ราชันเร้นลับ Lord of the Mysteries ราชันย์เร้นลับ นิยาย บท 1290

เมื่อหยิบไพ่เดอะฟูลมาถือ ไคลน์ดึงยุบพองหิวโหยออกจากความว่างเปล่า สวมไว้ที่มือซ้ายและเริ่มเทเลพอร์ต

หลังจากกลับมาที่ห้องสมุดเทศบาลซึ่งหดเล็กลง มันพูดกับบริวารอำพรางอาเรียนน่า

“ผมโยนเข้าไปในวังร้างบนยอดเขาหลักของเทือกเขาโฮนาซิส”

นั่นคือทางเข้าหมู่บ้านสายหมอก

สำหรับคำถามที่ว่า หลังจากนี้จะจัดการกับ 0-02 อย่างไร นั่นเป็นปัญหาของโบสถ์รัตติกาล

“ตกลง” อาเรียนน่าผงกศีรษะโดยไม่กล่าวสิ่งใดต่อ เธอเข้าสู่ภาวะซ่อนเร้นและหายตัวไปเหมือนกับภาพวาดที่ถูกลบ

เธอมิได้ขอบคุณชายหนุ่ม และไม่ได้เรียกร้องสิ่งตอบแทน เฉกเช่นทุกครั้งในอดีตที่ไคลน์ได้รับความช่วยเหลือจากเธอ

มาดามอาเรียนน่าทราบหรือไม่ว่าเราได้ไพ่เดอะฟูล? ไคลน์กวาดตาด้วยสีหน้าครุ่นคิด ตามด้วยถอนหายใจแผ่วเบาในความมืด

แม้เหตุการณ์เหนือธรรมชาติจะถูกแก้ไขภายในเวลาถึงสองชั่วโมง แต่ผู้คนจำนวนมากก็ยังล้มตายไปด้วย ‘กฏ’ ที่เข้มงวด

ชาวเมืองเบลดันที่นี่อาจเผลอทำผิดบ้างไม่มากก็น้อย แต่บทลงโทษที่พวกมันได้รับนั้นเกินกว่าความผิดไปมาก และเหยื่อที่น่าสงสารที่สุดคือเหล่านักท่องเที่ยวต่างถิ่นที่แวะมายังเบลดัน หลายคนได้เผชิญกับฝันร้ายเพียงเพราะพวกมันไม่ใช่คนที่นี่

ไคลน์พยายามอย่างสุดความสามารถที่จะช่วยปกป้องเหล่าคนนอก รวมไปถึงรอยและพวกพ้อง แต่เนื่องจากถูกตีกรอบด้วยกฎระเบียบ ทำให้มีหลายสิ่งหลายอย่างที่มันทำไม่ได้ ประกอบกันการที่กฎของ 0-02 แทบไม่มีช่องโหว่น้อยให้ฉกฉวย ไคลน์จึงไม่สามารถสร้างปาฏิหาริย์อย่างการช่วยชีวิตทุกคน

หลังจากนี้คงต้องมุ่งเน้นไปที่การรักษาผู้รอดชีวิต… ไคลน์ถอนสายตากลับและเตรียมเทเลพอร์ตไปยังบ้านไบลส์เพื่อสะสางอันตรายซ่อนเร้น

ทันใดนั้นเอง ไรเน็ตต์·ไทน์เคอร์ที่ถือสี่หัวทองตาแดงไว้ในมือสองข้าง แต่งกายในเดรสยาวสีเข้ม เดินออกจากความว่างเปล่าในสภาพปากคาบเขาแพะสีดำหนึ่งกิ่ง

“เขาหนี…” “ไปใน…” “โลกวิญญาณ…” อีกสามหัวของมิสผู้ส่งสารกล่าวเรียงกัน

“สมแล้วที่เป็นอดีตราชาคณะ” ไคลน์ที่สัมผัสได้นานแล้ว ถอนหายใจอย่างไม่ตื่นตระหนก

จากนั้นก็ชี้ไปยังเขาแพะสีดำ

“ขอลาร์เรี่ยนหรือ”

เมื่อไคลน์รับช่วงต่อเขาแพะ ศีรษะของไรเน็ตต์ที่ไม่ได้พูดในตอนแรกกล่าวขึ้น

“ใช่”

แม้จะถูกคำสาปจำแลงกายของมิสผู้ส่งสารเล่นงาน หมอนั่นกลับยังตีฝ่าวงล้อมและหนีหายเข้าไปในโลกวิญญาณสำเร็จ แข็งแกร่งชะมัด… นี่น่ะหรือเทวทูตแห่งเส้นทางที่เก่งกาจด้านการประจันหน้าที่สุด? เพียงไคลน์สะบัดข้อมือ เขาแพะสีดำแตกออกเป็นละอองแสงทันที เศษเสี้ยวจิตใจที่ยังหลงเหลือพลันกระจัดกระจาย

อวัยวะที่ผู้วิเศษเหลือทิ้งไว้หลังจาก ‘จำแลงกาย’ จะมีตะกอนพลังแฝงอยู่ ซึ่งพวกมันจะไม่กลับคืนสู่ร่างกายเจ้าของ

หลังจากละอองแสงจัดระเบียบใหม่กลายเป็นตะกอนพลังลำดับ 9 8 7 และลำดับ 4 ไคลน์เลือกลำดับ 8 กลาดิเอเตอร์และส่งที่เหลือคืนให้มิสผู้ส่งสาร

