ราชันอหังการ Emperor’s Domination จักรพรรดิบรรพกาล นิยาย บท 3095

ตอนที่ 3095 ลางไม่ดี

ก้อนหินก้อนหนึ่งวางอยู่ตรงนั้นนิ่งๆ เหมือนว่าการวางเช่นนี้ก็วางมาเป็นพันล้านปี เหมือนว่ามันยังคงอยู่ตรงนั้นหลังจากผ่านมาอย่างยาวนาน

ที่สำคัญมากที่สุดก็คือ ใช่ว่าหินก้อนนี้ได้วางไว้ตรงนี้มาเนิ่นนานเท่าใด แต่เป็นการดำรงอยู่ของหินก้อนนี้นานเท่าใดแล้ว

เมื่อมองดูก้อนหินก้อนนี้อย่างละเอียด ก็ทำให้ผู้คนรู้สึกว่าหินก้อนนี้ดำรงอยู่ตั้งแต่ดึกดำบรรพ์มาแล้ว เหมือนว่ามันดำรงอยู่ตั้งแต่ยังไม่มีแดนสามเซียน เหมือนว่าฟ้าดินยังปราศจากกาลเวลามันก็ดำรงอยู่แล้ว เหมือนว่ามันดำรงอยู่ตั้งแต่สรรพสิ่งยังคงไม่ได้ก่อตัวเป็นรูปเป็นร่างแล้ว

ทันใดที่มองเห็นก้อนหินก้อนนี้นั้น พลันทำให้ผู้คนรู้สึกว่า ก่อนที่ทุกสิ่งทุกอย่างบนโลกจะเริ่มต้นขึ้น ก้อนหินก้อนนี้ก็ดำรงอยู่มาแล้ว

ดังนั้น ยามที่ระดับบรรพบุรุษผู้หนึ่งมองดูหินก้อนนี้อย่างละเอียดแล้ว ถึงกับพึมพำขึ้นมาว่า “หรือว่าก้อนหินก้อนนี้มันดำรงอยู่แล้วตั้งแต่ยังไม่กำเนิดฟ้าดินขึ้นมา?”

คำพูดลักษณะเช่นนี้พลันทำให้คนอื่นๆ ต้องใจหายใจคว่ำ พวกเขาต่างสั่นเทาในใจทีหนึ่ง

หากจะกล่าวว่าก้อนหินก้อนนี้ดำรงอยู่ตั้งแต่ก่อนจะมีฟ้าดินเสียอีกล่ะก็ มันจะเป็นก้อนหินลักษณะเช่นใดกันแน่ ข้างในของมันได้ซ่อนพลังที่น่ากลัวเช่นใดเอาไว้กันแน่

แม้ว่าบรรดาเหล่าบรรพบุรุษทั้งหลายล้วนไม่ทราบว่า ก้อนหินก้อนนี้มีประวัติความเป็นมาเช่นใดกันแน่ แต่ว่า พวกเขาต่างดูออกว่า ก้อนหินก้อนนี้ไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน

เสียงตูม…ดังสนั่นหวั่นไหว ขณะที่บรรดาเหล่าบรรพบุรุษกำลังคาดเดาเกี่ยวกับก้อนหินก้อนนี้อยู่นั้น ทันใดนั้นเอง การการสั่นไหวไปทั่วทั้งท้องฟ้าด้านทิศเหนือทีหนึ่ง

ท่ามกลางเสียงตูมที่ดังสนั่น ทั่วทั้งช่องว่างของท้องฟ้าทางด้านทิศเหนือเหมือนถูกถ่างกางออกไปทันทีอย่างนั้น ในพริบตาเดียวนั่นเอง ทำให้ผู้คนรู้สึกว่าท้องฟ้าด้านทิศเหนือกำลังขยายใหญ่ขึ้นอย่างไร้ขีดจำกัด ซึ่งสิ่งนี้ทำให้ช่องว่างทั้งหมดถูกบิดเบี้ยว

ปรกติช่วงห่างของช่องว่างคือหนึ่งแสนลี้ พลันช่องว่างถูกขยายช่วงห่างของช่องว่างไปถึงสิบล้านลี้ กระทั่งมากกว่านี้ ภายในระยะเวลาอันสั้น

