ราชันอหังการ Emperor’s Domination จักรพรรดิบรรพกาล นิยาย บท 3008

ตอนที่ 3008 บทความเต้าเจี่ยเพียน

พวกของหลี่ชิเย่ก้าวข้ามท้องฟ้าว่างเปล่าที่แตกละเอียดไม่มีชิ้นดี ในเวลานี้เอง พลันปรากฎประกายสีทองที่เจิดจ้า ประกายที่ไม่มีสิ้นสุดส่องฟ้าดินจนสว่างไสว ขณะยังไม่ทันได้เข้าใกล้ก็สามารถมองเห็นประกายที่เจิดจ้าจากระยะที่ห่างไกลยิ่ง

“อาจารย์นั่นมันอะไร” เวลานี้หลิ่วเยี่ยนไป๋อดร้องเสียงหลงขึ้นมาไม่ได้ และชี้ไปยังด้านหน้า

เวลานี้ พวกของหลี่ชิเย่ต่างมองเห็นแล้วว่า จากระยะห่างไกลที่มองเห็นมันคือศิลาจารึกหลักหนึ่ง เป็นศิลาจารึกที่สูงใหญ่ยิ่งหลักหนึ่ง โดยที่ศิลาจารึกหลักนี้เหมือนหลอมสร้างขึ้นมาจากทองคำอย่างนั้น มันจึงได้เปล่งประกายสีทองเช่นนนี้ออกมา

ศิลาจารึกมีขนาดใหญ่โตมโหฬารอย่างยิ่ง มองจากระยะห่างไกลเสมือนดั่งสามารถแทงทะลุท้องฟ้า สยบปฐพี ให้ความรู้สึกผู้คนถึงพลังความยิ่งใหญ่มหาศาลที่ไม่มีสิ้นสุด เหมือนว่าฟ้าดินก็ดูจะเล็กจิ๋วอะไรอย่างนั้นเมื่ออยู่ต่อหน้าศิลาจารึกหลักนี้

ขณะที่ศิลาจารึกตั้งตระหง่านอยู่ที่ตรงนั้น เหมือนว่ามีพลังที่ไม่มีสิ้นสุด พลังที่มันเก็บซ่อนเอาไว้นั้นคล้ายอยู่เหนือสิ่งอื่นใดทุกอย่าง เสมือนหนึ่งศิลาจารึกหลักนี้สามารถสืบทอดฟ้าดินหมื่นอาณาจักร สามารถให้กำเนิดสรรพสิ่งบนโลกใบนี้ ต่อให้มองจากระยะห่างไกล ศิลาจารึกลักษณะเช่นนี้ก็ทำให้ผู้คนรู้สึกหวั่นไหวยิ่งนัก

บนหลักศิลาจารึกมีอักขระยันต์สีทองล่องลอย อักขระยันต์ดังกล่าวมีความเก่าแก่โบราณอย่างยิ่ง แต่ว่าทรงพลังยิ่งนัก อีกทั้งตัวอักขระยันต์เหมือนเกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ ดูเหมือนไม่ใช่อักขระยันต์ที่แกะสลักลงไป มันเกิดขึ้นพร้อมๆ กับศิลาจารึกสีทองหลักนี้

อักขระยันต์เก่าแก่โบราณเช่นนี้เหมือนซึมซับพลังศักดิ์สิทธิ์เอาไว้ เหมือนว่ามันมาจากยุคดึกดำบรรพ์ ก้าวข้ามกาลเวลาที่ไม่มีสิ้นสุด

บนยอดของศิลาจารึกมีอักษรคำว่า ‘เต้าเจี่ย’ สองคำ โดยคำสองคำมีขนาดใหญ่มาก ต่อให้อยู่ในระยะที่ห่างไกลมากก็สามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจน ส่วนอักขระยันต์ที่อยู่ด้านล่างมีจำนวนมากเหลือเกิน และมีขนาดที่เล็กมากดั่งขายุง โดยเฉพาะอย่างยิ่งอักขระยันต์เหล่านี้มีการเคลื่อนไหวไปมาคล้ายเอลฟ์อย่างนั้น ทำให้มองเห็นได้ไม่ชัดเจน

‘เต้าเจี่ย’ ภายในใจของราชันแท้จริงเซิ่นซวงถึงกับหวั่นไหวเมื่อมองเห็นอักษรสองตัวนี้ กล่าวด้วยความตระหนกว่า “หรือว่าจะเป็นบทความเต้าเจี่ยเพียนที่อยู่ในตำนานจริงๆ!”

