ราชันเร้นลับ Lord of the Mysteries ราชันย์เร้นลับ นิยาย บท 1277

ได้ยินคำพูดมิสเตอร์ฟูล หัวใจอัลเจอร์พลันสั่นสะท้านด้วยความรู้สึกที่ยากอธิบาย มันรู้สึกแบบเดียวกับเมื่อครั้งเคยสวดวิงวอนถึง ‘วายุสลาตัน’ บนเกาะปาซู

ในตอนที่ทักทายเดอะฟูลเมื่อสักครู่ มันไม่สังเกตเห็นความเปลี่ยนแปลงของอีกฝ่าย ทุกสิ่งดูคล้ายเดิม แต่ในวินาทีนี้ มันตระหนักได้อย่างชัดเจนว่ามิสเตอร์ฟูลเปลี่ยนไป

นี่เป็นความรู้สึกจากสัมผัสวิญญาณที่อัลเจอร์มิอาจอธิบายเป็นถ้อยคำ เพียงรู้สึกว่าบุคคลที่ถูกสายหมอกรายล้อมเบื้องหน้า อัดแน่นไปด้วยความน่าสะพรึงยิ่งกว่าในอดีตนับหมื่นเท่า ประโยคที่ดูเหมือนธรรมดากลับข่มขวัญดวงวิญญาณได้โดยสมบูรณ์

มิสเตอร์ฟูลฟื้นคืนพลังขึ้นมาอีกระดับแล้ว… หลังจากเดอะเวิร์ลเดินทางไปยังดินแดนเทพทอดทิ้งและช่วยชาวเมืองเงินพิสุทธิ์ออกมา พลังอำนาจของพระองค์ก็เพิ่มพูน… ตอนนี้เทียบได้กับลำดับ 0 แล้ว? หากไม่ใช่เพราะเส้นทางลูกเรืออ่อนไหวต่อตัวตนระดับสูงเป็นพิเศษ เราคงไม่มีทางตระหนักได้… อัลเจอร์ที่เตรียมจะกล่าวบางสิ่งในตอนแรก หลงลืมทั้งหมดไปในพริบตา

เดอะสตาร์เลียวนาร์ดมองไปรอบตัวและพบว่าสมาชิกคนอื่นยังคงเงียบ จึงชิงกล่าวหยั่งเชิง

“จากข้อมูลที่รวบรวมมาได้จนถึงปัจจุบัน หน่วยงานของผมสามารถยืนยันได้ว่ามีศึกระหว่างทวยเทพเกิดขึ้นจริง ตัวตนที่ปรากฏเหนือท้องฟ้าสูงของกรุงเบ็คลันด์ในช่วงเวลาดังกล่าวประกอบด้วยเทพธิดารัตติกาล เทพสงคราม และพระแม่ธรณี สำหรับผลลัพธ์ของการต่อสู้ ผมเชื่อว่าทุกคนคงทราบดีอยู่แล้ว มีใครมีความเห็นอย่างไรบ้าง?”

ในชุมนุมทาโรต์เมื่อสัปดาห์ก่อน เลียวนาร์ดเคยหยิบยกประเด็นนี้ขึ้นมาพูดคุย และเป็นคนบากหน้าถามมิสเตอร์ฟูลถึงสิ่งที่เกิดขึ้น

น่าเสียดายที่มิสเตอร์ฟูลเพียงตอบว่า พระองค์กำลังเพ่งความสนใจไปที่ดินแดนเทพทอดทิ้ง และมิได้มอบข้อมูลใดกลับมา

“ฉันไม่เข้าใจว่าเหตุใดเรื่องราวถึงลงเอยเช่นนี้ สองแม่ลูกเทพสงครามกับพระแม่ธรณีน่าจะรุมเทพธิดารัตติกาลและเอาชนะได้ง่ายดาย” แคทลียาไม่เก็บซ่อนความสงสัย

แฮงแมนอัลเจอร์ถอนสายตากลับและกล่าวหลังจากเรียบเรียง

“ผมได้รับรายงานหนึ่งเรื่อง ทันทีที่ศึกระหว่างทวยเทพจบลง ฝ่ายเฟเนพ็อตก็เปลี่ยนข้างทันที”

“นี่หมายความว่า…” จัสติสออเดรย์คล้ายกับจับประเด็นได้

ทันใดนั้นเอง เดอะซันเดอร์ริคยกมือขึ้นพูด

“ผมพอจะทราบเหตุผล”

“เจ้าเนี่ยนะ?” เดอะมูนเอ็มลินทำเสียงไม่เชื่อ เพราะต้องไม่ลืมว่า เดอะซันถูกกักขังไว้ในดินแดนเทพทอดทิ้งมาเป็นเวลานาน ข้อมูลเกี่ยวกับโลกภายนอกล้วนรับรู้ผ่านชุมนุมทาโรต์ แล้วจะเข้าใจศึกระหว่างทวยเทพดีกว่าคนที่อยู่ข้างนอกได้อย่างไร

อัลเจอร์ที่ทราบมาตลอดว่าเดอะซันเป็นคนเถรตรง ถามกลับด้วยความตื่นเต้นปนอยากรู้อยากเห็น

“เพราะเหตุใด?”