ตูม ตูม ตูมจากการที่ช่องว่างถูกขยายออกอย่างไร้ขีดจำกัด ฟ้าดินส่งเสียงดังตูมตาม ในพริบตาเดียวนั่นเองเหมือนมีสัตว์ยักษ์ที่มีขนาดใหญ่โตมโหฬารจนไม่สามารถจินตนาการได้ตื่นขึ้นมาอย่างนั้น แม้ว่าสัตว์ยักษ์ตัวนี้จะมีการพลิกตัวตามอารมณ์ทีหนึ่งเท่านั้น ทั่วทั้งช่องว่างก็ถูกมันถ่างออกจนขาด

ทันใดนั้นเอง ภายใต้เสียงตูมที่ดังสนั่น สระเฟยตี้ฉือพลันพวยพุ่งเป็นประกายขึ้นมา ท่ามกลางประกายติดตามด้วยไอหมอกที่ไม่มีสิ้นสุดพุ่งขึ้นมาอย่างรุนแรง

นาทีนี้พลันปรากฏกลิ่นอายที่ปราศจากผู้เทียบเทียมนิรันดร์ตลบอบอวลระหว่างฟ้าดิน กลิ่นอายที่ปราศจากผู้เทียบเทียมนิรันดร์เช่นนี้สามารถกดทับเหล่าชั้นฟ้าจนพังทลายได้แม้จะจะมีเพียงสายเดียวเท่านั้น แม้จะเป็นเพียงกลิ่นอายสายเดียวก็สามารถสังหารราชันแท้จริง สยบทำลายคงความอมตะตลอดกาลได้

“โอ้แม่เจ้า แย่แล้ว ฟ้าดินมีการเปลี่ยนแปลง!” ผู้คำจำนวนมากถูกทำให้ตกใจจนขวัญหนีดีฝ่อในทันที เมื่อรับรู้ได้ถึงกลิ่นอายที่กดทับเหล่าชั้นฟ้าจนพังทลาย และสามารถสังหารราชันแท้จริง สยบทำลายระดับคงความอมตะตลอดกาลได้

ในขณะนี้มีผู้ร้องเสียงเสียงดังขึ้นมาคำหนึ่งว่า “รีบหนีเร็ว เกรงว่าจะมีเรื่องไม่ดีเกิดขึ้น สระเฟยตี้ฉือจะปะทุขึ้นมาแล้ว”

เวลานี้ที่บริเวณท้องฟ้าด้านทิศเหนือมีผู้บำเพ็ญตนจำนวนมากรั้งอยู่ที่นั่น เมื่อมองเห็นเหตุการณ์ประหลาดเกิดขึ้นที่สระเฟยตี้ฉือ พวกเขาไหนเลยกล้ารั้งอยู่ต่อไป ยอดฝีมือผู้บำเพ็ญตนจำนวนมากหันหลังหนีไปทันที ยิ่งหนีให้ไกลเท่าใดยิ่งดี แต่ก็มีผู้บำเพ็ญตนที่ทักษะไม่แข็งแกร่งเพียงพอถูกสยบอยู่ตรงนั้นทันที ขณะที่สระเฟยตี้ฉือปะทุพลังที่ปราศจากผู้เทียบเทียมนิรันดร์ขึ้นมา พวกเขาต้องคุกเข่าลงกับพื้นไม่สามารถลุกขึ้นมาอยู่นาน โดยไม่สามารถเคลื่อนไหวได้อยู่แล้ว

เสียงตูม…ที่ดังสนั่นไปทั่วท้องฟ้าทางด้านทิศเหนือ สร้างความแตกตื่นไปทั่วแดนสามเซียน เหมือนว่าโลกทั้งโลกถูกระเบิดไปอย่างนั้น

พริบตาเดียวขณะสระเฟยตี้ฉือได้พวยพุ่งเป็นไอหมอกขึ้นมานั้น เหมือนว่ามีผู้มีฐานะสูงสุดเป็นนิรันดร์ได้ฟื้นตื่นขึ้นมาอย่างนั้น พลังที่ปราศจากผู้ต่อกรเป็นนิรันดร์พลันสยบเก้าชั้นฟ้าสิบแดนดิน สรรพสิ่งมีชีวิตต่างสั่นเทาภายใต้พลังลักษณะเช่นนี้ ยอดฝีมือผู้บำเพ็ญตนที่แข็งแกร่งมากกว่านี้ก็เสมือนดั่งเป็นมดปลวก ภายใต้พลังที่น่าสยองขวัญเช่นนี้

ขณะที่พลังที่น่าสยองขวัญเช่นนี้ปะทุขึ้นมานั้น ไม่รู้ว่ามีผู้ยิ่งใหญ่ทั่วทั้งแดนสามเซียนที่ถูกทำให้ตื่นตระหนกตกใจ

ท่าทีระดับปราศจากผู้ต่อกรที่มองไปยังท้องฟ้าด้านทิศเหนือที่อยู่ด้านหน้าพลันเปลี่ยนไป รู้สึกใจหายใจคว่ำและกล่าวขึ้นมาว่า “หรือจะมีสิ่งใดจะปรากฏตัว?”