“ดูท่าเหมือนจะใช่” ดวงตาที่โตเท่ากระดิ่งทองแดงของกระบือดำขนาดใหญ่ถึงกับเบิกกว้างมาก มองดูศิลาจารึกหลักนี้และกล่าวว่า “คำว่า ‘เต้าเจี่ย’ สองคำนี้อธิบายสิ้นทุกๆ ความลึกซึ้งยอดเยี่ยม ดูเหมือนไม่น่าเป็นของปลอม”

“ไม่นึกไม่ฝันว่าถึงกับได้พบกับ ‘บทความเต้าเจี่ยเพียน’ ที่อยู่ในตำนานที่นี่” ราชันแท้จริงเซิ่นซวงที่เคยพบเห็นเคล็ดวิชาสัจธรรมมานับไม่ถ้วนก็ต้องตื่นตระหนกอย่างยิ่ง ขณะเดียวกันก็ได้เกิดความหวั่นไหวขึ้นในใจ

“อาจารย์ อะไรคือ ‘บทความเต้าเจี่ยเพียน’” เวลานี้หลิ่วเยี่ยนไป๋เอ่ยถามขึ้นด้วยความแปลกใจ

“ตามตำนานเล่าว่า จักรพรรดิซีได้เคยทิ้งบทความอธิบายหลักสัจธรรมเต๋าเอาไว้บทหนึ่ง ซึ่งบทความดังกล่าวถูกขนานนามว่า ‘บทความเต้าเจี่ยเพียน’” กระบือดำขนาดใหญ่กล่าวขึ้นช้าๆ ว่า “เล่าลือกันว่าบทความบทนี้สามารถอธิบายหมื่นสัจธรรมเต๋าของแดนสามเซียน ความลึกซึ้งและยอดเยี่ยม หลักสัจธรรมเต๋านับไม่ถ้วนของแดนสามเซียนล้วนมีต้นกำเนิดมาจากบทความบทนี้ แต่ว่า ผู้ที่เคยเห็นบทความนี้อย่างแท้จริงมีเพียงไม่กี่คนเท่านั้น”

“พวกเราเข้าไปดูกัน” ราชันแท้จริงเซิ่นซวงก็มีความกระหายอยาก และกล่าวว่า “เล่าลือกันว่า แม้ ‘บทความเต้าเจี่ยเพียน’ จะมีเพียงบทเดียวเท่านั้น แต่ก็ได้ครอบคลุมความยอดเยี่ยมทุกสิ่งทุกอย่างเอาไว้ หากบรรลุได้บางส่วนของ ‘บทความเต้าเจี่ยเพียน’ ก็สามารถกลายเป็นปฐมบรรพบุรุษที่ยากจะหาใดเทียมแห่งยุค”

เมื่อราชันแท้จริงเซิ่นซวงกล่าวมาถึงตรงนี้แล้วอดไม่ได้ที่จะเดินไปยังศิลาจารึกหลักนี้ จะอย่างไรเสีย ‘บทความเต้าเจี่ยเพียน’ คือหนึ่งในต้นกำเนิดหลักสัจธรรมเต๋าของแดนสามเซียน เป็นสิ่งที่ใฝ่ฝันอยากได้มาของผู้ปราศจากผู้ต่อกร แม้นางจะเคยพบเห็นเคล็ดวิชามาแล้วเป็นจำนวนมาก และได้ฝึกสุดยอดเคล็ดวิชามาแล้ว แต่ว่า ยังคงมีจิตที่หวั่นไหวใน ‘บทความเต้าเจี่ยเพียน’

“ไม่รีบ” จังหวะที่ราชันแท้จริงเซิ่นซวงคิดจะเข้าไปดูให้แน่ชัดนั้น หลี่ชิเย่ยื่นมือออกไป และส่ายหน้าเบาๆ กล่าวขึ้นช้าๆ ว่า “รอก่อนก็แล้วกัน ยังไม่ต้องรีบเวลานี้”

“เรื่องนี้…” ราชันแท้จริงเซิ่นซวงตะลึงงันนิดหนึ่ง เมื่อได้สติกลับมาก็รู้สึกได้ว่าหลี่ชิเย่จะไม่ขัดขวางตนโดยไร้เหตุผล

