ราชันอหังการ Emperor’s Domination จักรพรรดิบรรพกาล นิยาย บท 3104

ตอนที่ 3104 ศรเขี้ยวมังกรถล่มสวรรค์

เปรี้ยง เปรี้ยง เปรี้ยงเสียงฟ้าแลบดังขึ้น สายฟ้าแลบแต่ละสายที่วิ่งมาและฟาดเข้าไปบนร่างกายของหลี่ชิเย่ครั้งแล้วครั้งเล่า

สายฟ้าแลบแต่ละสายเหล่านี้วิ่งออกมาจากสิ่งที่กำอยู่ในมือของหลี่ชิเย่ เหมือนว่าเจ้าของสิ่งนี้เต็มไปด้วยสายฟ้าที่ไม่สิ้นสุดอย่างนั้น เหมือนว่ามันก็คือต้นกำเนิดสายฟ้าแลบอย่างนั้น

สิ่งที่อยู่ในมือของหลี่ชิเย่นั้นก็คืออาวุธที่เข้าเพิ่งจะหลอมสร้างขึ้นมาเมื่อเร็วๆ นี้นี่เอง และวัตถุดิบของอาวุธเล่มนี้ก็มาจากอุกกาบาตนอกโลกชิ้นนั้นที่ได้มาจากตระกูลราชันฉีหลินนั่นเอง

ขณะที่สายฟ้าฟาดแต่ละสายที่ฟาดเข้าใส่ร่างของหลี่ชิเย่นั้น ปรากฏฟองเลือดที่แตกกระจายขึ้นมา แต่ทว่า หลี่ชิเย่ไม่หวั่นไหวกับสิ่งนี้ กำอาวุธเล่มนี้เอาไว้อย่างแน่นหนา

อาวุธเล่มนี้ได้ถูกหลี่ชิเย่ทำการหลอมสร้างมาเป็นหมื่นเป็นล้านครั้งแล้ว เรียกได้ว่าอาวุธเล่มนี้ถูกหลอมสร้างจนใกล้จะสำเร็จแล้ว

แต่ว่า พูดไปแล้วก็แปลก มาคราวนี้อาวุธเล่มนี้เหมือนอยู่นอกเหนือการควบคุมของหลี่ชิเย่อย่างนั้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับหน้าต่างสีครามเข้มที่เปิดออกบนท้องฟ้านั่น อานุภาพสวรรค์แต่ละสายที่ทิ้งลงมาจากหน้าต่างบานดังกล่าวได้ส่งผลกระทบต่ออาวุธเล่มที่อยู่ในมือของหลี่ชิเย่

เนื่องเพราะได้รับผลกระทบจากอานุภาพสวรรค์ที่เทลงมาเช่นนี้ อาวุธที่อยู่ในมือของหลี่ชิเย่เหมือนว่าได้รับการเรียกหา และหรือได้รับการดึงดูดจากอานุภาพสวรรค์อย่างนั้น อาวุธเล่มนี้จึงมีอาการสั่นเทา เหมือนว่ามันต้องการดิ้นหลุดจากมือของหลี่ชิเย่ เพื่อบินเข้าไปยังหน้าต่างสีครามเข้ม

เรื่องลักษณะเช่นนี้เป็นอะไรที่เหลือเชื่ออย่างยิ่ง เป็นเรื่องที่สุดจะจินตนาการได้ยิ่งนัก

ลองจินตนาการดู ผู้ที่ดำรงอยู่ในฐานะแข็งแกร่งปราศจากผู้เทียบเทียมคนหนึ่ง เป็นต้นว่าระดับปฐมบรรพบุรุษ อาวุธที่เขาสร้างขึ้นมาย่อมอยู่ในความควบคุมของเขาอยู่แล้ว

กล่าวสำหรับอาวุธสักเล่มนึ่ง ไม่มีใครสามารถควบคุมมันได้มากกว่าผู้ที่หลอมสร้างมันอยู่แล้ว จะอย่างไรเสีย ผู้หลอมสร้างอาวุธก็คือผู้สรรสร้างตัวของมัน คนผู้นี้ย่อมสามารถบงการมันได้อย่างแท้จริงแล้ว

อย่างไรก็ตาม เวลานี้อาวุธที่อยู่ในมือของหลี่ชิเย่เล่มนี้กลับเหมือนว่าจะไม่อยู่ในความควบคุมของหลี่ชิเย่ ต้องการหลุดจากมือและบินเข้าไปยังหน้าต่างที่มีสีครามเข้มบานนั้น เหมือนว่าภายในหน้าต่างบานนั้นมีสิ่งของที่มีแรงดึงดูดที่รุนแรงมากกับมันอย่างนั้น

แต่ว่า มือขนาดใหญ่ของหลี่ชิเย่กำอาวุธเล่มนี้จนแน่น การดิ้นรนใดๆ ของมันก็ไม่สามารถดิ้นหลุดไปจากมือของหลี่ชิเย่ไปได้

จะอย่างไรเสีย กล่าวสำหรับหลี่ชิเย่แล้ว การปล่อยให้อาวุธเล่มนี้มีปฏิกิริยาในขณะนี้ ก็แค่กำลังตกปลาเท่านั้นเอง เมื่อคิดจะตกปลาก็ต้องมีเหยื่อ เวลานี้อาวุธในมือของหลี่ชิเย่ก็คือเหยื่อ