“สิ่งชั่วร้ายสุดๆ…” ระดับบรรพบุรุษที่ปราศจากผู้เทียบเทียมมีท่าทีที่เคร่งขรึม ขณะมองดูท้องฟ้าด้านทิศเหนือที่อยู่ด้านหน้า

ภายในวิหารโบราณ ขณะที่เสียงตูมดังสนั่นหวั่นไหวขึ้นมานั้น วิหารโบราณทั้งหลังก็ได้สั่นไหวโคลง

แคลงทีหนึ่ง เสียงสั่นสะเทือนดั่งขึ้นไม่ขาดสาย และมีกระเบื้องที่ตกลงมา

ชั่วพริบตาเดียวนั่นเอง พลังที่ปราศจากผู้ต่อกรเป็นนิรันดร์พลันตลบอบอวลไปทั่วทั้งโลก แม้แต่วิหารโบราณที่ตั้งอยู่ช่องว่างอีกช่องว่างหนึ่งก็ไม่ยกเว้น

“นี่คือพลังอะไร!” เหล่าปฐมบรรพบุรุษต่างหวาดหวั่นพรั่นพรึง เมื่อรับรู้ถึงพลังปราศจากผู้ต่อกรเป็นนิรันดร์ที่ตลบอบอวลไประหว่างฟ้าดิน

ราชันแท้จริงหวงจุนถึงกับเสียวสันหลังวาบ สีหน้าเปลี่ยนไปมากที่เดียว และกล่าวว่า “หรือจะมีสิ่งชั่วร้ายสุดๆ ดึกดำบรรพ์อะไรจะฟื้นตื้นขึ้นมารึ?”

คำพูดเช่นนี้ของราชันแท้จริงหวงจุนพลันทำให้ในใจของผู้คนถึงกับต้องหวาดหวั่นพรั่นพรึง

พริบตาเดียวนั่นเอง กระบือดำขนาดใหญ่หันหลังกลับมา ดวงตาที่มีขนาดใหญ่เท่ากระดิ่งทองแดงพลันพวยพุ่งเป็นประกายที่ไม่สิ้นสุดออกมา มองเข้าไปยังส่วนที่ลึกเข้าไปยังท้องฟ้าข้างหน้า พลันมีท่าทีที่หนักแน่นจริงจังขึ้นทันที และกล่าวว่า “เป็นสระเฟยตี้ฉือ ผู้ยิ่งใหญ่สระเฟยตี้ฉือฟื้นตื่นขึ้นมาแล้ว”

ดังนั้น นาทีนี้ทั่วทั้งท้องฟ้าด้านทิศเหนือที่มีไอหมอกตลบอบอวลก็เสมือนดั่งเป็นปากขนาดใหญ่ของสัตว์ยักษ์อย่างนั้น เพียงมันอ้าปากสักนิดหนึ่งก็สามารถกลืนกินฟ้าดินลงท้องได้ทั้งหมด เพียงมันอ้าปากและดูดเอา ก็สามารถดูดแดนสามเซียนเข้าไปอยู่ในปากได้ทั้งหมด

บรรดาเหล่าปฐมบรรพบุรุษ ยอดฝีมือต่างรู้สึกเย็นวาบไปทั่วทั้งตัวเมื่อนึกถึงจุดนี้ พวกเขาต่างมีร่างสั่นเทิ้มทีหนึ่ง ลองนึกภาพดู อาณาประชาราษฎร์นับล้านล้านของแดนสามเซียน ระบบถ่ายทอดความคิดทางด้านลัทธิจำนวนนับไม่ถ้วน ผู้บำเพ็ญตนเป็นล้านล้านล้วนมีโอกาสถูกสระเฟยตี้ฉือกลืนกินเข้าไปในคำเดียว มันช่างเป็นเรื่องที่น่ากลัวอะไรอย่างนั้น

