฟ้า เสมือนดั่งเชื่อมต่อไปยังแดนเซียนอย่างนั้น ในพริบตาเดียวนั่นเองก็บรรลุถึงความเป็นนิรันดร์ เหมือนว่าไม่มีดับสลายเป็นนิรันดร์

ปราชญ์อัจฉริยะหลันซูที่อาบเอิบอยู่ท่ามกลางประกายดังกล่าว เหมือนว่าได้กลับกลายเป็นผู้ดำรงอยู่ในความเป็นนิรันดร์อย่างนั้น เหมือนว่าต่อให้ชั่วฟ้าดินสลาย ต่อให้ตราบชั่วนิรันดร์ ตัวของเขาล้วนแล้วแต่ไม่เปลี่ยนแปลงชั่วนิรันดร์

ปราชญ์อัจฉริยะหลันซูได้กลายเป็นผู้รู้แจ้งแต่เพียงผู้เดียวท่ามกลางประกายนี้ นี่แหละคือความรู้แจ้งที่ไม่มีวันดับสลายที่แท้จริง

ต่อให้วันเวลาไหลริน กาลเวลาเปลี่ยนแปลงคล้อยเคลื่อน การบดขยี้ล่มสลายของโลกหล้า ที่ไม่เปลี่ยนแปลงคือความรู้แจ้ง ไม่ว่าจะเป็นยุคสมัยเช่นใด ไม่ว่าจะเป็นศตวรรษใดๆ ความรู้แจ้งก็คือความรู้แจ้ง มันก็คือหนึ่งเดียวชั่วนิรันดร์ มันจะไม่เปลี่ยนแปลงเพราะยุคสมัย และไม่เปลี่ยนแปลงเพราะสัจธรรม

พลันที่ปลายพู่กันของปราชญ์อัจฉริยะหลันซูที่จรดคำว่าหนึ่งเดียวรู้แจ้งเสร็จสิ้น ก็ได้ทำให้ตนเองนั้นกลับกลายเป็นผู้รู้แจ้ง ฝีมือเช่นนี้เรียกว่าฝืนลิขิตสวรรค์สูงสุด

ตูม ตูม ตูมทันใดนั่นเอง ทะเลกระบี่ทองคำได้พุ่งเข้าโจมตีต่อปราชญ์อัจฉริยะหลันซู แต่ทว่ากระบี่ทองคำทั้งหมดที่พุ่งโจมตีเข้ามานั้น ล้วนแล้วแต่ถูกต้านเอาไว้ด้วยประกายที่ลงมาจากท้องฟ้านั่น

เหมือนว่าหนึ่งเดียวรู้แจ้งได้กลายเป็นเสาแห่งแสงที่ไม่ดับสลายเป็นนิรันดร์ ต้านทะเลกระบี่ทองคำที่พุ่งโจมตีเข้ามาอย่างบ้าคลั่ง

เสียงตูม ตูม ตูมที่ดังตูมตามขึ้นมาเป็นระลอกได้สั่นคลอนต่อทั่วหล้า ภายใต้การพุ่งเข้าโจมตีที่มีความรวดเร็วทั้งยังมีจำนวนของกระบี่ทองคำนับล้านล้านเล่มของทะเลกระบี่ทองคำเช่นนี้ ช่างเป็นอานุภาพที่น่ากลัวอะไรอย่างนั้น มันคือการทำลายฟ้าดินให้พังพินาศย่อยยับโดยแท้

ภายใต้การพุ่งโจมตีในลักษณะเช่นนี้ ลำพังแค่เสียงที่ชนกระทบกันก็ทำเอานักศึกษาจำนวนมากที่อยู่บนขอบฟ้าได้รับความกระทบกระเทือนจนสลบไป ไม่รู้ว่ามีนักศึกษาจำนวนเท่าไรที่ถูกพลังพุ่งโจมตีที่น่ากลัวเช่นนี้ทำให้ตกใจจนใบหน้าซีดเผือด