เสียงสายฟ้าแลบดังเปรี้ยง เปรี้ยง เปรี้ยงไม่ขาดสาย ในเวลานี้อาวุธในมือของหลี่ชิเย่ปรากฎสายฟ้าแลบที่วิ่งออกมามากยิ่งขึ้นกว่าเดิม สายฟ้าแลบเสมือนดั่งเป็นน้ำตกที่ถล่มเข้าใส่ตัวของหลี่ชิเย่

ขณะที่สายฟ้าแลบจำนวนมากมายขนาดนี้พลันยิงถล่มเข้าหาร่างกายของหลี่ชิเย่นั้น พลันทำให้บัง

เกิดเป็นเลือดที่แตกกระจายเป็นจำนวนมาก ช่างเป็นภาพที่น่าสยดสยองยิ่งอะไรอย่างนั้น ขณะที่เลือดจำนวนมากพุ่งกระฉูดออกมา

ทว่ากายเนื้อของหลี่ชิเย่นับว่ามีความแกร่งยิ่งนัก แม้ว่าร่างกายของเขาจะถูกสายฟ้าฟาดจนเป็นแผลไปทั่วทั้งตัว แต่ว่า ภายในระยะเวลาอันสั้นก็เริ่มสมานและหายเป็นปรกติอีกแล้ว

แต่ไม่ว่าสายฟ้าแลบจะฟาดใส่หลี่ชิเย่อย่างไร ไม่ว่าอาวุธในมือจะดิ้นรนเพียงใด หลี่ชิเย่ก็ไม่หวั่นไหว ยังคงกำอาวุธเล่มนี้เอาไว้อย่างแน่นหนา

ตูม ตูม ตูมในเวลานี้เอง หน้าต่างที่มีสีครามเข้มบนท้องฟ้าบานนั้น ปรากฎเสียงดังตูมตามขึ้นเป็นระลอก

ขณะเสียงตูมตามดังขึ้นเป็นระลอกนั้น ท้องฟ้าแลดูอึมครึมมาก แต่ทว่า เหมือนท้องฟ้าได้อาศัยระยะห่างที่ต่ำสุดโฉบผ่านไป และบดขยี้พื้นพสุธาในทันที จัดการบดขยี้จนภูเขาแม่น้ำทุกสิ่งทุกอย่างบนผืนแผ่นดินแหลกละเอียดไป

ขณะที่เสียงตูมตามลักษณะเช่นนี้ดังขึ้นเป็นระลอกนั้น ภายในใจของทุกคนล้วนสั่นเทาทีหนึ่ง และทำให้ภายในใจบังเกิดความหวาดกลัวขึ้นในทันที ลักษณะเช่นนี้เสมือนดั่งเด็กน้อยถูกเสียงฟ้าผ่าที่ดังขึ้นอย่างกะทันหันท่ามกลางค่ำคืนที่ฝนตกจนตกใจยิ่งนัก

พริบตาเดียวนั่นเอง บังเกิดเสียงตูม…ดังสนั่นขึ้นเสียงหนึ่ง ทุกคนต่างรู้สึกได้ว่าเหมือนมีอะไรบางสิ่งที่โจมตีจนความแตกต่างทางความคิดถูกทำลายจนทะลุอย่างนั้น ฉับพลันนั้นเอง ทำให้ผู้คนรู้สึกว่านอกแดนสามเซียนยังคงมีโลกอีกโลกหนึ่งอย่างนั้น

นาทีนี้ ดูเหมือนว่าเป็นโลกอีกโลกหนึ่งที่อยู่ด้านนอกแดนสามเซียน ที่มีพลังที่แข็งแกร่งที่สุดกำลังสั่นคลอนต่อความเข้ากันไม่ได้ของโลกทั้งสอง

ตูม ตูม ตูมในพริบตาเดียวนั่นเอง ขณะที่ทุกคนยังไม่ทันได้สติกลับมานั้น เสียงดังตูมตามพลันเหมือนระเบิดขึ้นภายในหูของทุกคนอย่างนั้น ทำให้ผู้คนจำนวนไม่น้อยถึงกับหวาดหวั่นพรั่นพรึง

นาทีนี้ หน้าต่างที่มีสีครามเข้มบนท้องฟ้าบานนั้นปรากฏวังวนขึ้นมา โดยที่แรกเริ่มทีเดียววังวนดังกล่าวเหมือนเป็นเพียงกรวยขนาดเล็กๆ เท่านั้น ด้านล่างแหลมด้านบนกว้าง

วังวนที่มีลักษณะเป็นกรวยเช่นนี้ได้ลงมาจากหน้าต่างสีครามเข้มช้าๆ มันมีลักษณะคล้ายพายุทอร์นาโดอยู่นิดหนึ่ง มุ่งหน้าเข้าหาอาวุธที่อยู่ในมือของหลี่ชิเย่

วังวนลักษณะเช่นนี้เหมือนมีสติปัญญาอย่างนั้น แรกทีเดียวดูจะระมัดระวังอย่างยิ่ง และดูมีความรอบคอบยิ่งนัก แค่ร่อนลงช้าๆ จากนั้นเข้าไปสัมผัสอาวุธในมือหลี่ชิเย่แผ่วเบา

ขณะที่วังวนดังกล่าวค่อยๆ เข้าไปสัมผัสกับอาวุธเล่มนั้นของหลี่ชิเย่นั้น เปรี้ยง เปรี้ยง เปรี้ยง…เสียงฟ้าแลบดังขึ้นเป็นระลอก สายฟ้าที่วิ่งออกมาจากอาวุธเล่มนั้นเสมือนดั่งบ้าคลั่งไปแล้วอย่างนั้น พลันถูกดึงดูดเอาไว้