เดอร์ริคจ้องทุกคนและกล่าวอย่างใจเย็น

“พวกคุณต้องสาบานต่อหน้ามิสเตอร์ฟูลว่าจะไม่เปิดเผยความลับนี้”

“ไม่มีปัญหา” เฮอร์มิทแคทลียาขานรับเป็นคนแรก

หลังจากทุกคนสาบานต่อหน้าเดอะฟูล เดอร์ริคผงกศีรษะรับ

“พระแม่ธรณีมิใช่ราชินีคนยักษ์โอมีเบล่า… โอมีเบล่าตัวจริงเสียชีวิตไปนานแล้ว พระศพของท่านอยู่ที่เมืองเงินพิสุทธิ์”

ข้อมูลดังกล่าวเปรียบดังระเบิดที่หล่นลงมากลางหัวใจสมาชิกทุกคน ภายในใจพลันปั่นป่วนรุนแรง

แฮงแมน จัสติส และคนที่เหลือต่างกล่าวคำใดไม่ออกเป็นเวลานาน ประหนึ่งถูกฟ้าผ่ากลางวันแสก แต่ละคนแน่นิ่งเป็นรูปปั้นหิน

ผ่านไปสักพัก เดอะสตาร์เลียวนาร์ดถามด้วยสีหน้ายากจะทำใจเชื่อ

“คุณแน่ใจนะ?”

ทันทีที่กล่าวจบ มันเริ่มรู้สึกผิดกับคำถามตัวเองทันที เพราะแค่เมืองเงินพิสุทธิ์มีศพของราชินีคนยักษ์โอมีเบล่า ข้อมูลดังกล่าวก็แทบจะเป็นความจริงแน่นอนแล้ว

ออเดรย์ ฟอร์ส และซิลต่างหันไปมองบุคคลบนเก้าอี้สุดขอบโต๊ะทองแดงยาวทันที และพบว่าดวงตาของเดอะฟูลกำลังยิ้มโดยไม่เปลี่ยนท่านั่ง

การแสดงออกดังกล่าวมีความหมายโดยนัยว่าพระองค์เห็นพ้องกับเดอะซันน้อย… ออเดรย์พยักหน้ารับแผ่วเบาพลางกล่าว:

“ข้อมูลนี้สามารถอธิบายได้หลายสิ่งที่พวกเราคาใจ… แต่ถ้าพระแม่ธรณีไม่ใช่ราชินีคนยักษ์ แล้วทำไมเทวทูตโชคชะตาโอโรเลอุสถึงเชื่อว่าพระองค์คือโอมีเบล่า? แล้วทำไมเทพสงครามถึงยังร่วมมือกับเธอ? พระองค์เป็นใครกันแน่?”

ได้ยินชุดคำถามจากมิสจัสติส แฮงแมนอัลเจอร์พลันเกิดความซาบซ่าน

หัวข้อสนทนาภายในชุมนุมทาโรต์ ในที่สุดก็ถูกยกระดับจากราชาเทวทูตเป็นเทพแท้จริง!

ก่อนหน้านี้ แม้พวกมันจะเคยยับยั้งการจุติของเทพมารและเรียนรู้ประวัติศาสตร์เทพแท้จริงมาบ้าง แต่ก็เลี่ยงการถกเถียงในประเด็นที่เกี่ยวกับเทพแท้จริงมาโดยตลอด เนื่องด้วยความกลัวที่ฝังอยู่ในจิตใต้สำนึกว่า บทสนทนาดังกล่าวอาจส่งอิทธิพลไปถึงโลกความจริง

แต่ในปัจจุบัน สมาชิกชุมนุมทาโรต์ต่างขจัดความกลัวที่อยู่ในส่วนลึกของจิตใจออกไปโดยไม่รู้ตัว

เฮอร์มิทแคทลียามิได้คิดลึกขนาดนั้น เพียงเพ่งความสนใจไปที่คำถามของมิสจัสติสพลางกล่าวด้วยสีหน้าครุ่นคิด

“บางทีพระแม่ธรณีอาจปลอมตัวเป็นโอมีเบล่ามาตลอด และสามารถตบตาเทวทูตโชคชะตากับเทพสงครามได้อย่างแนบเนียน…”

“เป็นไปได้ยังไง…” ซิลพึมพำตามความเคยชิน…ไอลีนโนเวล

เมจิกเชี่ยนฟอร์สสูดลมหายใจยาว:

“น่าสะพรึงชะมัด”

ทันใดนั้นเอง เกอร์มัน·สแปร์โรว์ผู้เงียบงันมาตลอดเปิดปากพูด

“ไม่มีสิ่งใดเป็นไปไม่ได้… จะเกิดอะไรขึ้นถ้าเทพธิดารัตติกาลและเทพแท้จริงตนอื่นช่วยกันปกปิดเรื่องนี้?”

…แผนการสมคบคิดที่ยาวนานกว่าสองถึงสามพันปี… ดวงตาแฮงแมนอัลเจอร์พลันแข็งทื่อ ขณะเดียวกันก็เกิดความรู้สึกหวาดกลัวเทพธิดารัตติกาลและพระแม่ธรณีจากก้นบึ้งดวงวิญญาณ