“นี่เป็นรางวัลของคุณ ผมแค่คิดค่าข่าว”

ไรเน็ตต์·ไทน์เคอร์ไม่มากพิธี เธอจับหนึ่งในหัวทองตาแดงเงยขึ้นและอ้าปาก ดูดกลืนตะกอนพลังลำดับ 9 7 และ 4 ของเส้นทางนักรบเข้าไป

หลังจากยืนมองมิสผู้ส่งสารหายตัวไปจากเบลดัน ไคลน์เทเลพอร์ตตัวเองไปยังบ้านของไบลส์และยิ้มให้ทุกคน

“ปัญหาถูกสะสางแล้ว พวกคุณไม่ใช่คนต่างถิ่นที่เป็นศัตรูกับชาวเมืองอีกต่อไป”

ขณะผู้วิเศษทั้งสี่เผยรอยยิ้มจากก้นบึ้งและเตรียมกล่าวคำขอบคุณ พวกมันเห็นมิสเตอร์นักมายากลดึงใครบางคนออกจากอากาศ

เป็นชายชราที่แต่งกายด้วยเสื้อเชิ้ต เสื้อกั๊ก ติดโบสีแดงเข้ม เสื้อนอกสุภาพ และกางเกงขายาวสีน้ำเงิน เส้นผมยังคงดกหนาแม้จะมีสีขาวโพลน บรรยากาศอ่อนโยนและสง่างาม

นี่คือหุ่นเชิดเฮอร์วิน·แรมบิสที่ไคลน์เคยครอบครอง ชายหนุ่มเตรียมจะใช้มันผนึกความทรงจำบางส่วนที่เกี่ยวกับ 0-02 ให้ไบลส์

การไม่ถูกกัดกร่อนด้วยแก่นแท้แห่งต้นกำเนิดในเหตุการณ์ก่อนหน้า ไม่ได้หมายความว่าไบลส์จะปลอดภัยในตอนที่นึกถึงภายหลัง!

เนื่องจากไบลส์มีความทรงจำที่เกี่ยวข้องเป็นช่วงเวลาสั้นๆ แถมยังไม่เข้าใจเกี่ยวกับสมบัติปิดผนึกชิ้นนี้มากนัก วิธีผนึกความทรงจำนับว่าค่อนข้างง่าย ไคลน์จึงไม่ขอความช่วยเหลือจากมิสจัสติส และคิดจะทำเองผ่านอดีตหุ่นเชิด

“คุณยังไม่ได้เล่าสิ่งที่พบเจอในห้องสมุดเทศบาลให้พวกเขาฟังใช่ไหม?” ไคลน์บังคับให้เฮอร์วิน·แรมบิสเดินเข้าไปใกล้ขณะถามไบลส์

ไบลส์รีบส่ายหน้า

“ผมจำสิ่งที่คุณสั่งได้”

“ทำดีมาก หลังจากนี้ผมจะบำบัดจิตให้คุณ ช่วยให้คุณลืมข้อมูลเหล่านั้น หากไม่แล้ว คุณจะถูกเพ่งเล็งโดย 0-02 และมิอาจใช้ชีวิตอย่างมีความสุขไปจนตาย เชื่อผมเถอะ สมบัติปิดผนึกระดับนี้ทำได้แน่ แม้ว่ามันจะไม่อยู่แล้วก็ตาม” ไคลน์อธิบายจุดประสงค์อย่างเถรตรง

ริมฝีปากไบลส์สั่นเทาเล็กน้อย ก่อนจะผงกศีรษะพูด

“ตกลงครับ”

มันเลือกจะเชื่อและทำตาม

หลังจากขอให้รอย พาชา และฟิลออกไปรอด้านนอกห้องเช่า ไคลน์บังคับให้เฮอร์วิน·แรมบิสจัดการกับสภาพจิตใจ ช่วยให้ไบลส์ลืมเรื่องเกี่ยวกับหนังสือทองเหลืองและเนื้อหาด้านใน

จัดการเสร็จ ไคลน์บรรจงหยิบกระจกวิเศษออกมา เฝ้ามองมันสักพักและกล่าว

“อาโรเดส ยังมีภัยอันตรายซ่อนเร้นหลงเหลืออยู่อีกไหม”

บนผิวกระจกเงินโบราณ คลื่นวารีกระเพื่อมพร้อมกับการเรียงตัวของอักษรสีเงิน

“นายท่านผู้ยิ่งใหญ่ ในเบลดันไม่มีอันตรายซ่อนเร้นอีกแล้ว แต่สำหรับสถานที่อื่นๆ ภายในอาณาจักรโลเอ็นและฟุซัค ข้ามองเห็นได้ไม่ชัดเพราะเรื่องนี้เกี่ยวกับพัน 0-02 โดยตรง… แต่หากเป็นท่าน เรื่องแค่นี้น่าจะตรวจสอบได้ไม่ยาก”.Aileen-novel.

“อา” ไคลน์พยักหน้ารับ หยิบเหรียญทองออกมาพร้อมกับพึมพำประโยคทำนายเสียงแผ่ว

กิ๊ง! เหรียญทองถูกดีดหมุนกลางอากาศ