“นี่คือสิ่งชั่วร้ายสุดๆ อะไร” มีปฐมบรรพบุรุษอดพึมพำขึ้นมาไม่ได้ เมื่อมองเห็นท้องฟ้าด้านทิศเหนือถูกไอหมอกที่เลือนลางครอบคลุมเอาไว้ทั้งหมด

ทว่า ไม่มีผู้ใดทราบสำหรับปัญหาข้อนี้ นับแต่อดีตถึงปัจจุบัน ทุกคนต่างรู้ว่าสระเฟยตี้ฉือคือสิ่งชั่วร้ายสุดๆ ชั่วร้ายและอันตรายอย่างยิ่ง แต่ ไม่มีใครทราบว่าภายในสระเฟยตี้ฉือมีสิ่งใดที่น่ากลัวดำรงอยู่ในนั้นกันแน่

เสียงตูม…ดังสนั่นขึ้นมา ในพริบตาเดียวนั่นเอง มองเห็นไอหมอกทั้งหมดที่อยู่ภายในทะเลด้านทิศเหนือรวมตัวเข้าด้วยกัน ขณะที่ทุกคนยังไม่ได้สติกลับมา ปรากฏมือยักษ์ข้างหนึ่งขึ้นมาท่ามกลางทะเลด้านทิศเหนือ โดยมือยักษ์ที่มีขนาดใหญ่โตมโหฬารข้างนี้เกิดจากการรวมตัวกันของไอหมอกเมื่อครู่นั่น

ความใหญ่โตของมือยักษ์นั้นทำให้ผู้คนไม่สามารถวัดได้ ขณะที่มือยักษ์ข้างนี้กางออก ทำให้ผู้คนต่างสั่นเทาทีหนึ่ง เนื่องจากมือยักษ์ลักษณะเช่นนี้หากตบลงมาจริงๆ เหมือนว่ามันสามารถตบแดนลัทธิเซียนจนแหลกละเอียดไปทั้งหมด

โชคดีก็คือ มือข้างนี้ไม่ได้ตบใส่แดนลัทธิเซียน มันแค่เพียงหุบมือลงช้าๆ เท่านั้นเอง

เสียงตูมตามที่ดังตูม ตูม ตูมขึ้นมาไม่ขาดสาย จากการที่นิ้วมือทั้งห้าหุบเข้าหากันนั้น สิ่งนี้ไม่เพียงแต่ท้องฟ้าด้านทิศเหนือที่สั่นไหวโคลงแคลงเท่านั้น แม้แต่แดนลัทธิเซียนทั้งหมดก็สั่นไหวโคลงแคลงไม่หยุด

มือยักษ์ข้างหนึ่งลักษณะเช่นนี้นับว่ามีขนาดที่ใหญ่มากเหลือเกิน เพียงแค่มันหุบนิ้วเข้ามาเท่านั้น ก็ได้สั่นคลอนช่องว่างของโลกทั้งโลก

ทุกคนต่างรู้สึกหวาดหวั่นพรั่นพรึง และสั่นเทิ้มทีหนึ่ง เมื่อมองเห็นมือยักษ์ที่น่ากลัวเช่นนี้กำลังหุบนิ้วเข้ามา

“มัน มัน มันคิดจะทำอะไร” ภายในใจของทุกคนต่างรู้สึกหวาดเสียวเมื่อเห็นนิ้วทั้งห้าของมือยักษ์ค่อยๆ หุบเข้าหา และเริ่มกำแน่น ด้วยมือยักษ์ลักษณะเช่นนี้หากกำจนแน่นล่ะก็ มันสามารถทำให้แดนลัทธิเซียนที่กำแน่นในมือถูกบีบจนละเอียด

พวกราชันแท้จริงหวงจุนมองตากันและกันทีหนึ่ง พวกเขารู้แล้วว่ามือยักษ์ข้างนี้ต้องการทำอะไรแล้ว มันกำลูกอุกกาบาตยักษ์ที่บินออกมาจากทะเลปุ๊ตู้ไห่ลูกนั้นในมือ มันต้องการช่วงชิงก้อนหินที่อยู่ภายในวิหารโบราณก้อนนั้น

“ใต้เท้า เขา เขาไม่เป็นอะไรใช่ไหม?” ระดับปฐมบรรพบุรุษถึงกับร่างสั่นเทาทีหนึ่ง เมื่อมองเห็นมือขนาดยักษ์ได้กำท้องฟ้าด้านทิศเหนือทั้งหมดไว้ในมือ

……………………………………………