ภายใต้การพุ่งเข้าโจมตีของทะเลกระบี่ทองคำที่น่ากลัวเช่นนี้ ไม่ว่าใครก็มองออกว่า ถ้าหากมันพุ่งเข้าโจมตีต่อผืนแผ่นดินเมื่อใดล่ะก็ สามารถยิงทะลุพื้นพสุธา ยิงทะลุนรกอเวจีได้

แต่ว่า ภายใต้การปกคลุมของประกายหนึ่งเดียวรู้แจ้งนั้นกลับต้านการพุ่งโจมตีของทะเลกระบี่ทองคำเอาไว้ได้ ทำให้ปราชญ์อัจฉริยะหลันซูยืนตระหง่านอยู่ได้ไม่ล้ม ไม่ดับสลายเป็นนิรันดร์

“แข็งแกร่งมากเหลือเกิน ไม่เสียทีที่เป็นปฐมบรรพบุรุษนะเนี่ย” ไม่รู้ว่ามีผู้คนจำนวนเท่าไรที่ชมเปาะด้วยความตื่นตะลึงเมื่อได้เห็นภาพนี้ และกล่าวว่า “ปฐมบรรพบุรุษย่อมเป็นปฐมบรรพบุรุษ ราชันแท้จริงต่อให้แข็งแกร่งมากกว่านี้ก็ไม่สามารถเทียบเคียงกับเขาได้ ช่วงห่างระหว่างทั้งสองไม่อาจก้าวข้ามได้อยู่แล้ว”

ภายใต้หนึ่งเดียวรู้แจ้งนั้น ปราชญ์อัจฉริยะหลันซูเสมือนดั่งไม่มีดับสลายเป็นนิรันดร์อย่างนั้น มีนักศึกษาถึงกับพูดขึ้นมาว่า “เกรงว่าคราวนี้คนโหดอันดับหนึ่งจะต้องเจอของแข็งแน่นอน เกรงว่าจะไม่ใช่คู่ต่อสู้ของปราชญ์อัจฉริยะหลันซู”

เสียงตึง…ดังขึ้นมาเสียงหนึ่ง จังหวะที่เหล่าผู้คนพูดขาดคำ เสียงกระบี่คำรามดังก้องฟ้ดิน มองเห็นหมื่นกระบี่รวมหนึ่ง กระบี่ทองคำนับล้านล้านเล่มของทะเลกระบี่ทองคำพลันรวมตัวเข้าเป็นหนึ่งเดียวทันที

ได้ยินเสียงกระบี่ดังตึงขึ้นมาเสียงหนึ่ง กระบี่ทองคำคล้ายลอกคราบในพริบตาเดียว ฉับพลันกระบี่ทองคำกลับกลายเป็นกระบี่ทองแดง กระบี่ทองแดงที่มีขนาดใหญ่โตมโหฬารเล่มหนึ่งปรากฎภายใต้ท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาว

กระบี่ทองแดงเล่มนี้ตั้งตระหง่านอยู่ท่ามกลางฟ้าดิน เหมือนว่าฟ้าดินก็ไม่เท่าขนาดที่ใหญ่โตของมัน ยามที่มันตั้งอยู่ตรงนั้นเหมือนได้แซงล้ำหน้าฟ้าดินไป ภายใต้ตัวกระบี่ที่มีขนาดใหญ่โตมโหฬารของมัน แม้แต่ท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาวยังคงแลดูเล็กจิ๋วไปแล้ว

ทุกคนล้วนแล้วแต่รู้สึกเสียวสันหลังวาบ ขณะแหงนหน้ามองดูกระบี่ทองแดงที่มีขนาดใหญ่โตมโหฬารเล่มนี้แล้ว ถึงกับมีผู้ที่สั่นเทิ้มทีหนึ่ง ด้วยกระบี่ทองแดงลักษณะเช่นนี้เพียงมันล้มตัวลงก็สามารถทับระบบถ่ายทอดความคิดทางด้านลัทธิๆ หนึ่งจนแหลกละเอียด กระบี่ทองแดงที่มีขนาดใหญ่โตมโหฬารหาที่สุดไม่ได้เช่นนี้ มันไม่ต้องอาศัยกระบวนท่ากระบี่ใดๆ อีกแล้ว ลำพังน้ำหนักตัวของมันก็สามารถล้มทับทุกอย่างจนถล่มลงไปได้อยู่แล้ว