“รู้สึกผิดปรกติ รู้สึกผิดปรกติ” กระบือดำขนาดใหญ่ก็ถูกเตือนสติโดยพลัน ดวงตาดวงที่สามของเขาถูกเปิดขึ้น ดวงตาดวงที่สามของเขามีขนาดใหญ่กว่าดวงตาที่คล้ายกระดิ่งทองแดงนั่นเสียอีก

ภายในใจของราชันแท้จริงเซิ่นซวงถึงกับสะท้านนิดหนึ่ง นางสูดลมหายใจเข้าลึกๆ ทีหนึ่ง และเปิดเนตรฟ้าขึ้น วิวัฒนาการสัจธรรม มองดูหลักศิลาจารึกที่สูงทะลุเมฆาหลักนี้อย่างละเอียด

แต่ว่า หลักศิลาจารึกที่สูงทะลุเมฆาหลักนี้มีประกายมีสีทองที่เจิดจ้ารุนแรงเกินไปเหลือเกิน แม้นางจะเปิดเนตรฟ้าขึ้นก็ไม่สามารถมองเห็นอักขระยันต์ขนาดเล็กบนศิลาจารึกได้อย่างชัดเจน

แม้ว่าราชันแท้จริงเซิ่นซวงจะมองเห็นอักขระยันต์ได้ไม่ชัดเจน แต่ว่า เมื่อราชันแท้จริงเซิ่นซวงมองดูศิลาจารึกหลักนี้อย่างละเอียดจากระยะห่างไกลแล้ว ยิ่งมองยิ่งรู้สึกว่าศิลาจารึกนี้มีสิ่งไม่ชอบมาพากลอยู่ เหมือนว่ามันได้ซ่อนอะไรบางอย่างที่ผู้คนไม่ทราบภายใต้ประกายสีทองที่เจิดจ้าอย่างยิ่งนี้เอาไว้

หลี่ชิเย่เพียงยืนอยู่ตรงนั้นด้วยท่าทีเย็นชา ไม่ได้รีบร้อนที่จะเข้าไป ขณะที่กระบือดำขนาดใหญ่ ราชันแท้จริงเซิ่นซวงพวกเขาก็ครุ่นคิดพินิจพิเคราะห์อยู่ไกลๆ ถึงความไม่ปรกติของศิลาจารึกหลักนี้

หลังจากผ่านไปชั่วครู่ใหญ่ ท้องฟ้าที่ว่างเปล่าอีกด้านหนึ่งปรากฏมียอดฝีมือหลายคนที่บินโฉบเข้าเขา ยอดฝีมือหลายคนดังกล่างแข็งแกร่งยิ่ง พลันที่มองเห็นก็รู้ว่าคือปฐมบรรพบุรุษของระบบถ่ายทอดทางความคิดด้านลัทธิๆ หนึ่ง

บนตัวของผู้เฒ่าหลายคนนี้มีวงแหวนศักดิ์สิทธิ์ที่เคลื่อนไหว มีกำลังความสามารถที่องอาจห้าวหาญยิ่ง ขณะที่พวกเขาบินโฉบเข้ามาจากอีกด้านหนึ่งก็ได้พบเห็นศิลาจารึกที่มีประกายสีทองแวบวับหลักนี้มาแต่ไกลแล้ว

“อะไรนะ บทความเต้าเจี่ยเพียน!” ครั้นปฐมบรรพบุรุษหลายคนมองเห็นอักษรสองตัวด้านบนศิลาจารึกชัดเจนแล้ว หนึ่งในปฐมบรรพบุรุษร้องเสียงหลงขึ้นมา

ปฐมบรรพบุรุษเหล่านี้ก็เคยเป็นผู้ที่มีอำนาจสยบทั่วหล้ามาแล้ว พวกเขามีประสบการณ์กว้างขวาง และมีสายตาแหลมคมรู้ว่าอะไรเป็นอะไร พลันที่มองเห็นคำว่า ‘เต้าเจี่ย’ สองคำนี้ถึงกับรู้สึกหวั่นไหวขึ้นในใจ

“เห็นทีการที่พวกเราเสี่ยงภัยเข้ามาในครั้งนี้คุ้มค่าแล้ว ทำให้พวกเราค้นพบ ‘บทความเต้าเจี่ยเพียน’ ในตำนาน นี่คือบทความสูงสุดที่เขียนขึ้นมาโดยหนึ่งในสามเซียน” หนึ่งในปฐมบรรพบุรุษได้ร้องเสียงหลงขึ้นมา