คร๊ากกก คร๊ากกก คร๊ากกกเสียงแตกร้าวดังขึ้น พริบตาเดียวที่กระบี่ทองแดงปรกฎขึ้นมานั้น แม้แต่ท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาวก็ไม่สามารถรองรับกับน้ำหนักที่สุดเปรียบเปรยได้ ถูกมันกดทับจนปรากฎรอยร้าวจำนวนนับไม่ถ้วนขึ้นมา ท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาวพร้อมที่จะแตกละเอียดทุกเวลาอย่างนั้น

เสียงกระบี่คำรามดังตึง…กระบี่ทองแดงพลันฟาดฟันลงมา หนึ่งกระบี่ที่สังหารเด็ดขาดฟันใส่ปราชญ์อัจฉริยะหลันซู

หนึ่งกระบี่สังหารเด็ดขาดที่ฟาดฟันลงมานั้น มันไม่ต้องอาศัยกระบวนท่า และไม่ต้องอาศัยการเปลี่ยนแปลงใดๆ แค่ฟันตรงๆ ลงมาก็คือไร้เทียมทาน คือการบดขยี้สังหารทุกสิ่งทุกอย่าง ปราศจากผู้ต่อกรเป็นนิรันดร์

น้ำหนักของมันก็คือการสังหารเด็ดขาดที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของมัน เพียงมันฟาดฟันลงมาตรงๆ ทุกสิ่งทุกอย่างก็จะแตกละเอียด ทุกสิ่งทุกอย่างก็จะหายวับไปกับตาในพริบตาเดียว ทุกสิ่งล้วนแล้วแต่กลายเป็นผง

“โอ้แม่จ๋า…” ไม่รู้ว่ามีนักศึกษาจำนวนเท่าไรที่ตกใจจนใบหน้าขาวซีด และขาทั้งสองข้างที่ไม่สู้สั่นเทาตลอดเวลา เมื่อมองเห็นกระบี่ทองแดงที่ปราศจากผู้ต่อกรเป็นนิรันดร์เล่มนี้ฟาดฟันลงมา

หนึ่งกระบี่ที่ฟาดฟาดลงมา พลันบดขยี้ทำลายทุกสิ่งทุกอย่างในหล้า ท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาวกลายเป็นฝุ่นผง กาลเวลา ช่องว่างล้วนแล้วแต่แตกละเอียดในพริบตานี้

แม้แต่ปราชญ์อัจฉริยะหลันซูที่แข็งแกร่งเพียงนี้ ยังคงมีสีหน้าที่เปลี่ยนไปในพริบตาเดียว เขายังคงมีท่าทีที่ตื่นเต้นขึ้นมา พู่กันวิเศษในมือพลันสะบัดเหมือนสาดน้ำหมึกอย่างนั้น

เสียงปัง…ดังสนั่นหวั่นไหว ภายใต้กระบี่ยักษ์ที่หาที่สุดไม่ได้นี้ ในโลกหล้ายังจะมีสิ่งใดสามารถต้านทานเอาไว้ได้ เห็นประกายที่แตกละเอียด หนึ่งเดียวรู้แจ้งก็รองรับกับหนึ่งกระบี่ที่น่ากลัวปราศจากผู้ต่อกรนี้ไว้ได้ ภายใต้เสียงปังที่ดังสนั่น หนึ่งเดียวรู้แจ้งพลันแตกละเอียด

กระบี่หาที่สุดไม่ได้ พลังที่ไร้เทียมทาน กระบี่ทองแดงยังคงฟาดฟันใส่ปราชญ์อัจฉริยะหลันซูตรงๆ

“น่ากลัวมากเหลือเกิน…” มีนักศึกษาถึงกับร้องเสียงแหลมขึ้นมาด้วยความหวาดผวา เมื่อมองเห็นหนึ่งกระบี่ที่ไร้เทียมทานเช่นนี้